One-click Invincibility Of The Apocalyptic Super System Modifier - บทที่ 445
Chapter 445
หลังจากกินอาหารกัน เด็กสาวที่กําลังจะทําความสะอาดโต๊ะ หลินเฟยก็เข้ามาหยุดเธอในเวลานี้
“เกิดอะไรขึ้น?” เด็กสาวถาม.
“เธอยังไม่ได้ลองกินผลพลังใหม่หรอ?” หลินเฟยหยิบมะม่วงสีแดงสดออกมาจากกระเป๋าของเขา แน่นอนว่าอันเดียวมันไม่พออยู่แล้ว เขาจึงหยิบขึ้นมาอีกสองสามลูก
มองไปที่ผลพลังที่อยู่ตรงหน้า เด็กสาวก็ไม่ได้ประหลาดใจนัก เพราะทั้งสองกินกันทุกวัน
ตอนนี้มันแค่เปลี่ยนไปเป็นแบบอื่น มันต้องมีรสชาติที่แตกต่างไปแน่ๆ
หลังจากล้างทําความสะอาด ขณะที่ยังไม่ได้ปลอกเปลือกมะม่วง ผลของมะม่วงก็ดูสวยงาม และมีขนาดที่กําลังพอดี มันมีกลิ่นหอมจางๆ ซึ่งมันมีเสน่ห์มากและเด็กสาวก็กัดลงไปทั้งอย่างนั้น
ทันทีที่ฟันของเธอโดนเปลือกมะม่วง กลิ่นหอมของมันก็ลอยออกมาและดูเหมือนว่ามันจะระเบิดต่อมรับรสของเธออย่างสิ้นเชิง
“อื้มมมม~ เปรี้ยวๆหวานๆ!”
เธอตกใจมาก ที่มะม่วงนี้ไม่กรอบเหมือนกับแอปเปิ้ลทองก่อนหน้านี้ มันมีเนื้อที่นุ่ม รสชาติที่หวานอมเปรี้ยว และก็ไม่มีอะไรอีกแล้ว มันเหมือนกับว่าเธอกําลังกินไอศรีม!
เด็กสาวชอบมันอย่างไม่รู้ตัว
“แต่มันเปรี้ยวเกินไปนิด” เมื่อเทียบกับเด็กสาวแล้ว หลินเฟยดูไม่ชอบเล็กน้อย เขาชอบหวาน แต่ไม่ชอบเปรี้ยว
แต่มันก็คุ้มเพราะเด็กสาวชอบมันมากๆ
14.00 น. ทั้งสองก็มาถึงเมือง H.
ถนนที่นี่เต็มไปด้วยซอมบี้ พวกมันเดินกันอย่างไม่มีจุดหมาย มันเดินไปเพ่นพ่านไปทั่วทุกหนแห่งของถนน
หลินเฟยต้องการหาชุมนุมนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้สนใจกับซอมบี้ที่เดินไปเดินมา เขาจึงบินข้ามหัวพวกมันไปแทน.
ทั้งสองกําลังเดินเล่นรอบๆเมือง พยายามหาชุมนุม แต่ก็ไม่พบชุมนุมใดๆเลย แต่พวกเขาก็เจอคนสองคนโดยบังเอิญ
“ข้างล่างมีสองคน ลงไปถามทางกัน.”
หลินเฟยพาเด็กสาวลงไปที่ร้านกาแฟข้างร้านอาหาร มีซอมบี้น้อยมากตรงนี้ หลินเฟยเดสว่ามันอาจจะถูกจัดการเพราะสองคนนั้นอยู่ในอาคารนี้
“ผู้รอดชีวิต?”
เมื่อหลินเฟยพาเด็กสาวไปที่ร้านอาหาร พวกเขาก็ดึงดูดใจคนทั้งสองทันที
ทั้งสองเป็นผู้ชาย คนหนึ่งท่วมเล็กน้อย อีกคนผอมแห้งมาก
แต่ตาของคนผอมก็เบิกกว้างเมื่อเห็นยี่หยู่เซว่
“อะแฮ่ม-“
จนกระทั้งคนอ้วนกระแอมเตือนไปสองครั้ง คนผอมจึงได้สติ
ยี่หยู่เซวเหลือบมองคนผอมโดยไม่พูดอะไร
หลินเฟยเดินมาขางด้านหน้าของยี่หยู่เซวและพูดอย่างยิ้มๆกว่า” ขอโทษนะ คุณรู้ไหมว่าชุมนุมอยู่ที่ไหน?”
“คุณ-“
ชายผอมกําลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็ถูกคนอ้วนขัดจังหวะ
” ฉันรู้ ฉันรู้” เขาหัวเราะและพูด” ว่าไง? ไปชุมนุมด้วยกันไหม?”
“เราสองคนเป็นผู้มีพลังที่ออกมาทําภารกิจ เรากําลังจะกลับ เราไม่ได้คิดว่าจะได้พบพวกคุณผู้รอดชีวิตสองคนจะทําให้เราได้แต้มมากมาย”
“ไปด้วยกันไหม?” ชายอ้วนถาม.
“อย่างนั้นก็ลําบากนายแล้ว” หลินเฟยพูด.
เพราะตามถนนเต็มไปด้วยซอมบี้ ถ้าจะออกไปก็ต้องเดินตามดาดฟ้าเท่านั้น
โชคดีที่พวกเขาเป็นผู้มีพลัง ทําให้พวกเขาเดินข้างบนได้เหมือนกับเดินบนถนน
” ชุมนุมอยู่ไกลแค่ไหน?”หลินเฟยถามหลังจากนั้นไม่นาน
“ใกล้มาก อยู่ใกล้ๆนี่” ชายอ้วนยิ้มจางๆ
“ยังไงก็เถอะ พี่ชาย เราต่างก็เป็นผู้มีพลังเลเวล D แล้วคุณหล่ะ?” เขาพูดต่อ
“เลเวล D?” หลินเฟยพูด”ผมไม่มองว่าพวกคุณจะมีเลเวล แค่นั้นนะ”
“แต่เราเป็นผู้มีพลังเลเวล D จริงๆ” เขาพูดอย่างช่วยไม่ได้ “เมื่อคุณออกไปทําภารกิจ คุณก็แค่อยากกินอะไรบ้าง คุณสองคนดูเหมือนจะเป็นผู้มีพลังเลเวล A.”