Picked up a Demon King to be a Maid - ตอนที่ 148
ทุกคนชอบฉากที่ฮีโร่ช่วยชีวิตเด็กผู้หญิงไม่ใช่แค่ผู้ชายแต่ผู้หญิงต้องการให้ฮีโร่กระโดดลงมาจากท้องฟ้าเพื่อช่วยพวกเขาในยามที่ต้องการ
อนึ่งฮีโร่เหล่านี้ในเรื่องราวเหล่านี้ไม่เพียงแต่แข็งแกร่งพวกเขาก็มักจะหล่อเหลาเช่นกัน ซื้อฮีโร่และรับแฟนฟรีให้กับสำหรับผู้หญิงจำนวนมากมันเป็นข้อตกลงที่คุ้มค่า
ถึงกระนั้นมันก็ไม่ได้เป็นเช่นนั้นสำหรับเอเลน่าเธออยากจะโยนตัวเองลงบนกำแพงและตายมากกว่าจะได้รับความรอดจากไอ้ลามกนั้น
ถูกต้องคนที่ทำให้เกิดเสียงขนาดใหญ่ที่อยู่ข้างหลังเธอคือหลินเสี่ยว!
“ขยับไป อย่าโทษข้าถ้าเจ้าโดนตี!” พร้อมกับตะโกนว่าน่าเกลียดน่ารำคาญเสียงอึกทึกอีกฟัง
เสียงระเบิดฉับพลันดังก้องไปทั่วทั้งห้องใต้ดิน มันดังมากที่เอเลน่าต้องปิดหูของเธอเพื่อป้องกันไม่ให้หูหนวกและผมสีดำที่กำลังเตรียมที่จะถอดกางเกงของเขาถัดจากเธอก็กลัวแล้วสั่น
ประตูหินนอกสุดได้ถูกเป่าไปหาช่างตีเหล็กแล้ว ฝ่ายตรงข้ามเห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ใครบางคนที่จะจัดการได้ง่ายๆ มันอาจจะเป็นกำลังเสริมสำหรับผู้หญิงคนนี้เขาควรทำอย่างไร
ตอนนี้ได้มาถึงที่นี่เขาไม่มีทางเลือกและสามารถเอามีดออกมาแล้วกระโดดเข้าหาเอเลน่า! ตราบใดที่เขาจับตัวประกันก่อนที่พวกเขาจะเข้าไปข้างในได้เขาอาจยังมีชีวิตอยู่ได้
“เจ้ากำลังทำอะไร? ขยะ!”
ผู้ชายคนนี้ยังคงไม่สำนึกผิดและต้องการที่จะเป็นตัวประกันเธอเขาเกินไถ่ถอน
เนื่องจากเอเลน่าอ่อนแอเกินไปเธอจึงไม่มีทางหลีกเลี่ยงได้
“ตาย!”
กริชสีเทาขี้เถ้าปรากฏเป็นสีเงินส่องสว่างภายใต้แสงจันทร์เขาเจาะทะลุฝุ่นที่เพิ่มขึ้นและเข้าหาเอเลน่าอย่างรวดเร็ว
การดูใบมีดนั้นเข้าหาหน้าอกของเธอแม้ว่าขนาดหน้าอกที่ไร้สาระของเธอเธอจะไม่ตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิตหากเธอถูกแทงครั้งเดียวเนื่องจากเธอมีไขมันมาก … แต่มันก็ยังเจ็บอยู่!
เสียงที่น่ารำคาญมากมาจากข้างหลังเอเลน่า
“ เห้อ ข้าบอกให้เจ้าขยับไปแล้วทำไมเจ้าไม่ฟังล่ะ”
ขณะที่เขาพูดเงาดำขนาดใหญ่ก็พุ่งเข้าหาพวกเขา มันเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วยิ่งกว่ามีดของผมสีดำ มันมาในภายหลังแต่มาถึงเร็วกว่าและปิดผนึกเส้นทางหลบหนีของเขาทั้งหมด
ก่อนที่ผมสีดำจะเห็นได้ชัดเจนว่ามวลดำนั้นคืออะไรทันใดนั้นเขาก็รู้สึกว่าร่างกายของเขาเบาลง
เมื่อบูม…เอเลน่าเฝ้าดูเงานั้นชนเข้ากับร่างกายผมสีดำผลกระทบครั้งใหญ่ก็ทำให้กระดูกของเขาแตกเป็นเสี่ยง ๆ ทำให้เขาแบนจาก 3D เป็น 2D และอุ้มเขาไปที่ผนังด้านตรงข้าม
จากนั้นเอเลน่าก็สามารถเห็นว่ามันเป็นประตูหินสุดท้ายที่หลินเสี่ยวเป่าเปิด
กำลังเสริมมาถึงแล้ว คนเลวถูกจัดการ หันหน้าไปทางเอเลน่าน่าจะมีความสุขแต่เธอก็ยิ้มไม่ออก
นั่นเป็นเพราะเธอกำลังถือกระเป๋าเหรียญทองที่เธอขโมยมาจากหลินเสี่ยวและถูกจับโดยเขา หลินเสี่ยวเคยกล่าวไว้ก่อนหน้านี้ว่าหากเอเลน่าขโมยเงินอีกครั้งเขาจะลงโทษเธออย่างรุนแรง! สำหรับสิ่งที่การลงโทษคือ … แค่กๆ มันจะรุนแรงอย่างแน่นอน
“ เจ้ามาที่นี่ทำไม” เอเลน่ากำราบฟันแล้วถาม
“ เหอะ ข้าไม่ได้แม้แต่ถามเจ้าทำไมเจ้ามาที่นี่” หลินเสี่ยวเป่าขี้เถ้าที่หลงเหลืออยู่จากปลายนิ้วของเขาเบา ๆ
“ ชิ …เจ้าทำอะไรกับกล่อง!?” เอเลน่ารู้แผนของหลินเสี่ยวทันที“ เจ้าจงใจวางเหรียญทองคำไว้ในกล่องไม้ที่แตกหักง่ายแล้วโยนเวทมนต์ลงบนถุงเหรียญทองเพื่อบังคับให้ข้าเข้าไป ขโมยมันแล้วเจ้าจะจับข้าในการกระทำใช่ไหม?”
“ โอ้…เจ้ารู้แล้วใช่ไหม? เจ้ารู้และยังตกหลุม แมวโง่ตัวนี้” หลินเสี่ยวยกคิ้วขึ้นแล้วยกมุมปากของเขา“ หรือเจ้าคาดเดาแผนการของข้าได้ชัดเจนแต่ถูกจับโดยข้า…หืมเอเลน่า เจ้าคาดหวังบางสิ่งบางอย่าง?”
โดยพูดว่าหลินเสี่ยวยกมือทั้งสองขึ้นแล้วเปิดและปิดมันราวกับว่าเขากำลังจับอะไรบางอย่างที่อยู่กลางอากาศ
“ …” เอเลน่าเขินอายและเหวี่ยงกระเป๋าใส่เหรียญที่เขา“ ข้ามาที่นี่วันนี้เพื่อซื้อยาที่เรียกว่า Golden Lotus Illness Dispeller!”
“ Golden Lotus Illness Dispeller? ไม่เคยได้ยินมาก่อนอาจเป็นนักต้มตุ๋น “
“ใช่! ใช่แล้วมันเป็นของปลอมข้าถูกหลอก!” เอเลน่าตะโกนว่า“ เจ้าพอใจไหม? แต่เจ้ารู้หรือไม่ว่านั่นเป็นพิษ! ข้าต้องการซื้อมันเพื่อวางยาพิษให้เจ้าตาย!”
“? พิษ?”
“ ใช่พิษ! เจ้ากลัวไหม? เมื่อไม่นานมานี้ข้ามีวิธีที่จะฆ่าเจ้าสัญญาทาสนั้นมีช่องโหว่ร้ายแรงมันไม่ได้หยุดข้าจากการวางยาพิษให้เจ้า! “เอเลน่าเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ช่างพูดเก่งกว่าปกติ
เธอล้มเหลวและดูเหมือนว่าการทำงานอย่างหนักของเธอทั้งหมดเป็นเพียงแค่เรื่องตลกมันเป็นเหมือนสวิตช์ถูกกดเข้าไปในตัวเธอและเธอเปิดเผยทุกอย่างราวกับว่าการทำเช่นนั้นจะช่วยให้เธอบรรลุเป้าหมายหรือบางสิ่งบางอย่าง
“ แค่นั่นเอง? พิษนั้นเป็นช่องโหว่ข้ารู้อยู่แล้ว” หลินเสี่ยวเกาหัวของเขาและตอบอย่างอ่อนแอ
วันนี้เขาไม่เข้าใจว่าแมวโง่ตัวนี้คืออะไร การทำสิ่งที่ไม่ดีเป็นสิ่งหนึ่งแต่การเปิดเผยความลับทั้งหมดของเธออย่างกล้าหาญราวกับว่าเธอกลัวเขาที่ไม่รู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติกับสมองหรือไม่?
“อะไรนะ? เจ้ารู้อยู่แล้ว?” เอเลน่าเบิกตาของเธอและถามเขาด้วยความไม่เชื่อว่า“ ถ้าเจ้ารู้อยู่แล้วว่าข้าวางยาพิษเจ้าได้แล้วทำไมเจ้าถึงทำให้ข้าทำอาหาร? เจ้าไม่กลัวข้าที่จะวางยาพิษให้เจ้า?”
“ เอ่อ….” หลินเสี่ยวแตะจมูกอย่างงุ่มง่ามและพูดตะกุกตะกัก“ ครั้งที่สองลืมไปเลย”
“ลืม? เจ้าหมายถึงอะไร”
“ แค่นั้นข้าลืมไปเลย…”
ครั้งนี้หลินเสี่ยวไม่ได้โกหกเขาลืมไปแล้วจริง ๆ
มันแปลกตั้งแต่เวลาที่เขาค้นพบช่องโหว่เขาไม่เคยกังวลว่าเอเลน่าจะวางยาพิษเขาคนหนึ่งเป็นเพราะเขาเฝ้าดูเธออย่างใกล้ชิดสองคือเพราะเขาไม่เคยแม้แต่จะคิดว่าเป็นไปได้ว่าเธอวางยาได้
“ เจ้าคิดว่าแม้ว่าเจ้าจะให้พิษข้าข้าก็จะไม่กล้าทำ? อืมดูเหมือนว่าข้าจะถูกมองลง … หลินเสี่ยวไม่ช้าก็เร็วเจ้าจะจ่ายเงินให้กับความคิดของเจ้า!” เมื่อเธอด่าเขาเอเลน่ากำลังข้ามแขนของเธอและลุกขึ้นนั่งและยกเต้านมออกมาอย่างราบรื่น
“ เจ้ากำลังทำอะไรอยู่?” มันมืดเกินไปในห้องใต้ดินดังนั้นเพื่อที่จะเห็นการเคลื่อนไหวของเอเลน่าอย่างชัดเจนหลินเสี่ยวโยนลูกบอลไฟสองสามตัวที่ผนังใกล้เคียงเพื่อส่องสว่าง
“ เจ้าจะไม่ลงโทษข้าหรอ มาเลย! ข้ารู้ว่าเจ้ากำลังคิดอะไรอยู่เจ้าไม่ชอบขขของ … อืมไม่ว่าอะไรข้าจะไม่ต่อต้านและข้าจะไม่ขอความเมตตา! ทำในสิ่งที่เจ้าชอบแต่ข้าจะไม่ขอโทษ!”
เอเลน่ากัดฟันและหลับตาใบหน้าของเธอบอกถึงความปั่นป่วนภายใน แต่เธอก็ยังคงยกหน้าอกของเธอและเผชิญหน้ากับสิ่งที่กำลังจะมาถึงอย่างกล้าหาญ
มันไม่ได้เป็นครั้งแรกเลยไม่ว่าเธอจะเป็นอะไรเธอจะคุ้นเคยกับความรู้สึกนั้นในสองสามครั้งและจะไม่ทำเสียงแปลก ๆ อีกต่อไปดังนั้นเธอจึงไม่กลัว
“ เอ่อ…ข้าแค่ล้อเล่น เอเลน่าเจ้าจริงจัง?” หลินเสี่ยวกลืนอึกใหญ่
“ หืมมมถ้าเจ้าต้องการทำมันก็รีบ! …หยุดสิ่งที่น่ากลัวอย่างคนเป็นคนขี้ขลาด!”
“ เอ่อ…โอเคโอเค”
นี่เป็นครั้งแรกที่เอเลน่าขอให้ได้รับการลงโทษเธอ หาได้ยากเพียงใดเธอจะระเบิดทุกทีถ้าเพียงแตะต้องเธอแต่เธอก็เชื่อฟังในวันนี้
ความสุขมาเร็วเกินไปและกะทันหัน
เอเลน่าหลับตาและไม่เห็นสีหน้าของหลินเสี่ยว แต่เธอก็ได้ยินเขาเข้ามาใกล้ทีละก้าวเร็ว ๆ นี้เธอรู้สึกว่าหลินเสี่ยวยืนอยู่ตรงหน้าเธอ
“ ถ้าอย่างนั้นข้าจะเอา…”
“ฮึ่ม.”
เอเลน่ารู้ว่ามือของหลินเสี่ยวจะทำการทรมานที่โหดร้ายในไม่ช้าโดยใช้วิธีที่มากที่สุดในการทรมานเธอเพื่อที่เธอจะได้ทนทุกข์ทรมานอย่างไม่อาจบรรยายได้
นั่นคือกฎที่หลินเสี่ยวตั้งไว้ ไอ้ลามกนี้กำลังรออยู่ตอนนี้เขามีโอกาสเขาจะยอมแพ้ได้อย่างไร
นอกจากนี้เอเลน่าได้เตรียมตัวที่จะจ่ายให้กับการกระทำของเธอแล้ว
เพื่อที่จะวางยาพิษเจ้านายของเธอจริง ๆ แล้วเธอขโมยเงินเพื่อซื้อยาพิษทำสิ่งชั่วร้ายในฐานะสาวใช้เพียงแค่ลงโทษเธอก็คือความเมตตากรุณาที่สุด
เอเลน่าจะไม่แสดงความเสียใจต่อหลินเสี่ยว แต่เป็นที่คาดหวังว่าเธอแค่อยากให้มันจบลงอย่างรวดเร็วและยอมรับการลงโทษที่จะทำให้หลินเสี่ยวพอใจจากนั้นเธอก็สามารถค้นหาวิธีอื่น ๆ
“ แค่กๆ แค่กๆ…”
เสียงของหลินเสี่ยวไออย่างเชื่องช้า
ไอ้ลามกนี้ยังไม่ได้วางแผนที่จะย้ายหรือไม่? เขากำลังรออะไรอยู่ เขาวางแผนที่จะใช้บทละครที่ถูกทอดทิ้งผ่านการคุกคามของการเข้าใกล้อย่างช้า ๆ เพื่อทำให้เธอกลัวมากกว่านี้หรือไม่?
“ ไอ้ลามกรีบเร็ว! ข้ายังอยากกลับไปนอน!” เอเลน่ายังคงหลับตาอย่างใกล้ชิดกระตุ้นเขาต่อไป
อะไรก็ตามที่เป็นสิ่งที่ดีตราบใดที่เขาพอใจอย่างรวดเร็วเธอก็ยินดีที่จะยอมรับความอัปยศอดสูใด ๆ
“เฮ้อ …”
แต่การโจมตีที่เอเลน่ากำลังรอไม่ได้มาที่เธอได้ยินคือการถอนหายใจเพียงครั้งเดียว
ในทันทีต่อมาเธอรู้สึกถึงการลูบที่อ่อนโยนบนหัวของเธอ