Picked up a Demon King to be a Maid - ตอนที่ 385
ตอนที่ 385 – แฟนเกิร์ลตัวน้อยของคุณ
“ขอโทษครับ..”
เขาอายุสามสิบเศษ แต่ยังทําตัวเหมือนเด็กที่ทําผิดในขณะที่เขาขอโทษอย่างเงียบ ๆ จากนั้นเขาก็ถอยกลับหาหลินเซียวอย่างเงียบ ๆ และพูดผ่านการกระทําของเขา
เขาปฏิเสธแคลร์และเลือกที่จะยืนกับหลินเซียว
“เจ้า เจ้า!?” แคลร์ไม่เคยคาดหวังว่าเขาจะต่อสู้กับเธอ เธอกําหมัดแน่นและตัวสั่น
“ข้า ข้า…”
แม้ว่าเขาจะเลือกข้าง แต่เขาก็ยังวิตก
ราชินีเสือดาวผู้นี้ไม่ใช่คนง่ายที่จะรับมือ การตัดสินใจของเขาทําให้เธอเสียหน้า ใครจะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไปเขาเป็นเพียงผู้ตรวจสอบธรรมดาและไม่สามารถทนต่อความโกรธของแคลร์ได้
เป็นการดีที่การเลือกของเขาถูกต้อง
“ไม่ต้องเป็นห่วง…กลับขึ้นรถ” หลินเซียวไม่ได้พูดอะไรมากในขณะที่ตบไหล่และบอกให้เขากลับไปพักผ่อนบนรถม้า
หลินเซียวมีความสุขที่เขาไว้วางใจเขา หลินเซียวไม่จําเป็นต้องพูดอะไรอีกและจะใช้การกระทําเพื่อแสดงว่าทางเลือกของเขาถูกต้องสําหรับทอมบอยคนนั้น…ใครสนว่าเธอคิดอย่างไรที่นี่ไม่ใช่เมือง มันไม่ใช่ว่าเธอสามารถทําได้ตามที่เธอชอบ
“เจ้า…เจ้า…เจ้ากล้าดียังไง…”
“ชิ เสียเวลาเปล่า…ไปกันเถอะ!”
แคลร์ยังคงโกรธแต่ไม่มีวิธีที่จะเอามันออกไปและใบหน้าของเธอก็แดงระเรื่อ ไม่ใช่ว่า หลินเซียวเป็นคนโนคจิตชอบรังแกผู้หญิงเป็นพิเศษและเขาไม่ต้องการเห็นรูปลักษณ์ที่น่าสมเพชของเธอดังนั้นเขาจึงเรียกคนอื่นๆและทิ้งแคลร์ไว้ข้างหลัง
“ไอ้เวร! เจ้ายังหนีไปอีก? ยังคุยไม่จบ กลับมานี่! ไอ…เป๊ะ! ไอ้สารเลว!”
แคลร์ตะโกนอย่างไร้ประโยชน์ขณะที่รถม้าที่หายไปในระยะไกล แต่พวกเขาไม่ได้ชะลอตัวและทิ้งฝุ่นผงไว้ข้างหลังเธอ
เธอยังไม่รู้ว่าทําไมไอ้เลวนั่น หลินเซียวยังต้องต่อต้านเธอ ไม่ใช่แค่ไม่เชื่อฟังเธอ แต่ยังดูถูกเธอในที่สาธารณะเรียกเธอว่าทอมบอย!
เธอเป็นผู้บัญชาการระดับสูง ทุกคนก่อนหน้านี้เชื่อฟัง แล้วทําไมเธอไม่ทําอะไรเกี่ยวกับเขาล่ะ?
“ท่านแคลร์ ราเราจะทําอย่างไรต่อไป”
อังเดรและคนอื่นๆ มองหน้ากันอย่างว่างเปล่าและไม่รู้ว่าควรทําอย่างไรนอกจากลองถาม
“เราควรทําอย่างไร? … หึม มีอะไรอีก!?” แคลร์กัดริมฝีปากของเธอและกระโดดขึ้นไปบนรถม้า “ไป… และตามพวกเขาไป!”
“อ-อ๊ะ!”
ดังนั้นพวกเขาจึงยังคงติดตามพวกเขาต่อไป…อังเดรหัวเราะอย่างขมขื่นและปฏิบัติตามคําสั่งของเธออย่างเชื่อฟัง
ไม่มีทางเลือกอื่น เขายังคงหวังที่จะเก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากแคลร์เพื่อที่เขาจะได้ฟังเท่านั้น
แน่นอนว่ายังไม่หมดยังมีสิ่งที่ซ่อนอยู่ใต้กระโปรงของเธอ…
“สีอะไร… เห้อออเห็นได้ชัดว่าเป็นสาวงามแต่ไร้เหตุผลยิ่งกว่าผู้ชายเสียอีก ช่างน่าละอายจริงๆ”
“อังเดร เจ้าพูดบ้าอะไรเนี่ย? คิดว่าข้าเป็นทอมบอยที่น่าสงสารด้วยเหรอ?”
“เอ่อ…เจ้าหญิงข้าทําได้ยังไง? ท่านเป็นผู้บัญชาการที่โดดเด่นที่สุด!”
อังเดรถอนสายตาตัณหาของเขาแล้วเดินตามขึ้นไปบนรถม้าอย่างรวดเร็ว
ทอมอาจไม่ได้นําข้อมูลที่เป็นประโยชน์ใดๆ กลับมา แต่อย่างน้อยเขาก็มีประโยชน์เพียงครั้งเดียวเขาสามารถเป็นผู้นําทางได้
เนื่องจากเขาหนีรอดไปได้ไกล เขาจึงรู้ทางกลับ ดังนั้น หลินเซียว จึงไม่ต้องกังวลและสามารถรอได้
ไปถึงที่หมาย ดูแลสัตว์ประหลาด และช่วยซีซาร์… แคลร์ ทีมสืบสวนพิเศษอะไร ไม่เกี่ยวอะไรกับเขาเลยเขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อแข่งขันกับผู้อื่น
อย่าลืมไม่เพียงแต่เขาสัญญาว่าเอเลน่าจะสอบสวนผู้รู้แจ้งเขายังเดิมพันกับสโนว์ด้วย!
ขณะที่เขากําลังทะเลาะกับแคลร์ เจ้าเด็กนั่นคงเริ่มสืบสวนแล้วและอาจพบอะไรบางอย่างแล้วถ้าเธอชนะหลินเซียวจะต้องเผชิญหน้ากับการถูกน้องสาวยันเดเระของเขากักขัง
“ซีซาร์ ข้าเดิมพันทุกอย่างกับเจ้า อย่าทําให้ข้าผิดหวัง!”
หลินเซียวอาศัยข้อมูลที่ซีซาร์มีในตอนนี้
เขาไม่เชื่อว่าซีซาร์ติดอยู่กับสัตว์ประหลาดเพราะความหุนหันพลันแล่น สําหรับ หลินเซียวเป็นไปได้ที่ซีซาร์ ค้นพบบางสิ่งที่ยิ่งใหญ่และติดกับดักศัตรู!
ถ้าเป็นเช่นนั้น เขาต้องรีบไปช่วยเขาจริงๆ!
“ติดอยู่เพราะเขาค้นพบความลับบางอย่าง? … อืม นั่นฟังดูเป็นไปได้”
หลังเที่ยง เชนไตหยินขดล
เห้องหลับสนิท และ เอเลน่าและ หลินเซียว กําลังคุยกันอยู่
“แต่เขาอาจจะตายไปแล้วก็ได้
“ไม่น่าเป็นไปได้ที่เขาจะแข็งแกร่งและในฐานะนักดาบเวทมนตร์เขาจะไม่ตายง่ายๆ ขนาดนั้น”
ซีซาร์ทะลวงผ่านระดับที่หกไปแล้วก่อนที่จะมาที่อาณาจักรก็อตแธม พร้อมกับดาบสังหารมังกรและเพื่อนร่วมทีมที่ไว้ใจได้ มันมากเกินพอสําหรับเขาที่จะเอาตัวรอด
“ถ้าไม่ใช่สําหรับแคลร์เราก็อาจจะไปถึงเยลโลว์สโตนเร็วกว่านี้”
“เธอ? ข้าไม่คิดอย่างนั้นเอเลน่าเอามือวางคางและมองทิวทัศน์ผ่านไป เธอแซวเขาโดยไม่หันกลับมา”ดูเหมือนเธอจะชอบเจ้านะ” “ฮะ? ใครอยากได้ทอมแบบนี้บ้าง? เธออาจจะสวยและดูเหมือนซีซาร์แต่งตัวข้ามเพศ… แต่บุคลิกของเธอแย่มาก! “หม ถ้าอย่างนั้นทําไมเจ้าถึงตั้งใจอวดเพื่อดึงดูดความสนใจของเธอ” “อวดเมื่อไหร่” “ใช้ฝนดาวตกกับมดด้วยเหรอ” “…เจ้ากําลังพูดถึงเรื่องนั้น”
หลินเซียวเกาหัวและเข้าใจว่าเอเลน่าหมายถึงอะไร เขาสามารถเลือกวิธีการที่ต่ําต้อยกว่าเช่นให้ราชาปีศาจมาปราบปรามพวกเขาแต่หลินเซียวเลือกวิธีการที่มีรายละเอียดสูงและน่าตกใจที่สุด
ไม่เข้ากับสไตล์โลดโผนปกติของเขา
มันเป็นความโกรธที่หัวของเขา หรือว่าเขาชอบแคลร์และพยายามจะอวดเธอ!
“เฮ้! เหตุผลที่ข้าทํานั้นไม่ใช่เพื่อดึงดูดทอมบอยแบบนั้น แต่เพื่อช่วยเจ้า”
“ช่วยข้าด้วย?”
“เจ้าคิดจริงๆ เหรอว่าฝูงมดอยู่ที่นั่นโดยไม่มีเหตุผล?”
“โอ้ เจ้ากําลังพูดว่า… ผู้รู้แจ้งอีกแล้วเหรอ?”
เอเลน่ารู้ทันทีหลังจากได้ยินแบบนั้น พวกเขายุ่งอยู่กับการทะเลาะกับแคลร์จนเกือบลืมศัตรูตัวฉกาจของพวกเขา!
“ถูกต้อง! เช่นเดียวกับหุบเขาคร่ําครวญ พวกเขาต้องทําเพื่อป้องกันการเสริมกําลังจากการมา… อาจเป็นมนต์ดําทางจิตที่คล้ายคลึงกัน เนื่องจากเป็นอาณานิคมของพวกเขาเมื่อพวกเขาควบคุมราชินีแล้ว พวกเขาก็สามารถควบคุมพวกมันทั้งหมดได้อย่างง่ายดาย” “ข้าเข้าใจนั่นเป็นเหตุผลที่เจ้า.. 4 นั่นเป็นเหตุผลที่ข้าทําอย่าง นั้น เป็นเหยื่อ!
ศัตรูกําลังซ่อนตัวอยู่และมองเห็นได้ชัดเจน สโนว์สามารถย้ายผู้คนไปตรวจสอบได้ แต่เขาทําไม่ได้ดังนั้นสิ่งเดียวที่เขาทําได้คือใช้ความคิดริเริ่มและโจมตีก่อน!
“ถ้าเจ้ามาจากผู้รู้แจ้งและตระหนักว่าฝูงมดที่คุณรวบรวมมาอย่างยากลําบากถูกเผาเป็นถ่านเจ้าจะทําอย่างไร”
“ข้า? … ข้าจะตรวจสอบและหาผู้กระทํา!”
“บิงโก! หากพวกเขาต้องการสอบสวน ในที่สุดพวกเขาก็จะมาพบเรา ณ จุดนั้น…”
“เมื่อพวกเขามา เราก็จับพวกมันได้! แล้วสอบปากคําพวกเขา!”
“พวกเขาบอกว่าผู้หญิงหน้าอกใหญ่นั้นโง่กว่า แต่เอเลน่า หน้าอกของเจ้าใหญ่ขึ้น แต่หัวของเจ้าก็ดีขึ้นมากเมื่อเร็วๆ นี้”
“ทะลึง!”
เอเลน่าร้องออกมาและปกป้องหน้าอกของเธอ แต่แววตาเล็กๆ ของเธอบ่งบอกถึงความสุขของเธอเธอคิดว่าหลินเซียวเพิ่งจะจดจ่ออยู่กับการหลอกลวงกับราชินีเสือดาวและลืมวัตถุประสงค์เดิมของพวกมัน
“สี่สี่ ราชาปีศาจคืออะไร ทําไมเธอถึงทิ้งเพราะข้าหลอกผู้หญิงคนอื่น?”
“ค-ใครหึง? ข้าจะทิ้งไปทําไม
“ชิชิ ดูเหมือนว่าราชาปีศาจจะไม่ซื่อสัตย์อีกต่อไป…ข้าเดาว่าข้าต้องตรวจสอบเป็นการส่วนตัวว่าเจ้าโก หกหรือไม่
“ฮะ? เจ้าจะทําอะไร?”
“เทคนิคลับของตระกูลหลินส่งถึงผู้ชายเท่านั้น… การตรวจจับการโกหกด้วยการถูเต้านม! “กล้า!? โรคจิตออกไป! “
แค่ประโยคสั้นๆ ของความจริงจัง ทั้งสองก็กลับมาจีบกันอีกครั้ง
รถม้าสั่นสะท้านและกระแทกเชนไตหยินให้ตื่น เมื่อเธอเห็นสิ่งที่เกิดขึ้น เธอทําได้เพียงกลอกตาและทําเป็นหลับ
“นี่ เจ้าจะปลุกเธอ!
เอเลน่ารู้สึกเหมือนเช่นไตหยินเปลี่ยนไปเล็กน้อย ดังนั้นเธอจึงรีบให้เขาหยุด
“เอ่อ…ก็ได้ เอาล่ะ กลับเข้าเรื่อง… เอเลน่า ทําไมเจ้าไม่ลองตรวจสอบดูบ้างล่ะ พวกเขาอาจมีคนเฝ้าดูเราอยู่แล้ว” “โอเค”
เอเลน่าจัดเสื้อผ้าของเธอและสงบลงหลังจากยืนยันว่าเซนไตหยินไม่ได้ยินก่อนหน้านี้ เธอหลับตาและพยายามค้นหาศัตรูรอบตัวพวกเขา
“หม? นั่นคือ..“
“อะไร? มีศัตรูจริงๆเหรอ?”
“ไม่.. มันเป็นแฟนเกิร์ลตัวน้อยของเจ้า เธออยู่ข้างหลังเรา”