Picked up a Demon King to be a Maid - ตอนที่ 262
“ ข้าต้องการอำนาจเพื่อประชาชน”
สโนว์ตอบคำถามของแอนเดอร์สันเช่นนั้น
“ ถุย! อย่าพยายามหลอกข้าด้วยคำโกหกเหล่านั้น ข้าเป็นผู้ชายที่กำลังจะตาย เจ้ายังโกหกข้าหรือ?”
แม้ว่าสโนว์จะคำนวณไว้และดูเหมือนเธอเป็นคนวางแผนร้ายที่ตั้งใจจะปีนบันได แต่แอนเดอร์สันสามารถบอกได้ว่าเธอไม่ใช่คนแบบนั้น
สโนว์ต้องซ่อนความลับบางอย่าง!
เนื่องจากแอนเดอร์สันรู้ว่าเขายังมีชีวิตอีกไม่นาน เขาสามารถแก้ปมใหญ่ก่อนตายได้ก็ดี เขาจึงตัดสินใจลงไปที่ก้นบึ้งของมัน
“ โอ้เจ้าเป็นคนเข้าใจง่ายดีนิ”
เมื่อเห็นความอยากรู้อยากเห็นที่รุนแรงของเขา สโนว์เลิกคิ้วขณะที่หันกลับมาทิ้งเอโลน่าแล้วเดินไปหาแอนเดอร์สันด้วยตัวเอง
“ นายหญิง ท่าน…”
“ เอโลน่าไม่ต้องกังวล รอข้าอยู่ตรงนั่น”
เธอสั่งอย่างหนักแน่นและใช้ใยเป็น ‘ดวงตา’ ของเธอเพื่อเดิน เธอค่อยๆเดินเข้าไปหาแอนเดอร์สันจากนั้นใช้มือเล็กบีบคางเขาบังคับให้เขามองดวงตาที่ปิดสนิท
“ เจ้าอยากรู้จริงๆเหรอ?”
“ ใช่ ข้าอยากรู้!” แอนเดอร์สันเข้าใจเจตนาของเธอทันทีที่เห็นการแสดงออกของเธอ
เขาอาจจะเงียบไปทันทีที่เธอบอกเขา! แต่เมื่อมาถึงจุดนี้ชีวิตของเขาก็ไร้ค่า
เนื่องจากเขากำลังจะตายยังไงก็ตามหากเขาได้รับคำตอบอย่างจริงใจก่อนที่เขาจะตายมันก็คุ้มค่า!
“ สโนว์ เจ้าทำงานให้กับศาสนจักร ข้ายอมตายเพื่อสมาคมวัส เห็นได้ชัดว่าเส้นทางของเราแตกต่างกัน แต่หนึ่งในนั้นถูกต้อง! ข้าเชื่อว่าเราจะทำให้โลกกลับมามีชีวิต! ข้าเลยอยากรู้ สโนว์ เจ้าเชื่ออะไร มันให้อะไรเจ้าได้บ้าง?”
“… ข้า?”
เธอบีบกรามล่างของเขาเบา ๆ และคลำชีพจรของเขา สโนว์ถอนหายใจและน้ำเสียงของเธอแก่ขึ้น 10 เท่าทันที
เธอต้องการอะไร?
เธอมาไกลเกินไปและลืมไปแล้วว่าทำไมเธอถึงออกเดินทางตั้งแต่แรก?
ไม่ เธอไม่เคยลืมเพราะนั่นคือสิ่งที่เธอมีชีวิตอยู่
“ แอนเดอร์สัน ข้าต้องการสร้างโลกที่สวยงามโดยไม่มีโศกนาฏกรรมใด ๆ ”
“ ฮะ? G0hkพูดอะไร?” แอนเดอร์สันนิ่งเงียบและเงียบไปจากนั้นก็หัวเราะออกมาดัง ๆ “ ฮ่า ๆ ๆ สโนว์ เจ้าจริงจัง? ไม่มีทาง เจ้าเป็นคนงี่เง่าจริงหรือ? คนโง่ในอุดมคติที่ไร้ความหวังอย่างนั้นหรือ? ฮ่าฮ่าฮ่า!”
“ ตลกดีนะ!?”
“ โอเค โอเคข้าจะเชื่อละกัน… แต่ข้าไม่คิดว่าเจ้าจะโง่ไปกว่าข้า แต่สโนว์ เจ้าเคยคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือไม่ แม้ว่าเจ้าจะบรรลุเป้าหมายและสร้างโลกที่สวยงามนั้นขึ้นมาแทนที่เทพธิดา เจ้าจะได้อะไรจากมัน? อย่าบอกนะว่าเป้าหมายของเจ้าคือการเป็นเทพเจ้า!”
“ ไม่ ข้าไม่ใช่พระเจ้าเป็นเพียงมนุษย์ธรรมดา” สโนว์กัดฟันแน่นเหมือนกับว่าเธอจะจนมุม ขณะที่เสียงของเธอเริ่มสั่นสะท้าน“ แอนเดอร์สัน เจ้าอยากรู้คำตอบที่ไม่ดีจริงๆหรือ”
“ สโนว์ เจ้ากลัวที่จะบอกความลับของเจ้ากับคนตาย?”
“ …ฮิฮิ โอเคถ้าเป็นอย่างนั้น…”
ทันใดนั้นทุกอย่างก็มืดลงต่อหน้าเขาเขาตระหนักได้ว่าสโนว์ปล่อยใยออกมานับล้านทันทีที่ห่อหุ้มทั้งคู่! ในพื้นที่แคบสิ่งเดียวที่เขาเห็นคือผนังของใยที่พันกันแน่นซึ่งปล่อยแสงเรืองแสงสีม่วงเข้มที่เป็นลางร้าย
สโนว์พันใยหลายเส้นรอบคอของแอนเดอร์สันเมื่อมันรัดแน่นใบหน้าของเขาแดงขึ้นเรื่อย ๆ และเขาอาจตายได้ทุกเมื่อ
“ แอนเดอร์สันมีเพียงคนเดียวในโลกนี้ที่รู้ความลับของข้า คราวนี้ข้าจะยกเว้นและจะบอกเจ้า”
แอนเดอร์สันรับฟังด้วยความตระหนักรู้ สโนว์นำใบหน้าของเธอเข้ามาใกล้และทำบางสิ่งที่แอนเดอร์สันไม่เคยคิดว่าจะทำได้
เธอลืมตาขึ้น
“ เป้าหมายของข้ามันง่ายข้า…”
เนื่องจากกำแพงใย เอโลน่าไม่ได้ยินสิ่งที่พวกเขาพูดอยู่ข้างใน หลังจากนั้นไม่นานใยก็ค่อยๆสลายไปเผยให้เห็นนักบุญสวมชุดคลุมสีขาวยืนอยู่ในความมืด
“ นายหญิง!”
“ ฮิฮิ ข้าสบายดี”
เอโลน่ารีบวิ่งไปอย่างรวดเร็วและสโนว์ก็ยิ้มให้เธอขยี้ตาที่ปิดอยู่และดึงเธอออกไปราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น
เกิดอะไรขึ้น?
คำตอบสุดท้ายที่ สโนว์มอบให้แอนเดอร์สันคืออะไร?
เอโลน่ามองไปที่แอนเดอร์สันด้วยความอยากรู้อยากเห็นและพบว่าไขมันนั้นขาดอากาศหายใจ
แต่เอโลน่าสังเกตเห็นรายละเอียดเล็กน้อย
“ เขา…ยิ้ม?”
นอกเหนือจากริมฝีปากที่ยกขึ้นเล็กน้อยมันเหมือนกับว่าเธอได้ยินเสียงถอนหายใจ
นั่นอาจเป็นการอำลาโลกครั้งสุดท้ายของแอนเดอร์สัน
“ สโนว์ เขาคุ้มไหมที่เจ้าจะทำแบบนั้น…”
“ แน่นอน”
ภายในความมืดทุกอย่างเงียบงันอีกครั้ง
…
…
ความเย่อหยิ่ง ความริษยา ความโกรธ ความเฉื่อยชา โลภ ตัณหา ความตะกละหากมนุษย์มีบาปมหันต์เจ็ดประการแล้วพวกเขาก็มีคุณธรรมที่ขัดกันเจ็ดประการด้วยไหม?
เช่นเดียวกับแสงที่ทอดเงาอยู่เสมอเช่นวันที่ถูกกำหนดให้เปลี่ยนเป็นกลางคืนแม้ว่าจะมุ่งตรงไปยังโลกที่สวยงามโดยไม่มีโศกนาฏกรรมใด ๆ ก็ตามคุณจะต้องพบกับหนามและการกระแทกระหว่างทางใช่ไหม?
เมื่อเธอยอมแพ้ทุกอย่างตัดผ่านหนามและสุดท้ายก็ได้สิ่งที่ต้องการเมื่อเธอหันกลับมามองย้อนกลับไปดูสิ่งที่เธอทิ้งไปจะมีอะไรที่เธอทนไม่ได้ที่จะทิ้งไว้ข้างหลังหรือไม่?
…
เมืองศักดิ์สิทธิ์ของคาดิน่า
ห้องแห่งความลับ
“ แอนเดอร์สันตายแล้ว นักบุญสโนว์ฆ่าเขาในระหว่างการสอบสวน ข้าคิดว่าเธอเป็นอุปสรรคต่อแผนการของเรา เราควร…”
มีชายสองคนที่ไม่เห็นรูปร่างหน้าตาสวมเสื้อคลุมสีขาวกำลังสนทนากันอย่างลับๆ ดูเหมือนพวกเขาจะเป็นคนจากคริสตจักรแสงศักดิ์สิทธิ์ แต่สิ่งที่พวกเขาคุยกันนั้นไม่ใช่สิ่งที่แน่นอนสำหรับผู้ศรัทธาที่มีคุณสมบัติเหมาะสม
ที่เรียกว่า สมาคมวีนัส
“ ไม่ต้องรีบ แอนเดอร์สันเป็นเพียงเบี้ยที่ไร้ค่า สโนว์ยังเป็นเพียงเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ ที่ไม่รู้จักที่อยู่ของเธอ ไม่จำเป็นต้องกลัว…ว่าจะเป็นอย่างไร?” อีกฝ่ายพูดอย่างผ่อนคลายหลังจากได้ยินรายงานของเขา
“ ใช่ ทุกอย่างเป็นไปตามคำแนะนำของอัครสาวก แผนดำเนินไปได้ด้วยดี”
“ ดีมากเราสามารถสร้างดาบที่แข็งแกร่งที่สุดเพื่อยุติบาปได้! แผนการของอัครสาวกจะดำเนินไปอย่างราบรื่น”
“ ใช่ คนเดียวที่หยุดบาปดั้งเดิมได้คือเรา!”
“ การรู้แจ้งของบาปและส่องสว่างโลก!”
“ การรู้แจ้งของบาปและส่องสว่างโลก!”
พวกเขาตะโกนออกมาด้วยความเชื่อมั่นอย่างมากและทั้งสองก็หายไปในความมืดเหมือนไม่เคยอยู่ที่นั่น