Picked up a Demon King to be a Maid - ตอนที่ 349
ตอนที่ 349 – เผ่าที่สมบูรณ์แบบ
แสงที่ทําให้ไม่เห็นได้กระจายความมืดทั้งหมดภายในถ้ําอย่างสมบูรณ์
แม้ว่าเอเลน่าจะได้ยินคําเตือนของหลินเซียวมองออกไป และหลับตาลงก่อนเวลา แต่แสงก็ยังรุนแรงเกินไป และเธอต้องหันหลังกลับและปิดตาของเธอจนหมดเพื่อไม่ให้ตาบอด
“หึ… บาเรียระดับเจ็ด แสงพิพากษา?”
แสงพิพากษามีพลังมากกว่าการระเบิดหินที่อาร์เชอร์ร่ายไว้ ไม่เพียงแต่จะสูงกว่าระดับหนึ่งเท่านั้น แต่เวทมนตร์บาเรียยังแข็งแกร่งกว่าเวทมนตร์ทั่วไปมาก เอเลน่าคาดว่ามันคงเป็นเรื่องยากสําหรับเธอที่จะหลบหนีในร่างมนุษย์ของเธอ
แม้ว่ามันจะแข็งแกร่ง แต่ก็ใช้งานไม่ได้
อุปสรรคเวทย์มนตร์นั้นซับซ้อนในการเตรียมและร่ายนอกวงกลมเวทย์มนตร์ คุณต้องสอดคล้องกับความผันผวนของรูปแบบการเบี่ยงเบนใดๆ จะทําให้ความพยายามก่อนหน้านี้ทั้งหมดสูญเปล่า
เนื่องจากบาเรียเวทนั้นยุ่งยากและจํากัด พวกมันจึงถูกใช้เป็นกับดักศัตรู บาเรียจะถูกดึงออกมาล่วงหน้าและรอให้ศัตรูตกลงไปในนั้น เหมือนกับตอนที่หลินเซียวแอบสร้างกําแพงปิดผนึกที่บ้าน และเมื่อสโนว์จับเอโลน่าได้
ดังนั้น หลินเซียวโยนมันได้อย่างไร? เอเลน่าไม่เคยเห็นเขาวาดรูปแบบใดๆเลยด้วยซ้ํา
เป็นไปได้ไหมว่าเขาวางกับดักในถ้ํานี้ไว้ล่วงหน้าแล้ว?
เป็นไปไม่ได้!
พวกเขาเพิ่งมาถึงที่นี่และเข้าไปในถ้ํา เขาจะมีเวลาทําอย่างนั้นได้ที่ไหน? เป็นไปได้ไหมที่เขาสามารถโคลนตัวเองและวาดมันในขณะที่อเดลกําลังหลับอยู่?
เอเลน่าเต็มไปด้วยคําถาม เธอเหล่ตาเพื่อปรับให้เข้ากับแสงและมองไปทางใจกลางถ้ํา ในที่สุดก็เห็นบาเรียเต็มเปี่ยม!
โดยมือเดลเป็นศูนย์กลาง มีลูกบอลแสงที่ส่องประกายจํานวนสิบสามลูกที่ลอยอยู่รอบๆก่อตัวเป็นวงกลม ลูกบอลแต่ละลูกยิงเสาแสงสีขาวบริสุทธิ์เข้าหาศูนย์กลาง ควรจะตกกระทบกับอเดลโดยตรง แต่รังสีก็เปลี่ยนทิศทางอย่างกะทันหันราวกับกระทบกระจกที่มองไม่เห็น ก่อตัวเป็นเสาแสง 13 เสาที่แบ่งพื้นที่โดยสิ้นเชิง
มันเป็นแสงพิพากษาของแท้อย่างที่คาดไว้ อเดลไม่มีเวลาที่จะหลีกเลี่ยงแสงที่รุนแรงและดิ้นไปมาอย่างเจ็บปวดบนพื้นขณะกรีดร้อง ในทางกลับกัน หลินเซียวปิดตาและอาศัยจิตใจและพลังเวทย์มนตร์เพื่อควบคุมบาเรีย
” เกิดอะไรขึ้น…”
เอเลน่าไม่เข้าใจว่าเขาคุยกันอย่างมีความสุขเพียงวินาทีเดียว แล้วจู่ๆก็ร่ายบาเรียอันน่าสยดสยองอย่างนั้นเหรอ?
แม้ว่าเขาจะเรียนรู้การรื้อโครงสร้าง แต่ก็ไม่มีทางที่เขาจะร่ายบาเรียได้ในทันที มันขัดกับสามัญสํานึก!
“เดี๋ยวก่อน หรือว่าเป็นลูกบอลแห่งแสงจากก่อนหน้านี้?”
ทันใดนั้นเอเลน่าก็ตระหนักได้เมื่อนึกถึงการกระทําก่อนหน้านี้ของหลินเซียว
เมื่อพวกเขาเข้ามาครั้งแรก หลินเซียวโยนลูกบอลแสงรอบตัวพวกเขาเพื่อทําให้ถ้ําสว่างขึ้น ในเวลานั้นเอเลน่าไม่ได้คิดอะไร แต่เธอก็รู้ว่ามันเป็นส่วนหนึ่งของกับดักของเขาทั้งหมด
หลินเซียวโยนลูกบอลแสงสิบสามลูกก่อนหน้านี้ ตรงกับจํานวนที่จําเป็นสําหรับแสงพิพากษา ตอนนั้นเขาเตรียมการอยู่แล้ว!
เขาแอบใช้เวทมนตร์เพื่อนําทางลูกบอลแห่งแสงและวาดรูปแบบโดยมือเดลเป็นศูนย์กลาง เมื่อเอเลน่ากําลังคุยกับเธอ หลังจากที่เอเลน่าล้มเหลว เขาได้เข้าไปและทําให้เธอโกรธแค้นโดยส่วนตัวเพื่อขอข้อมูลและซื้อเวลาเพิ่มเพื่อทําให้การก่อตัวสําเร็จ
ผู้ชายคนนี้น่ากลัวเกินไป. เอเลน่าไม่เคยคิดมาก่อนว่าในขณะที่ดูเหมือนว่าเขากําลังเสียเวลา และพูดคุยกันเขากําลังวางแผนและคิดกับดัก
“หลินเซียว เจ้า”
เอเลน่ากัดริมฝีปากด้วยความรู้สึกผสม
ตลอดเวลานี้เธอตําหนิหลินเซียวเสมอว่าไม่ได้ทํางานหนักพอ แต่ทุกครั้งที่มีปัญหา เธอยังต้องพึ่งพาการมองการณ์ไกลและความสงบของเขา แม้ว่ามันจะจบลงด้วยดี เธอไม่สามารถยอมรับได้ว่าเธอไร้ความสามารถ เธอต้องพึ่งพาหลินเซียวอยู่เสมอ
แต่… ครั้งนี้ก็ดี ไม่เหมือนครั้งแรก
“อ๊าาา!!”
เสียงกรีดร้องของอเดลก้องกังวานในถ้ํา แม้ว่าสายตาของเธอยังไม่หายดี สัญชาตญาณของเธอในฐานะแมวดําตาแดงเตือนเธอถึงอันตราย และเธอก็เริ่มดิ้นรนอย่างสิ้นหวัง
เธอคุกเข่าลงกับพื้น กางแขนออก และฟันกรามด้วยท่าทางที่ดุร้าย ทันใดนั้น พลังที่รุนแรงผันผวนจากร่างกายของเธอ และขนสีดําเริ่มเติบโตบนผิวสีซีดของเธอ เขี้ยวงอกออกมาจากปากของเธอ และเล็บของเธอก็แหลมคมเหมือนแมวป่า มันเป็นสารตั้งต้นของการเปลี่ยนแปลงของเธอ
“ฮีม ถ้าเจ้าต้องการแปลงร่างก็สายเกินไปแล้ว!”
แสงที่สาดส่องเข้ามาเต็มห้องอีกครั้ง และรูปแบบทั้งหมดก็เปิดใช้งาน ร่างของลูกบอลแสงแต่ละลูก และพวกเขายกแขนขึ้นชี้ไปที่อเดลซึ่งอยู่ตรงกลาง และตัดสิน!
“ไม่… อ่า!!!”
หากการร้องครั้งก่อนมาจากการดิ้นรนต่อสู้อย่างโกรธเคือง ตอนนี้ก็เป็นเสียงคร่ําครวญที่บีบคั้นหัวใจ
ก่อนที่อเดลจะแปลงร่างได้ เสาแห่งแสงนับพันก็ตอกย้ําเธอไปที่จุดของเธอและทําหน้าที่เป็นโซ่ที่ล็อกร่างกายของเธอไว้
“ฟู… แค่นี้พอไหม”
หลังจากนั้น ดวงตาของเขาก็ปรับขึ้นเล็กน้อย ดังนั้นเขาจึงลืมตาขึ้นเล็กน้อยเพื่อสังเกตสถานการณ์ และโล่งใจเมื่อเห็นอเดลถูกล่ามโซ่
ตอนนี้อเดลร้องไม่ออกเลย นับประสาแปลงร่าง ร่างกายของเธอถูกล่ามไว้แน่นจนแทบหายใจไม่ออก
สิ่งที่ควรค่าแก่การกล่าวถึง.. ใครจะไปรู้ว่าหลินเซียวจงใจทําหรือไม่ แต่โซ่เหล่านั้นรัดเธอไว้แน่นตั้งแต่หัวจรดเท้า ยกเว้นหน้าอกของเธอ โซ่ล็อคคอและท้องของเธอไว้ แต่ปล่อยให้เปิดตรงกลางไว้ทําให้เธอบิดตัวไปมาได้อย่างยอดเยี่ยม
“แค่กๆ ข้าเป็นสุภาพบุรุษ ข้าจะใช้ประโยชน์จากการดูหน้าอกของเธอได้อย่างไร”
แม้ว่าเขาจะควบคุมอเดลไว้ชั่วคราว แต่ก็ไม่ใช่แผนระยะยาว เพื่อที่จะจับเธอ เขายังต้องการความช่วยเหลือจากอีกคนหนึ่ง
“เอเลน่า ช่วยข้าด้วย!”
“เอ๊ะ?”
“เจ้าพูดว่า “เอ๊ะ” เพื่ออะไร? คุณหนูราชาปีศาจใช้ออร่าของเธอเพื่อปราบปรามเธอ! พลังเวทย์มนตร์ของข้ากําลังจะหมดลง ทุกๆหนึ่งพันล้านชีวิตถูกกลืนกิน ข้าไม่สามารถทนได้นานกว่านี้”
“พันล้านชีวิต? อะไร?” เอเลน่ากระพริบตาและไม่เข้าใจว่าเขาพูดอะไรไร้สาระ
“เดี๋ยวก่อนสิ!”
“อ-เอ่อ…”
เอเลน่าตอบอย่างอ่อนแรงและเกือบลืมไปว่าเธอคือราชาปีศาจตัวจริงที่ได้รับคําสั่งจากมนุษย์ผู้ต่ําต้อยคนนี้ เธอก้าวไปข้างหน้าอย่างเชื่อฟังและเล็งไปที่อเดลและพยายามใช้อํานาจของเธอในการทําให้เธอยอมจํานน
อเดลกระชับขึ้นทันทีเมื่อรูม่านตาหดตัวราวกับเห็นสัตว์ประหลาดที่น่าสะพรึงกลัว ร่างกายของเธอแกว่งไปมาและเธอก็ล้มลงตรงไปข้างหน้าและพยุงร่างกายของเธอด้วยแขนของเธอใน ท่าOrz และไม่ขัดขืน
“ว้าว ใหญ่!”
หลินเซียวอดไม่ได้และอุทานออกมาเมื่อเห็นแบบนั้น
พวกมันไม่ได้แข็งแกร่งแค่แมวดําตาแดงเหมือนเผ่าพันธุ์ที่สมบูรณ์แบบ
แม้ว่าร่างกายของอเดลจะไม่ไร้เทียมทานเหมือนของเอเลน่าแต่ก็ไม่ได้แย่ไปสักหน่อย
“ฮิฮิ ข้าจะจัดการกับเธออย่างไร… ก่อนอื่นมัดเธอ จากนั้นขังเธอไว้ในห้องใต้ดินและสอบปากคําเธอเป็นเวลาเจ็ดวันและคืน แน่นอน ข้าจะสอบปากคําเธอคนเดียว แม้ว่าเธอจะเป็นป้าของเอเลน่า ข้าอยากให้เธอได้ลิ้มรสความรู้สึกเมื่อเจ้าตะโกนจนตัวเองเสียงแหบ แต่ก็ยังไม่มีใครมาช่วยเธอได้ ฮิฮิ
แมวดําตาแดงน่าทึ่งมาก…. หากมีโอกาส เขายังต้องการพบป้าคนอื่นของเธอด้วย แน่นอน จะดีกว่าถ้าเธอมีน้องสาว… ส่งพวกเขาทั้งหมดให้เขา และกลายเป็นนักโทษของเขาอย่างเชื่อฟัง!
ขณะที่เขากําลังคิด สีหน้าของเอเลน่าก็เปลี่ยนไปในทันใด
“แย่แล้ว… หลินเซียว ระวัง!”