POWER AND WEALTH (พลังและความมั่งคั่ง) - ตอนที่ 169
บทที่ 169
ผู้แปล loop
ณ ที่บ้าน.
ต้าจินยังคงร้องไห้เมื่อเธอมองมาที่ดงซูบิน เธอเช็ดน้ำตา “นี้ลูกพี่ลูกน้องของหนูหรอเนี่ย?”
ป้าคนที่สองรีบผ่าน “ เกิดอะไรขึ้น เกิดอะไรขึ้น? ทำไมลูกถึงร้องไห้?”
ลุงของซูบินยืนขึ้น “ มีคนข่มขู่ลูกที่โรงงานหรือป่าว? บอกพ่อมา! พ่อจะไปแก้แค้นให้ลูก!” ป้าคนแรกของดงซูบินและสามีก็ก้าวไปข้างหน้าเพื่อถามว่าเกิดอะไรขึ้นถึงแม้ต้าจินจะไม่ใช่คนสวยมาก แต่เธอก็ดูน่ารักและเป็นที่ชื่นชอบของทุกคน นอกจากนี้เธอยังอยู่อาศัยกับยายลุงและป้าคนแรกของเธอ นี่คือสาเหตุที่พวกเขาปฏิบัติต่อเธอดีกว่าดงซูบิน
ต้าจินส่ายหัวและนิ่งเงียบ
ลวนเสี่ยวผิงส่งผ้าเช็ดหน้าให้เธอ “ หลานจินใช่ไหม……พวกอันธพาลพวกนั้นรึเปล่า?”
ต้าจินร้องไห้ดังขึ้นเมื่อเขาพูดถึงพวกอันธพาล “ ฮือ……ฮือ……พวกเขา……พวกเขาพยายามเอาเปรียบหนู”
หน้าพ่อของต้าจินเปลี่ยนไป “บอกพ่อมา. เกิดอะไรขึ้น?!”
“ ฮือ…ตอนที่หนูทำงานเสร็จแล้วและกลับมาที่หมู่บ้าน…เมื่อหนูกำลังจะถึงบ้าน…ฮือ…พวกอันธพาลที่ขโมยมันฝรั่งหวานของพวกเราล้อมรอบตัวหนู……พวกมันต้องการพาหนูออกไปขี่มอเตอร์ไซค์กับพวกเขา… แต่หนูปฏิเสธ ……พวกเขาเริ่มที่จะสัมผัสหนูทุกที่… ฮือ……มีชาวบ้านไม่กี่คนเดินผ่านมาและหนูเลยมีโอกาสหนีกลับบ้านมาได้…”
พ่อของเธอกระแทกโต๊ะด้วยความโกรธ “ ไอ้เวรพวกนั้น! มันจะมากเกินไปแล้ว!”
เมื่อครอบครัวของดงซูบินกำลังมีปัญหาซึ่งเป็นครอบครัวของป้าที่สองที่ช่วยเขา แม้ว่าพวกเขาจะมีเงินบ้าง เพราะดงซูบินและของเขาได้คืนเงินทั้งหมดให้กับป้าคนที่สองไปแล้วเมื่อปีก่อน แต่ดงซูบินยังต้องการที่จะตอบแทนความเมตตา เมื่อเห็นน้องสาวของเขาต้าจินถูกรังแกโดยกลุ่มอันธพาลนั้นดงซูบินโกรธมาก “ น้องจินตอนนี้พวกมันอยู่ที่ไหนกัน”
ต้าจิน ยังคงสะอื้นอยู่ “ พวกมัน……ตอนนี้พวกมันน่าจะไปแล้ว”
พ่อของถังจินหยิบเก้าอี้และกำลังจะรีบออกจากบ้าน
ป้าคนแรกของ ดงซูบินคว้าตัวเขาและถามว่า:“ นายจะทำอะไร”
“พี่สาว ปล่อยฉันไป ลูกสาวของฉันโดนรังแก! พวกมันต้องชดใช้สำหรับสิ่งที่ทำลงไป!”
ป้าคนแรกตอบว่า:“ นายก็รู้จักพวกนักเลงพวกนั้นดีนิ พวกมันชอบสร้างความรำคาญอย่างงี้เป็นประจำอยู่แล้ว อีกทั้งพวกมันมีเยอะกว่า ต่อให้นายจะไปก็ไม่สามารถทำอะไรหรอก……”
ถังจินคว้าเก้าอี้พับเก็บจากพ่อของเธอ “ พ่อ…ฮือ…หนูสบายดี อย่าไปเลย”
ดงซูฐิน พูดพร้อมกับหน้าดำ “ โทรหาตำรวจ!”
ป้าคนที่สองก็น้ำตาไหล “ หลาน หัวหน้าเหมืองทองคำอยู่ใกล้ชิดกับเจ้าหน้าที่ตำรวจ และไอ้พวกอัธพาลเหล่านนี้มันถูกจ้างมาให้ก่อกวนอยู่แล้ว”
ดงซูบิน ไม่สนใจสิ่งเหล่านี้ทั้งหมด “ โทรหาตำรวจ!”
ทันใดนั้นยายของดงซูบิน พูดว่า:“ เรียกตำรวจ! เรายอมให้หลานต้าจินถูกรังแกเฉยๆหรอก!”
ลวนเสี่ยวผิงนั้นอยู่ใกล้กับโทรศัพท์มากที่สุดและเธอก็เรียกตำรวจ “ สวัสดีคุณตำรวจเหรอค่ะ หลานสาวของฉันถูกรังแกโดยกลุ่มนักเลง……ใช่แล้ว…ใช่…รีบแล้วส่งคนไปจับพวกมันด้วย พวกนักเลงนั้นยังอยู่ใกล้ๆนี้ … ” หลังจากพูดเสร็จเธอก่อวางสาย ลวนเสี่ยวผิง หันไปหาคนที่เหลือและพูดว่า “ ตำรวจบอกว่าพวกเขาจะมาถึงในไม่ช้า”
ดงซูบิน โบกมือให้ต้าจิน “ น้องจิน เข้ามาใกล้ เดียวฉันดูแผลให้”
ต้าจิน เดินไปหาดงซูบินและนั่งข้างเขา “พี่ชาย.”
ดงซูบินยิ้ม “ เธอดูโตขึ้น ต้าจินของเรานั้นสวยขึ้นมาก หยุดร้องไห้ได้แล้ว. ตำรวจจะจับพวกอันธพาลเหล่านั้น” ดงซูบิน ไม่สนใจว่านักเลงเหล่านั้นมีความสัมพันธ์ที่ดีกับเจ้าหน้าที่ตำรวจที่สถานีหมู่บ้านหรือไม่ พวกเขาเรียกตำรวจและบอกที่อยู่ สถานีหมู่บ้านควรรู้ว่านี่คือบ้านของครอบครัวเขา เจ้าหน้าที่จะไม่กล้าเพิกเฉยกับคดีนี้
แต่สิ่งต่าง ๆ ไม่ได้ดำเนินการตามแผนของดงซูบิน
10 นาที……
20 นาที……
สถานีตำรวจอยู่ไม่ไกลจากบ้าน แต่ตำรวจไม่มา!
ดงซูบิน สูดหายใจเข้าลึก ๆ “ โทรเรียกพวกเขาอีกครั้ง!”
ลุงของป้าซูบินและคนอื่น ๆ รู้ว่าสถานีไม่มีเจตนาส่งเจ้าหน้าที่ พวกเขาอยู่ฝั่งของนักเลง!
ลวนเสี่ยวผิง ถอนหายใจและเรียกอีกครั้ง หลังจากที่วางสายเธอก็หันมาพูด “ สถานีบอกว่าพวกเขามีเจ้าหน้าที่ไม่เพียงพอและอาจไม่สามารถมาช่วยเราได้”
พ่อของถังจินดุว่า“ พวกเขาตายกันหมดแล้วหรือยังไงกัน!”
ต้าจิน เริ่มสะอื้นอีกครั้ง
ดงซูบินโกรธมาก คุณทุกคนควรรู้ว่ามันเป็นครอบครัวของฉันที่เรียกตำรวจและทุกคนไม่สนใจที่จะส่งเจ้าหน้าที่เหรอ? ความหมายของสิ่งนี้คืออะไร? กำลังพยายามแสดงให้ฉันเห็นว่าคุณกล้าที่จะยืนหยัดต่อสู้ฉัน คุณไม่ไว้หน้าฉัน เวร! พวกคุณทุกคนกล้าเกินไป! อันธพาลกับรองหัวหน้าสำนักและคุณทุกคนกล้าที่จะเลือกข้างไปอยู่กับพวกอันธพาล? เอาล่ะ!
ดงซูบินหยิบโทรศัพท์ของเขาออกมาและโทรหผู้อำนวยการสำนักงานฮู่ซินเยียน
ฮู่ซินเยียนที่กำลังดูทีวีกับสามีของเธอ “ สวัสดีหัวหน้าซูบิน”
ดงซูบินถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ ผู้อำนวยการฮู่ ใครเป็นหัวหน้าสถานีหมู่บ้านฮั่วเทียน”
ฮู่ซินเยียนรู้สึกประหลาดใจและรู้สึกว่าหัวหน้าซูบินกำลังโกรธจากน้ำเสียงของเขา “ มันคือ หลิวไฮ้”
“ ผมขอเบอร์เขาหน่อยได้ไหม?”
“แน่นอน ให้เวลาฉันหน่อย.” ฮู่ซินเยียนชี้ไปที่โต๊ะกาแฟและสามีของเธอส่งสมุดบันทึกของเธอทันทีฮู่ซินเยียน รู้ว่ามีบางสิ่งเกิดขึ้นที่หมู่บ้านฮั่วเทียนแต่เนื่องจากหัวหน้าซูบินไม่ได้พูดอะไรเลยเธอจึงไม่ถามต่อ เธอรีบให้หมายเลขของหลิวไฮ้กับดงซูบิน
หลังจากวางสาย ดงซูฐิน จะโทรไปหาหลิวไฮ้ ทันที
ทุกคนในบ้านมองที่ดงซูบิน ลวนเสี่ยวผิง ถามว่า:“ ลูกโทรหาใคร?”
ดงซูบินตอบว่า:“ เพื่อนร่วมงาน”
แหวนแหวนแหวน…โทรศัพท์ผ่านไปแล้วและมีชายคนหนึ่งรับโทรศัพท์คำมันมีน้ำเสียงเหมือนคนเมา “สวัสดี?” หลิวไฮ้ เพิ่งทานอาหารเย็นและดื่มกับเจ้าหน้าที่ เขากลับถึงบ้านเพียง 15 นาทีและภรรยาของเขากำลังนวดหลังให้เขา เขากำลังจะหลับไปเมื่อโทรศัพท์ของเขาดังขึ้น
ดงซูบินกล่าวอย่างเย็นชา “ หลิวไฮ้ใช่ไหม?”
หลิวไฮ้ ตกตะลึง ใครกล้าพูดกับเขาด้วยชื่อเต็มของเขา?
“ฉันเอง. คุณคือใคร?”
“ ดงซูบิน!”
ดงซูบิน? ดงซูฐิน คือใครหลิวไฮ้ กำลังจะถามเขาเมื่อเขาจำได้ในทันใด เขาลุกขึ้นนั่งบนเตียงของเขา “ คุณคือ……หัวหน้าซูบิน” เขาจำได้ว่า ดงซูบินเป็นใคร นี่คือรองหัวหน้าสำนักที่เพิ่งย้ายมาใหม่และวันนี้เป็นวันทำงานอย่างเป็นทางการครั้งแรกของเขา!
ดงซูบินพูดจาเย้ยหยัน “ หลิวไฮ้ ในฐานะหัวหน้าสถานีคุณทำให้ความปลอดภัยสาธารณะภาคภูมิใจจริงๆแล้วใช่ไหม!”
หลิวไฮ้ รู้สึกตกใจ “ หัวหน้าซูบินเกิดอะไรขึ้น” เขาบอกได้ว่าหัวหน้าซูบินกำลังโกรธมาก แต่เขาไม่เข้าใจเมื่อเขาทำผิดต่อรองหัวหน้าสำนักที่เพิ่งโอนใหม่ เขาไม่เคยพบเขามาก่อน!
ดงซูบินเพิ่งพูดที่อยู่ของเขาและตะโกน:“ 10 นาที! ฉันให้เวลาคุณ 10 นาทีเพื่อมาที่นี่!” หลังจากนั้นเขาวางหูโทรศัพท์!
หลิวไฮ้ ตกตะลึง ฉันไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจ
ภรรยาของ หลิวไฮ้ ถามด้วยความกังวล “ พี่ไฮ้ หัวหน้าซูบินพูดว่าอะไร”
“ เขาขอให้ฉันไปหา…” จู่ ๆหลิวไฮ้ ก็นึกถึงบางสิ่งและแต่งตัวทันทีในขณะที่โทรหาสถานีของเขา เขาบอกเจ้าหน้าที่เกี่ยวกับที่อยู่และถามว่า:“ รีบไปหาว่าใครอยู่ที่ที่อยู่นี้” เขาไม่เข้าใจว่าทำไมหัวหน้าซูบินจึงปรากฎตัวในหมู่บ้านฮุ่ยเทียน
เจ้าหน้าที่ตำรวจที่รับสายตอบกลับทันที:“ หัวหน้าหลิวผมรู้เรื่องครอบครัวนี้ มันเป็นครอบครัวของล้วนเสี่ยวผิงและพวกเขาไม่ได้รับความช่วยเหลือใด ๆจากเรา ฮะ? พวกเขาติดต่อคุณเหรอ?”
หลิวไฮ้ ขมวดคิ้ว “ นายหมายถึงอะไร”
“ ครอบครัวนั้นเรียกตำรวจมาก่อนหน้านั้นครึ่งชั่วโมง หนึ่งในสมาชิกในครอบครัวของพวกเขาถูกรังแกโดยนักเลงบางคน คุณควรรู้ด้วยว่าใครคือหัวหน้าของนักเลงเหล่านั้น…ฉันคิดว่านี่เป็นปัญหาเล็ก ๆ และไม่ได้ส่งเจ้าหน้าที่ใด ๆ ไปช่วยด้วย”
หลิวไฮ้ได้ยินสิ่งนี้และดุว่า“ ทำไมนายไม่รายงานฉันล่ะ!”
“ นี่เป็นเพียงข้อพิพาทเล็กน้อย ฉันคิดว่า……”
มีข้อพิพาทเล็กน้อย! แม้แต่หัวหน้าสำนักซูบินต้องโทรหาเขาด้วยตัว! หลิวไฮ้ ไม่ปล่อยให้เจ้าหน้าที่คนนั้นพูเจบ เขาก็พูด “ ไปที่นั่นทันที! หากนายไม่สามารถไปถึงที่นั่นได้ภายใน 5 นาทีนายทุกคนสามารถเก็บกระเป๋าของนายและจะถูกไล่ออก!” ในระดับรชนบลผู้นำจำนวนมากทำสิ่งต่างจากผู้นำในปักกิ่ง พวกเขา“ ใช้วิธีการที่รุนแรง” มากและในการกำกับดูแลลูกน้อง
หลังจากวางสายโทรศัพท์หลิวไฮ้ก็รู้เหตุผลว่าทำไมหัวหน้าซูบินจึงเรียกเขาว่า หัวหน้าซูบินเพิ่งจะผ่านพื้นที่นั้นและเห็นเจ้าหน้าที่ตำรวจไม่สนใจพวกไพร่? นี่คือเหตุผลที่เขาโกรธมาก แต่ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นรองหัวหน้าสำนักหมู่บ้านฮุ่ยเทียนก็ไม่ได้อยู่ภายใต้เขตอำนาจของเขา ทำไมเขาถึงเข้าไปยุ่งเรื่องธุรกิจของคนอื่น
แหวนแหวนแหวน…โทรศัพท์ของหลิวไฮ้ ดังขึ้นอีกครั้ง มันเป็นสายของผู้อำนวยการสำนักงานของสำนักงานเขตโทรหาเขา
หลิวไฮ้ ตอบ “ ผู้กำกับฮู่”
ฮู่ซินเยียน ถามว่า:“ หัวหน้าหลิว คุณทำผิดอะไร?”
หลิวไฮ้ รู้ว่าฮู่ซินเยียนกำลังถามถึงความโกรธของหัวหน้าซูบิน “ ผมไม่แน่ใจ หัวหน้าซูบินโทรมาหาผมและดุผม เขาต้องการให้ผมไปที่บ้านในหมู่บ้านภายใน 10 นาที”
ฮู่ซินเยียน หัวเราะ “ ฉันเพิ่งค้นพบว่าบ้านเกิดของหัวหน้าซูบินอยู่ในหมู่บ้านฮุ่ยเทียนและนามสกุลของแม่เขาคือลวน”
“อา?!” ใบหน้าของหลิวไฮ้ เปลี่ยนเป็นสีเขียว “ ผู้อำนวยการฮู่ ขอบคุณ!”
อึ! ฉันแย่แน่!
หลิไฮ้วิ่งออกจากบ้านทันที!
ในที่สุดหลิวไฮ้ ก็เข้าใจว่าเพราะเหตุใดหัวหน้าซูบินจึงโกรธมาก หัวหน้าญาติดงถูกรังแกโดยพวกอันธพาลและพวกเขาเรียกตำรวจ แต่สถานีไม่สนใจการโทรของเขา เวร! นี่เป็นสิ่งที่ท้าทายอำนาจของหัวหน้าซูบิน! หากคำพูดออกมามันจะเป็นจุดสิ้นสุดของอาชีพของเขา!
หลิวไฮ้ เรียกสถานีหมู่บ้านอีกสองสามครั้งเพื่อให้แน่ใจว่าพวกเขาได้ส่งเจ้าหน้าที่ออกมาขณะที่เร่งไปยังบ้านของครอบครัว ดงซูบิน
หลิวไฮ้นั้นไร้เดียงสา หากดงซูฐินย้ายจากหน่วยงานอื่นพวกเขาจะได้ทราบที่อยู่ของครอบครัวและญาติของเขาก่อนที่เขาจะรายงานหน้าที่ แกดงซูบินที่พึงถูกถ่ายโอนจากตัวแทนที่เชี่ยวชาญ ข้อมูลทั้งหมดของเขาเป็นความลับ ทั้งหมดที่พวกเขารู้เกี่ยวกับดงซูบินคือชื่อของเขาและที่ที่เขาถูกย้าย