Rise of the White Dragon การตื่นขึ้นของมังกรขาว - ตอนที่ 221

ตอนที่ 221: ออกเดทกับอิงกริด

“แม่รู้ไหม เดือนหน้าเป็นวันเกิดของคริสตินาใช่ไหม” ลูเอนถามขึ้น

“แม่รู้ แม่วางแผนจะทํางานเลี้ยงที่คฤหาสน์ของเรา หนูคิดยังไง” ไมร่าถาม

“เราจะแค่ชวนสมาชิกในครอบครัวมางานที่คฤหาสน์ดีมาส นั่นเป็นความคิดที่ดีผมยังคิดจะจัดงานในโรงแรมของปูด้วยซ้ํา” ลูเอนกล่าว

“ใช่ แต่แม่ก็ยังคงคิดว่ามันดีกว่าที่คฤหาสน์” ไมร่ากล่าว

“งั้นเราจะจัดมันที่นั่น” ลูเอนหอมแก้มแม่ของเขาแล้วพูดว่า “ผมจะออกไปกับอิงกริด เราจะกลับมาทีหลัง คอยดูว่าพวกเขาฝึกซ้อมดีไหมโดยที่ผมไม่ได้ดูแล”

“ได้จ้ะ” ไมร่ายิ้ม

อิงกริดสวมเสื้อยืดสีเขียวมะนาวแขนสั้น และปกเสื้อถักเหมือนเชือกผูกรองเท้าอวดกระดูกไหปลาร้าอันสวยงามของเธอ ผมสีบลอนด์สวยของเธอลดระดับลงมาที่ไหล่ขวาของเธอและลงไปที่กลางหลังของเธอ เธอสวมสร้อยคอที่สวยงามด้วยหินสีเขียวที่ลูเอนทําขึ้นเป็นพิเศษและมอบให้กับเธอ

เธอสวมกางเกงยีนส์ที่พอดีกับส่วนโค้งที่สมบูรณ์แบบของเธอและรองเท้าส้นสูงที่น่ารัก มากในสไตล์ลูกไม้ จริงๆ แล้วมันคือการออกแบบที่เหมือนจริงมากจนดูเหมือนเป็นลูกไม้จริงๆและมีความยาว 4 นิ้ว สีน้ําตาลเข้ม

แดดแรงไปหน่อย ไมร่าจึงให้เธอสวมแว่น แว่นตากันแดด ตัวเลนส์เป็นสีชมพูพร้อมกรอบสีโรส โกลด์ มันดูดีมากสําหรับอิงกริด

“คุณดูงดงามมาก” ลูเอนพูด ขณะจับมือเธอ

อิงกริดยิ้มด้วยแก้มของเธอแดงก่ําและมอง ลูเอนขึ้นและลงเขาสวมเสื้อยืดคอวีสีดํากับเสื้อเบลเซอร์สีเทาเปิดและกางเกงเดรสสีดําพร้อมนาฬิกาโรเล็กสีทองที่ข้อมือซ้าย เขายังสวมแหวนสี เขียวอีก 3 วง โดยรวมแล้วเขาเป็นคนที่กล้าหาญและหล่อมาก อิงกริดเกือบจะละลายต่อหน้าเขา

เมื่อลูเอนยิ้มเล็กน้อย ทุกอย่างก็ดูสมบูรณ์แบบ อิงกริดรู้สึกเหมือนเธออยู่บนสวรรค์ชั้น 9 อ๊ะตอนนี้เธออยู่บนสวรรค์ชั้น 9 แล้ว อย่างไรก็ตามลูเอนและอิงกริดขึ้นไปบนก้อนเมฆและออกจากเกาะ จุดหมายปลายทางคือเมือง พวกเขากําลังจะไปเดินเล่นกันอย่างสนุกสนานเดทกันแบบปกติ

ลูเอนนั่งลงแล้วพูดว่า “นั่งข้างผมสิ” อิงกริดพยักหน้าเห็นด้วยและนั่งลง

การได้เห็นภูมิทัศน์เปลี่ยนจากเบื้องบนเป็นความรู้สึกที่ไม่เหมือนใครโดยเฉพาะอย่างยิ่งอิงก ริดชอบที่ลูเอนมีน้ําใจมากพอ ที่จะสร้างเกราะป้องกันลม มิฉะนั้นผมของเธอที่ซ่อมไว้นานมาก ๆ ก็คงสูญเปล่าไปหมดแล้ว

เมื่อพวกเขามาถึงใจกลางเมืองฟลอเรียนอโปลิส อิงกริดซื้อย่างตื่นเต้น “ ฟังนะมันคือ ปราซ่าที่ 15 เดอโนเวมโบร”

ใน ปราซ่าที่ 15 เดอ โนเวมโบร มีต้นมะเดื่อที่สวยงามล้อมรอบด้วยม้านั่งไม้ให้นั่ง คู่รักหลายคู่ไปออกเดทที่นั่น แม้กระทั่งคู่ที่มีอายุมากกว่า เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่โรแมนติกมากและเนื่องจากมันใหญ่และขยายออก มันจึงมีร่มเงาที่ดี ซึ่งก็ดีเมื่อแดดร้อน

ลูเอนไปกับอิงกริดและนั่งลงเล็กน้อย

“ดูสิ พวกเขากําลังขายไอศกรีม” อิงกริดกล่าว

“ผมจะซื้อให้ คุณต้องการรสอะไร” ลูเอนถามขึ้น

” ขอฉันดูหน่อย.. คงจะดีถ้าพวกมันมีสตรอเบอรี่” อิงกริดตอบ

“โอเค มันไม่นานหรอก” ใช้เวลาไม่ถึงนาที ลูเอนก็กลับมาและเมื่อเขากลับมาอิงกริดก็ถูกผู้ ชายล้อมไว้หมดแล้ว

“ทําของหายเหรอ ทําไมพวกนายถึงต้องมาล้อมแฟนฉัน” ลูเอนถามอย่างเย็นชา

“ไอ้หนู อย่ามา” เมื่อชายคนหนึ่งหันมาเห็นการจ้องมองอันเย็นชาของลูเอนชายคนนั้นก็ตัวสั่นคนอื่นๆ ก็ไม่กล้าสบตากับลูเอนเช่นกัน ไม่เพียงแต่สายตาของเขาเฉียบคมเท่านั้นแต่ดวงตาสีแดงของเขาเพียงอย่างเดียวก็น่าสะพรึงกลัว

“ฮี” ลูเอน ส่งไอติมให้อิงกริด

อิงกริดหัวเราะแล้วหยิบไอศกรีมขึ้นมา เธอชอบความรู้สึกได้รับการปกป้องจากลูเอน

“ที่นี่สกปรก” ลูเอนซ์

“ที่ไหน?” อิงกริดสัมผัสใบหน้าของเธอแต่ไม่พบ

ลูเอนเดินไปเลียตรงที่ที่ไอศกรีมวางอยู่ แต่ไม่พอใจ เขาเลียริมฝีปากของเธอและในไม่ช้ามันก็กลายเป็นการจูบที่ล้ําลึกหลังจากดึงออกด้วยความพึงพอใจ ลูเอน ก็เลียริมฝีปากของเขาและกลับไปกินไอศกรีมช็อกโกแลตของเขาในทางกลับกันอิงกริดสนใจริมฝีปากของลูเอนมากขึ้น

หลังจากที่พวกเขาทําไอศกรีมเสร็จ พวกเขาจูบกัน 2-3 ครั้งแล้วลุกขึ้น

“ตอนนี้เราจะไปไหนกัน?” อิงกริดถาม

“มีพิพิธภัณฑ์ 2 แห่งอยู่ใกล้ ๆ ที่นี่เราสามารถไปที่หนึ่งในนั้นได้ คุณเคยไปพิพิธภัณฑ์มาก่อ นหรือไม่” ลูเอนถามขึ้น

“จริง ๆ แล้วไม่ ตอนนี้ที่คุณพูดถึง ฉันสนใจนิดหน่อย” อิงกริดกล่าว

“ตัดสินใจได้แล้ว” ลูเอน ยิ้มออกมา

หลังจากเดินไปได้เล็กน้อย ลูเอนก็พบแผ่นพับบนพื้นและหยิบขึ้นมาเขาตั้งใจจะทิ้งมันลงในถังขยะแต่สิ่งที่เขียนนั้นทําให้เขาสนใจและเริ่มอ่านออกเสียงว่า “พระราชวังครูซอีซูซาเดิมคือพระราชวังโรซาโด เป็นสํานักงานใหญ่ของพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ซานตากาตารีนาตั้งแต่ปี พ.ศ. 2529 และตั้งอยู่ในใจกลางของฟลอเรียนอโปลิสในรัฐซานตากาตารีนาหน้าจัตุรัสหลักของ เมืองปราชาที่ 15 เดอโนเวมโบรซึ่งทําหน้าที่เป็นทําเนียบรัฐบาล”

“นี่ไม่ใช่พิพิธภัณฑ์ที่เราจะไปใช่ไหม” อิงกริดถาม

“ใช่ หน้าตาเป็นแบบนั้น” ลูเอนพยักหน้า

เมื่อพวกเขามาถึงก็เห็นพระราชวังสีชมพูประดับด้วยเครื่องราชอิสริยาภรณ์สีขาวประตูเป็นสีน้ําตาลกับกระจกที่สะท้อนสีเขียวของต้นไม้ ตรงบันไดทางเข้าทั้งสองข้างมีโคมระย้าที่เป็นหลอดไฟ ซึ่งจริงๆแล้วเป็นรูปสามเหลี่ยม เกือบจะเหมือนตรีศูล

หลังจากชําระเงินแล้ว ลูเอนและอิงกริดก็เข้ามา เมื่อเดินด้วยความกลัวเล็กน้อยอิงกริด รู้สึกเหมือนอยู่ในวังของเจ้าหญิง ในห้องหนึ่งมีเปียโนและตรงกลางห้องมีดาว 8 แฉกอยู่ตรงกลางห้อง รอบๆ มีเก้าอี้นวมและนาฬิกาเก่าแก่ บนโต๊ะหนึ่งมีชุดแก้วสีน้ําเงินและสีขาวที่สวยงามมากมันสวยงามมาก

ตามที่คาดไว้ ห้องอาหารมีโต๊ะขนาดยักษ์ มีเก้าอี้ 5 ตัวอยู่ด้านข้างยกเว้นเก้าอี้ 2 ตัวที่อยู่ท้ายสุด เพดานมีโคมระย้าที่สวยงาม และห้องยังมีประตูที่เปิดออกสู่ระเบียงที่สวยงามซึ่งสามารถมองเห็นสวนสวยภายนอกได้ทั้งหมด

หลังจากอยู่ต่ออีกไม่กี่นาที ลูเอนและอิงกริดก็จากไป อิงกริดมีความสุขเป็นพิเศษมันวิเศษมากส่วนใหญ่เป็นเพราะลูเอนอยู่กับเธอเพื่อสัมผัสมันทั้งหมด