Rise of the White Dragon การตื่นขึ้นของมังกรขาว - ตอนที่ 37: จูบที่ถูกขโมย

‘พระเจ้า! ฉันทำอะไรได้บ้าง?!’ อิงกริดกำลังจะดึงผมของเธอออก ตอนที่ลูเอนหลับไป เธอคิดว่าเขาหล่อมาก จนหลับไปแล้วเธอก็ชื่นชมเขาสัก2-3นาที จากนั้นเธอก็จูบที่ริมฝีปากของเขาและวิ่งออกไปจากที่นั่นโดยเร็วที่สุด ‘ฉันต้องเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ!’

เมื่อเธอหันหลังให้ประตูหัวใจของเธอเอง ใจของเธอก็เต้นรัวเหมือนกลอง เธอคิดว่าเธอจะกล้าจูบผู้ชายที่กำลังหลับอยู่ได้ยังไง เธอดุตัวเองและหลังจากสงบจิตใจที่ปั่นป่วนของเธอ เธอก็ถอนหายใจออกมา2-3ครั้งและหายใจเข้าลึก ๆ หลังจากตบแก้มเธอ 2 ครั้งแล้ว เธอก็ลงไปชั้นล่างไปที่ชั้น 1

เมื่อกลับไปที่ห้องนั่งเล่น อิงกริด ก็เห็นว่ามีเพียงคริสตินาและคาธารีน่าที่กำลังเป่าผมสีขาวสวยของเธออยู่ในห้องนั่งเล่น

คาธารีน่ามองไปในทิศทางของอิงกริดและถามว่า “พี่ชายของฉันเป็นยังไงบ้างคะ”

“เขาไม่เป็นไรแล้วค่ะ” อิงกริดหน้าแดงเล็กน้อย ในขณะที่เธอจำสิ่งที่ทำก่อนหน้านี้ได้ แต่ก็กลับมาเป็นปกติอย่างรวดเร็วและพูดต่อไปว่า “เขากินยาที่ช่วยฟื้นฟูพลัง Qi เขาบอกว่าเขาแค่ต้องนอนหลับสักหน่อยแล้วเขาจะสบายขึ้นค่ะ “

“ ดีจังเลย” คาธารีน่าถอนหายใจโล่งอก เธอกังวลว่าสิ่งที่พี่ชายของเธอทำก่อนหน้านี้อาจเรียกร้องเขามากเกินไป เธอรู้จักเขาและรู้ว่าเป็นเวลานานแล้ว ที่เขาโทษตัวเอง ที่ทำให้แขนของเธอหัก ในขณะที่เขาปกป้องพวกเธอไม่ได้ในอุบัติเหตุ

“ พี่คาธารีน่า” คริสตินาพูดอย่างกะทันหัน

“ หืม น้องสาวมีอะไรหรือเปล่า?” คาธารีน่าผู้ซึ่งต้องการน้องสาวตัวน้อยมาโดยตลอด เต็มไปด้วยความรัก เมื่อได้พูดคุยกับคริสตินา เธอเรียกคริสตินาว่าน้องสาวของเธอแล้ว เนื่องจากแม่ของเธอจะรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมและเป็นน้องสาวของเธอ

“ ตอนนี้แม่ของพี่รับฉันเป็นลูกบุญธรรมแล้ว ฉันควรเรียกอาจารย์ลูเอนว่าอาจารย์หรือพี่ลูเอนดี?” คริสตินากระพริบตาโตอย่างไร้เดียงสาเมื่อเธอถาม

“โอ้ประมาณนั้นแหละ … เธอบอกว่าเขากลายเป็นอาจารย์ของเธอบนเส้นทางแห่งการฝึกฝนนั่นใช่ไหม? ดังนั้นเมื่อเขากำลังฝึกฝนเธอ เธอก็สามารถเรียกเขาว่าอาจารย์ได้ แต่ในสถานการณ์อื่น ๆ ให้ปฏิบัติกับเขาเหมือนผู้ที่มีอายุมากกว่านั่นคือพี่ชาย ” คาธารีน่าพูดพร้อมกับยิ้มหวาน ขณะที่เธอลูบหัวคริสตินาด้วยความรัก

“ฉันเข้าใจแล้วค่ะ” คริสตินาพยักหน้าอย่างเคร่งครัดและพูดด้วยรอยยิ้มที่น่ารัก “ขอบคุณนะคะพี่สาว!”

“ฮิฮิ เธอไม่ต้องขอบคุณฉันสำหรับเรื่องนั้น ตอนนี้เธอเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวแล้วนะ” คาธารีน่าหยุดเป่าผมให้แห้งและกอดหญิงสาวที่น่ารักคนนี้ โดยให้ศีรษะของเธออยู่ตรงกลางหน้าอก

คริสตินาเงยหน้าขึ้น ไม่เช่นนั้นเธอจะถูกหน้าอกของคาธารีน่า ดูด และเธอมองด้วยสายตาที่น่ารักของเธอในทิศทางของคาธารีน่าและเกือบจะทำให้คาธารีน่ารู้สึกว่าคริสตินาช่างมีแต่ความน่ารัก!

“มายก๊อด! เธอน่ารักขนาดนี้ได้ยังไงกันนะ!” คาธารีน่ากอดคริสตินาแน่นกว่าเดิม แล้วจูบใบหน้าที่สมบูรณ์แบบของเธอหลายครั้ง

คริสติน่าซึ่งไม่เคยรู้สึกพึงพอใจกับตัวเองมาก่อนรู้สึกเขินอายและหน้าแดงเล็กน้อย

“ คาธารีน่าลูกจะทำให้เธอตกใจ ถ้าลูกรบกวนเธอมากเกินไป” เสียงของไมร่าพูดเสียง ดังก้อง พร้อมกับเสียงหัวเราะที่อ่อนโยนของไมร่า ที่เพิ่งอาบน้ำและตอนนี้เธอก็รู้สึกดีมาก เธอไม่ได้รู้สึกดีขนาดนี้มานานแล้ว

“… ” คาธารีน่าไม่อยากยอมรับ แต่เธอก็รู้ด้วยว่าเธอล้ำเส้นไปแล้ว เธอหยุดกอดคริสติน่าและแลบลิ้นใส่แม่ของเธอ

เมื่อเห็นเช่นนั้น ไมร่าก็ถอนหายใจและยิ้ม เธอรู้ดีว่าลูกสาวของเธอมีความสุขที่ได้เลี้ยงน้องสาวคนหนึ่ง ดังนั้นเธอจึงไม่สามารถตำหนิได้ที่เธอตื่นเต้นมาก

“ กินข้าวรึยังจ้ะ หิวมั้ย?” ไมร่าถามเมื่อเธอรู้สึกหิวเล็กน้อย

“ หนูยังไม่ได้กินอะไรมากเลยค่ะ หนูหิวมากก” คาธารีน่าพูด

“ใช่ค่ะ” อิงกริดพูด เธอยังคงรู้สึกผิดปกติเล็กน้อย เธอไม่เคยชินกับความคิดที่จะต้องอยู่ในคฤหาสน์หลังใหญ่ ที่มีมูลค่าหลายพันดอลลาร์ ถ้าไม่ใช่เพราะเธออยู่ในห้องชุดสุดหรูมานานพร้อมกับลูเอนและ คริสตินาที่มาทีหลัง เธอคงจะยิ่งหวั่นไหว

“ หนูหิวแล้ว” คริสตินาตอบอย่างจริงใจ

“ โอเค แม่กำลังคิดว่าแม่จะทำหม้อไฟให้พวกเรากินกัน” ไมร่าพูดด้วยรอยยิ้ม แม้ว่าเธอจะเป็นนักธุรกิจเจ้าของบริษัท มูลค่าหลายพันล้านดอลลาร์ แม้เธอจะไม่จำเป็นต้องทำอาหาร แต่เพราะเหตุนี้ ไมร่าจึงชอบทำอาหารให้ลูก ๆ อยู่เสมอ เธอไม่มีความพึงพอใจมากไปกว่าการได้เห็นลูก ๆ ของเธอกินอาหารที่เธอทำพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของพวกเขา

“ ให้ฉันช่วยไหมคะ” อิงกริดอาสา

“โอ้ สาวสวยที่ทำอาหารได้ ดูเหมือนว่าลูกชายของฉันจะเลือกได้ดี … ” เธอพูดไม่ครบและหัวเราะเล็กน้อย

“ ฉันรู้วิธีทำอาหารนิดหน่อยเท่านั้นค่ะ” อิงกริดเข้าใจสิ่งที่ไมร่าต้องการแนะนำ แก้มของเธอแดงระเรื่อ ด้วยความเขินอายและประหม่า ขณะที่เธอมองไปที่ไมร่าซึ่งกำลังยิ้มให้เธอ

คาธารีน่ามักจะช่วยแม่ของเธอในครัว แต่ เมื่อรู้ว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นระหว่างพี่ชายของเธอกับอิงกริด เธอจึงตัดสินใจที่จะไม่ขวางทางเพราะเธอคิดว่ามันจะง่ายกว่าที่แม่ของเธอจะคุยกับอิงกริด

ในครัวตอนนี้อิงกริดกำลังช่วยล้างและหั่นผัก ส่วนไมร่ากำลังล้างข้าวและปรุงรสแล้ววางลงบนกองไฟ เธออยากทำถั่ว แต่ต้องใช้เวลานานและด้วยเหตุนี้เธอจึงทำซอสขาวเพื่อกินกับข้าว

หลังจากล้างและหั่นผักทั้งหมดแล้ว ไมร่าก็ปรุงรสสเต็กเสร็จ แล้วก็มองไปที่อิงกริดแล้วถามว่า “อิงกริด เธอชอบใครอยู่ไหม?”

อิงกริดรู้สึกประหลาดใจ เธอไม่ได้ป้องกันอารมณ์ตัวเองไว้และคาดไม่ถึงกับคำถามนั้น เธอจึง หายใจเข้าลึก ๆ และเธอตอบด้วยความจริงใจว่า “มีค่ะ … “

ไมร่าดีใจที่ได้ยินเช่นนั้น แต่เธอก็ยังต้องการยืนยัน “ เป็นลูกของฉันเหรอ?”

“ใช่ค่ะ” อิงกริดรู้ดีว่าเธอไม่สามารถซ่อนความรู้สึกไว้ได้นานและเมื่อเห็นแม่ของลูเอน ถามเรื่องนี้ด้วยความสนใจ เธอก็ตอบอย่างตรงไปตรงมา

“ ฉันรู้อยู่แล้ว!” ตรงกันข้ามกับสิ่งที่อิงกริดจินตนาการ ไมร่า จับมือเธอและดูมีความสุขอย่างแท้จริง เธอถึงกับพูดว่า “ฉันรอมานานมาก! ฉันสนับสนุนหนูมากนะ”

“ แต่ … จริงเหรอคะ?” อิงกริดดูเหมือนจะไม่เชื่อในสิ่งที่เธอเห็น เธอกังวลว่าเพราะเธอมาจากครอบครัวที่ต่ำต้อย เธอจะเข้ากันไม่ได้กับลูเอน

“แน่นอน ใช่แล้วจ้ะ.” ดูเหมือนว่าไมร่าจะรู้ว่าอิงกริดกำลังคิดอะไรและพูดว่า “ไม่สำคัญว่าคุณจะมาจากครอบครัวไหน ตราบใดที่ลูกชายของฉันรักคุณ และคุณรักเขาฉันจะสนับสนุนความรักของคุณ”

“ แต่ … หนูไม่คิดว่าลูเอนจะรู้สึกแบบเดียวกันกับหนูค่ะ” อิงกริดกล่าวพร้อมกับก้มหน้าลง

“อิงกริดถ้าเขาไม่ชอบคุณเลย คุณเชื่อไหมว่าทำไมเขาถึงพาคุณมาที่นี่ และขอให้ฉันหางานให้คุณทำ ฉันรู้จักลูกชายของฉันดี แม้ว่าเขาจะบอกว่าเขาจำชีวิตที่ผ่านมาได้ แต่เขาก็ยังคงเป็น เหมือนเดิม แม้ว่ามันจะยากเล็กน้อยที่จะอ่านสิ่งที่เขาคิด แต่เพียงตอนนี้ฉันเดาได้ว่าเขาให้ความสนใจกับคุณมาก ๆ ก็แสดงว่าคุณมีสถานะพิเศษในใจของเขา ” ไมร่ายิ้มอย่างอ่อนโยนขณะพูดกับอิงกริด

เมื่อได้ยินว่าลูเอนรู้สึกบางอย่างกับเธอและเธอมีสถานะพิเศษในหัวใจของเขา อิงกริด ก็รู้สึกเหมือนเธออยู่ในก้อนเมฆ และตอนนี้หัวใจของเธอเต้นแรงมากและใบหน้าของเธอก็แดงไปด้วยความสุข

เมื่อเห็นสิ่งนี้ทำให้ไมร่าเห็นได้ชัดว่าอิงกริดชอบลูกชายของเธอมาก ไม่ใช่เพราะเธอเห็นแก่เงิน สิ่งนี้ทำให้เธอมองอิงกริดในแง่ดีและมีความประทับใจในตัวเธอ – ต่างจากเด็กผู้หญิงคนนั้นที่ชื่อแครอล ที่ดูเหมือนคนปากร้ายที่เห็นแต่ลูกชายของเธอเป็นเพียงต้นขาหนาที่เธออยากจะอุ้มไว้

“โอเค เรานอกเรื่องมาเยอะแล้ว ฉันจะปิ้งเนื้ออีกครั้งเอง” ไมร่าพูดด้วยรอยยิ้ม ขณะที่เธอปล่อยมือของอิงกริด

“ฉันจะช่วยเองค่ะ” อิงกริดพูด แม้ว่าเธอจะรู้สึกเขินอาย แต่ก็ยังคงรักษาสติตัวเองและเริ่มช่วยปิ้งเนื้อในเกล็ดขนมปัง

*

กลิ่นอันโอชะกระจายไปทั่วบ้าน ลูเอนที่กำลังนอนหลับอยู่ก็ถูกปลุกด้วยกลิ่น เขาขยี้ตาแล้วลุกขึ้นยืน เขาจำได้ว่าเขานอนหลับไป ในขณะที่ยังเหงื่อออกและแม้จะได้ความช่วยเหลือของอิงกริด แต่เรื่องอาบน้ำเขาต้องทำเอง เขาจึงเดินไปที่ห้องน้ำส่วนตัวเพื่ออาบน้ำ

นาทีต่อมาเขาออกมา หลังจากเปลี่ยนชุดเสร็จเขาก็เดินลงบันได เสียงหัวเราะดังก้องไปถึงหูของเขา ในห้องนั่งเล่นมีอิงกริด คริสตินา ไมร่า และคาธารีน่า กำลังคุยกันอย่างมีความสุข

“ใช่นั่นคือตอนที่แครอลถาม ‘ลูเอนคุณกำลังทำอะไรอยู่ในฟลอเรียโนโปลิส’ จากนั้นลูเอน ก็ตอบอย่างเมินเฉยว่า ‘เพราะฉันต้องการ’ ” อิงกริดเลียนแบบบทสนทนาของลูเอนและแครอล ในวันที่พวกเขาพบกันที่ห้างสรรพสินค้าได้เป็นอย่างดี

เมื่อได้ยินสิ่งที่อิงกริดพูด คาธารีน่าก็หัวเราะออกมาอย่างมากจนท้องของเธอเจ็บไปหมด เธอเกลียดผู้หญิงคนนั้นมาตลอด แม้แต่ไมร่าก็ยังหัวเราะอย่างเงียบ ๆ

“*อะฮึ่ม*”

“ ลูเอน?!” อินกริดลุกขึ้นยืนทันที เมื่อเธอตกใจทีเขามาถึง ‘เขาได้ยินที่ฉันพูดไหมเนี่ย?’

————————————————————–