Rise of the White Dragon การตื่นขึ้นของมังกรขาว - ตอนที่ 97: การสาธิตความแข็งแกร่ง

“ปู่ จะเป็นไรไหมถ้าผมยกหินก้อนนั้นขึ้นอีกนิด?” ลูเอนชี้ไปที่หินที่มีขนาดเกือบ 5 เมตรและกว้าง 10 เมตร

“ได้ แต่เพื่ออะไร?” เซาโลถาม

“ผมแค่ต้องการแสดงความแข็งแกร่งของผม และมันจะเป็นหัวข้อที่ฉันจะพูดถึงต่อไป” ลูเอน ตอบ

เซาโลให้ความสนใจกับลูเอนที่กำลังเดินไปที่หินก้อนใหญ่ ในความคิดของเขา เขาเชื่อว่ามันคงจะเหลือเชื่อมากหาก ลูเอน สามารถยกหินข้างหนึ่งขึ้นได้ แม้จะเพียงเล็กน้อย แต่สิ่งที่เขาเห็นกลับทำให้เขาอึ้งและพูดไม่ออก

ลูเอน วางเพียงมือซ้ายของเขาบนหินก้อนใหญ่ และราวกับว่ามือของเขาเป็นกรงเล็บของมังกร เขาบีบและนิ้วของเขาจมลงไปในหิน หลังจากทำเช่นนั้น เขามีความแข็งแกร่งเหนือมนุษย์ ยกหินก้อนใหญ่ขึ้นอย่างง่ายดายอย่างไม่น่าเชื่อ ไม่ใช่แค่ยกหินด้านหนึ่งขึ้น แต่เขายกหินขึ้นจนสุด

นิลสัน ดิมาส ซึ่งเพิ่งตื่นและทำความสะอาด กำลังมองหาพ่อของเขาและต้องการให้เขานำความยุติธรรมมาสู่เขา แต่แล้ว เขาก็เห็นความแข็งแกร่งของลูเอน หลานชายที่เขาอิจฉามาก ยกหินก้อนใหญ่ขึ้นราวกับกำลังยกลูกบาสเก็ตบอลธรรมดา ความตกใจนี้ทำให้เขายิ่งใหญ่จนจิตใจของเขาเต็มไปด้วยความกลัว และเขาก็ล้มลงกับพื้นพร้อมกับเสียง *กรีดร้อง* เงียบ ๆ แล้วสลบอีกครั้ง

การโต้ตอบกับ นิลสัน ดิมาส นี้เป็นสิ่งที่ ลูเอน คำนวณไว้ เขารู้ว่านิลสันกำลังจะมา และเขาต้องการทำให้เขาตกใจเล็กน้อยด้วยการทำเช่นนี้ อันที่จริงผลลัพธ์นั้นดีกว่าที่เขาคาดไว้

เมื่อเห็นว่าปู่ของเขาประหลาดใจและไม่ต้องสงสัยเลยเกี่ยวกับพลังของเขาอีกต่อไป ลูเอน ก็ลดหินลง และตั้งใจวางมันลงอย่างหนักเมื่ออยู่ใกล้พื้น

*บูม!*

เสียงสั่นสะเทือนดังสนั่นดังก้องในทันทีที่หินตกลงสู่พื้น ยามที่จุดนั้นและสาวใช้ต่างก็มาดูว่าเกิดอะไรขึ้น และทันทีที่พวกเขาเห็นม่านฝุ่น แต่เห็นว่า อิงกริด โบกมือและฝุ่นทั้งหมดที่พุ่งเข้าหาพวกเขาถูกผลักออกไป พวกเขาเกือบจะล้มลง บนพื้นของพวกเขา เนื่องจากช็อตที่พวกเขาได้เห็น

ลูเอนกลับมาที่เซาโลแล้วพูดว่า “คุณปู่ ผมเชื่อว่าวันนี้เพียงพอแล้วที่จะแสดงให้ผมเห็นว่าผมแข็งแกร่งแค่ไหน และทุกสิ่งที่ผมแสดงให้ปู่เห็นและไม่ได้โกหก แต่รู้ไว้ว่าผมไม่ได้ทำสิ่งนี้เพื่ออวดหรืออะไร ผมแค่ต้องการแสดงความจริงใจและให้ทางเลือก 3 ทางเกี่ยวกับน้องชายของแม่ผม นิลสัน”

“ปู่รู้ดีว่านั่นคือเหตุผล” เซาโลถอนหายใจ ดูผิดหวังมาก ไม่ใช่ราวกับว่าเขาไม่รู้ว่าลูกชายของเขาเดินตามทางที่ไม่มีวันหวนกลับ และไม่ว่าเขาจะลงโทษเขามากแค่ไหน ลูกชายที่ไร้ค่าของเขาก็มักจะเลือกสิ่งที่แย่ที่สุดเสมอ

เซาโลมองดูสาวใช้และยามและกล่าวว่า “พวกเจ้ากลับไปทำเป็นไม่เห็นสิ่งใดได้ทั้งนั้น และพานิลสันกลับไปที่ห้องของเขา”

“ได้ครับ!” พวกเขาไม่กล้าที่จะช้า หัวใจของพวกเขายังคงเต้นเร็วมาก

“ก่อนจะพูดว่าทางเลือกคืออะไร คุณปู่ ท่านต้องฟังก่อน” ลูเอนพูดทันทีที่เห็นสาวใช้และยามออกไป และเปิดแล็ปท็อปอีกครั้ง ดึงบันทึกการสนทนาของ วินเซนต์ เคาท์ บนเครื่องบินขึ้นก่อนที่มันจะระเบิด .

[“คิคิคิ อีกไม่นานจะมีข่าวเกี่ยวกับเรื่องนั้น” ชายคนหนึ่งพูดพร้อมกับหัวเราะอย่างน่ากลัว

“หยุดหัวเราะ เสียงหัวเราะของนายทำให้ฉันคลื่นไส้” ชายอีกคนหนึ่งพูด “แต่มันเป็นเรื่องที่น่าสนใจที่จะเห็นสุนัขตัวเมียตัวนั้นและลูกๆ สารเลวของเธอตายจากการระเบิด”

“ด้วยเงินทั้งหมดที่เราต้องชำระ จะเป็นการดีที่จะซื้อหุ้นของบริษัททันทีที่พวกมันตาย” ผู้หญิงคนหนึ่งกล่าวพร้อมกับหัวเราะอย่างไม่ใส่ใจ

“ใช่ ฉันแค่หวังว่าเราจะเชื่อใจน้องชายของไมร่า ดีมาส” ได้ยินเสียงของวินเซนต์ เคาท์อีกครั้ง และจากสิ่งที่เขาพูด มันง่ายที่จะรู้ว่าเขากำลังพูดถึงนิลสัน ดีมาส เนื่องจากไมร่ามีน้องชายเพียงคนเดียว

“อย่ากังวลไปเลยที่รัก เรามีหลักฐานที่จะทำให้เขาร่วมมือกับเรา” ผู้หญิงที่พูดก่อนหน้านี้พูดอีกครั้งด้วยน้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความรังเกียจ]

ลูเอนหยุดเสียง เขาเห็นว่าการแสดงออกของปู่ของเขาไม่ค่อยดีนัก ถ้าเป็นคนอื่น บางทีเขาอาจจะกรีดร้องด้วยความโกรธไปแล้วก็ได้ เขาบีบมือแน่นจนฝ่ามือขาวซีด

“พูดในสิ่งที่คิด” เซาโลสูดหายใจเข้าลึกๆ และสงบลงทันทีที่ถามคำถามนั้น

ลูเอนพูดพร้อมแสดงนิ้วทีละนิ้วจนกระทั่งถึงนิ้วที่ 3 ตัวเลือกแรก พาเขาออกจากบราซิลและแยกเขาออกจากกันโดยไม่มีผลกระทบต่อชีวิตและครอบครัวของผม ตัวเลือกที่ 2 : เพิกถอนการสืบทอดเขาและอย่าให้สิทธิ์ในการรับมรดก ดังนั้นเขาจะไม่มีเหตุผลหรืออำนาจที่จะทำอะไรอีกต่อไป สุดท้ายคือทางออก ซึ่งอาจเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดและในขณะเดียวกันก็ไม่ใช่ อาจเป็นเพราะปู่อนุญาตให้ผมลบความทรงจำของเขาตั้งแต่ตอนที่เขาเริ่มหมกมุ่นอยู่กับเงิน ผมรู้ว่าเขาไม่ได้เป็นแบบนั้นเสมอไป ดังนั้นผมคิดว่า นิลสัน หลงทางเพราะอิทธิพลหรือความโลภในบางจุดในชีวิตของเขา”

“ลบความทรงจำของเขา? หลานสามารถทำอย่างนั้นได้ไหม” เซาโลรู้ว่ามันเป็นไปได้ที่จะทำสิ่งนี้ แต่เป็นการยากที่จะทำอะไรโดยเจตนาและไม่มีผลข้างเคียง แต่วิธีที่ ลูเอน พูดถึงมัน ดูเหมือนจะไม่เป็นเช่นนั้น

“ใช่ ผมทำได้ และมันจะไม่ส่งผลเสียต่อสุขภาพกายของเขา บางทีอาจจะกระทบกระเทือนจิตใจนิดหน่อย เพราะเขาจะสูญเสียความทรงจำไปหลายปี” ลูเอนอธิบาย

“ลูเอน ถ้าหลานสามารถทำในสิ่งที่หลานพูดได้จริงๆ ปู่คิดว่าการเลือกลบความทรงจำของเขา 19 ปี เป็นทางเลือกที่ดีที่สุด” เซาโลกล่าว “เมื่อประมาณ 18 ปีที่แล้วเขากลายเป็นคนโลภ 1 ปีก่อน เจอสาวที่ทิ้งเขาบอกว่าเขาทำได้แค่หวังพึ่งพลังของครอบครัวหรืออะไรสักอย่าง ไม่รู้รายละเอียดทั้งหมด แต่พอได้ยินจากสาวที่เขารักกลับเปลี่ยนไปแย่กว่าเดิม เมื่อก่อนเขามักจะรัก ไมร่าน้องสาวของเขาและปฏิบัติต่อเธออย่างดีเสมอมา หากสามารถลบความทรงจำที่เขามีกับผู้หญิงคนนั้นได้ก็คงจะดีไม่น้อย”

“ใช่ ไม่มากก็น้อยเมื่อพ่อมอบเงิน 200 ล้านดอลลาร์ให้กับ นิลสัน และฉันเพื่อสร้างธุรกิจของเราเอง” ไมร่า กล่าว “ฉันสร้างบริษัทดีมาสและซื้อหุ้นของ Petrobras และเขาแทบจะไม่สามารถเพิ่มมูลค่าให้กับธุรกิจของเขาได้ มรดกของตัวเอง หลังจากนั้น ความสัมพันธ์ของฉันกับ นิลสัน ก็แย่ลงไปอีก เขาไม่แม้แต่จะพูดกับฉัน และเมื่อเขาพูดขึ้น เขาก็บอกว่ามันเป็นความผิดของฉันทั้งหมด”

เซาโลหลับตาลงแล้วพูดว่า “มันหลีกเลี่ยงไม่ได้ เขาอิจฉาลูกที่ทำได้ดี แม้พ่อจะเลี้ยงลูกสองคนเพียงลำพัง แม้ว่าลูกจะมีแม่บ้านคอยช่วยเหลือ แต่ลูกก็ทำตามที่ฝันไว้ได้จริง บางทีเขาอาจต้องการ พลิกกลับและแสดงให้เห็นว่าหญิงสาวจากตระกูลรามอสพลาดอะไรไป ว่าเธอตัดสินใจผิดพลาด แต่เขาไม่ประสบความสำเร็จ”

“แม่ไม่เคยบอกฉันเรื่องนี้มาก่อน” คาธารีน่า กล่าว “นั่นคือเหตุผลที่เขาดูถูกเหยียดหยาม *เฮ้อ*… และคิดว่าเขากลายเป็นแบบนั้นเพราะถูกผู้หญิงปฏิเสธ ด้วยเหตุนี้เอง ฉันถึงบอกว่าผู้ชายทุกคนโง่”

“นี่ อย่าพูดพาดพิงถึงผู้ชายทุกคน เพียงเพราะบางคนทำอย่างนั้น ไม่ได้หมายความว่าคนอื่นทำแบบเดียวกัน ที่จริงเธอเคยได้ยินเกี่ยวกับเด็กหญิงอายุ 18 ปีที่ฆ่าทั้งครอบครัวของเธอ แม้กระทั่งเธอ 2 คน น้องชายวัย 1 ขวบเพราะแฟนบอกว่าเกลียดครอบครัวเธอหรือเปล่า ? นอกจากนี้ยังมีคดีล่าสุดที่ปรากฏในข่าวผู้หญิงที่ฆ่าลูกสามคนของเธอเพราะแฟนของเธอไม่รู้ว่าเธอมีลูกและเธอก็ตัดสินว่าลูกของเธอ ขัดขวางอยู่บนเส้นทางแห่งความสุขของเธอ เธอจึงฆ่าพวกเขา ถ้าเป็นเช่นนั้น ผู้หญิงทุกคนจะเท่าเทียมกันหรือไม่?” ลูเอนถามขึ้น

“ตกลง ฉันขอโทษ ฉันผิดเอง” คาธารีน่า กล่าวพร้อมกับหัวเราะอย่างคนถูกบังคับ เธอรู้จักสองกรณีนี้ และไม่ใช่ผู้หญิงเพียงคนเดียวที่ก่ออาชญากรรมที่แสดงความเกลียดชังเพราะ “ความรัก”

“เอาอีกแล้วเหรอ” ไมร่าถอนหายใจและพูดว่า “อย่าไปสนใจมันเลยพ่อ พวกเธอมักจะเป็นแบบนั้นเสมอ”

“ฮ่าฮ่า! อย่ากังวลไปเลย! ลูกกับนิลสันตอนวัยรุ่นยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ พ่อต้องแยกลูก 2 คนออกจากกันตอนทะเลาะกันตั้งหลายครั้งเพราะลูกเป็นเหมือนสุนัขและแมว แต่อย่างน้อย…” เซาโลจำเหตุการณ์นั้นได้ และมันทำให้เขาหวนคิดถึงอดีต และโดยหลักแล้ว ด้วยความเสียใจ เขาเชื่อว่าเขาควรจะเลี้ยงดูลูกชายให้ดีกว่านี้ อย่างน้อยในช่วงเวลานั้น แม้จะทะเลาะกับไมร่า พวกเขาก็แค่ทะเลาะกันแบบพี่น้องทั่วไป ไม่ถึงขั้นเกลียดชังกัน

“ข้าใจแล้วค่ะพ่อ พ่อไม่ต้องพูดต่อแล้ว” ไมร่าหน้าแดง เมื่อได้ยินพ่อพูดถึงเรื่องน่าละอายของเธอ

“ใช่แล้ว กลับไปที่หัวข้อก่อนหน้าดีกว่า” เซาโลถามอย่างจริงจังว่า “ลูเอน หลานทำสิ่งนี้ได้ไหม หลานลบ 19 ปีจากความทรงจำของนิลสันได้ไหม”

“ได้สิครับ ผมทำได้” ลูเอนยืนยัน แม้ว่าจำเป็นต้องใช้พลังจิตของเขา แต่เขาสามารถทำได้ภายในเวลาประมาณ 5 ชั่วโมง

“ไม่เป็นไร ปู่จะให้หลานทำอย่างนั้น ถ้าเรื่องยังเป็นแบบนี้ เหลือเวลาอีกไม่นานก่อนที่นิลสันจะถูกฆ่า” เซาโลได้ตัดสินใจ

“เอาล่ะ มาเริ่มกันตอนนี้เลย ยังไงเขาก็เป็นลมไปแล้ว” ลูเอนพูด “มันใช้เวลาประมาณ 5 ชั่วโมง เริ่มตอนนี้เลยดีกว่า”

“เราจะรออะไรอยู่ล่ะ” เซาโลลุกขึ้นด้วยความช่วยเหลือของไมร่า “มาทำกันตอนนี้เลย”

ลูเอน หยิบขวดยาสร้างรากฐานและยาเม็ดเลือดออกมาแล้วมอบให้เซาโล “คุณปู่ ก่อนหน้านั้น นี่มีไว้เพื่อปู่ ปู่ต้องกลืนมันเข้าไป มันจะสามารถช่วยปรับปรุงร่างกายของปู่และเพิ่มความแข็งแกร่งของปู่ครับ”