Rise of the White Dragon การตื่นขึ้นของมังกรขาว - ตอนที่ 11: เธอหลอกเขา!

เขาไม่มีเจตนาที่จะพูดถึงการลักพาตัวที่พาเขามาที่นี่ ยิ่งไปกว่านั้น แม้ว่าเขาจะเคยชอบเธอมาก่อน แต่ตอนนี้เขาไม่รู้สึกอะไรเลยกับเธอ ทั้งหมดที่เขารู้สึกต่อเธอคือความรังเกียจและเหยียดหยาม

“ เพราะฉันต้องการ” ลูเอนพูดอย่างแห้ง ๆ

แครอลรู้สึกแปลก ๆ เมื่อเธอได้ยินเขาคุยกับเธอแบบนั้น ยิ่งไปกว่านั้นเธอสังเกตเห็นว่าเขาแตกต่างกันจากเดิมเล็กน้อย เขาหล่อขึ้นมาก และมีผิวพรรณที่ดีไม่เหมือนผู้ชายคนอื่น ๆที่มีใบหน้าหยาบกร้าน คุณลักษณะของเขามีเสน่ห์เฉพาะตัว และดูเหมือนจะมีความสง่างามของผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่ เขาเปล่งประกายความเป็นชายด้วยขนตาสีขาวยาว จมูกแหลม และริมฝีปากบาง

แครอลมองไปที่พื้นและกัดริมฝีปาก แต่เมื่อเธอคิดว่าลูเอนต้องอิจฉาแดเนียล เธอจึงพยายามอธิบายเพื่อตัวเองว่า “ลูเอน เมื่อกี้นี้ไม่ใช่สิ่งที่คุณคิด! แดเนียลเป็นแค่ลูกพี่ลูกน้องของฉัน และฉันอยู่ที่ฟลอเรียโนโปลิสก็เลยไปเยี่ยมบ้านป้าของฉัน และแม่ของแดเนียลก็บอกให้เรามาดูหนังเรื่องหนึ่งที่ฉันสนใจ ” แครอลขอบคุณตัวเองที่ให้เหตุผลอย่างรวดเร็ว ในการสร้างเรื่องราวและให้เหตุผลที่เธออยู่ที่นี่กับแดเนียล

“โอเค” ริมฝีปากของลูเอนมีรอยยิ้มที่ดูเหมือนฟังคนไร้สาระบ่น แต่แครอลตีความผิด

‘ฟิ้ว ~’ แครอลถอนหายใจเบา ๆ แล้วมองลูเอนขึ้นลง ดวงตาของเธอเริ่มละโมบ เมื่อเธอเห็นว่าเขาหล่อและมีเสน่ห์มากขึ้น ‘ฮิฮิ. เขารักฉัน! มันเป็นเพียงเรื่องของเวลา; ถ้าฉันใช้ ‘เทคนิคบนเตียงนั่น’ เขาก็จะเป็นของฉัน! ‘

“ไปกันเถอะ.” ลูเอนไม่สนใจการมีอยู่ของแครอล เมื่อเขามองย้อนกลับไปที่อิงกริด และเมื่อเห็นว่าอินกริดไม่ขยับเขาจึงจับมือเธอเพื่อออกจากที่นั่น

“ ลูเอน?” แครอลรู้สึกประหลาดใจอีกครั้ง เธอสังเกตเห็นการปรากฏตัวของอิงกริดมาก่อนแล้ว แต่แครอลปฏิบัติกับเธอเหมือนอากาศที่ว่างเปล่า เธอคิดว่าอิงกริดเป็นแค่กาฝากที่ติดอยู่กับลูเอน แครอลไม่ได้กังวลเพราะเธอ ‘รู้’ ว่าลูอันหลงรักตัวเองขนาดไหนแต่เมื่อเห็นเขาจับมือผู้หญิงอีกคนต่อหน้าเธอและอยากจะทิ้งเธอไว้ข้างหลัง มันทำให้เธองุนงงและโกรธแค้น และเมื่อเห็นว่าลูเอนจับมือเด็กผู้หญิงคนนั้นแล้วเดินจากไป ซึ่งสวยกว่าตัวเธอเอง ด้วยคุณสมบัติที่ละเอียดอ่อนที่ไม่ต้องแต่งหน้าใด ๆนั่น ทั้งผมบลอนด์ที่สวยงาม ร่างกายที่ไม่มีร่องรอยของไขมันและเนื้อสัตว์เลย สถานที่ที่เหมาะสม มันทำให้เธอรู้สึกหงุดหงิดจริงๆ

‘เธอหลอกเขา! เธอต้องผ่านการทำศัลยกรรมมามากมายและซิลิโคนทั้งหมดนั่น! นอกจากนี้เธอคงยังต้องแต่งหน้าและใส่วิกผมราคาแพงมากมาย มันเป็นไปได้แค่นั้น! ‘ แครอลต้องการวิ่งตามพวกเขาและเปิดโปงผู้หญิงคนนั้น แต่สุดท้ายเธอก็หาพวกเขาสองคนไม่เจอ

เธอไม่ยอมละทิ้งการค้นหา เธอเอาแต่เดินไปรอบ ๆ อย่างบ้าคลั่ง เพื่อพยายามหาลูเอน

*

ลูเอนและอิงกริดอยู่ในลิฟต์ที่ขึ้นไปชั้น 3 อิงกริดรู้สึกประหม่าเพราะเธอยังคงจับมือกับลูเอนอยู่ แต่มีบางอย่างในตัวเธอที่เธอไม่ต้องการให้เขาละมือนั่นไป แต่เมื่อนึกถึงหญิงสาวคนนั้น ในตอนนี้เธอก็อดไม่ได้ที่จะถามว่า “เธอเป็นใคร?”

“ผู้หญิงที่ฉันเคยชอบ” ลูเอนตอบด้วยความจริงใจ

“ชอบมั้ย?” อิงกริดมองไปที่เขา

“ใช่” ลูเอนกล่าว “แต่มันก็นานมาแล้ว ตอนนี้ผู้หญิงคนนั้นไม่มีความหมายสำหรับฉัน”

“ เยี่ยมมาก” อิงกริดก้มศีรษะลงแล้วยิ้ม

อิงกริดไม่ได้สังเกตว่าปฏิกิริยาของเธอดูสนิทสนมเพียงใด แต่เธอมีความสุขจริงๆที่ลูเอนบอกว่าแครอล ไม่มีความหมายอะไรกับเขา

* ดิง! *

เมื่อลิฟต์หยุดและเปิด ลูเอนก็ปล่อยมือของอิงกริด มันทำให้เธอมองไปที่เขาและจากนั้นที่มือของเธอในตอนนี้ก็เป็นสีชมพูเล็กน้อย เธอถอนหายใจด้วยความว่างเปล่าเล็ก ๆ ในอก

เมื่อออกจากประตูลิฟต์ ซึ่งอยู่บนชั้น 3 ของห้างสรรพสินค้า ลูเอนหันไปหาอิงกริดแล้วพูดว่า “เอาล่ะไปดูร้านเสื้อผ้ากันดีกว่า”

*

“ เสื้อผ้ามันเยอะมาก … ” อิงกริดบ่นพึมพำ

ทั้งลูเอนและอิงกริดถือถุงช้อปปิ้งมากมาย พวกเขาลงเอยด้วยการซื้อเสื้อผ้าในชีวิตประจำวันมากมาย หากใครรู้ว่าเสื้อผ้าจำนวนนี้เป็นเพียงช่วงสั้น ๆสำหรับ 3 สัปดาห์พวกเขาจะต้องตะลึง

“ ฉันแค่หวังว่ามันจะเพียงพอแล้วแค่นั้น” ลูเอนกล่าว เขารู้ว่าเมื่อพวกเขาเพิ่มระดับการฝึกฝน การฝึกฝนก็จะยิ่งหนักขึ้น

“ … มันต้องใช้นี่ใช่มั้ย?” เมื่อได้ยินคำพูดของเขา การแสดงออกของอิงกริดก็แปลก ๆ ราวกับสงสัยในคำพูดของเธอเอง

“ฮ่าฮ่า ไม่เป็นไร ถ้าฉันต้องการเราสามารถกลับมาที่นี่ได้ทุกเมื่อ” ลูเอนพูดพร้อมกับหัวเราะอย่างขบขัน เขาพบว่าการแสดงออกของอิงกริดค่อนข้างน่ารัก

“ ชิ … โอเค” ใบหน้าของอิงกริดแดงระเรื่อ แต่เธอก็กลับสู่สภาพเดิมอย่างรวดเร็ว

ลูเอนมองเธอต่อไป2-3วินาทีด้วยรอยยิ้ม ขณะที่พวกเขาเดินไปที่ลิฟต์ต่อ

“ ลูเอน?”

“ใช่?” เขามองไปที่เธออีกครั้ง

“ ไม่ต้องโทรหาเซบาสเตียนเหรอ?” เธอถามอย่างสงสัย

“โอ้ ฉันทำสิ่งนี้ไปแล้ว ในขณะที่คุณอยู่ในห้องน้ำ” ลูเอนกล่าว

“อืม … ” อิงกริดเงียบลงอีกครั้งและเดินต่อไปข้างๆลูเอน ในขณะที่ถือถุงช้อปปิ้งมากมาย

“ มันหนักไม่ใช่เหรอ” ลูเอนถามเบา ๆ

“ไม่เป็นไร คุณลืมไปหรือเปล่าว่าฉันแข็งแกร่งขนาดไหน” อิงกริดถามอย่างมีวาทศิลป์ ขณะที่เธอเลิกคิ้วขวา

“ความผิดพลาดของฉันสินะ ลืมสิ่งที่ฉันพูดไปเถอะ” ลูเอนหัวเราะเบา ๆ เขาสนุกมาก เมื่ออยู่กับเธอ อินกริดแสดงให้เขาเห็นการแสดงออกที่แตกต่างกันหลายอย่าง แต่ละอย่างน่าสนใจกว่าครั้งไหนๆ

ในที่สุดพวกเขาก็จากไปและไม่ได้พบกับแครอลอีกเลย

*

เมื่อพวกเขากลับถึงห้องก็เป็นเวลาบ่ายแล้ว พวกเขากินข้าวที่ห้างสรรพสินค้ามาแล้วเล็กน้อย ดังนั้นพวกเขาจึงงดอาหารกลางวันและเตรียมตัวให้พร้อม โดยสวมชุดออกกำลังกายที่ซื้อมาและเริ่มฝึกซ้อม

มันไม่เหมือนในตอนแรก อิงกริดสามารถเคลื่อนไหวร่างกายด้วยความเร็วที่รวดเร็วมากขึ้น เธอแข็งแกร่งกว่าผู้ชายทั่วไปถึง 17 เท่า แม้ว่าเธอจะยังช้ากว่า เมื่อเทียบกับลูเอนที่แข็งแกร่งกว่าผู้ชายทั่วไปถึง 22 เท่า อย่างไรก็ตามลูเอนเป็นคนที่มีประสบการณ์มากมาย ดังนั้นเขาจึงประหลาดใจและพอใจมากกับผลลัพธ์ที่ อิงกริดสามารถทำได้

ลูเอนไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับอิงกริดในชีวิตที่ผ่านมาของเธอ แต่เขาคิดว่า ถ้าเธอไม่ตายก่อนการตื่นครั้งที่4 เธอต้องเป็นคนที่เขารู้จัก แม้ว่าเขาจะจำใครที่ดูเหมือนเธอไม่ได้ก็ตาม

ตอนนี้เขาไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับเสื้อผ้าที่ฉีกขาดอีกต่อไป ขณะฝึกลูเอนได้ฝึกเคลื่อนไหวให้เร็วยิ่งขึ้น ไม่นานหน้าผากของเขาก็เริ่มมีเหงื่อหยด เขาเคลื่อนไหวเร็วมาก จนแม้ในชั่วขณะหนึ่งก็สามารถเห็นโพสต์ภาพของเขาได้แค่บางครั้ง และดูเหมือนว่าเขามีมากกว่าสองมือด้วยซ้ำ อิงกริดมักจะตกใจเมื่อเธอเห็นเขาฝึก

เมื่อเขาเริ่มเหนื่อยและรู้ว่าเขาไปต่อไม่ได้แล้ว มิฉะนั้นมันจะเป็นการทำร้ายตัวเอง ลูเอนหายใจเข้าลึก ๆ และหายใจออกพลางนั่งบนพื้นโดยเอาขาไขว้กันในท่าดอกบัว

ลูเอนหลับตาลงและเริ่มใช้เทคนิคการทำสมาธิของร่างกาย ห่วงพลังงานจากสวรรค์และโลก เริ่มปรากฏขึ้นเกือบจะในทันที เมื่อลูเอนเริ่มนั่งสมาธิ มานาทั้งหมดรวมตัวกันรอบตัวเขาซึ่งเขาสร้างโดมกึ่งโปร่งใสขึ้นมา มันราวกับว่าเขาถูกห่อหุ้มด้วยฟองสบู่

ไม่กี่นาทีต่อมา อิงกริดก็ฝึกเคลื่อนไหวเสร็จและเธอก็เปียกโชกไปด้วยเหงื่อของตัวเอง เมื่อเธอมองไปในทิศทางของลูเอน ในขณะที่เธอกำลังควบคุมการหายใจ เธอก็คิดว่า ‘เขาน่าเหลือเชื่อมาก … ‘

‘ไม่นะ!’ เธอรู้สึกว่าเธอกำลังตกหลุมรักผู้ชายคนนี้ที่ชื่อลูเอน ดีมาส

เธอส่ายหัวขับไล่ความคิดที่ไร้ประโยชน์ออกไปจากใจ พลางเธอหายใจเข้าลึก ๆ เธอตบหน้าตัวเองอย่างอ่อนแรง และเธอให้กำลังใจตัวเองว่า ‘ถูกแล้ว! อย่าคิดอะไร; แค่มุ่งเน้นไปที่การฝึก! ‘

——————————————————————————————————————————–