Rise of the White Dragon การตื่นขึ้นของมังกรขาว - ตอนที่ 142: ยากที่จะเชื่อ

“แกเรียกตัวเองว่ามังกรขาวใช่ไหม” น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยการเยาะเย้ย ราวกับว่าเขากำลังเยาะเย้ยลูเอนที่เรียกตัวเองว่าอย่างนั้น

“ถ้ามันเป็นฉัน แล้วคุณล่ะเป็นใคร” ลูเอนก้าวถอยหลัง

เมื่อลูเอนกล่าวเช่นนั้น รัศมีที่ท่วมท้นออกมาจากร่างกายของเขา มันหนาแน่นและทรงพลังยิ่งกว่าออร่าของคนที่เยาะเย้ยเขา การแสดงออกถึงความรังเกียจและการท้าทายโค้งบนริมฝีปากของ ลูเอน เมื่อเขามองไปข้างหน้าและเห็นภาพของคนที่ถูกห้อมล้อมด้วยหมอกสีดำที่ซ่อนรูปลักษณ์ที่แท้จริงของพวกเขา

เมื่อมองเข้าไปใกล้ ๆ ลูเอนก็สามารถมองผ่านรูปร่างที่แท้จริงที่ล้อมรอบบุคคลนี้ได้พลางคิดว่า ‘ผู้หญิงงั้นเหรอ? ไม่ใช่สิ… เป็นผู้ชายที่บอบบางและแต่งตัวเป็นผู้หญิง’ ลูเอนพบข้อเท็จจริงบางอย่าง

“แกกำลังมองหาความตาย เมื่อแกมาที่นี่” บุคคลที่ส่งเสียงออกมาลอยเหมือนผีที่อยู่ในอากาศและตอนนี้ลูเอนสามารถมองเห็นได้เพียงผ้าสีเข้มและส่วนใบหน้าก็เบลอด้วยออร่าสีดำของบุคคลนั้น

ข้างหลังคนๆ นั้น ผีตัวเดิมที่เคยหนีออกไปจากลูเอน ก็อยู่ที่นั่น ปัจจุบันนี้ยังมีผีตนอื่นๆ อยู่ด้วย แต่ว่าพวกมันอ่อนแอกว่าและเป็นมนุษย์เท่านั้น พวกมันถืออาวุธเช่นดาบและอาวุธปืน แม้แต่เครื่องยิงขีปนาวุธ

“ตอบฉันสิ แกมาที่นี่เพื่อตายใช่หรือไม่”

“ถ้าคุณต้องการคู่สนทนา ช่วยหาคนอื่นดีกว่า” ลูเอน กล่าวด้วยน้ำเสียงที่ไม่สนใจและซ้ำซากจำเจ ใบหน้าของเขาไร้ความรู้สึกโดยสิ้นเชิง สีหน้าของเขาดูเหมือนจะหยุดนิ่งไปทั่วทั้งบริเวณ

“โอ้ แกเป็นเด็กที่กระตือรือร้นมากรู้หรือไม่” ชายผีพูดด้วยน้ำเสียงที่บิดเบี้ยว ซึ่งทำให้ผู้ที่ได้ยินเขารู้สึกหนาวสั่น “ฉันอารมณ์เสีย ตอนนี้ฉันไม่เพียงแต่จะฆ่าแก แต่ฉันยังจะเปลี่ยนแกให้เป็นหนึ่งในผีทาสส่วนตัวของฉัน และทรมานแกตลอดไป แต่ใครจะไปรู้ว่าแกหน้าตาดีขนาดนี้ แม้อยู่ภายใต้หน้ากากนั้น.. .”

เขาพูดไม่จบ เขาแค่เลียริมฝีปากในแบบที่ไม่มีใครมองเห็นได้ มีเพียงลูเอนที่มีวิสัยทัศน์ที่ดีกว่ามนุษย์ทั่วไปเท่านั้นที่มองเห็น

จู่ๆ เท้าของ ลูเอน ก็สว่างเป็นสีฟ้า และเขาก็ปรากฏตัวต่อหน้าชายคนหนึ่งราวกับลมกระโชกแรง และเตะใบหน้าของชายคนนั้นด้วยเท้าซ้ายของเขา และเมื่อเขาหมุนตัวด้วยความเร็วที่รวดเร็วจนดูเหมือนเขาจะไม่ขยับเลย เขาฟันด้วยดาบของเขา ชายผู้นั้นเห็นดาบกำลังพุ่งมาทางเขา พยายามจะหลบ แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ล้มเหลวและยกค้อนหนักขึ้นเพื่อป้องกันตัวเอง อย่างไรก็ตาม ดาบของ ลูเอน ส่องด้วยแสงสีน้ำเงินและตัดผ่านค้อนและ แขนของผู้ชายคนนั้นทันที

ชายคนนั้นล้มลงกับพื้นและเริ่มดิ้น ในขณะที่เขาร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด “แขนของฉัน แขนของฉัน!”

“คุณไม่ได้รู้สึกถูกคุกคามใช่ไหม” ความเฉยเมยและความกดดันในน้ำเสียงของลูเอนทำให้คนอื่นๆ ถอยห่างออกไปไม่กี่ก้าว ตอนนี้พวกเขาเห็นว่าคนตรงหน้าไม่ง่ายที่จะรับมือ ภายในไม่กี่วินาที เขาก็สามารถฆ่าคนทั้ง 2 คนได้อย่างง่ายดาย

ลูเอนเคลื่อนไหวในลักษณะที่ดูเรียบง่าย สิ่งที่เกิดขึ้นต่อมาทำให้ทุกคนตกใจ ลูเอน เหวี่ยงดาบของเขาไปทางด้านขวา จากนั้น ผีที่อยู่ในทิศทางของเขาก็เริ่มกรีดร้อง และมันก็เริ่มถือดาบ และได้รับการชำระให้บริสุทธิ์อย่างรวดเร็วจนน่าเหลือเชื่อ สิ่งนั้นแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จะเกิดขึ้น เมื่อคุณถูกกวัดแกว่งด้วยดาบของลูเอน

“อ๊ะๆๆๆ…”

แม้ว่าเสียงร้องของผีจะน่าเศร้าในตอนแรก แต่ในไม่ช้าเธอก็แสดงความสุขอันเป็นสัญลักษณ์บนใบหน้าของเธอ ตอนนี้ผีมีลักษณะเป็นสาวสวยอายุ 18 ปี และขณะมองดูลูเอนก็ขอบคุณเขาและหายตัวไป

การฆ่าผีและชำระล้างมันยากแค่ไหนกัน? แม้แต่คนที่อยู่บนจุดสูงสุดของขั้นนักรบระดับ 2 ก็ไม่สามารถทำได้ แต่ต่อหน้าต่อตาพวกเขา ลูเอนสามารถทำสิ่งนั้นได้ ลูเอนทำในสิ่งที่พวกเขาคิดว่าเป็นไปไม่ได้สำหรับคนที่ด้อยกว่านักรบระดับ 2

นี่ก็หมายความว่าการโจมตีของ ลูเอน มีความสำคัญต่อผีและโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับชายที่ควบคุมผี ก่อนหน้านี้เขาสามารถต้านทานความเสียหายได้ แต่ลูเอนก็สามารถปัดป้องการป้องกันนั้นได้ทันที ชายที่ควบคุมผีคนนั้นจะมีความมั่นใจที่จะเอาตัวรอดไหมถ้าลูเอนกวัดแกว่งดาบของเขาออกไป?

ชายผู้นั้นออกจากอาการมึนงง ผู้ชายที่แต่งตัวเป็นผู้หญิงที่เป็นผู้นำของทุกคนบนเกาะผี ถอยกลับ ถ้าไม่ใช่เพราะใบหน้าของเขาหลุดโฟกัส ก็คงสังเกตได้ว่าใบหน้าของเขาซีดราวกับแผ่นกระดาษ เขากลัว นี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่ชายผู้ควบคุมผีและเชื่อว่าตนควบคุมชีวิตและความตายได้นั้นหวาดกลัว

“แกมาที่นี่ทำไม และทำไมแกต้องต่อสู้กับฉัน” แม้จะลังเลเล็กน้อย แต่ชายที่แต่งตัวเป็นผู้หญิง และชื่ออิสมาเอล เคเนดี้ พยายามทำให้น้ำเสียงของเขาเข้มขึ้นและถามโดยไม่กลัว

‘แล้วถ้าชายคนนี้สามารถฆ่าผีได้ล่ะ? แล้วถ้าหากเขาดูแข็งแกร่งขึ้นมาหน่อยล่ะ? ฉันก็สามารถทำเช่นเดียวกันกับเขาได้ ใช่หรือไม่?’ ความคิดนั้นทำให้ร่างกายของเขาหยุดสั่น อิสมาเอลเชื่อมั่นว่าเขาไม่ได้อ่อนแอกว่า ลูเอน เขามีต้นกำเนิดของผี เขาสามารถควบคุมผีได้อย่างอิสระและแม้กระทั่งรวมพวกมันเข้าด้วยกัน เพิ่มพลังของเขาด้วยการวางผีไว้ในตัวเขาเอง

อิสมาเอลนั้นไม่ได้อ่อนแอ อันที่จริงเขาค่อนข้างแข็งแกร่งและมีทักษะ เขารวบรวมผีเข้าไปในร่างกายของเขาและพลังของเขาก็เพิ่มขึ้น ราวกับว่าเขาได้สวมชุดเกราะที่เพิ่มสถานะของเขา นอกจากนี้ เขายังถือหอกและสวมชุดเกราะสีดำ ซึ่งไม่รู้ว่ามันเป็นระดับใด แต่ดูเหมือนว่าจะค่อนข้างแข็งแกร่ง อย่างน้อยก็มาจากนักรบระดับ 2

*เบ้ง!* *เบ้ง!* *เบ้ง!* *เบ้ง!*

ในขั้นต้น มีเพียงอิสมาเอลเท่านั้นที่กล้าโจมตี ด้วยหอกในมือทั้งสองของเขา เขาโจมตีอย่างรวดเร็วและแม่นยำ โดยเล็งไปที่ศีรษะ หัวใจ ปอด ไหล่ ต้นขา และแขน แต่เขาล้มเหลวในการโจมตีลูเอนที่สามารถป้องกันตัวเองได้ทุกครั้ง แต่ละครั้ง เขาใช้กำลังและทำให้อิสมาเอลล่าถอย ในขณะที่คนอื่นๆ ที่วิ่งโดยมีเจตนาจะโจมตีลูเอนซึ่งคนพวกนั้นก็ไม่เข้าใจด้วยซ้ำว่าจะเข้าร่วมการต่อสู้ครั้งนี้อย่างไร

ดวงตาของ ลูเอน เย็นชาและไม่ให้อภัย แม้กระทั่งหลังจากฆ่าคนที่อยู่ที่นี่ไปแล้ว ดวงตาของเขาก็ไม่แม้แต่จะกระพริบตาหรือมองดูศพอีกเป็นครั้งที่ 2 ดวงตาของอิสมาเอลสะดุดลงอีกครั้ง เขาไม่สามารถตามการเคลื่อนไหวของลูเอนได้ แม้ว่าดูเหมือนว่าเขาจะได้เปรียบจากการโจมตี อันที่จริง เขาถูกบังคับให้โจมตี ไม่อย่างนั้นเขาคงตายไปแล้ว

อิสมาเอลมีหยาดเหงื่อไหลริน และมีความรู้สึกอยากถอยออกมาอย่างใจจริง