Rise of the White Dragon การตื่นขึ้นของมังกรขาว - ตอนที่ 143: ความตายของอิสมาเอล

อิสมาเอลไม่ใช่คนหนุ่ม เขาอาจดูเหมือนอายุน้อยกว่า 40 ปี แต่จริงๆ แล้วเขาอายุเกือบ 100 ปีแล้ว เมื่อเห็นลูเอนต่อสู้กัน ก็รู้ว่าหากยังต่อต้านต่อไป ความตายคือสิ่งที่รอเขาอยู่ เมื่อไม่มีทางเลือกและต้องการจะมีชีวิตอยู่ อิสมาเอลจึงแปลงร่างเป็นร่างที่น่ากลัวยิ่งกว่าเดิมและลอยขึ้นไปในอากาศและทิ้งหอกลงบนพื้นโดยไม่ต้องการแบกน้ำหนักขึ้นไปมากนัก จากนั้นเขาก็เริ่มบินด้วยความเร็วเต็มที่ โดยเชื่อว่าหากหนีจากเกาะข้ามทะเล เขาจะไม่เสี่ยงชีวิต

แน่นอนว่าเขาไม่รู้ว่าลูเอนก็บินได้ ทั้งสองอยู่ในนักรบระดับ 2 เช่นเดียวกัน แต่เขาอยู่ใกล้กับนักรบระดับ 3 มากกว่าลูเอน ซึ่งเขาค่อนข้างอยู่ไกลจากขั้นนั้นอยู่พอสมควร เพราะเขาเพิ่งมาถึงนักรบระดับ 2

‘จะมีคนผิดปกติแบบนี้ในบราซิลได้อย่างไร’ อิสมาเอลมาที่รู้เรื่องของบราซิลอย่างแม่นยำ เพราะกฎหมายที่มีข้อบกพร่องทำให้ง่ายต่อการแก้แค้น และเพราะประเทศนี้อ่อนแอกว่าประเทศอื่น ๆ ที่ใหญ่กว่าและประเทศพวกนั้นมีคนที่อยู่ในนักรบอันดับที่ 3 อยู่บ้างแล้ว นั่นคือเหตุผลที่เขามายังประเทศนี้

‘บางทีเด็กคนนี้อาจเหมือนฉัน เด็กชายคนนี้เป็นศิษย์ของผู้เฒ่าและมาที่บราซิลด้วยเหตุผลเดียวกันสินะ’ อิสมาเอลพบว่าสิ่งนี้เป็นไปได้เพราะเขาไม่เชื่อว่าในบราซิลมีผู้มีอำนาจมากมาย สาเหตุหลักมาจากประวัติศาสตร์ไม่กี่ปีที่บราซิลมี ไม่เหมือนกับที่อื่นๆ ที่ได้รับมรดกจากบรรพบุรุษเมื่อกว่า 5,000 ปีก่อน อย่างไรก็ตาม บราซิลมีประวัติศาสตร์เพียง 500 ปีเพียงเล็กน้อยเท่านั้น มันเป็นความแตกต่างอย่างมาก

อิสมาเอลหลุดจากห้วงความคิดเกือบจะทันทีที่ เขาก็ได้ยินเสียงกรีดร้องมาจากเกาะ

อิสมาเอลมองอย่างสงสัย

“นายท่านอย่าทิ้งพวกเรานะ!”

“พระเจ้า! ทำไมล่ะ”

“ไม่!!”

คนพวกนั้นเป็นกลุ่มคนที่อิสมาเอลมี และอยู่ในฐานะของลูกน้องของเขา เขาแค่พ่นน้ำลาย มองดูพวกเขาด้วยรอยยิ้มที่ดูถูกเหยียดหยาม เขาคิดว่าชีวิตของพวกเขาจะเป็นประโยชน์หากพวกเขาจัดการให้ ลูเอน ล่าช้าเล็กน้อยในขณะที่เขาหลบหนี

ขณะลอยตัว ความเร็วของอิสมาเอลไม่เร็วมาก เทียบได้กับรถจักรยานยนต์ที่ความเร็วสูงสุด 40 กม./ชม. แต่เขาพบว่าเนื่องจากเขาลอยอยู่เหนือน้ำจึงเข้าถึงได้ยาก อย่างไรก็ตาม เขาจำบางอย่างได้ ‘เดี๋ยวนะ เด็กคนนั้นมาที่เกาะแห่งนี้ได้ยังไง’

“…”

เสียงก้องหายไปเหมือนสายลม เป็นเรื่องแปลกซึ่งทำให้อิสมาเอลอยากหนีเร็วยิ่งขึ้นไปอีก

‘อันตราย!’

เสียงเตือนดังขึ้นในหัวของเขา และอิสมาเอลก็ดำดิ่งลงสู่ทะเล ขณะที่ลำแสงสีฟ้าขูดศีรษะของเขา

“อ๊ะ!”

แม้ว่าเขาจะไม่ได้ถูกโจมตีและมันแค่ตัดผมของเขาไปเพียงอย่างเดียวเท่านั้น แต่อิสมาเอลก็กรีดร้องด้วยความตกใจ หัวใจของเขาเต้นแรงที่ 1,000 ครั้งต่อชั่วโมง

เนื่องจากอิสมาเอลโยนปืนออกไปเพื่อให้เบาขึ้น เมื่อบินในโหมดผี เขาจึงไม่มีอาวุธป้องกันตัวเอง “ไอ้เด็กบ้า! ฉันไม่มีแม้แต่ปืน หากแกเป็นลูกผู้ชายมากพอ ก็มาสู้กันด้วยมือของแกซะ!”

อิสมาเอลใจเต้นแรงและวิ่งหนีแต่ลูเอนนั้นบินได้เร็วกว่า ถึงแม้จะแปลกใจ แต่เขาก็ไม่อยากตาย เขาจึงพยายามปลุกระดมความเป็นลูกผู้ชายของลูเอนและพยายามทำให้เขา รู้สึกขุ่นเคืองและไม่ใช้ดาบ ดังนั้นเขาจึงมีโอกาสรอดมากกว่า

ลูเอนไม่ได้ดูเด็กจนทำในสิ่งที่อิสมาเอลพูด เขายังคงนิ่งเฉย เกือบจะเอนตัวจากก้อนเมฆในแนวนอน ราวกับว่าเขากำลังโต้คลื่น และจากมุมที่ดูเหมือนเป็นไปไม่ได้ เขาได้ฟันดาบออกไปเป็นลักษณะของตัว ‘U’ และแขนทั้งสองของอิสมาเอลถูกตัดออก เลือดไหลออกมา และอิสมาเอลก็ออกมาจากสภาพผีของเขาและตกลงไปในทะเล ผีที่รวมเข้ากับร่างของเขาก็ถูกบังคับให้ออกไปด้วย

*โว้ว!*

ดาบของ ลูเอน แทงผีอย่างรวดเร็วและพลัง Qi สีขาวเริ่มออกมาจากดาบและวิญญาณของนักรบระดับ 2 ก็ได้รับการชำระให้บริสุทธิ์

*ซ่าส์!*

อิสมาเอลตกลงไปในทะเลและไม่มีแขนที่จะช่วยให้เขาว่ายน้ำได้ และเลือดก็ไหลไม่หยุด เขายังคงเป็นคนที่มีพลัง แม้จะอยู่ในสภาพนั้นด้วยน้ำตาแห่งความเจ็บปวดจากดวงตาของเขา ดังนั้นเขาจึงสามารถว่ายน้ำได้ด้วยการเขย่าเท้าของเขา

“ท่านมังกรขาว ได้โปรดอย่าฆ่าฉัน!” ร่างกายของอิสมาเอลไม่มีแขนทั้งสองข้างและเปียกโชกไปด้วยน้ำและเลือด การแสดงออกของเขาเป็นหนึ่งในความหวาดกลัวอย่างแท้จริง “ได้โปรดอย่าฆ่าฉันเลย ฉันเสริมกำลังตัวเองมาหลายร้อยปีแล้ว ฉันจะให้พลังทั้งหมดที่ฉันได้รับแก่ท่าน ฉันจะเป็นทาสของท่านตลอดไป! ฉันจะทำทุกอย่างที่ท่านต้องการ! โปรดช่วยฉันด้วย!”

เขาตัวสั่นด้วยความกลัว เพราะเขากลัวว่า ลูเอน จะฆ่าเขาด้วยดาบของเขา

“คนขี้ขลาด! อย่างน้อยก็แสดงหน้าที่แท้จริงออกมาบ้างก็ได้!” เมื่อเขาตระหนักว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะอยู่รอด ดูเหมือนลูเอนจะต้องการดูว่าใครจะฆ่าเขา

“เฮอะ…” ลูเอนพูดอย่างไม่ใส่ใจ “ฉันรู้ว่ามีรูนอยู่ในจิตวิญญาณของคุณ และถ้าฉันฆ่าคุณ จะมีคนเห็นฉัน… แล้วทำไมฉันถึงโง่เขลาที่จะแสดงหน้าของฉันกันล่ะ?”

“อะ-อะไร-” อิสมาเอลที่ทุกข์ทรมานจากความเจ็บปวดและความเจ็บปวดอยู่แล้ว ไม่ได้คาดหวังให้ใครรู้ความลับนี้ของเขาแม้แต่คนเดียว

“อ๊ะๆๆๆ!”

อิสมาเอลว่ายอย่างรวดเร็ว ท้ายที่สุด เขามีพละกำลังมากแม้จะสูญเสียแขนทั้งสองข้าง

ลูเอนยังคงนิ่งและกรีดลม เพื่อให้แม่นยำยิ่งขึ้น เขาไม่ได้ตัดลม แต่เขาผลักไปข้างหน้า ดักพลัง Qi สีน้ำเงินที่ออกมาในรูปของบูมเมอแรง หมุนด้วยความเร็วสูง ลมพัดมา ใช้เวลาไม่นานในการเคลื่อนไปข้างหน้าและฉากนองเลือดจะเปิดออก ตั้งแต่กลางขาจนถึงศีรษะ ร่างของอิสมาเอลถูกแบ่งออก และชุดสีน้ำเงินที่เขาสวมก็แตกเป็นเสี่ยงๆ

ลูเอนไม่ได้เข้าใกล้ทันที เขาอยู่ห่างๆ และเห็นบางสิ่งออกมาจากร่างของอิสมาเอลเหมือนฟุตบอล และเริ่มสแกนฉากข้างหน้า จากนั้นมันก็กลายเป็นลำแสงและหายไป

หลังจากนั้น ลูเอน ก็นำทุกสิ่งที่มีค่าในร่างของอิสมาเอลไป อัญมณีล้ำค่าบางชิ้นอยู่ในถุงที่ผูกรอบเอวของเขา และก่อนที่มันจะจม ลูเอน ก็เอื้อมมือลงไปในน้ำและคว้ามันไว้

ข้างในเป็นอัญมณีที่ใช้ขโมยวิญญาณของโมนิก้าและวากเนอร์

การบ่น ความเกลียดชัง ความโกรธ… ลูเอน ไม่ได้รู้สึกอะไรกับโมนิก้า ใช่ เธอเคยทำสิ่งเลวร้ายกับอแมนด้าและอิงกริด แต่นั่นเป็นเรื่องที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง เขาแค่รู้สึกสงสารเธอ และเหตุผลที่เขารู้สึกสงสารเธอเพราะเขาเห็นวิญญาณของเธอ

เมื่อเขาเอาวิญญาณอาฆาตของโมนิก้าออกจากหินวิญญาณ เขาก็เห็นบางสิ่ง

หลังจากชำระจิตวิญญาณพยาบาทของโมนิก้าให้บริสุทธิ์ ดวงตาของเธอก็ฟื้นคืนชีพขึ้นมา และเธอก็ตกใจที่เห็นลูเอนสวมหน้ากากกระดูก และนาทีสุดท้ายของความตายก็ผ่านไปในใจของเธอ

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ฉันตายแล้วและหน้าของฉันเป็นแบบนั้นเหรอ?” ดูเหมือนเธอจะหัวเราะ แต่จริงๆ แล้ว เธอกำลังร้องไห้อย่างสิ้นหวังขณะที่เธอหัวเราะเยาะเย้ยตัวเอง

ไม่กี่นาทีต่อมา เธอหยุดร้องไห้และสาปแช่ง โมนิก้ามองไปที่ชายสวมหน้ากากที่อยู่ข้างหน้าเธอและถามคำถามมากมาย “ตอนนี้ฉันเป็นอะไร ทำไมฉันถึงมาอยู่ที่นี่ คุณเป็นใคร คุณคิดจะทำอะไรกับฉัน”

“ทำไมถึงเกลียดพี่สาวของตัวเองนักล่ะ” แทนที่จะรอคำตอบ เธอกลับตั้งคำถามขึ้นมาในทันที