Rise of the White Dragon การตื่นขึ้นของมังกรขาว - ตอนที่ 147: ลูกเขยที่ดีที่สุด

เมื่อได้ยินสิ่งที่ลูเอนพูดและยืนยันด้วยความเชื่อมั่นว่ามีวิธีที่จะช่วยลูกสาวของเธอ อแมนด้าก็น้ำตาไหล การได้ลูกสาวกลับมาเป็นสิ่งที่เธอต้องการมากที่สุด ในขณะนั้น เธอขยี้ตาและจ้องไปที่ ลูเอน

“จริงเหรอ? ลูกเขย ถ้าคุณมีความสามารถจริงๆ ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะตอบแทนคุณยังไง… ฉัน- ฉันจะทำทุกอย่างที่คุณขอ บอกฉันว่าคุณต้องการอะไร ฉันควรทำอย่างไร!”

“แม่สามีไม่ต้องจริงจังขนาดนั้นก็ได้ครับ” ลูเอนมาและหมอบใกล้เธอ “ผมต้องการความช่วยเหลือจากคุณและอิงกริดจริงๆ นั่นเป็นเพราะผมต้องการเลือดของคุณเพื่อสร้างร่างกายให้โมนิก้า แน่นอนว่าสิ่งนี้ไม่สามารถทำได้ภายในวันเดียว จะใช้เวลาทั้งหมด 10 วัน และนั่นคือเหตุผลว่าทำไมผมถึงอยากคุยกับแม่และถ้าคุณเต็มใจให้พักที่นี่ที่บ้านของเรา ในขณะที่ผมต้องเอาเลือดของคุณและของอิงกริดออกมาเล็กน้อยทุกๆวัน ประมาณวันที่ 10 ผมคิดว่าจะสร้างร่างกายของเธอได้เพียงพอ สำหรับโมนิก้า และผมจะไม่ดึงเลือดออกมามากในคราวเดียว นอกจากนี้ยังช่วยเติมเต็มเลือดของคุณด้วยยาเม็ดด้วยเช่นกัน”

แน่นอนว่าลูเอนไม่ได้ต้องการให้อแมนด้า และ อิงกริด อยู่ด้วยเพราะเหตุนี้ เขาคิดถึงอิงกริด และเขาใช้โอกาสนี้ในการทำให้เธอย้ายกลับไปบ้านของเขา และปล่อยให้แม่และน้องสาวของเขาทำความคุ้นเคยกับแม่ของภารรยาของเขา มันเป็นแผนที่สมบูรณ์แบบ!

“ตราบเท่าที่ฉันสามารถชุบชีวิตลูกสาวของฉันได้ ฉันก็ยอมที่จะสละเลือดทั้งหมดของฉัน!” อแมนด้าเป็นแม่ที่รักลูกสาวของเธอมาก แม้ว่าโมนิก้าจะเคยอับอายขายหน้าเธอมาก่อน อแมนด้าไม่เคยตำหนิเธอเลย แต่เธอกลับโทษตัวเองที่ไม่มีเงินและสถานะให้ลูกสาวภูมิใจในตัวเธอและไม่ต้องรู้สึกเขินอายต่อหน้าแฟนใหม่ของเธอ แน่นอนเธอรู้สึกเสียใจเป็นส่วนใหญ่ที่ไม่ได้พยายามค้นหาเพิ่มเติมเกี่ยวกับผู้ชายที่ร่ำรวยคนนั้น และปรากฏว่าลูกสาวของเธอเสียชีวิตด้วยน้ำมือของแฟนของลูกสาวของเธอเอง

ไมร่าที่เข้าไปในครัว กลับมาพร้อมกับช็อกโกแลตร้อน 2 แก้ว และพูดว่า “ดื่มนี่นะคะ วิธีนี้จะช่วยให้ใจเย็นลงได้”

“เอ่อ…” ตอนนี้อแมนด้าจำได้อีกครั้งว่านี่เป็นครั้งแรกที่เธอจะมีปฏิสัมพันธ์กับครอบครัวของลูกสะใภ้ และถึงแม้เธออดไม่ได้ที่จะเสียใจ เพราะลูกสาวของเธอ และเธอยังเคยสร้างความประทับใจแรกพบที่ไม่ค่อยดีนัก เธอยิ้มอย่างเขินอายและพูดว่า “ขอบคุณ คุณใจดีมาก”

“ขอบคุณค่ะ คุณแม่สามี” อิงกริด ไม่ค่อยสงวนตัว เธอรับช็อกโกแลตร้อน 1 แก้วพร้อมรอยยิ้มที่อ่อนโยนบนใบหน้าของเธอ

ถึงเวลานี้ อแมนด้าและอิงกริดลุกขึ้นจากพื้นแล้วนั่งบนโซฟาในห้องนั่งเล่น ขณะที่โมนิก้าอยู่ใกล้ ๆ เธอลอยอยู่ถัดจากอแมนด้าที่มองเธอด้วยความรักและความรู้สึกผิด

เมื่อมองไปที่อแมนด้า ไมร่าสังเกตว่าเธอดูเหมือนผู้หญิงที่ซื่อสัตย์และมีมารยาทดี และถึงแม้เธอจะมาจากภูมิหลังที่ยากจน แต่เธอก็มีความสง่างาม ถึงแม้ว่าเธอจะร้องไห้บ่อยมาก หลังจากนั้นเธอก็สงบสติอารมณ์ลงได้ แต่จริงๆ แล้วเธอเป็นคนสวยที่หาที่เปรียบมิได้ “ตอนนี้ฉันรู้แล้วว่าอิงกริดได้ยีนส์ดีๆมาจากใคร” ไมร่ายิ้มให้อแมนด้าและพูดว่า “ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันเป็นแม่ของลูเอน เรียกฉันว่าไมร่าก็ได้”

“เช่นกันค่ะ” อแมนด้าวางถ้วยช็อกโกแลตร้อนไว้ใต้โต๊ะและจับมือไมร่า เธอยิ้มโล่งใจ เมื่อเห็นว่าไมร่าใจดีและดูเหมือนจะไม่ดูถูกเธอ “ขอโทษที่ทำให้ลำบากใจก่อนหน้านี้”

“อย่าพูดอย่างนั้น เราอยู่ครอบครัวเดียวกันนะคะ” ไมร่าพูดด้วยรอยยิ้ม “ฉันเข้าใจดีว่าทำไมคุณถึงแสดงปฏิกิริยาเช่นนั้น เพราะนี่คือลูกสาวของคุณที่เรากำลังพูดถึง มันไม่มีทางที่คนปกติจะยังคงเป็นคนปกติอยู่ได้ หลังจากได้รับความตกใจเช่นนี้มากแล้ว”

“ขอบคุณสำหรับความเข้าใจค่ะ” อแมนด้ายิ้มกลับและพูดว่า “คุณมีครอบครัวที่ดีมากๆ และลูกชายของคุณก็น่าทึ่งมาก ลูกสาวของฉันโชคดีมากที่ได้พบคุณค่ะ”

“ป้า ฉันชื่อ คาธารีน่า ดีมาสค่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก” คาธารีน่า กล่าวด้วยรอยยิ้มอันแสนหวานและจับมืออแมนด้า

แม้เธอจะสงวนท่าทีไว้มากและไม่สามารถโต้ตอบกับคนแปลกหน้าได้ แต่อแมนด้าก็มีตัวตนที่คล้ายกับของอิงกริด และรัศมีที่แผ่ออกมาของเธอก็ใจดีและเข้าถึงได้ง่าย ด้วยเหตุนี้ แม้แต่ คริสตินา ก็รู้สึกสงบเมื่อเธอพูดว่า “สวัสดีคุณป้า ฉันชื่อ คริสตินา ดีมาส… ฉันมีความสุขมากที่ได้พบคุณค่ะ”

“สวัสดีเด็กๆ พวกคุณทั้งสวยและน่ารักมาก” อแมนด้าพูดด้วยรอยยิ้มที่จริงใจ

ในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า ลูเอน ได้อธิบายให้พวกเขาฟังถึงวิธีทำให้โมนิก้ากลับมามีชีวิตอีกครั้ง ต้องการคริสตัลเปล่า 2 อัน ซึ่งเป็นสิ่งที่เขามีอยู่แล้ว และทุกๆวันทั้ง อิงกริด และอแมนด้า จะต้องหยดเลือด 1 หยดลงบนคริสตัล ซึ่งลูเอนจะสร้างรูปแบบพิเศษ จึงทำให้คริสตัลดูดเลือดและเริ่มสร้างร่างกายของโมนิก้า ขึ้นมาใหม่ได้

นอกจากนี้ มันจำเป็นสำหรับจิตวิญญาณของโมนิก้าที่จะแข็งแกร่งขึ้น ดังนั้นเขาจึงนำวิญญาณของเธอที่เชื่อมโยงกับคริสตัลวิญญาณอาฆาตมาผูกกับคริสตัลบริสุทธิ์แทน ในอีก 10 วันข้างหน้าที่เธอจะ ‘อยู่’ ในคริสตัล จิตวิญญาณของโมนิก้าก็จะแข็งแกร่งขึ้นอีกครั้ง แข็งแกร่งพอที่จะสามารถฟื้นคืนร่างใหม่ที่เข้ากันได้กับจิตวิญญาณของเธอ

เมื่อเห็นคริสตัลทั้งสองที่ ลูเอน แสดงให้พวกเขาเห็น อแมนด้าก็ประหลาดใจ เธอไม่รู้ว่ามันมีค่าแค่ไหน แต่เธอก็ไม่โง่ที่คิดว่ามันถูก เธอต้องการที่จะปฏิเสธ แต่มันคือการช่วยเหลือลูกสาวของเธอ อแมนด้ากัดริมฝีปากล่างของเธอก่อนจะกำหมัดด้วยความมุ่งมั่นที่จะจ่ายเวลาซัก 1 วันสำหรับความเมตตาทั้งหมดที่ ลูเอน นำมาสู่ครอบครัวของเธอ ‘อิงกริดมีแฟนที่ดีแล้วจริงๆ!’ เธอคิดแบบนั้น

“อิงกริด อแมนด้า กินข้าวรึยังคะ” ไมร่าที่กำลังอุ่นอาหารให้ลูเอน ออกมาถามก่อน

“ยังเลย ค่ะแม่” อิงกริดจำได้ว่าก่อนจะมาที่นี่ พวกเธอกำลังเริ่มที่จะทานอาหารเย็นกัน

“เยี่ยมมาก ลูเอนยังไม่ได้กินข้าวเหมือนกัน และฉันก็อุ่นอาหารแล้ว ทำตัวเหมือนอยู่บ้านตัวเองเลยนะและมากินข้าวกับเขาด้วยล่ะ” ไมร่าพูดด้วยรอยยิ้ม

“แม่คะ หนูขอโทษ” โมนิก้าไม่รู้ว่าเธอทำอะไรผิดมาหลายปีแล้ว และเห็นว่าน้องสาวของเธอตัวใหญ่แค่ไหนแล้ว เธอสามารถจินตนาการได้ว่านั่นไม่ใช่สิ่งเล็กน้อย นอกจากนี้แม้ว่าเธอจะทำอะไรผิด แม่และน้องสาวของเธอก็เต็มใจที่จะช่วยเหลือเธอ เธออยากจะร้องไห้ แต่เธอไม่มีน้ำตา เธอขอโทษ ด้วยความรู้สึกผิดอย่างสุดซึ้ง

“อย่าคิดมากนะลูกสาว ตอนนี้ทุกอย่างเรียบร้อยดี” อแมนด้าไม่เคยนึกถึงสิ่งที่โมนิก้าเคยทำมาก่อน เธออาจจะอารมณ์เสียเล็กน้อย แต่เธอไม่เคยโทษโมนิก้า

ตอนนี้ทุกคนกลับมาที่โต๊ะอาหารและอแมนด้านั่งถัดจากลูกสาวของเธอ อแมนด้าพึ่งกินข้าวเข้าไปเล็กน้อยและชมว่า “ว้าว! นี่มันอร่อยมาก!”

“ขอบคุณ.” ไมร่ามีความสุขกับคำชมและยิ้มเล็กน้อย

บนชั้น 2 อแมนด้าพักอยู่ในห้องเดียวกับอิงกริด โดยพื้นฐานแล้วมันเป็นห้องของอิงกริดในตอนนี้ และแม้ว่าเธอเคยนอนในห้องของลูเอน แต่เธอก็ยอมให้แม่ของเธอ แน่นอน วันนี้เธอจะไปนอนกับแม่ของเธอ เพราะเธออายที่จะไปห้องลูเอน เพราะตอนนี้แม่ของเธออยู่ที่นี่

ในห้องนอน ลูเอน ได้สร้างรูปแบบบนพื้นและแยกวิญญาณของโมนิก้าออกและเชื่อมโยงกับคริสตัลทั้งสอง คริสตัลทั้งสองติดอยู่ด้านบนของรูปแบบและลอยไปในอากาศราวกับว่าพวกเขามีชีวิตเป็นของตัวเอง เมื่อ ลูเอน บอกให้หยดเลือดลงบนคริสตัลอแมนด้าและ อิงกริด ก็ไม่กระพริบตา

เลือดแพร่กระจายและเริ่มมีรูปร่างเหมือนร่างกาย แต่มันเป็นเพียงแค่เปลือกเลือดที่ว่างเปล่า มันยังคงเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้น คริสตัลทั้งสองจะเปลี่ยนรูปร่างเมื่อเวลาผ่านไป ผลึกหนึ่งกลายเป็นหัวใจ อีกชิ้นเปลี่ยนเป็นสมอง และอวัยวะอื่น ๆ ทั้งหมดจะถูกสร้างขึ้นผ่านเลือดและปราณแห่งสวรรค์และโลก

“เสร็จแล้ว” ลูเอนบอกพวกเขา “ตอนนี้คุณแค่ต้องหยดเลือดเล็กน้อยลงบนคริสตัลทั้ง 2 ชิ้นนี้ทุกวัน และในเวลาไม่นาน ร่างกายของโมนิก้าจะถูกสร้างขึ้นใหม่และวิญญาณของเธอก็เชื่อมโยงกับร่างกายแล้ว

“ขอบคุณมากลูเอน!” อิงกริด อดไม่ได้ที่จะกอด ลูเอน แน่น

จากนั้นอแมนด้าก็กอดเขาด้วย เธอซึ้งใจและชอบแฟนของลูกสาวมากขึ้นเรื่อยๆ

“โอเค ผมจะกลับห้องแล้ว มีอะไรให้โทรหาผมนะ” ลูเอนบอก