Rise of the White Dragon การตื่นขึ้นของมังกรขาว - ตอนที่ 164

ตอนที่ 164: ฉันมีข้อเสนอ

– เช้าวันพุธที่ 31 มีนาคม 2010 –

อิงกริด ตื่นและยืดตัว แต่ไม่นานเธอก็รู้สึกเจ็บเล็กน้อย เธอรู้สึกปวดเมื่อยตามร่างกาย และเธอก็รู้ว่าใครเป็นต้นเหตุให้กับเธอ เมื่อมองไปด้านข้าง เธอทำหน้าบึ้ง ไม่พอใจ และเห็นว่าลูเอน นอนหลับมีความสุขเพียงใด เธอรู้สึกเหมือนอยากจะตีเขา

‘เด็กบ้า…’

เธอจิ้มแก้มของลูเอน ขณะที่ริมฝีปากของเธอโค้งด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ‘ถ้าฉันกัดแก้มเขาล่ะ’

เขาจะคิดว่ามันยุติธรรมไหม? ท้ายที่สุด เขาไม่ได้ฉวยโอกาสจากเธอทั้งคืนและไม่ยอมให้เธอหลับ แม้ในขณะที่เธอขอ?

อิงกริด ไม่ได้อยู่ในสภาพที่น่าสงสารมาก เพราะเธอขึ้นไปบนร่างกายและฝึกฝนพลัง Qi ตอนนี้เธอแข็งแกร่งขึ้น 27 เท่าด้วยร่างกายของเธอและ 49 เท่าด้วยพลัง Qi อีกไม่นานเธอก็จะสามารถทำลายกำแพงแห่งขอบเขตของพลัง Qi และไปถึงนักรบระดับที่ 2 ได้สำเร็จแล้ว

ยิ่งมองใบหน้าที่หล่อเหลาของลูเอน ที่กำลังหลับใหล เธอก็ยิ่งรู้สึกเหมือนจะกัดเขา เธอมีสิทธิ์นั้นใช่ ท้ายที่สุด เขาไม่ได้ใช้ประโยชน์จากเธอทั้งคืนหรอกหรือ?

เมื่อคิดว่าความคิดของเธอถูกต้องแล้ว อิงกริดจึงเข้ามาใกล้ใบหน้าของลูเอน อ้าปากกว้าง เผยให้เห็นฟันขาวเรียงเป็นแถว ฟันของเธอเหมือนไข่มุก เป็นประกายแวววาว

แต่ทันทีที่เธอไปกัดแก้มของลูเอน เธอก็อดไม่ได้ที่จะทำหน้าที่นี้ให้เสร็จและเพียงแค่จุมพิตใบหน้าของเขา เธอก็ได้แต่หน้าบึ้ง เธอตำหนิตัวเองที่ทำตัวดีมากเกินไป

‘อืม… โอเค ไม่ใช่ว่าฉันรู้สึกเสียใจ แค่ทำอย่างนั้นกับแก้มของเขามันไม่ถูกต้อง ใช่นั่นแหละ! แต่ถ้าเป็นที่คอ…’

ลูเอนไม่ได้สวมเสื้อ และแม้กระทั่งตอนนี้ ลมหายใจของเขาก็ยังสม่ำเสมอ เธอถอนหายใจด้วยความโล่งอกที่เขาไม่ตื่น เธอเข้าหาเขาอีกครั้ง แต่คราวนี้มาที่คอของเขา ฟันของเธอเจาะเข้าไปที่คอของเขาและเธอไม่สามารถกัดเขาได้ครู่หนึ่ง แต่เมื่อเธอรู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย ขณะเคลื่อนไหวเพียงเล็กน้อย เธอก็รู้สึกอีกครั้งว่าเธอควรทำมัน

เธอกัดด้วยท่าทางดุร้ายของแมว

“อื้อ!” ลูเอน ตื่นขึ้นมาพร้อมกับกรีดร้อง และเมื่อเขาเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นและเห็นท่าทางเจ้าเล่ห์ของ อิงกริด ที่กัดคอของเขา เขาไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี แต่เขาไม่รีบร้อน ทั้งที่ไม่รู้ว่าอะไรทำให้เธอทำอย่างนั้น เขาคิดว่ามันอาจเป็นเพราะเขาดุไปหน่อย แล้วคิดว่าเขาสมควรได้รับการบำบัดนี้อย่างแน่นอนเช่นนั้นลูเอนจึงเงียบ และปล่อยให้เธอกัดเขา

ลูเอน ยังลูบผมสีบลอนด์ของอิงกริดด้วยความรัก

ท่าทางของลูเอน ทำให้อิงกริดรู้สึกผิด ในตอนท้าย เธอมองดูรอยที่ฟันของเธอ และถึงแม้จะรู้สึกสงสาร เธอก็มีรอยยิ้มที่พึงพอใจ สาเหตุหลักมาจากการที่มันกลายเป็นรอยสีม่วงเพราะเธอทำให้มันเหมือนรอยจูบในเวลาเดียวกัน

“นั่นคือสิ่งที่คุณมักจะใช้มันมาข่มขู่ฉัน~” อิงกริดหันหน้าไปทางลูเอน เธอวางหน้าอกของเธอไว้บนหน้าอกของเขา อิงกริดกัดริมฝีปากของเขาเบา ๆ แล้วจูบเขาอย่างแรง

“ฉันกำลังจะไปอาบน้ำแล้วค่ะ” เธอไม่แม้แต่รอให้เขาตอบ และลุกขึ้นจากเตียงทั้งที่ยังเปลือยกายอยู่

ลูเอน ซึ่งอยู่บนเตียงก็หัวเราะออกมาดังๆ การกระทำของ อิงกริด ตอนนี้น่ารักมาก เขารู้สึกพอใจและคิดที่จะ ‘ข่มขู่’ เธออีกเล็กน้อย แต่ก็ควบคุมตัวเองได้

ร่างเปลือยเปล่าของ อิงกริด ที่เดินไปทางห้องน้ำในห้องนอนนั่นเสมือนเป็นงานฉลองสำหรับสายตาของเขา รอยยิ้มโค้งริมฝีปากของ ลูเอน และเขารู้สึกมีความสุขมาก ในชีวิตที่ 2 ของเขา มีเพียงอิงกริดเท่านั้นที่เขาสัมผัสได้ถึงความรู้สึกที่มีใครสักคนอยู่ข้างๆ แม้ในเวลานอนและตื่นนอน

และตอนนี้ที่ อิงกริด เปิดใจกับเขามากขึ้น ไม่ใช่แค่ในเชิงเปรียบเทียบ แต่จริงๆ แล้ว เขารู้สึกประทับใจ เขาเอามือแตะคอแล้วยิ้มอีกครั้ง

เมื่อลุกขึ้นจากเตียง เขาลุกขึ้นและจัดชุดเสื้อผ้าเป็นทางการสำหรับอิงกริดและสำหรับตัวเขาเอง เขาจับคู่เสื้อผ้า ชุดของเขาและเธอ มันประกอบด้วยชุดสูทสีเทาและกางเกงสีดำ อิงกริด จะสวมรองเท้าส้นตึก และ ลูเอน จะสวมรองเท้าสีดำ

เมื่อวางเสื้อผ้าลงบนเตียง เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาแล้วโทรออก จากนั้นเขาก็ไปเข้าห้องน้ำ

ดูเหมือนอิงกริดจะรอเขาอยู่ เมื่อเธอเห็นเขาเข้ามา แต่เธอแสร้งทำเป็นไม่แยแส แม้จะโกรธเขาก็ตาม

“อย่าพยายามทำอะไรตลกๆ เลย” อิงกริดพูดด้วยสายตาเตือน

“ใช่ผมรู้แล้ว” ลูเอน ไม่ได้ปฏิเสธ เขารู้ว่าพวกเขาเองนั้นไม่มีเวลามาก และวันนี้เขามีประชุมเร็ว

*

ในห้องประชุมสำนักงานใหญ่ของบริษัทดีมาส ความเงียบเข้าปกคลุมสถานที่ เมื่อลูเอน นั่งอยู่บนเก้าอี้ที่ปลายโต๊ะ แรงกดดันที่เขามีต่อพวกเขาก็หยุดนิ่ง

“อย่าทำให้ฉันเสียเวลา ถ้าไม่ใช่เรื่องที่สมเหตุสมผล ก็ไม่ต้องพูดถึงในการประชุมครั้งนี้” หลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง ลูเอน ก็พูดออกมาในที่สุด

คนที่เคยพูดและยื่นข้อเสนอในการลงทุนในที่ดินโดยที่ไม่มีข้อมูลเพียงพอที่จะลงทุน ตอนนี้เหงื่อออกเต็มตัวและไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองด้วยความละอายและกลัวการจ้องมองของ ลูเอน

“CEO ลูเอน ” อิซาดอร่า วาสคอลเซลลอสที่มากับ CIO ร็อดริโก้ ยกมือขึ้นเรียกลูเอน ซึ่งดึงดูดความสนใจของทุกคนโดยอัตโนมัติ

“อิซาดอร่า!” CIO ร็อดริโก้ มองเธออย่างเฉียบขาด ในตอนแรก เขาพบว่าเธอมีความหวังและพาเธอไปด้วย แต่เขาไม่ได้คาดหวังให้เธอพูดในการประชุมที่สำคัญเช่นนี้

“โอเค พูดมา” ลูเอน ส่งสัญญาณให้ CIO ร็อดริโก้ และมองไปที่ อิซาดอร่า

“ฉันนึกถึงข้อเสนอ” อิซาดอร่ากล่าวอย่างมั่นใจ “ฉันเชื่อว่ามันจะเป็นสิ่งที่ดีมาก และฉันมั่นใจในข้อเสนอที่ฉันมี”

“โอเค ไปต่อ” ลูเอน บอก

อิซาดอร่าไอเพื่อให้คอของเธอไม่แห้งจนเกินไป เธอกล่าวว่า “ปัจจุบันโลกกำลังเปลี่ยนแปลงไปตามสิ่งที่เกิดขึ้นบนโลกของเรา การรุกรานของสัตว์ประหลาดอย่างต่อเนื่อง ทำให้ผู้คนกังวลและหวาดกลัว หนึ่งในเหตุผลที่พวกเขามีศรัทธามากในวันนี้คือเกมที่ CEO ลูเอน เปิดเผยต่อสาธารณะ ท้ายที่สุด หลายคนรอดจากความวุ่นวายนี้เพราะพวกเขาแข็งแกร่งขึ้นด้วยเกม”

เธอกล่าวต่อ “ข้อเสนอของฉันคือ… ทุกประเทศมีการแข่งขันต่อสู้ในเกม รางวัลการแข่งขันไม่มีอะไรมากไปกว่าเทคนิคการฝึกร่างกายส่วนที่ 2 สิ่งนี้จะไม่เพียงแต่ส่งเสริมให้คนอยากเล่นเกมเท่านั้น แต่ยัง จะช่วยให้มนุษยชาติแข็งแกร่งขึ้นและอยู่รอดด้วย ฉันคิดว่า แม้ว่าคุณจะทำ 1 ทัวร์นาเมนต์ต่อเดือน กับ 3 อันดับแรกที่ชนะในส่วนที่ 2 ของเทคนิคการฝึกในเกมนั้น มันก็คุ้มค่าที่จะทำทัวร์นาเมนต์ “

ข้อเสนอนี้ทำให้ทุกคนประหลาดใจ

แน่นอนว่าพวกเขาคิดที่จะทำบางสิ่งกับเกมแล้ว เช่นเดียวกับการวางโฆษณา ฯลฯ อย่างไรก็ตาม ทุกอย่างถูกปฏิเสธในทันที แต่ตอนนี้ CEO ลูเอน กำลังคิดที่จะพิจารณาแนวคิดนี้จริงๆหรือ?

ระหว่างรอปฏิกิริยาของลูเอน ทุกคนเงียบ แต่บางคนก็เห็นด้วยกับความคิดที่เธอเสนอ มันเป็นสิ่งที่สามารถช่วยทั้งเกมและผู้คนได้จริงๆ มันจะดึงดูดผู้คนให้เล่นเกมมากขึ้นด้วย เนื่องจากผู้คนจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ จะแข็งแกร่งขึ้นเร็วขึ้นเพื่อที่จะได้สามารถคว้าตำแหน่งแรกและรับส่วนที่ 2 ของเทคนิคการฝึกได้นั้นก็สมเหตุสมผล