Rise of the White Dragon การตื่นขึ้นของมังกรขาว - ตอนที่ 29: ความเป็นอมตะ

ลูเอนสร้างยาเก็บพลัง Qi ไว้ 19 เม็ด: ยาเม็ดระดับต่ำ 10 เม็ด ยาเม็ดระดับกลาง 5 เม็ด ยาเม็ดระดับสูง 3 เม็ดและยาเม็ดชั้นเลิศ 1 เม็ด

ใกล้เที่ยงคืนแล้ว และเมื่อเขาสร้างยาเหล่านี้เสร็จ ลูเอนก็อาบน้ำและหลังจากนั้นเขาก็ใส่ชุดนอนแล้วเขาก็เข้านอน

*

– เช้าวันที่ 3 มีนาคม 2553 –

เป็นเวลา 17 วันแล้วที่ลูเอนและอิงกริดได้พบกันและอยู่ในห้องสวีทที่โรงแรมดัลลัส ซึ่งก่อนหน้านี้ ลูเอนตั้งใจที่จะอยู่ในห้องนี้เป็นเวลา 30 วันแล้วกลับไปที่จูเรเร่ อย่างไรก็ตามสิ่งต่างๆไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้ รูปแบบที่เขาจะสร้างขึ้นเกิดจากความช่วยเหลือของอิงกริดและจะสลายไปในไม่กี่วันแล้ว และตอนนี้เขาสามารถเข้าสู่ดินแดนสวรรค์และโลก – ขั้นตอนของการกลั่นพลัง Qi ซึ่งลูเอนสามารถสร้างเม็ดยาได้ง่ายขึ้น ดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องใช้เงินมากมายอีกต่อไปในสถานที่แห่งนี้

อย่างไรก็ตามเขาไม่สามารถกลับไปที่จูเรเร่ได้ในตอนนี้ เขายังคงต้องจัดการกับตระกูลซิง ก่อนที่เขาจะจากไป หากเขาทิ้งสิ่งของไว้เหมือนเดิม มันอาจเป็นไปได้ว่าพวกเขาจะพยายามลักพาตัวแม่ของอิงกริดอีกครั้ง

ไม่เหมือนกับวันก่อน ตอนนี้ลูเอนเริ่มฝึกเทคนิคร่างกายโดยทำการเคลื่อนไหวทั้งหมด 48 ครั้งอย่างรวดเร็วและแม่นยำ จากนั้นทำสมาธิในขณะที่แสดงสูตรของเทคนิค ร่างกายและจิตวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ และในขณะที่ทำสมาธิ ลูเอนรู้สึกว่าเขาใกล้จะทำลายขีดจำกัดของร่างกายอีกครั้ง แต่เขารู้ว่ามันไม่ดีที่จะผลักดันตัวเองให้หนักเกินไปและหยุดนั่งสมาธิประมาณบ่าย 2 โมง

อิงกริดและคริสตินาจบการฝึกแล้ว คริสตินาซึ่งเพิ่งเข้าร่วมเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมาสามารถแข็งแกร่งกว่าผู้ชายธรรมดาถึง 3 เท่า

หลังจากรับประทานอาหารกลางวันและอาบน้ำแล้ว ลูเอนกล่าวว่า “อิงกริด, คริสตินา ฉันมียาเม็ดหนึ่งที่จะช่วยให้คุณแข็งแรงขึ้น”

ในขวดมียาน้ำนม 2 เม็ดขนาดเท่าลูกแก้ว ลูเอนวางขวดลงบนโต๊ะและพูดว่า ” คุณแต่ละคนสามารถกินยาเม็ดนี้ได้และเมื่อกลืนลงไป ฉันขอแนะนำให้คุณใช้เทคนิคที่ผมสอนคุณไป วิธีนี้จะช่วยให้กระบวนการสลายยาได้ง่ายขึ้น และเพิ่มประสิทธิภาพของเม็ดยาอีกด้วย”

ยา 2 เม็ดที่ลูเอนให้ อิงกริด และ คริสตินา เป็นยาเก็บพลัง Qi คุณภาพสูง แม้ว่าจะมีสิ่งสกปรกถึง 60% แต่ก็ยังมีประโยชน์มาก ลูเอนตั้งใจที่จะสร้างยาน้ำใหม่ด้วย ดังนั้นเขาจึงไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับสิ่งสกปรกที่อยู่ภายในเม็ดยานั้นมากนัก เนื่องจากเขาเองก็รู้วิธีสร้างเม็ดยาที่ขจัดสิ่งเจือปนออกไป สิ่งที่สำคัญตอนนี้คือเราต้องแข็งแกร่งขึ้น

“ขอบคุณค่ะลูเอน” เด็กหญิงทั้งสองพูดพร้อมกัน พวกเขาไปที่ห้องฝึกและกลืนยาและเริ่มนั่งสมาธิโดยไม่ให้เสียเวลา

ลูเอนไม่ได้พักที่โรงแรม เขาจากไปเมื่อเห็นว่าคนในห้องเริ่มฝึกกันแล้ว เขาต้องการดูว่าร้านขายสมุนไพรได้สต็อคใหม่หรือไม่ และเขาก็อยากลองใช้ฝีมือของตนเองในการค้นหาสมุนไพรหายากในสถานที่แยกต่างหากเช่นกัน

เมื่อความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นความเร็วก็เพิ่มขึ้นเช่นกัน ลูเอนสามารถวิ่งได้ถึง 600 กิโลเมตรต่อชั่วโมง โดยไม่ต้องใช้พลัง Qi ถ้าเขาใช้พลัง Qi เขาสามารถไปไกลได้ถึง 800 กิโลเมตรต่อชั่วโมงได้อย่างไม่น่าเชื่อ นี่เป็นเพียงการเสริมมาตรการรักษาความปลอดภัยที่เขามีอยู่ เพื่อให้สามารถปกป้องคริสตินาและคนอื่น ๆ ในกรณีที่ตระกูลซิงพยายามทำอะไรบางอย่างได้

แน่นอนว่าตอนนี้ ลูเอนไม่ได้วิ่งผ่านเมืองด้วยความเร็วเท่านี้ เขาจะไม่ทำโดยไม่มีเหตุผลและหากเขาทำเช่นนั้น มันดูเหมือนว่า “มีแสงแฟลช” กำลังวิ่งไปตามถนนในเซาโฮเซ่ ต่อมาในวันรุ่งขึ้นมันจะปรากฏเป็นข่าวทางโทรทัศน์ต่างๆสม่ำเสมอ ซึ่งมันเป็นเรื่องปกติ และเป็นเช่นวันที่เขาวิ่งไปช่วยแม่ของอิงกริด มันเป็นสถานการณ์ที่แตกต่างออกไปเพราะตอนนั้นมันเป็นตอนกลางคืนและกล้องในปี 2010 ไม่ค่อยดีนักที่พวกเขาจะได้ภาพของเขาที่วิ่งด้วยความเร็ว 500 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ได้ชัดเจน นอกจากนี้คนส่วนใหญ่ที่อาจเคยเห็นเขาในเวลานั้น อาจคิดว่าพวกเขารู้สึกหลอนที่เห็นบางสิ่งบางอย่างวิ่งผ่านไปอย่างรวดเร็ว

ที่ร้านขายสมุนไพร พนักงานต้อนรับจำลูเอนได้ และพูดด้วยรอยยิ้มอย่างมืออาชีพว่า “คุณลูเอน คุณกลับมาแล้ว ตอนนี้เรามีสิ่งที่คุณสั่งไว้ครั้งที่แล้ว และมันมาถึงร้านเมื่อ 1 ชั่วโมงที่แล้วนี้เอง”

ลูเอนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ที่พวกเขาหาสิ่งที่เขาร้องขอมาก่อนหน้าได้เร็วเพียงนี้ “โอ้ ดีเลย ผมจะต้องใช้สิ่งนี้และยังมี … ” ลูเอนระบุรายการที่เขาต้องการซื้อ

ก่อนที่ลูเอนจะออกจากร้านเขาได้ไปหาพนักงานที่อิงกริด จะมารับของที่โรงแรม และเมื่อการจัดส่งนั่นทำให้สินค้าหลุดออกไปได้ ลูเอนจึงไม่ได้กลับไปที่โรงแรมเพื่อไปตามหา เขายังคงหวังว่าจะพบวิธีที่มีประโยชน์ในการสร้างยา เขาเดินเล่นไปตามถนนของเซาโจส ลูเอนก็มาถึงหน้าถนนที่ออกไปสู่ทะเลริมหาด ซึ่งลูเอนเห็นว่ามีชายคนหนึ่งเช่าเรืออยู่

ใกล้เข้ามา ลูเอนกำลังถามชายที่สวมชุดชาวประมงสีเขียวเข้ม “ครับ ผมอยากเช่าเรือของคุณมันราคาเท่าไหร่”

ชายคนนั้นมองลูเอนขึ้นและลงแล้วเห็นว่าเขาดูเหมือนจะเป็นชายหนุ่มที่มีผมสีเงินและไม่ใช่แค่คนขี้สงสัยธรรมดาๆ “เรือพายราคา 300 เหรียญสหรัฐต่อวัน เรือที่มีขนาดใหญ่กว่าราคา 1,000 เหรียญสหรัฐต่อวัน” เขาตอบ

“ฉันต้องการเช่าเรือยนต์” ลูเอนกล่าว

“โอเค มากับฉัน ไปที่ร้านของฉันกัน” เขาเดินไปยังหน้าร้านเล็ก ๆ สีขาวและเริ่มถามคำถามพลางกรอกกระดาษสัญญาเช่าและขอเลขบัตรประชาชน พร้อมรูปถ่ายด้วย

หลังจากกรอกเอกสารที่จำเป็นเสร็จแล้วเขาก็บอกต่อ “เวลา 15:00 น. แล้ว ดังนั้นฉันจะเรียกเก็บเงินจากคุณ เรื่องเวลานอกการทำการอีก ซึ่งอยู่ที่ 500 เรียล หากคุณอยู่บนเรือนานกว่า 12 ชั่วโมงคุณจะมีค่าใช้จ่ายเพิ่มอีก 500 เรียล โอเคไหม? “

เมื่อเห็นลูเอนพยักหน้าเขาก็พูดว่า “คุณต้องการชำระด้วยเงินสดหรือบัตร”

“ด้วยบัตร” ลูเอนตอบและยื่นบัตรเครดิตให้กับชายที่เช่าเรือ

“โปรดกดรหัส” ชายคนดังกล่าวพูด

“ได้” ลูเอนพิมพ์รหัสและกดยืนยัน

หลังจากมอบบัตรเครดิตของลูเอนคืนแล้ว ชายคนนั้นก็นำทางลูเอน ไปที่เรือ ระหว่างทางเขาพูดหลายอย่าง เช่นกำหนดเวลาส่งมอบเรือและความเสี่ยงที่เขาจะต้องรับ หากเขาไปไกลเกินไปและให้แผนที่ทะเลและเกาะใกล้เคียงอย่างละเอียดแก่ลูเอน

*

ในทะเลท้องฟ้าเปิดลูเอนขับเรือด้วยความเร็ว 30 กิโลเมตรต่อชั่วโมง เขาเลือกที่จะไปยังสถานที่ที่ห่างไกลมากเป็นหลัก การยืนอยู่คนเดียวบนเรือในทะเลที่มีท้องฟ้าเปิด ทำให้เขานึกถึงช่วงเวลาในชีวิตก่อนหน้านี้ เมื่อตอนที่เขาออกล่าขุมทรัพย์ในทะเลด้วยเรือใบ ในเวลานั้นลูเอนได้บรรลุสิ่งที่น่าอัศจรรย์มากมายและยังเป็นเพราะสมบัติที่เขาได้มา ทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นอย่างรวดเร็ว ทะเลเป็นสถานที่ที่ไม่สามารถคาดเดาได้และบ่อยครั้งมันก็ขึ้นอยู่กับโชคในการค้นหาสิ่งที่มีค่าด้วย แต่สำหรับ ลูเอนที่มีประสาทสัมผัสที่ดีมาก การคาดเดาจึงได้กลับกลายเป็นข้อได้เปรียบของเขา

ไม่ไกลออกไป ลูเอนเห็นเกาะสองเกาะเกาะหนึ่งซึ่งใหญ่สุดหรือไม่ก็ใหญ่กว่าเกาะอื่นๆเล็กน้อย มันมีขนาดประมาณขนาดของสนามฟุตบอลที่ใหญ่ที่สุด ลูเอนหักเลี้ยวและมุ่งหน้าต่อไปยังทะเล

จนถึงตอนนี้เขาไม่รู้สึกถึงพลังงานแปลก ๆ ในทะเลเลย ในขณะที่ฟังเพียงเสียงทะเลและลมพัด ลูเอนก็เริ่มนึกถึงชีวิตในอดีตของเขาได้

เป็นเวลาเกือบพันปีที่เขาใช้ชีวิตและอยู่ในเส้นทางแห่งความเป็นอมตะ เขาสูญเสียผู้คนมากมายที่เขาเคยดูแล ไม่ว่าจะเป็นเพื่อน ครอบครัว แม่ หรือน้องสาวของเขา …

ในทันใดนั้นลูเอนก็คิดว่าเขาจะไล่ตามความเป็นอมตะในครั้งนี้ได้หรือไม่ นั้นไม่สำคัญ เมื่อเวลาผ่านไปเป็นร้อยปีพันปีหรือหมื่นปี แม้ว่าความตื่นเต้นของชีวิตจะมาจากการใช้ชีวิตหรือมาจากผลลัพธ์ของการทำงาน หากเขาสามารถมีความเป็นอมตะและมีชีวิตที่ไม่จำกัดได้ เขาจะไม่สามารถสัมผัสกับความตื่นเต้นในชีวิตได้อีกเลยหรือยังไงกัน?….

หากมีความเป็นไปได้เช่นนี้เขาจะแสวงหาความเป็นอมตะอย่างแน่นอน นอกจากนี้เขาจะไม่แสวงหาความเป็นอมตะเพื่อตัวเขาเองเท่านั้น เขาจะช่วยคนที่เขารักเพื่อที่พวกเขาจะได้อยู่ด้วยกันตลอดไป นอกจากนี้สำหรับแม่และน้องสาวของเขา เขาจะช่วยให้พวกเขาบรรลุความเป็นอมตะอย่างแน่นอน

ลูเอนยังคงหลงอยู่ในห้วงแห่งความคิดของเขา จนกระทั่งเขารู้สึกได้ถึงพลังงานแปลกประหลาดที่มาจากก้นทะเล….