Shadow Hack - ตอนที่ 338

ตอนที่338 วันผันผวน

เวลายังดำเนินต่อไปเรื่อยๆ วันแล้ววันเล่า

จนในวันหนึ่ง บรรยากาศภายในเมืองมังกรก็ดูคลื้นเคลงขึ้นราวกับว่ามีงานเลี้ยงปีใหม่

ในเช้าวันนั้น หลายบ้านหลายครัวเรือนเมื่อตื่นนอนก็รีบกรูกันเข้าไปที่ตึกศักดิ์สิทธิ์ของเกาะอย่างรวดเร็ว

หญิงสาวที่มาจากครอบครัวร่ำรวยก็แต่งสละสลวย

ไม่ได้มีแค่เพียงชาวเมืองที่นี่เท่านั้น แม้แต่ชาวประมงหมู่บ้านอยู่ก็รีบมากันเป็นกลุ่มใหญ่

ในเวลานี้ไม่ต่างอะไรกับ แมงเม่าที่กำลังบินเข้ากองไฟกันเป็นฝูงใหญ่

ในวันนี้วิหารกลางเกาะเป็นจุดศูนย์กลางของทุกอย่าง เนื่องจากวันนี้ของปี ในคนพื้นเมืองจะรู้จักกันในนาม วันของผู้ใช้พลังที่เชี่ยวชาญ จัดขึ้นด้วยการร่วมแรงร่วมใจกันของทุกคน

วันผู้ใช้พลังที่เชี่ยวชาญนี้รู้จักกันมาแต่แรกในนามของ วันผันผวน

มันถูกมองว่าเป็นแหล่งกำเนิดนักรบของทุกชนชั้น ในวันนี้โชคชะตาของหลายๆคนจะเปลี่ยนไป

พวกทาสและพลเรือนจะมองว่าวันนี้เป็นวันที่ผันผวนอนาคตของพวกเขา

การที่จะเปลี่ยนไปมากน้อยเพียงใดนั้นขึ้นอยู่กับว่าพวกเขาเตรียมตัวมาดีเท่าไหร่

นอกเหนือจากนั้น เหล่าหญิงสาวที่ยังโสดก็มักจะมาหาสามีในวันนี้

ตามธรรมชาติแล้ว วันนี้สำหรับพวกที่มีความมั่งคั่งมีอำนาจอยู่แล้วก็จะนำผู้ใช้พลังที่แข็งแกร่งมาโชว์โอ้อวดใส่กันเพื่อเป็นเกียรติซึ่งกันและกัน

“คุณเคยได้ยินรึเปล่า เกี่ยวกับเรื่องของคนที่แข็งแกร่งมากของหมู่บ้านชาวประมงตะวันตกในปีนี้? ต้องบอกว่าเขาเป็นคนที่เก่งและมีความสามารถมากเลย แม้ว่าจะอายุเพียง20ปี แต่เขาก็มีความแข็งแกร่งอยู่ที่ระดับ32 หมู่บ้านชาวประมงตะวันตกจะต้องมีอันดับที่ดีขึ้นมากแน่เลย”

“ได้ยินเหมือนกันนะ ไม่รู้เลยว่าพวกเขาไปหาคนแบบนั้นมาจากไหน ในอนาคตพวกเราอีกสามหมู่บ้านที่เหลือคงจะสู้พวกตะวันตกไม่ได้แน่ๆเลย”

ในขณะนี้รอบๆประตูของวิหารกลางเกาะก็เต็มไปด้วยเสียงเม้ามอยของผู้คนมากมายเกี่ยวกับนักสู้ของหมู่บ้านชาวประมงตะวันตกที่มีนามว่า พ๋างฉ๋าง

ตั้งแต่ตอนเขาอายุ20 เขาก็ได้เอาชนะหมู่บ้านใกล้เคียงไปกว่า18หมู่บ้าน นั่นก็เพราะว่าคนอื่นมีความแข็งแกร่งเพียงระดับ9 แต่ไม่รู้ทำไมเขาถึงมีความแข็งแกร่งระดับ 32 หรืออาจจะเป็นเพราะร่างกายของเขาที่โตขึ้นอย่างผิดปกติ

พลังหมัดและพลังเตะของเขาสามารถทำลายภูเขาได้ทั้งลูก ตามข่าวลือ พรสวรรค์ของเขาที่มีมักจะเกิดขึ้น 1ครั้งใน 100ปี

“อ่า อะไรกันเนี่ย ทำไมลูกสาวคนเล็กของครอบครัวยูถึงน่ารักขนาดนี้ ผมเคยฝันถึงด้วยแหล่ะ”

“เลิกฝันได้แล้ว ลูกสาวของเขานั้นเป็นถึงระดับชนชั้นสูงราวกับเทพนิยาย คนชนชั้นกลางอย่างคุณจะฝันไปทำไม”

ในไม่ช้าการสนทนาก็เริ่มเปลี่ยนไปตั้งแต่ที่มีคนพูดถึงลูกสาวครอบครัวยู แต่ก็นั่นแหละทุกคนหลงใหลในความสวยงาม จึงไม่มีใครอดพูดได้

สำหรับผู้ที่มีความสามารถอย่างพ๋างฉ๋างนั้น ไม่ได้มีความสัมพันธ์ใดๆกับเหล่าคนดูพวกนี้เลย

พวกคนดูเหล่านี้หลังจากเม้ามอยเสร็จก็เงียบไป เพราะไม่มีอะไรที่เปลี่ยนความจริงเกี่ยวกับชนชั้นได้

แต่สำหรับตัวหลีหยุนหมู่เองที่ได้ยินก็ยืนนิ่งไปเลย

พลังระดับ 32?

ตัวเลขมันบ่งบอกไว้แน่ชัดอยู่แล้ว แม้ว่าหลีหยุนหมู่จะเข้าใจดีอยู่แล้วว่าคนพื้นเมืองที่นี่แข็งแกร่งกว่า แต่การที่แข็งแกร่งต่างกันขนาดนี้ เขายังเป็นมนุษย์อยู่รึเปล่า?

พลังระดับ32นี้ ใช่มนุษย์จริงๆหรอ แม้ว่าจะเป็นชนพื้นเมืองที่นี่ แต่ขีดจำกัดของเขาสามารถไปได้ขนาดนั้นเลยหรอ?

ระดับของเขานี่น่ากลัวจริงๆ ทั้งพลังหมัดและพลังเตะสามารถทำลายภูเขาได้เลยทีเดียว

ใครจะสามารถต้านทานได้ฦ

ในช่วงเวลานี้หลีหยุนหมู่ก็รู้สึกดีใจนิดๆที่เขาเป็นคนมองการไกล

เขาเอง หลีขิงหงส์ เดม่อนได้รอมานานเพื่อวันนี้ แต่เขาก็ไม่ได้มั่นใจขนาดที่จะไปด้วยกันหมด

ดังนั้นหลีขิงหงส์และเดม่อนจึงได้ออกจาเกาะมังกรด้วยช่องทางวาป

เป้าหมายของหลีขิงหงส์คือเกาะภูเขามังกร ขณะที่เดม่อนไปยังเกาะกึ่งดวงอาทิตย์

หลีหยุนหมู่เองก็รอต่อไปที่จะเข้าไปยังเกาะบลูมูน หรือจะให้กล่าวอีกอย่างก็คือ พวกเขาทั้งสามได้แยกกันอยู่เพื่อไม่ให้พังพร้อมกัน

จนกว่าจะถึงเวลานั้น หลีหยุนหมู่ก็มั่นใจดีว่าผู้ติดตามทั้งสองของเขาจะสามารถทำได้

แต่สิ่งที่หลีหยุนหมู่ไม่ได้คาดคิดไว้คือสิ่งที่ไม่ได้คาดคิดก่อนการทดสอบ

ในเวลานี้ กลุ่มของผู้คนที่มีกลิ่นคาวปลาติดตัวเดินผ่านไม่ไกลเขามากนัก

“ดูสิ นั่นไงคนของหมู่บ้านชาวประมงตะวันออก ว่าแต่ทำไมพวกเขาต้องเอาผู้หญิงและเด็กมามากนักหล่ะ?”

“ห้ะ อย่าบอกนะว่าไม่รู้เรื่องนี้? ข้าได้ยินมาว่ามีกลุ่มคนนอกได้โผล่มายังหมู่บ้านเมื่อไม่นานมานี้ และพวกเขาก็แข็งแกร่งมากด้วย แถมยังต้องการที่จะเข้าไปที่เกาะบลูมูนอีก”