Shoujo Grand Summoning ไปจีบสาวที่โลกอนิเมะกันเถอะ - ตอนที่ 264

บทที่ 264 คนแรก? โชคดี?
สุดท้าย ขณะที่วู่หยานคิดว่าตัวเองปกปิดทุกอย่างได้แล้ว ทว่าความเป็นจริงอัน
โหดร้ายก็ได้ทำลายจินตนาการอันสวยงามของเขา มีคำพูดอยู่ที่ว่าทำดีได้ดีทำชั่ว
ต้องชดใช้กรรม……………
และกรรมนั่นก็มาในรูปแบบดาบคริสตัลและดาบทรายเหล็กที่กำลังตัดผ่าอากาศ
มายังตัววู่หยาน เมื่อเห็นดาบเขาก็ได้ตระหนักว่าตัวเองคิดตื้นแค่ไหนว่าวิธีเมื่อกี้จะ
หลอกพี่สาวเรลกันกับท่านประธานที่นอนเตียงเดียวกับเขาแทบทุกวันได้?
พูดได้เลยว่าที่ความแตกเพราะเขาทำตัวเองล้วนๆ………..
ทว่าเขาก็ยังมีโชคอยู่ ที่ทั้งสองคนไม่รุนแรงมากนัก เมื่อวู่หยานล้มลงพื้นด้วยเนื้อ
ตัวที่เต็มไปรอยฟกช้ำโดยเฉพาะตรงหัว ทั้งสองคนก็ปล่อยเขาไป เห็นได้ชัดว่าพวก
เธอหึงเขาเล็กน้อยที่พาสาวๆคนอื่นมาบ้าน
สุดท้าย คินุฮาตะ เฟรนด้า และ ทาคิสึโบะก็ได้เข้ามาในรังหมาป่า ไม่รู้ว่าฮินางิคุ
กับมิโคโตะได้รู้ถึงความตั้งใจซ่อนเร้นของเขารึเปล่า แต่ไม่ว่ายังไงทั้งสามคนก็ได้
เข้ามาบ้านนี้ในฐานะ ‘เมด’……..
ต่อจากนั้น เขาก็ได้ถูกพี่สาวเรลกันและท่านประธานไล่ออกจากห้องให้มานอนคน
เดียว ส่วนอิคารอสก็โดนสองสาวลากตัวไปอีกครั้ง โดยพูดไว้ว่า ‘คืนนี้มีเรื่องต้อง
คุยกัน’
ตอนที่อิคารอสโดนลากตัวไปเธอมีสีหน้าไม่ยิมยอมดูน่าสงสารมาก เห็นได้ชัดว่าไม่
อยากแยกจากเขา หลังจากนั้นเธอก็โดนดึงตัวไป วู่หยานที่เห็นก็ร้องโอดครวญ
ก่อนจะฉีกยิ้มออกมา………
ที่เขาร้องก็เพราะอุตสามีภรรยาสาวสวยๆถึงสามคนแต่กลับต้องมานอนคนเดียว
ทำไมมันน่าอดสูแบบนี้ บางทีคนที่มีเมียเยอะก็ลำบากเหมือนกันนะ……..
ที่ยิ้มออกมา แน่นอนว่าเป็นเพราะตอนนี้โอกาสที่รอคอยมันเปิดโล่งแล้วไงล่ะ
………
คืนนี้หม่ำภรรยาทั้งสามไม่ได้ งั้นว่าที่ภรรยาทั้งสามในอนาคตก็ได้สิ? พวกเธอกำลัง
รอให้เขาไปให้ ‘ความอบอุ่น’ อยู่!
ส่วนสำหรับยัยตะกละนั่น……..
ในฐานะที่เป็นผู้ชายคนนึง เขายอมรับว่าตัวเองต้านทานเสน่ห์สาวผมบลอนด์ไม่ได้
แต่พอมองแอสเทรียที่ทำสายตาลูกหมาก่อนจะแหกปากใส่เขาว่า ‘โง่ๆ’ แล้ววิ่ง
หายเข้าห้องไป แค่นี้วู่หยานก็รู้แล้วว่าเขาไปหวังอะไรจากตัวเธอไม่ได้……
แถมด้วยนิสัยของยัยนางฟ้ากระเพาะหลุมดำนั่น ถ้าเขาเข้าไปแตะห้องเธอล่ะก็
มั่นใจได้เลยว่าสาวๆทั้งบ้านต้องรู้หมดแหงๆ ดังนั้นเขาจึงได้ยอมแพ้ในตัวแอสเท
รีย
สำหรับอีกสามคน คินุฮาตะ เฟรนด้า และ ทาคิสึโบะ…………
คินุฮาตะ ยัยเด็กนี่เขายังไม่คิดไปทำอะไรเธอตอนนี้ เพราะในหมู่ทั้งสามคนเรียก
ได้ว่าเธอนั่นเป็นคนที่กระตือรือร้นอยากเห็นเขาโดนพี่สาวเรลกันกับท่านประธาน
สับจนตายมากที่สุดแล้ว ถ้าเกิดเขาเข้าห้องเธอล่ะก็ยัยนี่คงได้แหกปากร้องจนคอ
แตกแน่…..
ด้วยเหตุนี้ คินุฮาตะจึงถูกจัดให้อยู่ในหมวดเดียวกับแอสเทรีย เป็นประเภทที่เวลา
เห็นเขาโดนลงทัณฑ์ก็ยังจะเอาป๊อปคอร์นขึ้นมากินขณะที่ปากก็ตะโกนด้วย
ความสุขไปด้วย……….
ดังนั้น คนนี้ผ่านชั่วคราว!
ถัดมา ทาคิสึโบะ…….
พูดถึงทาคิสึโบะ หัวใจวู่หยานก็เกิดระลอกคลื่นขึ้น พูดได้เลยว่าด้วยความรู้สึกที่
เธอมีให้เขาตอนนี้ เขาสามารถจับกดเธอได้อย่างไม่มีปัญหา!
แถมหุ่นของทาคิสึโบะเทียบกับเฟรนด้าและคินุฮาตะแล้วเธอโดดเด่นที่สุด แม้แต่
เอามาเทียบกับสาวๆในบ้านเขาก็ยังจัดว่าติดท๊อปหนึ่งในสาม!
ดังนั้นกับการจับกดทาคิสึโบะแล้ววู่หยานจึงรู้สึกถึงแรงดึงดูดมากเป็นพิเศษ แต่
พอขบคิดอย่างจริงจัง เขาก็ต้องส่ายหัว คนนี้ผ่าน!
กับคนที่เต็มใจมากับเขา และยังมีความรู้สึกให้เขามากที่สุดในหมู่ทั้งสามคน วู่หยา
นจึงไม่โหดร้ายมากพอที่จะทำ ไม่สิต้องพูดว่า……
ของดีสุด! อร่อยที่สุด! ต้องเก็บไว้กินหลังสุด!
ดังนั้น จึงเหลือแต่โลลิผมบลอนด์ที่เป็น ‘ผู้โชคดี’ โดนวู่หยาน ‘เลือก’ ไป…….
เพียงแต่ ทั้งหมดทั้งมวลที่เอ่ยมานี่ แน่ใจนะว่ามันไม่ใช่ข้ออ้างเพื่อที่เอ็งจะได้ไปลิ้ม
รสชาติโลลิน่ะ?…….
………………
กลางคืน
เมื่อความมืดได้กลืนกินไปทุกซอกทุกมุมของบ้านหลังนี้ เมื่อเสียงหายใจเป็น
จังหวะดังขึ้นจากห้องสาวๆ ประตูของหมาป่าตัวนึงก็ได้เปิดขึ้น…….
วู่หยานชะโงกหัวออกไปมองซ้ายมองขวา ก่อนจะแอบมองไปที่ห้องฮินางิคุกับมิโค
โตะอย่างเงียบๆ จากนั้นมุมปากวู่หยานก็โค้งขึ้นเป็นรอยยิ้มพึงพอใจ หลังจากนั้น
เขาก็เดินไปหาห้องเฟรนด้า
ระหว่างทางจนถึงห้องเธอ วู่หยานก็ได้เขย่งเท้าย่องเดินตลอด ราวกับว่าเขามี
พรสวรรค์เป็นโจรแต่กำเนิดยังไงยังงั้น แถมยังทำในบ้านตัวเองด้วย……….
ตอนนี้เองหัวใจวู่หยานก็เต้นเร็วขึ้นเลือดสูบฉีด ด้วยนิสัยของเขาไม่มีหรอกความ
กังวลตอนจะจับกดสาวสักคน จะมีก็เพียงแค่ความตื่นเต้น………
ในเวลานี่เองวู่หยานก็ได้รู้สึกยินดีอย่างมากที่ตนได้พลังมิโคโตะมา มัน
สะดวกสบายทั้งมากเวลาแอบลักลอบเข้าห้องสาว ทั้งตอนแฮ็คเข้าระบบคนอื่น
ถ้าขาดพลังมิโคโตะไปงานแอบเข้าขโมยดอกไม้บริสุทธ์ของเขาคงยากขึ้นอีกไม่
น้อยเลย
กระแสไฟฟ้าแล่นเขาลูกบิดประตู จากนั้นก็เกิดเสียงกริ๊กขึ้น ประตูห้องโลลิถูกเปิด
แล้ว………..
หลังจากเข้าไปในห้องภาพที่เขาเห็นคือ โลลิผมทองในชุดนอนกำลังนอนกอด
หมอนข้างอยู่ ทำให้แววตาวู่หยานเปร่งกระกาย เขาพยักหน้าพึงพอใจก่อนจะยก
ยิ้มชั่วร้ายขึ้น…….
บางทีอาจเป็นเพราะวู่หยานไม่ได้ปกปิดเสียงหรือกลิ่นอาย ทำให้เฟรนด้าผู้ที่คลุก
ตัวอยู่ในเงามืดมานานพอสมควร ความตื่นตัวที่ฝึกสะสมนานหลายปี จึงทำให้เธอ
รู้ตัวว่าทันทีตอนนี้ห้องตัวเองโดนบุก!
ลืมตาโพรง ขณะเดียวกันในใจก็มีความสงสัยขึ้นประมาณว่า มีไอ้โง่ที่ไหนน่ะที่กล้า
มาบุกบ้านน่าสะพรึงกลัวแบบนี้ แถมยังเป็นห้องตัวเองด้วย…….
การที่เธอพูดว่า ‘น่าสะพรึงกลัว’ นั่นไม่ได้มากเกินไปเลย นอกเสียจากตัวเธอและ
เพื่อนอีกสองคน ที่นี่ก็มีทั้งอันดับ2และ3 นี่ยังไม่เรียกน่ากลัวอีก?……
แน่นอนว่าเฟรนด้าย่อมไม่รู้ คนที่คู่ควรกับคำว่า ‘น่ากลัว’ จริงๆมันเป็นสองสาว อิ
คารอสที่สีหน้านิ่งสนิท กับ ยัยโง่แอสเทรีย……..
เมื่อเห็นหน้าผู้บุกรุก เฟรนด้าก็รู้แล้วว่าใครคือ ‘ไอ้โง่ไม่กลัวตาย’ คนนั้น ทำไมถึง
ต้องอีก? ในเมื่อบ้านนี้เป็นบ้านของเขา!
“นะ…นาย…”
มองดูวู่หยานที่ยืนยิ้มอยู่ตรงหน้าประตู เฟรนด้าอึ้งไป ปากเล็กๆอ้าออก นิ้วชี้ไป
ที่วู่หยาน พูดได้แค่ นายๆ
เขาที่ขืนใจพาตัวพวกเธอมาที่นี่ด้วยความตั้งใจไม่ดี แล้วตอนนี้อีกฝ่ายดันมาตอนที่
คนอื่นเขาหลับกันหมดอีก เฟรนด้าคิดแค่เล็กน้อยเธอก็เข้าใจแล้วว่าเขามาทำไม
เธอไม่ได้ดีใจเลยแม้แต่น้อยที่เข้าใจจุดประสงค์ของเขา ยังไม่ทันที่เธอจะได้ฟื้นสติ
ขึ้นมาจากความช็อค ร่างที่ยืนตรงประตูก็กลายเป็นภาพเบลอ ทันใดนั้นประตูก็ถูก
ปิด!
นัยน์ตาสีแดงฉานจ้องเข้าไปในตาของเฟรนด้า ทำเธอใจสั่นด้วยความกลัว เธอ
กำลังจะถอยหลังตามจิตใต้สำนึก ทว่าตอนนั้นเองก็มีมือข้างนึงมาปิดทางเธอไว้!
“โย่ว เฟรนด้าจัง……”
วู่หยานยิ้มชั่วร้ายขณะที่เอามือเชยคางเธอ เฟรนด้าสามารถมองเห็นความเร่าร้อน
ในนัยน์คู่นั่นของเขาได้ ทำให้เธอใจเต้น ‘ตึกๆ’ เสียงหัวใจดังชัดมากในเวลา
กลางคืนที่เงียบสงบแบบนี้
มองดูใบหน้าน่ารักๆของเฟรนด้า วู่หยานก็ลงลิ้นเลียหน้าเธอ ก่อนจะยิ้มออกราว
กับวายร้ายเกรดต่ำ
“เธอพร้อมรึยัง?”
โดยไม่อธิบายเหตุผลอะไรทั้งนั้น วู่หยานถามเธอไปตรงๆว่าพร้อมมั้ย ความหมาย
มันเห็นได้ชัดมาก ทำให้ร่างกายบอบบางของเฟรนด้าสั่นระริก ในใจเธอร้องไห้
น้ำตานองหน้า ขณะที่ตะโกนอบ่างบ้าคลั่งว่า
‘ทำไมถึงต้องเป็นฉัร?!’