Super God Gene - ตอนที่ 2124

Super God Gene – ตอนที่ 2124
การต่อสู้รอบต่อไปภายในบัญชีสิ่งมีชีวิตจีโนกำลังจะเริ่มต้นขึ้น เมื่อหานเซิ่นถูกเทเลพอร์ตเข้าไปในสนามประลอง เขาก็พบตัวเองยืนอยู่ในป่าที่เต็มไปด้วยต้นไม้จำนวนมาก

เผ่าพันธุ์ต่างๆทั่วทั้งจักรวาลจีโนเริ่มมองดูการต่อสู้ของหานเซิ่น ตอนนี้การต่อสู้ของหานเซิ่นได้รับความสนใจมากกว่าการต่อสู้ของราชันคนไหนๆซะอีก

“ดูเหมือนว่าคู่ต่อสู้คนต่อไปของดอลลาร์จะเป็นคุนจากเผ่าโจรสลัด โจรสลัดเป็นเผ่าพันธุ์ที่ค่อนข้างลึกลับ พวกเขามียอดฝีมืออยู่หลายคนและพลังของพวกเขาก็แปลกประหลาด หวังว่าคุนนี่จะสร้างปัญหาให้กับดอลลาร์ได้ แบบนั้นพวกเราถึงจะได้เห็นเขาใช้เหรียญอีกครั้ง” ราชาเคลียร์ซีกำลังพูดอยู่กับราชาโรซ่า

ราชาเคลียร์ซีและราชาโรซ่าถูกส่งมาเพื่อสืบข้อมูลเกี่ยวกับความสามารถที่ถูกเรียกว่าเหรียญ และถึงแม้พวกเขาไม่ได้สนใจที่จะดูการต่อสู้ของมาร์ควิสมากนัก พวกเขาก็ตั้งตารอที่จะได้เห็นความสามารถของดอลลาร์

ราชาโรซ่าพยักหน้าและพูด “ดอลลาร์แข็งแกร่งจริงๆ แต่โจรสลัดก็คงจะไม่เก็บคนที่อ่อนแอเอาไว้ในกลุ่มเช่นกัน บางทีพวกเราอาจจะได้รู้อะไรบางอย่างจากการต่อสู้นี้ และถึงแม้พวกเราจะไม่ได้รู้อะไรเพิ่มเติม หลังจากนี้ดอลลาร์ก็ต้องเผชิญหน้ากับไผ่เดียวดายอยู่ดี ทั้งหมดมันก็ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้น”

ราชาเคลียร์ซีและราชาโรซ่าไม่ใช่คนเดียวที่พยายามสืบหาข้อมูลเกี่ยวกับดอลลาร์ แม้แต่สวนวิถีของปราสาทนภาก็ได้รับมอบหมายให้สังเกตการต่อสู้ของดอลลาร์เช่นกัน

หานเซิ่นมองไปรอบๆ แต่ทั้งหมดที่เขามองเห็นมีแค่ต้นไม้เท่านั้น เขามองไม่เห็นคู่ต่อสู้เลย หานเซิ่นขมวดคิ้วและเริ่มลอยตัวขึ้นสู่อากาศ เขาต้องการบินขึ้นเหนือต้นไม้และมองหาคู่ต่อสู้จากด้านบน

แต่เมื่อร่างกายของเขาลอยขึ้นจากพื้น เขาเห็นฝูงแมลงเริ่มบินลงมาจากยอดต้นไม้ พวกมันตัวเล็กมากๆเหมือนกับแมลงวัน พวกมันบินมาข้างหน้าเพื่อเข้าล้อมหานเซิ่นราวกับเมฆสีดำ

หานเซิ่นเปิดใช้ศาสตร์ตงเสวียนเพื่อเปลี่ยนพลังของเขาเป็นเปลวไฟ เขาชกหมัดเข้าใส่ฝูงแมลงที่บินเข้ามา และดาวหางเพลิงก็ออกไปแผดเผาฝูงแมลง

เหล่าแมลงถูกเผาเป็นเถ้าถ่านในทันที

“การที่เจ้ารับรู้ว่าแมลงพวกนั้นหวาดกลัวไฟหมายความว่าเจ้าชาญฉลาด นอกจากนั้นเจ้ายังมีความสามารถในการใช้ไฟอีกด้วย”

เสียงของผู้หญิงดังขึ้นมาจากที่ไหนสักแห่งภายในป่าแห่งนั้น แต่หานเซิ่นไม่สามารถมองเห็นเธอได้ และมันก็เหมือนกับว่าเสียงของเธอดังขึ้นมาจากทุกทิศทาง

“ทำไมเจ้าถึงเอาแต่ซ่อนตัว? เผยตัวออกมาซะดีๆ ลูกไม้แบบนี้ไม่มีทางใช้ได้ผลกับข้า” หานเซิ่นพูดอย่างใจเย็น

เสียงของผู้หญิงดังขึ้นอีกครั้ง แต่ครั้งนี้โทนเสียงเต็มไปด้วยความดูถูก

“ลูกไม้? ถ้าอย่างนั้นเจ้าอาจจะชอบลูกไม้ใหม่นี่ก็ได้ พวกเรามาลองดูกันหน่อยเป็นยังไง?”

ทันทีที่เธอพูดจบ ฝูงแมลงอีกฝูงก็ออกมาจากต้นไม้ พวกมันมีจำนวนมากมายมหาศาล ทำให้พวกมันดูเหมือนกับหมอกสีดำที่ตรงเข้าหาหานเซิ่น

หานเซิ่นจุดตัวเองให้ลุกเป็นไฟ ขณะที่เปลวไฟเผาผลาญแมลงทุกตัวที่เข้ามาใกล้เขา หานเซิ่นก็เดินเข้าไปหาต้นไม้ต้นหนึ่งและชกใส่มัน ภายในของต้นไม้นั้นกลวงโบ๋ เหมือนมีบางสิ่งบางอย่างซ่อนตัวอยู่ภายในนั้น แต่ไม่ว่ามันจะเป็นอะไร ตอนนี้มันได้หายไปแล้ว

“โอ้ เจ้าพยายามตามหาข้าอย่างนั้นหรอ? การหาตัวข้าไม่ใช่เรื่องง่ายแบบนั้น ถ้าเจ้าอยากจะหาข้าให้เจอ เจ้าก็ต้องพยายามมากกว่านั้น ฮ่า! ฮ่า!” เสียงหัวเราะของผู้หญิงดังก้องไปทั่วทั้งป่า

พวกแมลงยังคงเข้ามาจู่โจมหานเซิ่นอย่างไม่หยุด แต่โชคดีที่เปลวไฟเผาผลาญแมลงทุกตัวที่เข้ามาใกล้ และไม่มีตัวไหนสามารถทำอะไรเขาได้

“แมลงของเจ้ามันไร้ประโยชน์! เจ้ากำลังทำให้ข้าเสียเวลา”

หานเซิ่นยืนอยู่ท่ามกลางฝูงแมลง ขณะที่เปลวไฟรอบตัวเขาร้อนแรงขึ้นไปอีก

แมลงทั้งหมดที่เข้ามาใกล้ถูกเผาเป็นเถ้าถ่าน และกลิ่นของซากศพที่ไหม้เกรียมก็เริ่มปกคลุมทั่วทั้งป่า

“เจ้าพูดถูก!” เสียงของผู้หญิงดังขึ้นอีกครั้ง และพวกแมลงก็เริ่มบินหนีไป

หานเซิ่นสามารถมองผ่านป่าไม้ได้เป็นระยะไกล และขณะที่เขาจ้องมองยาวออกไป เขาก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งปรากฏตัวออกจากต้นไม้ต้นหนึ่ง เธอดูเหมือนจะสวมใส่ชุดเกราะอยู่

“ข้าได้ยินมาว่าเหรียญของเจ้าทรงพลัง มันเป็นอะไรที่น่าสนใจสำหรับข้าที่จะได้เห็นว่าจริงๆแล้วมันยอดเยี่ยมสักแค่ไหน”

คุนยืนอยู่ในระยะที่ห่างไกลออกไป แต่เสียงของเธอก็ยังมาถึงเขาได้อย่างไม่มีปัญหาอะไร

หานเซิ่นดับพลังไฟรอบตัว เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ทันใดนั้นเขาก็ต้องขมวดคิ้ว นิ้วของเขาเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วและหนีบแมลงตัวหนึ่งเอาไว้ แมลงตัวนั้นมีขนาดเล็กอย่างมากจนยากที่จะมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า มันแทบจะล่องหน

แมลงตัวเล็กเกือบจะบินเข้าไปในข้อต่อระหว่างชุดเกราะของเขา และถึงแม้หานเซิ่นจะจับมันเอาไว้ได้ทัน เขาก็ไม่ได้บดขยี้มันในทันที เขาสังเกตเห็นว่าเจ้าแมลงตัวน้อยพยายามดิ้นรนจากการจับกุมของเขา

หานเซิ่นใช้นิ้วของเขาเพื่อบดขยี้แมลงตัวนั้น

คุนยิ้มออกมาและปรบมือให้กับเขา

“สายตาเฉียบแหลมจริงๆ! มันทำให้ข้าทึ่งที่เจ้ามองเห็นแมลงจิ๋วของข้าได้ แต่ข้าอยากรู้ว่าเจ้าจะเห็นมากสักแค่ไหน ดังนั้นช่วยบอกข้าทีว่าเจ้ามองเห็นนี่ด้วยน่ะ?”

หลังจากนั้นคุนก็หายไปจากสายตา และทันใดนั้นหานเซิ่นก็ได้ยินเสียงแมลงที่กำลังมุ่งหน้าเข้ามาหาเขาจากทุกทิศทาง พวกมันปรากฏตัวออกมาจากเปลือกไม้ทุกชิ้น ใบไม้ทุกใบและหลายตัวคลานออกมาจากพื้นดิน

ผู้ชมสามารถได้ยินเสียงของแมลงได้ แต่มีเพียงแค่ระดับราชันเท่านั้นที่จะบอกได้ว่าแมลงพวกนั้นอยู่ที่ไหน แม้แต่ระดับดยุกก็ไม่สามารถทำแบบนั้นได้

ดวงตาของราชาเคลียร์ซีเปล่งประกายขึ้นมา เขายิ้มและพูด

“พลังของคุนนี่น่าสนใจจริงๆ นางเปลี่ยนพลังของตัวเองให้กลายเป็นแมลงที่มีขนาดเล็กยิ่งกว่าแบคทีเรีย แม้แต่ดอลลาร์จะสวมใส่ชุดเกราะแบบเต็มตัว แต่มันก็ยังคงมีช่องว่างและรอยต่อให้แมลงพวกนั้นเข้าไปได้ ซึ่งไม่ว่าดอลลาร์จะแข็งแกร่งสักแค่ไหน ข้าเชื่อว่ามันเป็นเรื่องยากที่เขาจะหลีกเลี่ยงบางสิ่งที่มีขนาดเล็กแบบนั้นได้”

ขณะที่ราชาเคลียร์ซีพูด หานเซิ่นก็จุดตัวเองให้ลุกเป็นไฟอีกครั้ง

ถึงแม้เขาจะไม่เห็นแมลงขนาดเล็กที่เข้ามาหา แต่เขาก็ยังได้ยินเสียงที่พวกมันถูกเผาผลาญ

“ดอลลาร์ เจ้าจะจุดตัวเองเป็นไฟแบบนั้นได้นานสักแค่ไหนกัน?” เสียงของผู้หญิงดังก้องไปทั่วทั้งป่าอีกครั้งด้วยโทนเสียงที่เย้ยหยัน

หานเซิ่นไม่ได้พูดอะไรกลับไป ทั้งหมดที่เขาทำก็คือมองไปรอบๆเพื่อหาตำแหน่งของคุน

ราชาโรซ่าพยักหน้า “คุนนั้นชาญฉลาด แมลงของนางมีขนาดเล็กเกินกว่าจะมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า ดอลลาร์จะไม่รู้ว่ามันมีแมลงตัวไหนอยู่รอบๆตัวเขาบ้าง ซึ่งถ้าเขาจุดตัวเองให้ลุกเป็นไฟต่อไปแบบนี้เรื่อยๆ มันก็ขึ้นอยู่กับเวลาเท่านั้นก่อนที่พลังงานของเขาจะหมดลง คุนเป็นคนที่ควบคุมการต่อสู้ในครั้งนี้ และถึงแม้การต่อสู้นี้จะขาดความตื่นเต้น แต่นี่ก็จะต้อนดอลลาร์ให้จนมุม”

ผู้ชมทั้งหมดสามารถบอกได้ว่าดอลลาร์กำลังเป็นฝ่ายที่เสียเปรียบ เพราะไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งสักแค่ไหน เมื่อต้องเผชิญหน้ากับคู่ต่อสู้ที่มองไม่เห็น มันก็ไม่มีอะไรที่เขาจะทำได้

“ไม่รู้มาก่อนเลยว่าการต่อสู้จะดำเนินไปแบบนี้ คุนหาวิธีที่จะป้องกันดอลลาร์จากการใช้เหรียญ นางไล่ต้อนเขาได้อย่างยอดเยี่ยม คนของเผ่าโจรสลัดนั้นช่างน่ากลัวจริงๆ”

“พลังของนางเล็กราวกับแบคทีเรีย พวกเราไม่รู้ตัวว่าพวกมันได้ลอบเข้าไปในร่างกายของพวกเราจนกระทั่งมันสายเกินไป การที่ไม่รู้ว่าตัวเองอาจจะต้องตายเป็นความคิดที่น่ากลัวจริงๆ”

“ถ้าคุนเป็นนักฆ่า ข้ามั่นใจว่าเป้าหมายของนางต้องรู้สึกกังวลอย่างมาก”

“หัวขโมยก็คือนักฆ่า”