SWEET ADORABLE WIFE, PLEASE KISS SLOWER! ภรรยาผู้น่ารัก ได้โปรดจูบช้าๆ! - บทที่ 255-256 : ใจไม่บริสุทธิ์

บทที่ 255-256 : ใจไม่บริสุทธิ์

นอกเหนือจากความจริงที่ว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ชอบผู้ชายแม้ว่าเธอจะชอบผู้หญิงจริงๆ เธอจะไม่เลือกคนบ้าคลั่งที่ไม่สามารถทํางานทางกายภาพหรือแยกแยะข้าวกับข้าวสาลีได้!

“ไม่ต้องมาสําบัดสํานวน!”

หลินว่านว่านงอนิ้วดีดเข้าที่หน้าผากของหรวนเบ๋าเอ่ออย่างแรง เธอพูดอย่างเย็นชา “จําไว้ว่าเธอสามารถเจอปัญหาได้ แต่ได้โปรดอย่าหาเรื่องไปทั่ว ฉันไม่สามารถช่วยทําความสะอาดได้ ถ้าไม่เช่นนั้น กลับไปอยู่กับซีหานแล้วถูกเขาทําร้ายต่อไป!”

มันเจ็บปวดเหลือเกินที่หรวนเบ๋าเอ๋อส่งเสียงงมงําและพูดพึมพําว่า “เธอได้ทําความสะอาดมันเป็นอย่างดีในครั้งนี้

หลินว่านว่านหลับตา

“ถ้าซูม่านเอ๋อรู้วิธีแยกความแตกต่างของผลงานออกแบบของเจนนิเฟอร์ เธอคิดว่าฉันจะทําความสะอาดได้อย่างไร?”

“มันคงจะสนุกกว่านี้อีก”

” เธอพูดว่าอะไรนะ?” หลินว่านว่านไม่ได้ยินชัด

“ไม่มีอะไร” หรวนเบ๋าเอ๋อทําท่าหาว “ถ้าเธอรู้วิธีทําจริงๆ อย่างมากที่สุด เธอสามารถยอมรับได้โดยตรงว่า คุณคุยโวโอ้อวดมันก็แค่ลมปากต่อไป”

หลินว่านว่านจ้องที่เธอแล้วตะคอก “กฏของตระกูลหลิน: แม้ว่าคุณจะเป็นคนขี้โกง คุณต้องแกล้งประสบความสําเร็จแม้ว่ามันจะหมายถึงการยอมคุกเข่า”

หรวนเบ๋าเอ๋อยกนิ้วให้เธออย่างเงียบ ๆ “ฉันเห็นด้วย!”

อีกด้านหนึ่งซูม่านเอ๋อที่ด้านหน้าอ่างล้างมือได้รับผ้าขนหนูแห้งจากผู้ช่วยของเธอ เธอเช็ดหยดน้ำจากมือของเธอ ใบหน้าที่สวยงามของเธอยังคงเต็มไปด้วยความโกรธ

“นั่นกระจอกดี หลินว่านว่าน เธอไม่เพียงขโมยความสนใจไปจากฉันเธอยังบิดเบือนเหตุผลทั้งหมด ฉันเสียหน้าไปหมดในเทศกาลภาพยนตร์ซิลเวอร์เดียร์ในปีนี้!”

ครั้งแรกความสนใจถูกกระชากออกไปในตอนเดินพรมแดง จากนั้นความผิดพลาดครั้งใหญ่เกิดขึ้นระหว่างพิธีมอบรางวัล สุดท้ายเธอถูกวิจารณ์จากหลินว่านว่าน

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ซูม่านเอ๋อก็ขว้างผ้าเช็ดหน้าทิ้งไปอย่างดุเดือด!

“พี่สาว” ผู้ช่วยของเธอลังเลสักครู่ก่อนจะก้าวไปข้างหน้า เธอถามด้วยเสียงต่ำ “เราต้องบอกเรื่องนี้กับคุณเหลียงไหม?”

ซูม่านเอ๋อกัดริมฝีปากของเธอ แต่ส่ายหน้าในที่สุด “อย่าบอก เจ้าพ่อ เขายุ่งมาก ฉันไม่เชื่อว่าฉันไม่สามารถจัดการกับเด็กผู้หญิงถูกสาป!”

เหลียงฮั่วเฉิงเจ้าพ่อของเธอมาจากพื้นเพที่แข็งแกร่งกลุ่มคนสามคน เมื่อเขาเคลื่อนไหวหลินว่านว่านจะจบไม่สวยอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตามซูม่านเอ๋อรู้ว่าแม้เหลียงฮั่วเฉิงยังคงจ้องมองเธออยู่ เขาเหมือนกันให้ความหลงใหลในส่วนที่เหลือของสาว ๆ ของเขา เธอไม่ต้องการที่จะขอจากเขาเว้นแต่จะเป็นทางเลือกสุดท้าย

เมื่อเธอคิดว่าราคาเท่าไหร่ที่เธอจะต้องจ่าย เมื่อได้รับการร้องขอจากเขา ซูม่านเอ๋อสั่นเทา

ในตอนแรกเพื่อให้ได้รับบทบาทนําหญิงในภาพยนตร์เรื่องหนึ่ง เธอถูกเล่นจนเกือบตาย!

ผู้ชายคนนั้นเป็นคนวิปลาศร้อยเปอร์เซ็นต์

ถ้านายทุนของเธอเป็นอย่างนายน้อยถัง มันจะดีแค่ไหน

หรือถ้าลั่วหานพร้อมที่จะออกเดทกับเธอในตอนนั้น เธอคงไม่ต้องอยู่ในสถานะเช่นนี้

เมื่อเธอพบว่าตัวเองกําลังคิดมากเกินไปซูม่านเอ๋อก็ลูบหน้าผากและกําลังจะจากไป

ในตอนนั้นก็มีเสียงฝีเท้าที่ชัดเจนสามารถได้ยินถึงในห้องน้ำ ในขณะเดียวกันเสียงที่ละเอียดอ่อนของผู้หญิงก็ดังขึ้น

“พี่ม่านเอ๋อ ขอโทษด้วย ฉันไม่ได้ตั้งใจแอบฟังการพูดคุยของพี่ ฉันแค่รู้สึกว่าเราต้องร่วมมือกันในครั้งนี้”

“ใคร!” การแสดงออกของซูม่านเอ๋อเปลี่ยนเป็นเย็นชา เมื่อเห็นเชี่ยวญี่ปรากฏตัวขึ้นอย่างช้าๆ เธอขมวดคิด้ว “เธอคือ…เซี่ยอวี่ลี่ใช่ไหม?”

“ใช่ฉันเอง”

เซี่ยอวี่ลี่โกรธจากการวางท่าที่เหนือกว่าของซูม่านเอ๋อที่ทําใส่เธอ อย่างไรก็ตาม เธอไม่กล้าแสดงออกและได้แต่ยิ้มให้

“พี่ม่านเอ๋อ ฉันไม่อ้อมค้อมนะคะ ฉันมีความขุ่นเคืองใจกับหลินว่านว่านเช่นกัน เนื่องจากเรามีศัตรูร่วมกันทําไมเราจึงไม่ร่วมมือกันให้บทเรียนกับเธอล่ะ”

ซูม่านเอ๋อมองเธอด้วยความรังเกียจ “ร่วมมือกับฉันงั้นเหรอ? เธอคิดว่าเธอมีค่าขนาดไหน?”

มือใหม่กล้าที่จะมาทําข้อเสนอ ไร้สาระสิ้นดี

บทที่ 256 : ใจไม่บริสุทธิ์

เซี่ยอวี่ลี่ไม่ได้คาดหวังว่าซูม่านเอ๋อจะไม่ไว้หน้าเธอขนาดนี้ ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเธอแข็งที่อ

“ไปกันเถอะ” ซูม่านเอ๋อพูดอย่างเย็นชาและหยิ่งผยองและกําลังจะจากไป

หลังจากเดินไปไม่กี่ก้าวเธอก็ดูเหมือนนึกอะไรออก ทันใดนั้นเธอก็หันหน้ากลับมาและพูดโดยไม่มีเจาะจงความหมาย “เซี่ยอวี่ลี่ ถ้าฉันไม่ผิด เธอจะร่วมรายการวาไรตี้ “ใกล้ชิดกับดาว” ในวันเสาร์หน้าใช่ไหม?”

เธอบังเอิญเห็นข่าวนั้นเมื่อเธอเข้าเว่ยป๋อเมื่อวานนี้

เซี่ยอวี่ลี่ยังคงแสดงความเสียใจต่อซูม่านเอ๋อที่มองเธอด้วยความรังเกียจ เธอพยักหน้าอย่างไม่เต็มใจ “ใช่”

“ดีมาก”

ซูม่านเอ่อคิดแผนในใจเธอและเอานิ้วชี้ไปที่เซี่ยอวี่ลี่ “มานี่สิ ฉันยินดีที่จะร่วมมือกับเธอ นอกจากนี้ฉันมีความคิดที่ดีมากในตอนนี้ซึ่งอาจส่งผลให้หลินว่านว่านทําให้ตัวเองโง่!”

ศัตรูของศัตรูคือมิตร

เซี่ยอวี่ลี่ในหัวใจของซูม่านเอ๋อไม่สมควรที่จะถูกเรียกว่าเป็นเพื่อนของเธอ อย่างไรก็ตาม เธอก็ยังไม่เลว เหมือนอาวุธในมือของเธอ

เซี่ยวอวี่ลี่สับสนและเอนกายเข้าไปใกล้ พวกเขาทั้งสองเริ่มกระซิบ

หลินว่านว่านออกมากับหรวนเบ๋าเอ๋อผ่านประตูหลังจากที่จัดงานเทศกาลภาพยนตร์ จากระยะไกล เธอเห็นรถอันหรูหราของลู่ซานเบี้ย

เธอดึงมือของหรวนเบ๋าเอ๋อ “ตามฉันมา เรามีรถนั่งแล้ว”

พวกเขาทั้งสองวิ่งไป ประตูรถถูกผลักเปิดออกมาจากด้านใน หลินว่านว่านเข้ามาและกําลังจะเรียกหรวนเบ๋าเอ๋อมานั่งกับเธอเมื่อเธอได้ยินชายคนหนึ่งพูดอย่างเย็นชา “เธอนั่งข้างหน้าได้เท่านั้น”

หรวนเบ๋าเอ๋อหน้ามุ่ย “ทําไม? ฉันอยากนั่งกับพี่สาวคนดี”

หลินว่านว่านมองจากหางตาเธอเห็นสีหน้าเย็นชาของลู่ซานเป่ย หัวใจของเธอเต้นรัวและเธอรีบยิ้มแล้วก็ผลักเบ๋าเอ๋อเข้าไป “มันก็ดีนะ ถ้าเธอนั่งข้างหน้ากับกูโม คนขับรถที่สูงและเพรียว เขาน่าสนใจเป็นพิเศษและเป็นแฟนของการ์ตูนอะนิเมะ เธอจะมีช่วงเวลาที่ดีแน่นอน ถ้าเธอนั่งกับเขา”

กูโมพูดไม่ออก

ตาของหรวนเบ๋าเอ๋อแวววาวและเธอก็รีบไปที่ที่นั่งของผู้ช่วยคนขับ ในขณะที่คาดเข็มขัดนิรภัยเธอก็ถามด้วยรอยยิ้ม “พี่กูโม คุณรู้ไหมว่าทําไมผู้ชายทุกคนในอนิเมะมีสาวอกโตอยู่ข้างๆเขา?”

เขาจะรู้ได้อย่างไร!

กูโมคิดอยู่พักหนึ่งก่อนจะเค้นประโยคออกมา “เพราะผู้ชายชอบผู้หญิงที่มีหน้าอกใหญ่ใช่ไหม?”

“ฮ่าๆๆๆ” หลินว่านว่านหัวเราะเสียงดัง “คําตอบนั้นถูกต้องอย่างแน่นอน!”

“ไม่จําเป็นเสมอไป” อยู่ดีๆลู่ซานเป่ยก็พูดออกมาทันที สายตาของเขาจ้องมองที่หน้าอกของหลินว่านว่าน “คนหน้าอกเล็กก็มีประโยชน์ด้วยเช่นกัน”

หลินว่านว่านทั้งโกรธและอับอายเมื่อเธอจ้องมองเขา ปลายหูของเธอขึ้นสีแดง

หรวนเบ๋าเอ๋อถามด้วยความสนใจ “ประโยชน์คืออะไร? ใช้พวกมันเป็นกระดานซักผ้าใช่ไหม?”

หลินว่านว่านทั้งเศร้าและโกรธ ในวันนี้และอายุเท่านี้ คุณจะยังหัวเราะถ้าหน้าอกของคุณเล็กลง!

ลู่ซานเป่ยมองดูเธอและรอยยิ้มแห่งการหยอกล้อก็สามารถมองเห็นได้จากดวงตาของเขา “เมื่อเทียบกับผลิตภัณฑ์สําเร็จรูป ฉันอาจชอบกระบวนการฝึกฝนพวกเขาเป็นการส่วนตัวมากกว่า”

ขณะที่เธอมองตาสีดําล้ำลึกคู่นั้น ใบหน้าของหลินว่านว่านแดงกํา

ใจไม่บริสุทธิ์! ทําไมเธอถึงไม่รู้ก่อนหน้านี้ว่าลู่ซานเป่ยจะพูดสิ่งนี้! เมื่อเทียบกับเขา กลอุบายของเธอก็ค่อยๆ ลดลงจนไม่เหลือ!

หรวนเบ๋าเอ๋อเข้าใจในสิ่งที่เขาหมายถึงและหัวเราะออกมาดัง ๆ เธอหันกลับมาเอนตัวพิงหลังเบาะนั่ง และเอียงศีรษะของเธอด้วยความอยากรู้อยากเห็นที่ลู่ซานเบี้ย

อย่างไรก็ตาม เพียงแค่มองเพียงครั้งเดียวและเธอก็ตกตะลึง ดวงตาของเธอก็ได้รับความกระจ่างเช่นกัน

รูปลักษณ์ของความประหลาดใจของเธอดึงดูดความสนใจของหลินว่านว่าน “เบ๋าเอ๋อเกิดอะไรขึ้น?”

“ไม่มีอะไร”

อย่างไรก็ตามการมองของหรวนเบ๋าเอ๋อกลับสู่ปกติในไม่ช้า เธอมองหลินว่านว่านด้วยคําใบ้เยาะเย้ย “พี่สาวฉันคิดว่าคุณเป็นคนขี้อายได้ง่าย ๆ ต่อหน้าคุณคนนี้”