SWEET ADORABLE WIFE, PLEASE KISS SLOWER! ภรรยาผู้น่ารัก ได้โปรดจูบช้าๆ! - บทที่ 261-262 : รสชาติของการสมรู้ร่วมคิด

บทที่ 261-262 : รสชาติของการสมรู้ร่วมคิด

ในช่วงเวลานี้ ซีหานส่งข้อความหาเธอทางไลน์ข้อความเดียว

“ไม่ได้แย่ ใจเย็น ๆ”

จนวันศุกร์ความร้อนในโลกออนไลน์ไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อย

หลินว่านว่านออกจากโรงเรียนตอนกลางคืน เมื่อเธอก้าวเข้าสู่ท่ามกลางทีมผู้ผลิต เธอได้รับคําชื่นชมมากมาย

จนเมื่อหลินว่านว่านสัญญาว่าจะเลี้ยงอาหารมื้อเย็น คนส่วนใหญ่ถึงยอมปล่อยเธอ

การถ่ายทําดําเนินไปได้ราวๆหนึ่งชั่วโมง หลินว่านว่านทําตามสัญญาของเธอและบอกให้ซื้อเข้ามากินกันที่กองถ่ายตามที่ทีมผู้ผลิตชอบกิน

ทุกคนกินข้าวกันอย่างมีความสุขจนเมื่อครูผู้ช่วยสอน การแสดงหญิงที่เล่นมือถือหัวเราะขึ้นและพูดว่า “ฉันไม่รู้ว่า ซูม่านเอ๋อและเซี่ยอี่วลี่ สองคนนี้สนิทกันได้อย่างไร ในช่วงวันงานเทศกาลภาพยนตร์ซิลเวอร์เดียร์ พวกเขาโพสต์รูปถ่ายด้วยกัน เซี่ยอี่วลี่ถึงกับบอกในเว่ยป๋อของเธอว่า เธอจะเชิญซูม่านเอ๋อมาเป็นหนึ่งในแขกร่วมรายการ ใกล้ชิดกับดาว” ในวันพรุ่งนี้

“ซูม่านเอ๋อเป็นที่รู้กันดีในวงการเรื่องการแสดงท่าวางโต และดูถูกคนอื่น เธอจะเป็นเพื่อนกับดาราหน้าใหม่ได้อย่างไรและจัดอยู่ในกลุ่มแฟนคลับเธอได้อย่างไร?”

“รายการนี้เป็นรายประเภทไหน? ถ้าฉันว่าฉันจะดู”

“รายการวาไรตี้เกี่ยวกับการเยี่ยมบ้านคนดัง ถ่ายทอดสด แขกรับเชิญสามารถเชิญเพื่อนของตัวเองร่วมรายการได้ด้วย”

เมื่อได้ยินสิ่งเหล่านั้น หลินว่านว่านขมวดคิ้วโดยอัตโนมัติ

ซูม่านเอ๋อและเเซี่ยอี่วลี่เป็นอย่างไร สองคนนี้ไม่เกี่ยวข้องกันเลยมารวมกันได้อย่างไร? เป็นไปได้ไหมว่าพวกเขาร่วมมือกันเพื่อจัดการกับเธอ?

เมื่อคิดถึงสิ่งผิดพลาดเมื่อเร็วๆนี้ หลินว่านว่านมีความรู้สึกไม่ดีเกี่ยวกับเรื่องนี้เลย

หลังจากถ่ายทําฉากกลางคืนของวันศุกร์เสร็จแล้ว ผู้กํากับประกาศว่านักแสดงจะมีวันหยุดเพราะจําเป็นต้องเปลี่ยนสถานที่ถ่ายทํา หลินว่านว่านไปพักที่คอนโดมิเนียมเล็ก ๆ ของหรวนเบ๋าเอ่อหนึ่งคืน

เช้าวันรุ่งขึ้น หลินว่านว่านได้รับโทรศัพท์จากถั่วหานอย่างไม่คาดคิดหลังจากตื่นขึ้นมา

เธอระงับความตื่นเต้นในใจและถามอย่างไม่เป็นทางการว่า “มันคืออะไร นักแสดงชื่อดังโทรมา? มีอะไรเกิดขึ้นหรือเปล่า?”

ลั่วหานยิ้มและจับความเย็นชาในน้ำเสียงของเขาได้ “ไม่มีอะไรสําคัญ แค่อยากเตือนให้เธอรู้ข่าวสารของตัวเองบนอินเตอร์เน็ตกําลังหายไปนิดหน่อย ต้องมีคนอยู่เบื้องหลัง ดังนั้นโปรดระวังตัวด้วย”

ลั่วหานห่วงใยเธอ!

หลินว่านว่านรู้สึกถึงความหวานในใจเธอ “ฉันจะระวัง”

ลั่วหานกําลังจะวางสายแต่พูดขึ้นอีกว่า “ฉันได้บอกเรื่องนี้กับใครบางคนแล้ว เขาจะดูแลคุณเอง คุณสบายใจได้”

“…….”

เห็นได้ชัดว่า “ใครบางคน” หมายถึง ลั่วซานเป่ยแน่ บ้า แล้วน้ำเสียงที่มีความหมายของเขาคืออะไร?

“ลั่วหาน ลู่ซานเป่ยและฉันเป็นแค่เพื่อนกันธรรมดา” หลินว่านว่าน เน้นคําว่า “ธรรมดา”

ลั่วหานหัวเราะเบาๆ “ฉันเข้าใจ ฉันจะไม่เปิดเผยเรื่องราวระหว่างเธอสองคนหรอก”

หลินว่านว่านอยากจะบ้าตาย เธอยังอธิบายไม่ชัดพออีกหรือ?!

“ฉันทําบางสิ่งค้างไว้ ฉันวางสายก่อนนะ”

ไม่ต้องรอให้หลินว่านว่านพูดอะไร ลั่วหานก็วางสายไปแล้ว

เธอนอนเศร้าบนเตียงและถอนหายใจไม่หยุด

หรวนเบ๋าเอ่อซึ่งกําลังแต่งหน้าอยู่มองมาที่เธอ “พี่เป็นอะไร?”

“เบ๋าเอ๋อ ฉันจะทําอย่างไรเพื่อให้ได้ลั่วหาน?”

หรวนเบ๋าเอ๋อครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง “ไปและถามเขาว่าชอบผู้หญิงแบบไหน จากนั้นไปทําศัลยกรรมความงามเพื่อเป็นเธอคนนั้น”

“..” เธอคิดได้อย่างไร พูดไม่ออกเลย

หลังจากหรวนเบ๋าเอ๋อแต่งหน้าเสร็จ เธอก็เลือกชุดกระโปรงฟูฟองสีชมพูจากตู้เสื้อผ้าและแต่งตัวเป็นดั่งเจ้าหญิงที่น่ารัก “วันนี้ฉันจะไปงานปาร์ตี้คอสเพลย์ พี่อยากไปกับฉันไหม?”

“ไม่ ฉันจะกลับไปที่โรงเรียนเพื่อทบทวน”

“ตกลงค่ะ ฉันไปละนะ”

หลินว่านว่านนอนซักพักแล้วค่อยกลับไปที่ห้องพักของเธอ เมื่อมาถึงเธอทําการบ้านร่วมสองชั่วโมง จากนั้นก็นอนเล่นบนเตียงด้วยความเบื่อ และเริ่มเข้าเว่ยป๋อ

ซูม่านเอ๋อ “จะเริ่มรายการในอีกสองชั่วโมงแล้ว ฉันตั้งตารอ แล้วคุณล่ะ? @เซี่ยอี่วลี่”

2 : การหว่านความบาดหมาง

เธออัพเดทสิ่งนี้เมื่อหนึ่งชั่วโมงที่แล้ว และมีรูปถ่ายร่วมกับเซี่ยอี่วลี่อยู่ใต้ข้อความด้วย

หลินว่านว่านขมวดคิ้วนิดนึง ซูม่านเอ๋อหมายถึงรายการ “ใกล้ชิดกับดาว” จะเริ่มขึ้นในอีกสองชั่วโมงหรือไม่

เธอไม่รู้ว่าทําไม แต่เธอรู้สึกว่ามันแฝงสองความหมาย

อย่างไรก็ตามมันก็ไม่มีจุดที่จะทําให้คิดมาก มีวิธีแก้ปัญหาเสมอ

ในเวลาเดียวกัน วิลล่าหลังหนึ่งที่ไม่ไกลจากโรงเรียนมัธยมอิมพีเรียลแคปปิตอล นั่นคือบ้านของซูม่านเอ๋อ

เธอสวมชุดหรูหราอยู่ในห้องพักผ่อนสีขาวและมีกลิ่นอายของความอันหนึ่งอันเดียวกันอย่างเป็นธรรมชาติหลั่งออกมา เธอนั่งอยู่บนโซฟาหนังสีเบจกําลังกดหมายเลขโทรออก “อีกนานแค่ไหนกว่าผู้สื่อข่าวจะมาถึง?”

“ประมาณครึ่งชั่วโมง

“เข้าใจแล้ว” หลังจากวางสาย ซูม่านเอ๋อก็เดินขึ้นไปชั้นบนไปที่ห้องรับฝากเสื้อคลุมของเธอ

ก๊อก ก๊อก เธอเคาะประตูสองครั้ง “อาจารย์ฉางกวน ขอเข้าไปได้ไหมค่ะ?”

“เข้ามา”

เมื่อได้ยินดังนั้น ซูม่านเอ๋อจึงผลักประตูให้เปิดเข้าไป

ในห้องฝากเสื้อคลุมขนาดใหญ่ ผู้หญิงในวัยสามสิบสวม ชุดย้อนยุคยาวสีน้ำเงิน น้้ำหมึกนั่งอยู่หน้าโต๊ะยาว เธอถือปากกาวาดเขียนไว้ในมือและร่างเส้นเรียบบนแผ่นกระดาษ

ฉางกวนซีเงยหน้าขึ้นและจ้องมองเธอ “คุณซู คุณอยากได้ดีไซน์แบบไหนเป็นพิเศษสําหรับชุดฤดูใบไม้ร่วงของฤดูกาลนี้?”

“อะไรก็ได้ ตามที่ครูคิดว่าดีเลยค่ะ”

ซูม่านเอ๋อยิ้มและเดินไปยืนด้านหลังฉางกวนซี

“ครูเป็นหนึ่งในนักออกแบบชั้นนําของประเทศ เป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ได้เชิญครูมาช่วยออกแบบชุดฤดูใบไม้ร่วง ในฤดูกาลนี้ฉันเชื่อในมาตรฐานและความสามารถของครู

ค่ะ”

ฉางกวนซีไม่แม้แต่เหลือบตามอง เธอพูดอย่างชัดเจนว่า “อย่างไรก็ตาม สิ่งที่สมบูรณ์แบบอาจจะมีสิ่งที่ดีกว่าเสมอ ฉันไม่สามารถเป็นอันดับต้น ๆ ที่คุณพูดถึงได้”

ซูม่านเอ๋อกัดฟัน ไม่ว่าเธอจะโด่งดังแค่ไหนเธอเป็นช่างตัดเสื้อที่ทําแค่เสื้อผ้า เธอกล้าวางมาดต่อหน้าลูกค้าได้ยังไง!

ถ้าไม่ใช่ว่าเธอจะใช้ประโยชน์จากฉางกวนซี เธอจะไม่ปล่อยให้เจ้าพ่อจ้างหล่อน!

ซูม่านเอ๋อหายใจเข้าลึก ๆ และยิ้มอีกครั้ง “อาจารย์ฉางกวน ฉันได้ยินมาว่าคุณได้พบกับอาจารย์เจนนิเฟอร์เมื่อเจ็ดปีก่อนและโชคดีมากที่ได้มีส่วนร่วมในผลงานออกแบบ ของเธอ เป็นความจริงหรือไม่?”

เมื่อพูดถึงเจนนิเฟอร์ ใบหน้าของฉางกวนซีไม่สามารถซ่อนความชื่นชมที่เธอมีได้และเธอก็พยักหน้าด้วยความภาคภูมิใจ

“ ใช่ มันเป็นการแข่งขันการออกแบบระดับนานาชาติ ที่บุคคลในก้าวแรกจะกลายมาเป็นผู้ช่วยของอาจารย์เจนนิเฟอร์และทํางานออกแบบร่วมกันกับเธอ ฉันโชคดีมากที่ได้แชมป์”

เกียรติยศที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของเธอในชีวิตนี้ไม่ได้ชนะรางวัล จากการแข่งขันระดับสูงทุกประเภท แต่โชคดีที่ได้เป็นผู้ช่วยของเจนนิเฟอร์!

ในฐานะนักออกแบบแฟชั่นเจนนิเฟอร์ไม่เพียง แต่เป็นไอดอลของเธอเท่านั้น แต่ยังเป็นก้าวสําคัญในช่วงเวลานั้นของเธอสําหรับอาชีพนี้ด้วย

ดวงตาของซูม่านเอ๋อเปล่งประกายและกําหมัดแน่นด้วยความตื่นเต้น “ถ้าอย่างนั้น คุณพอจะจํางานออกแบบของอาจารย์เจนนิเฟอร์ได้ใช่ไหม?”

“แน่นอน” ฉางกวนซีมองเธออย่างประหลาดใจ “คุณถามเรื่องนี้ทําไม?”

ซูม่านเอ๋อกลั้นคําพูดของเธอไว้ชั่ว ขณะถอนหายใจและพูดว่า “มันเป็นอย่างนี้ค่ะ ฉันรู้จักนักแสดงหญิงคนหนึ่งที่บอกว่าเธอมีชุดที่อาจารย์เจนนิเฟอร์ออกแบบมาเพื่อเธอ โดยเฉพาะ ฉันพบว่ามันแปลก ท่านอาจารย์เกษียณมาหลายปีแล้ว เธอจะออกแบบชุดสําหรับดาราหน้าใหม่ได้อย่างไร? ดังนั้นฉันจึงอยากถามครูฉางกวนว่าสิ่งที่เธอพูดเป็นความจริงหรือไม่”

“ไร้สาระ”

ฉางกวนซีเหวี่ยงและตบโต๊ะอย่างแรง ใบหน้าของเธอซีดอย่างน่ากลัวและดวงตาของเธอก็เต็มไปด้วยความโกรธ

“ ใครกันที่ไม่รู้ว่าฟ้าสูงแผ่นดินต่ำและสร้างเรื่องโกหกขึ้นมาจริงๆใช่ไหม? ก่อนที่อาจารย์เจนนิเฟอร์จะประกาศลาออกต่อหน้าสาธารณชน เธอบอกว่าเธอจะออกแบบเสื้อผ้าให้เฉพาะญาติสนิทและเพื่อนของเธอเท่านั้นในอนาคตจากสิ่งที่ฉันรู้เธอไม่มีเพื่อนในประเทศจีน!”