Taming Master - ตอนที่ 419
มีมังกรหลายสิบตัวที่แสดงความกล้าหาญ
เมื่อพิจารณาถึงคำว่า ‘กองทัพ’ แต่จำนวนนั้นก็ไม่มากนัก แต่เป็นกองทหารชั้นยอดที่ไม่จำเป็นต้องมีจำนวนเป็นล้านปรากฏขึ้นในหุบเขาพริลาเนีย
เป็นเรื่องปกติที่เอียนจะคิดทบทวนสิ่งที่ได้ยิน แต่ทันใดนั้นเสียงในหูก็ตัดความคิดของเขาออกไป
กริ๊ง-!
[ผู้พิทักษ์ของเทพมังกร เซไคจะเข้าร่วมปาร์ตี้]
[ผู้บัญชาการกองทัพ ‘คาเมเรส’ เข้าร่วมปาร์ตี้]
[มังกร 50 ตัวเข้าร่วมปาร์ตี้]
[หัวหน้าปาร์ตี้ ‘เอียน’ ได้รับตำแหน่งผู้บัญชาการหน่วย]
มังกรทหารผ่านศึกประมาณห้าสิบห้าตัวและ NPC ชื่อ ‘คาเมเรส’
มังกรสีน้ำเงินเข้มหลายสิบตัวที่มีคนขี่นั้นมีขนาดเล็กกว่ามังกรทั่วไปมาก แต่เนื่องจากพวกมันรวมตัวกันเป็นจำนวนมาก จึงเป็นพลังที่ยิ่งใหญ่
ยิ่งไปกว่านั้น ไม่เพียงแต่นักรบติดอาวุธ แต่มังกรก็มีอาวุธด้วย ดังนั้นแสงที่สะท้อนจากพวกมันจึงสวยงาม
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คาเมเรสและมังกรที่มีฉายา ‘ผู้บัญชาการผู้กล้าหาญ’ นั้นโดดเด่นที่สุดในบรรดาพวกเขาทั้งหมด
มันเหมือนกันกับเกล็ดสีน้ำเงินอมเทา แต่บนนั้นมีเกราะสีทอง
สายตาของเอียนมองไปที่หัวของ NPC
ผู้บังคับบัญชาผู้กล้าหาญ/ คาเมเรส/ เลเวล: 500
‘คิคิ ฉันต้องการสร้างเกราะให้คาร์เซอุสด้วย… ฉันจะไปหาของแบบนี้จากที่ไหนได้อีก?’
เอียนกำลังชื่นชมความยิ่งใหญ่ของคาเมเรส นักรบที่อยู่เหนือมังกรได้ลงมาหาเอียน
คาเมเรสเดินไปหาเอียนและยื่นมือเพื่อจับมือ
“ท่านต้องเป็นเจ้าของซินตะมานิที่เทพมังกรของผมบอกผมมา”
เอียนตอบโดยยื่นมือออกมา
“นะ… นั่นสินะ”
“ดี ผมจะอยู่ในมิติและพยายามช่วยเหลือท่านให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ครับ”
เมื่อเสียงของ NPC ที่มีเลเวล 500 พูดคำดังกล่าว เอียนจึงตัดสินใจวางใจในพวกเขาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
“ขอบคุณมากนะครับท่านแม่ทัพ”
คาเมเรสยิ้มและพูดคำสุดท้ายไม่กี่คำ
“ผมรอที่จะได้เห็นความกล้าหาญของท่าน”
แม้ว่าคำพูดของเขาจะฟังดูน่ากลัว แต่ข้อความระบบใหม่ก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าเอียน
กริ๊ง-!
[เควสต์กระทันหันได้เปิดใช้งาน]
– – –
พบกับความคาดหวังของคาเมเรส (กะทันหัน) –
คาเมเรส ผู้รับใช้ของเทพมังกรเซไคและผู้บัญชาการผู้กล้าหาญได้แสดงความสนใจในเจ้าของซินตะมานิ
ตอนนี้ เซไคได้ขอให้เขาช่วยท่านแล้ว เขาตั้งตารอที่จะต่อสู้เคียงข้างคุณ
เนื่องจากคาเมเรสและมังกรแห่งความกล้าหาญทั้งหมดจะอยู่กับคุณตลอด 24 ชั่วโมง ท่านจะต้องเอาชนะกองทัพแห่งความมืดให้ได้มากที่สุดเพื่อให้เป็นไปตามความคาดหวังของเขา
หากท่านประสบความสำเร็จในการตอบสนองความคาดหวังของคาเมเรส ท่านจะได้รับรางวัลที่ยิ่งใหญ่
ความยากของเควสต์ 
(ไม่ทราบ)
เงื่อนไขของเควสต์ :
ได้รับการยอมรับจากเทพมังกร ‘เซไค’
เวลาจำกัด : 24 ชั่วโมง
รางวัล :
สัญลักษณ์จากมังกร
* เป็นเควสต์ที่ไม่สามารถปฏิเสธได้
– – – –
เอียนที่อ่านเนื้อหาของเควสต์รู้สึกกระวนกระวายเล็กน้อย
‘ตอนนี้ฉันต้องได้รับการยอมรับจากผู้บังคับบัญชาผู้กล้าหาญหรือไม่?’
เขาไม่รู้เงื่อนไขเฉพาะที่จำเป็นสำหรับการทำเควสต์ให้สำเร็จ แต่ดูเหมือนยากที่จะเคลียร์
มันเป็นเควสต์ที่สามารถทำได้โดยการสุ่มล้างกองทัพแห่งความมืดตั้งแต่วินาทีนั้น
‘ถ้าฉันทำไม่ได้ มันคงเป็นเควสต์ที่ไม่มีใครเคลียร์ได้’
เมื่อเทียบกับผู้ติดอันดับของไคลันในเซิร์ฟเวอร์เกาหลีแล้ว เอียนก็มี PVE ที่ไม่เหมือนใครและเขาก็ภูมิใจกับมัน
เมื่อรู้อย่างนั้น ปากของเอียนก็ยกขึ้น
“คุณสามารถคาดหวังได้มากอย่างแน่นอน คุณคาเมเรส”
ด้วยเหตุนี้ มังกรจึงเข้าร่วมในสนามรบที่ปลายเหนือสุดของทวีปมะละกาในหุบเขาพริลาเนีย
* * *
“อืมมมม ตามความทรงจำของฉัน ดูเหมือนว่าจะใช่…”
“ใช่ แต่ทำไมไม่มีสัญญาณล่ะ?”
“ก็ชัดเจนอยู่แล้ว เพราะฉันได้ทำลายหินเวทย์มนตร์ที่อัญเชิญออกมาซึ่งอยู่ในตำแหน่งนั้นแล้ว”
“อืม ถ้าอย่างนั้นผลลัพธ์ก็จะเหมือนเดิม”
ในโซนที่ 50 ของอาณาจักรปีศาจ มีหลายโซนที่ยังไม่ได้เข้าไป
และมีดันเจี้ยนอยู่ใกล้บริเวณรอบนอกของโซนที่ 50 ผู้หญิงที่มีผมสีแดงและชายอาชีพวอริเออร์ในชุดเกราะสีดำกำลังคุยกันอยู่
ทั้งสองคนไม่ใช่ใครอื่นนอกจากรีเมียร์และชยาคราน
“รีเมียร์ นี่คงเป็นดันเจี้ยนที่สี่… ใช่ไหม?”
“ใช่สิ ตาลุง”
“อึก ฉันบอกแล้วไม่ใช่เหรอว่าอย่าเรียกฉันว่าลุง!?”
“ถ้าฉันไม่เรียกลุงว่าลุง แล้วจะให้เรียกว่าอะไร?”
“ทำไมฉันถึงเป็นลุงล่ะ?”
“ก็รูปลักษณ์ของลุง…”
รีเมียร์และชยาคราน
ทั้งสองมาจากเผ่าพันธุ์มนุษย์
แล้วสองคนนั้นกำลังทำอะไรอยู่ในโลกของอาณาจักรปีศาจ?
นอกจากนี้ยังเกี่ยวข้องกับสถานการณ์ที่จะเอาชนะริชชี่คิงและกองทัพแห่งความมืดด้วยการทำเคววต์แห่งความมืด
และหากชาวแอสโมเดียนบางคนเห็นคนสองคนนี้ พวกเขาจะสงสัยว่า ‘อย่างไร’ มากกว่า ‘ทำไม’
ในสถานะปัจจุบัน อาณาจักรปีศาจเป็นสิ่งที่มนุษย์ไม่สามารถเข้าไปได้
“ยังไงก็ตาม ยังเหลืออีกสองที่”
“ใช่”
“เท่าที่เกี่ยวข้องกับเควสต์ สองสถานที่สุดท้ายที่เหลือควรเป็นที่ที่ศิลาอัญเชิญมารอยู่ที่นั่น”
“แน่นอน ลุงนี่ขี้กังวลจริงๆ”
การมาเยือนของรีเมียร์และชยาครานนั้นง่ายมาก
เป็นเพราะเควสต์
เควสต์ของทั้งสองคนที่พวกเขาพยายามจะเคลียร์เป็นสิ่งที่เกี่ยวข้องกับสถานการณ์หลักของโลกมนุษย์
รีเมียร์ นักเวทย์เพลิงมาที่นี่เนื่องจากเควสต์จากเทพสุริยัน [1]
และเควสต์คือการหยุดกองทัพของอาณาจักรปีศาจ
กองทัพแอสโมเดียนที่ได้รับคำพยากรณ์จากเทพปีศาจพยายามเปิดประตูสู่อาณาจักรปีศาจและช่วยริชชี่คิงอีกครั้ง
ก่อนที่ประตูมิติจะเปิด พวกเขาต้องย้ายไปที่อาณาจักรปีศาจและหยุดพวกเขาจากการได้รับหินอัญเชิญปีศาจ—เพื่อให้แผนของพวกเขาทำงาน
เช่นเดียวกับตอนที่รีเมียร์และเอียนทำลายหินอัญเชิญปีศาจในช่วงที่มีมอนสเตอร์ในอดีต มันเป็นเควสต์ที่คล้ายกันในครั้งนี้
แต่แน่นอนว่าขั้นตอนในการทำเควสต์นั้นแตกต่างออกไป
ที่ผ่านมาเป็นเหมือนที่พวกเขาต้องทำลายหินอัญเชิญปีศาจทั้ง 6 ก้อน และครั้งนี้พวกเขาต้องทำลายหินอัญเชิญปีศาจเพียงก้อนเดียว
อย่างไรก็ตาม ไม่เหมือนกับในอดีตที่เปิดเผยตำแหน่งของหินอัญเชิญปีศาจ คราวนี้มันค่อนข้างเป็นไปไม่ได้เนื่องจากมีหกตำแหน่งที่พวกเขาต้องตรวจสอบ
“ฉันรู้สึกไม่สบายใจ อีกสองแห่งที่เหลืออาจเป็นจุดที่เป็นฐานของพวกแอวโมเดียน”
“ช่วยไม่ได้ ความยากคือ SSS มันจะไม่แปลกไปหน่อยเหรอถ้ามันง่าย?”
“อืม ก็จริงอยู่”
“โอเค รีบไปกันเถอะ ถ้าเราโดนพวกแอสโมเดียนในอาณาจักรปีศาจจับได้ มันคงยากกว่านี้”
ในอดีต ต่างจากปัจจุบัน เอียนและรีเมียร์ไม่มีอะไรต้องกังวลมากนักเมื่อพวกเขาทำเควสต์ทำลายหินอัญเชิญปีศาจเช่นเดียวกัน
เป็นเพราะในช่วงเวลานั้น มีเพียงเอียนและรีเมียร์เท่านั้นที่สามารถเข้าสู่โซนที่ 50 ของอาณาจักรปีศาจได้
ฐาน NPC ของชาวแอสโมเดียนนั้นไม่ได้สง่างามนัก
อย่างไรก็ตาม สถานการณ์ตอนนี้ต่างออกไป
ชาวแอสโมเดียนที่มีเลเวลสูงสุดได้ออกล่าแล้วในโซนที่ 20-30
ถ้ารีเมียร์และชยาครานเลยขอบเขต ไม่มีทางที่พวกเขาจะสามารถหลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับผู้เล่นแอสโมเดียนได้ในทันที
รีเมียร์และชยาครานที่ตามหาดันเจี้ยนอย่างถี่ถ้วนเดินไปที่ตำแหน่งถัดไปและค้นหาหินอัญเชิญปีศาจ
ทันทีที่พวกเขาได้ยินเสียงของคนที่พวกเขาคาดหวังน้อยที่สุด
“นี่ใครกัน? นานมากแล้วที่ฉันไม่ได้เจอคุณสองคน”
เสียงที่คุ้นเคยของผู้เล่นจากอีกด้านหนึ่งของดันเจี้ยนมืด
รีเมียร์และชยาครานที่ตื่นตระหนกรีบตั้งท่าต่อสู้อย่างรวดเร็ว และชายในความมืดก็ค่อยๆ เข้าสู่ความสว่าง
ทั้งสองคนที่ยืนยันรูปร่างหน้าตาของผู้เล่นก็เริ่มกังวล
“อิราฮัน…!”
อิลาฮันได้รับการจัดอันดับให้เป็นผู้เล่นชาวแอสโมเดียนที่มีอันดับสูงสุดในอาณาจักรปีศาจ
เขาผ่านชาวแอสโมเดียนอันดับที่ 350 ไปได้แล้ว นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมพวกเขาถึงไม่เชื่อว่าเขาอยู่ในโซนที่ 50 ของอาณาจักรปีศาจซึ่งมีเพียงพื้นที่ล่าที่มีเลเวล 200 เท่านั้น
อย่างไรก็ตาม ความประหลาดใจสำหรับผู้เล่นสองคนไม่ได้จบเพียงแค่นั้น
“หึ คนที่ฉันไม่เคยคิดมาก่อนมาที่นี่งั้นเหรอ?”
“รีเมียร์กับชาครานมาแล้วสินะ”
“ฉันรู้ว่าผู้ติดอันดับจะมา แต่ไม่เคยคิดว่าคนดังจะมานะเนี่ย”
มีผู้เล่นจำนวนมากในความมืด
รีเมียร์กำหมัดแล้วถามอิราฮัน
“พวกนายมาที่นี่เพราะรู้อยู่แล้วงั้นเหรอ?”
อิราฮันหัวเราะกับคำถามนั้น
“เธอพูดบ้าๆหน่ารีเมียร์ พวกนายมาที่นี่ได้ยังไง?”
“ฉันมาเพราะเควสต์…”
รีเมียร์ตระหนักถึงบางสิ่งบางอย่างทันที
‘อ๊ะ ผู้เล่นชาวแอสโมเดียนก็ได้รับเควสต์จากเทพปีศาจนิ! ทำไมฉันไม่คิดถึงมันกันนะ!’
อันที่จริงรีเมียร์ไม่ได้ไปทำเควสต์ทันทีหลังจากได้รับมัน
มันเป็นเพียงหลังจากที่เธอรวบรวมค่าความมีส่วนร่วมได้เพียงพอ—หลังจากการล่ากองทัพแห่งความมืด เธอก็ย้ายเข้าไปอยู่ในอาณาจักรปีศาจ
เธอสามารถทำได้เนื่องจากเป็นเควสต์ที่มีเวลาจำกัด
‘บ้าจริง ฉันควรจะทำมันทันทีที่ได้รับเควสต์’
แม้ว่าทั้งรีเมียร์และชยาครานจะเป็นผู้เล่นที่แข็งแกร่ง แต่พวกเขาไม่สามารถจัดการกับชาวแอสโมเดียนที่มาจับทั้งสองได้
อิราฮันมองไปที่ชยาครานและลืมตาขึ้น
“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะชยาคราน”
ชยาครานตอบกลับด้วยรอยยิ้ม
“ใช่ มันนานมากแล้ว การเล่นเป็นหัวหน้าของชาวแอสโมเดียน ชัดเจนว่านายจะได้เล่นในสิ่งที่นายต้องการ”
ผิวของชยาครานเข้มขึ้นเมื่อเขาได้ยินคำพูดเหล่านั้นจากชยาคราน
“ฉันเป็นคนแรกเสมอ ฉันได้ผ่านเข้าไปในอาณาจักรปีศาจและกลายเป็นชาวแอสโมเดียนคนแรกเช่นกัน”
“หึ ฉันก็ยอมรับนะ ปกตินายเป็นคนแรกอยู่แล้ว ถึงแม้ว่านายจะตามฉันไม่ทันก็ตาม”
ก่อนที่จะมีชาวแอสโมเดียน อิราฮันเป็นผู้นำของกิลด์ดาร์กลูน่าและเป็นอันดับที่ 1 ที่มีอันดับที่แข็งแกร่งที่สุด
และอิราฮันก็เป็นผู้เล่นที่ดีที่สุดที่ครองอันดับ 1 มาตลอด
อย่างไรก็ตาม อิลาฮันไม่ได้แข็งแกร่ง และไม่ถือว่าดีที่สุดเท่ากับชยาคราน
อันที่จริง เขามีข้อได้เปรียบในการต่อสู้กับอิลาฮันในสนามประลองและอิลาฮันมักจะหลีกเลี่ยงการเข้าไปเกี่ยวข้องกับการสู้รบกับชยาครานเสมอ
เห็นได้ชัดว่าชยาครานรู้ข้อเท็จจริงด้วย—นั่นคือสาเหตุที่เขารู้ว่าชยาครานกำลังล้อเลียนเขา
อิลาฮันที่รู้สึกเจ็บปวดกับคำพูดเหล่านั้นดึงดาบของเขาและชี้ไปทางชยาคราน
“ชยาคราน ไม่คิดว่าแกจะตายงั้นเหรอ?”
ชยาครานหัวเราะกับสิ่งนั้นและดึงดาบคู่ที่เขามีที่ด้านหลังออกมา
“ใช่ ฉันไม่ได้สนุกมานานแล้ว”
[1] เปลี่ยนจาก ‘เทพแห่งดวงอาทิตย์’ เป็น ‘เทพสุริยัน’