The Black Card - ตอนที่ 401

ตอนที่ 401 – ฟังก์ชั่นอันหลากหลายของบัตรความสนิทสนม

การเดินทางเป็นไปได้อย่างราบลื่นและสือเหล่ยก็พาซุนอี้อี้และแม่ของเธอมาถึงบ้านใหม่ของเขาก่อน 17:30 น.

สือจงผิงและแม่ของสือเหล่ยต้อนรับพวกเธอด้วยรอยยิ้มและสือจงผิงก็กล่าวว่า “ดูขาของฉันสิ มันไม่ค่อยสะดวกเท่าไรที่จะไปต้อนรับพวกเธอสองคนที่ชั้นล่างนะ”

แม่ของซุนอี้อี้ยกยอ “เฒ่าสือ อย่าพูดแบบนั้นสิ… ไอ้หยา ฉันเรียกนายแบบนั้นไม่ได้แล้วสิ นายคือประธานสือ พวกเราขอโทษนะที่มารบกวนครอบครัวของนายตอนตรุษจีน”

แม่ของสือเหล่ยกรอกตา “ประธานอะไรกัน? เขายังไม่ได้เป็นประธานอย่างเป็นทางการเลย คนในโรงงานน่ะต้องเรียกเขาว่าประธานสือ แต่เมื่ออยู่บ้านเขาก็เป็นแค่เฒ่าสือ”

สือจงผิงเองก็ยิ้มออกมา “ใช่แล้ว พวกเราเป็นเพื่อนบ้านกันมาตลอดและหยุดติดต่อกันไปแค่ไม่กี่ปี แต่พวกเราก็ยังมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันอยู่เสมอ ในตอนนี้ที่ลูกๆของพวกเราโตขึ้นและพวกเขา… ฮ่าฮ่า พวกเราจะกลายเป็นทองแผ่นเดียวกันแล้ว พวกเราคือญาติกันและเธอควรจะเรียกฉันว่าเฒ่าสือ”

ในที่สุดแม่ของซุนอี้อี้ก็รู้สึกโล่งใจกับคำพูดของสือจงผิง ไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงรู้สึกเหมือนกำลังจะร้องไห้

เธอดวงตามืดบอดไปเมื่อเธอขายบ้านและติดตามชายคนนั้นไปหวูตง แต่เธอก็ไม่คิดว่า… เธอจะอยากกลับมาที่จี้โจวอยู่เสมอเพราะเธอมีเพื่อนฝูงอยู่ที่นี่มากมาย พวกเขาทุกคนสามารถดูแลเธอได้ แต่เธอก็ไม่สามารถทนตัวการเสียหน้าได้เพราะเธอคิดว่าพวกเขาจะดูถูกเธอ มันคงไม่เป็นไรถ้ามีแค่เธอตัวคนเดียว แต่เธอก็ไม่อยากให้ซุนอี้อี้ต้องถูกหัวเราะเยาะด้วย

ในตอนนี้ที่เธอกลับมา เธอไม่เคยคิดเลยว่าครอบครัวของสือจงผิงจะยังปฏิบัติกับเธอเหมือนกับเพื่อนที่ดีอยู่ เขายังกล่าวถึงสือเหล่ยกับซุนอี้อี้อีก และดูเหมือนจะมีความสุขกับมัน ครอบครัวสือไม่ได้เหมือนกับเมื่อก่อนอีกแล้ว ไม่ต้องพูดถึงว่าสือเหล่ยได้ประสบความสำเร็จมากแค่ไหนในหวูตง แม้กระทั่งสือจงผิงเองก็กลายเป็นประธานสหภาพของโรงงาน พวกเขาอาศัยอยู่ในบ้านที่มีห้องนอน 3 ห้อง และห้องนั่งเล่น 2 ห้อง ซึ่งมีให้เฉพาะกับผู้บริหารเท่านั้น แต่เขาก็ไม่ได้ดูถูกเธอเลยและเขาก็ยังต้อนรับขับสู้เป็นอย่างดี…

แม่ของซุนอี้อี้อดที่จะร้องไห้ออกมาไม่ได้

“ไอ้หยา เธอร้องไห้เหรอ? ก้อนหิน รีบไปเอาผ้าเช็ดหน้ามาให้ป้าของแกเร็ว มีผ้าขนหนูอันใหม่สองผืนอยู่ในห้องน้ำ เธอใช้มันได้อันนึงเลย!” แม่ของสือเหล่ยรีบประคองแม่ของซุนอี้อี้ไปที่โซฟาและสือเหล่ยก็รีบเข้าไปหาผ้าเช็ดหน้า

สือจงผิงรู้ว่าสองสาวมีเรื่องมากมายต้องคุยกัน เขาจึงสั่งสือเหล่ย “ก้อนหิน พาอี้อี้ไปที่ห้องและดูว่าเธอต้องการอะไรไหน ไปซื้อมันให้เธอถ้ามีอะไรที่เธอต้องการ จากนั้นอี้อี้ก็ไปหาพักผ่อนได้ แม้ว่ามันจะไม่ไกล แต่มันก็เหนื่อยมาก เธออยากอาบน้ำก่อนไหม? ก้อนหินจะไปเตรียมให้”

“ขอบคุณค่ะลุงสือ หนูไม่เหนื่อย พี่ดินเป็นคนขับรถที่ดีมาก”

“ฮ่าฮ่า เด็กคนนี้เหมือนเมื่อก่อนเลย พวกเราเป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว ในอีกไม่กี่ปี เธอต้องเปลี่ยนไปเรียกฉันว่าพ่อ ไม่ต้องอายกับพ่อของเธอก็ได้ ไปเถอะ เข้าไปข้างในและดูว่าเธอต้องการอะไรไหม ก้อนหินจะไปซื้อให้เธอเอง”

ซุนอี้อี้หน้าขึ้นสีในขณะที่เธอขอบคุณสือจงผิงพร้อมกับที่สือเหล่ยจับมือของเธอและพาเธอเข้าไปในห้อง

แม่ของสือเหล่ยและแม่ของซุนอี้อี้นั่งอยู่บนโซฟาด้วยกัน สาวๆไม่ได้เจอกันมาหลายปีและพวกเธอก็จับมือกันในขณะที่พวกเธอพูดถึงเรื่องราวที่เจอมาในหลายๆปีที่ผ่านมา พวกเธอถอนหายใจและหัวเราะออกมา สิ่งกีดขวางที่ถูกสร้างขึ้นในช่วงหลายปีที่ผ่านมาได้หายไปอย่างรวดเร็วและพวกเธอก็เป็นเหมือนกันพี่น้องที่อยู่ด้วยกันมานาน

สือเหล่ยสั่งลงกับซุนอี้อี้สักพักก่อนที่ซุนอี้อี้จะไปอาบน้ำ แม่ของสือเหล่ยและแม่ของซุนอี้อี้ไปที่ครัวด้วยกันและรีบเตรียมอาหาร

“มา มา มา กับข้าวพร้อมแล้ว พวกเราไม่ได้เจอกันมาอย่างน้อยสองปีแล้วใช่ไหม? อย่าไปคิดถึงอดีต ฉันได้ยินมาจากก้อนหินว่าเธอไปได้สวยที่หวูตง ก้อนหินก็อยู่ในหวูตงเหมือนกัน และอี้อี้ก็กำลังจะเข้ามหาวิทยาลัย มันไม่มีเหตุผลอะไรให้เธอต้องกลับมา แน่นอนว่าถ้าเธอต้องการ พวกเราก็ยินดีต้อนรับเธอทุกเมื่อ พวกเรามีความสุขกันแบบนี้งั้นก็มาดื่มกันสักหน่อยเถอะ ไม่ได้เจอกันนานแบบนี้ต้องฉลอง ดื่มสักหน่อยก็ดี” สือจงผิงหยิบขวดเหล้าบนโต๊ะขึ้นมา

แม่ของซุนอี้อี้รับเข้ามาประคองไว้ เธอรินให้แก้วของสือจงผิงก่อนและจากนั้นก็แม่ของสือเหล่ยก่อนที่จะรินให้ตัวเอง

สือเหล่ยไม่ปล่อยให้แม่ของซุนอี้อี้รินมันให้กับเขา เขารับมาจากเธอ “อี้อีก็จะดื่มด้วยสักหน่อย ฉลอง!” ก้อนหินประกาศและไม่มีใครคัดค้านอะไร

จากนั้นแม่ของซุนอี้อี้ก็ยกแก้วของเธอขึ้นและเธอก็มีน้ำตาไหลออกมา “พี่น้อง พวกเราได้เจอคนที่ดีจริงๆ ฉันกลัวอยู่เสมอว่าผู้คนจะหัวเราะเยาะพวกเราหลังจากที่พวกเรากลับมา แต่ฉันไม่เคยคิดเลยว่าครอบครัวของพี่จะยังปฏิบัติต่อพวกเราด้วยดี ก่อนหน้านี้ฉันป่วยและก้อนหินก็จ่ายค่ารักษาให้ อี้อี้และฉันไม่รู้จะขอบคุณครอบครัวของพี่ยังไงดี อี้อี้ มาดื่มให้กับลุงและป้าของลูกกับแม่หน่อย”

อี้อี้ลุกขึ้นยืนด้วยความเชื่อฟังและยกแก้วในมือของเธอขึ้น

สือจงผิงรับยันโต๊ะและลุกขึ้นด้วยขาหนึ่งข้าง แม่ของสือเหล่ยใช้มือข้างหนึ่งพยุงเขาและยกแก้วขึ้นมาด้วยมืออีกข้าง

สือเหล่ยลุกขึ้นด้วยพร้อมกับแก้วทั้งห้าใบที่ชนกัน

สือเหล่ยรู้สึกพึงพอใจมากแต่เขาก็อดที่จะรู้สึกละอายไม่ได้เพราะเขาไม่รู้ว่าเว่ยชิงเยว่กำลังทำอะไรอยู่ แม้เขาจะรู้ว่าเธอไม่ได้กำลังเจอกับปัญหา แต่ในตอนนี้เขาก็ไม่สามารถสบายใจได้

หลังจากทานข้าว พ่อแม่ก็พูดคุยกันในห้องนั่งเล่นและสือเหล่ยกับซุนอี้อี้ก็ถูกไล่ออกไป

สือเหล่ยรู้ว่าพ่อแม่ของเขาต้องการจะคุยกับแม่ของซุนอี้อี้แบบส่วนตัว ดังนั้นเขาจึงจับมือเล็กๆของซุนอี้อี้ และพาเธอออกมาเดินเล่นข้างนอก

เมื่อพวกเขากลับมาก็ไม่มีใครอยู่ในห้องนั่งเล่นแล้ว สือเหล่ยเฝ้าดูซุนอี้อี้กลับไปที่ห้องของเธอและได้กลับไปที่ห้องของเขาเอง

มันยังไม่ดึกและเขาก็ยังไม่นอน เมื่อเขานอนลงบนเตียง สือเหล่ยก็เริ่มคิดถึงบัตรลิ้นดอกบัวอีกครั้ง

เขาไม่สามารถคิดหาวิธีที่เหมาะสมในการใช้งานมันได้ไม่ว่าเขาจะพยายามมากแค่ไหน ในที่สุดเขาก็ยอมแพ้และหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เขาไม่กล้าแตะต้องแอพฯลิ้นดอกบัวเนื่องจากมันจะถือว่าเขาใช้มัน แต่แอพฯบัตรความสนิทสนมอันใหม่นั้นสามารถใช้งานได้สองครั้งต่อเดินและสือเหล่ยก็มองไปที่มัน

หลังจากที่สือเหล่ยเปิดแอพฯ เขาก็เห็นหน้าแรกที่เรียบง่าย มันมีเครื่องหมายเชื่อมต่ออยู่ที่ตรงกลางด้วยค่าเริ่มต้นว่า “ฉัน” ที่ด้านซ้าย ด้านขวาคือเครื่องหมายที่คล้ายกับแถบค้นหาสำหรับการพิมพ์ แน่นอนว่ามีไอคอนรูปกล้องขนาดเล็กอยู่ที่ด้านข้างของมันเนื่องจากมันสามารถใช้การถ่ายภาพได้

สือเหล่ยรู้ว่าถ้าเขาพิมพ์ชื่อของเป้าหมายในแถบค้นหา มันคงจะมีหลายๆคนที่มีชื่อเหมือนกัน มันมีแนวโน้มว่ามันจะบอกให้เขาป้อนข้อมูลที่ละเอียดมากยิ่งขึ้น ด้านล่างมีปุ่มยืนยันอยู่

มันไม่มีอะไรที่พิเศษเนื่องจากมันใช้เพื่อตรวจสอบระดับความสนิทสนมเท่านั้น หลังจากที่พิมพ์ชื่อและกดยืนยัน มันจะมีตัวเลขที่แสดงถึงระดับความสนิทสนมแสดงออกมาโดยเริ่มตั้งแต่หนึ่งถึงร้อย

สือเหล่ยคิดว่ามันจะไม่มีอะไรอีกแล้วและกำลังจะออกจากหน้าจอ แต่เขาก็เห็นเครื่องหมายเล็กๆอยู่ที่มุมบนขวาอย่างฉับพลัน มันคือขีดสามขีดและเขาก็คิดว่ามันคือเมนู

เขากดไปที่มันและมันก็มีเมนูเลื่อนลงมาโดยมีสามตัวเลือก

อันแรกคือกฎ อันที่สองคือระดับการเข้าคู่ อันที่สามคือรายละเอียดเกี่ยวกับระดับความสนิทสนม

โอ้? มันมีหลายฟังก์ชั่น?

สือเหล่ยมองไปที่กฎและมันก็คล้ายกับที่เขาจินตนาการไว้ มันแนะนำถึงวิธีการใช้และระบุว่าถ้ามีชื่อซ้ำกัน เขาจะถูกขอให้ใส่ข้อมูลโดยระเอียด เช่น เพศและอายุ ในเวลาเดียวกัน มันก็แนะนำว่าทางเลือกที่ดีที่สุดคือการใช้กล้อง

ระดับของการเข้าคู่นั้นง่ายมาก มันแนะนำถึงประเภทของความสนิทสนมระหว่างผู้คนแบบต่างๆ อย่างเช่นกับพ่อแม่หรือคู่รัก มันมีค่าที่สอดคล้องกันสำหรับข้อมูลเพื่อป้องกันการเสียโอกาส

สือเหล่ยกดเปิดรายละเอียดของกฏเกี่ยวกับระดับความสนิทสนม…