The Bloodline System ศึกแห่งสายเลือด - ตอนที่ 151

ตอนที่ 151: ผู้ต้องสงสัย

“คณะกรรมการวินัยที่รับผิดชอบเรื่องการลงโทษเธอในการทำงานในครัว ไม่พอใจกับวิธีที่ฉันปฏิบัติต่อเธอ เมื่อเธอเริ่มทำงานที่นี่ครั้งแรก” บอสดันโซ เปล่งเสียงออกมา

“เอ่อ?” กุสตาฟรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยที่ได้ยินเรื่องนี้

แม้ว่าพวกเขาจะแสดงความรังเกียจต่อเขา เนื่องจากสายเลือดของเขา ซึ่งไม่ควรเป็นเหตุผลให้พวกเขาไปไกลถึงขนาดนี้ใช่ไหม?

ผู้คนเสียชีวิตและกุสตาฟรู้สึกว่ามันไม่สมเหตุสมผลสำหรับพวกเขาที่จะมาไกลถึงขนาดนี้สำหรับสิ่งเล็กน้อย

“บอสดันโซ อะไรทำให้คุณรู้สึกแบบนี้” กุสตาฟถามหลังจากได้ยินเช่นนั้น

-“ฉันคุยกับครู 1 ใน 4 คนจากคณะกรรมการวินัย คุณลอน… พวกเขาต้องการให้ฉันเพิ่มปริมาณงานที่เธอได้รับในครัว และเมื่อฉันเพิกเฉยต่อข้อเรียกร้องของลอน เขาไม่ได้พอใจมากนัก” บอสดันโซอธิบาย

‘แน่นอนว่าพวกเขาคงจะไม่พอใจ พวกเขาไปไกลถึงขนาดปล่อยข่าวลือเกี่ยวกับฉัน โดยใช้ยาเพิ่มประสิทธิภาพสายเลือดเมื่อฉันเอาชนะฮังโจและแก๊งของเขาได้… นี่คือการกระทำของพวกเขาอย่างแน่นอน’

ในขณะนั้นกุสตาฟรู้สึกขุ่นเคือง

-“พวกเขาก็ไม่มีความสุขเช่นกัน เมื่อฉันจ้างเธอให้ทำงานพาร์ทไทม์ในครัวอย่างเป็นทางการ”

บอสดันโซพูดเสริม

——

เมื่อกุสตาฟนึกถึงบทสนทนานี้ ใบหน้าของเขาก็ขมวดเข้าหากันมากขึ้น

‘ไอ้พวกนี้…คน 5 คนต้องมาตายเพราะพวกมันทั้งหมด’

เนื่องจากการสอบสวนเบื้องต้นทำให้เขาไม่มีคำตอบ เขาจึงตัดสินใจใช้วิธีอื่น แต่เขาต้องรอจนถึงพรุ่งนี้จึงจะทำเช่นนั้นได้

กุสตาฟลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินไปที่ห้องที่ 2 ในอพาร์ตเมนต์ของเขา

เขาเปิดประตูและเดินเข้าไป

หึหึ!

ก๊าซสีขาวไหลออกจากห้องทันทีที่ประตูถูกเปิดออก

ทั้งห้องรู้สึกเย็นสบาย กระดานสี่เหลี่ยมวางอยู่กลางห้อง และภาชนะแก้วทรงกระบอก 4 ใบที่บรรจุร่างแช่แข็งของสัตว์เลือดผสมวางอยู่ที่มุมต่างๆ

เครื่องมือวิทยาศาสตร์และชิ้นส่วนต่างๆ ถูกวางไว้บนชั้นวางแบบยืนทางด้านขวาของห้อง

“หากฉันดึงสายเลือดแพนด้าบอติกโบราณนี้ออกมา มันดูดีมาก” กุสตาฟยืนอยู่หน้าภาชนะทรงกระบอกที่ 3 ขณะพูด

ภายในภาชนะนี้มีร่างของแพนด้าที่มีเปลือกแข็งปกคลุมที่หลัง แขน และหน้าอกของมัน

กุสตาฟใช้เวลาค่อนข้างนานในการจัดการกับสิ่งนี้ เนื่องจากการป้องกันพร้อมกับสายเลือดของมันนั้นดีมาก แต่เขากำลังลังเลว่าเขาจะรับสายเลือดของมันหรือขายมันให้ห้องแล็บที่เขาจะไปเยือนในอีก 2 วันต่อจากนี้

“ถ้าฉันขายสินค้าที่ฉันได้รับจากโรงเรียนรวมถึงร่างกายของสายพันธุ์ผสมเหล่านี้ ซึ่งน่าจะทำให้เงินของฉันที่จะได้อยู่ที่ประมาณ 8 ล้าน… มันจะไม่เป็นการดีที่สุดที่จะดึงสายเลือดสัตว์ร้ายมากเกินไปเพราะอาจจะจบลงที่ ว่ามันกลายเป็นสิ่งที่ไร้ประโยชน์และฉันยังต้องทำให้ การสลายตัวของอะตอมไปถึงขั้นของซูลูและ ทำให้มันติดอันดับก่อนที่การทดสอบจะเริ่มขึ้นอีก” กุสตาฟกล่าวด้วยท่าทางครุ่นคิด

“จะดีที่สุดถ้าขายพวกมันทั้งหมด” กุสตาฟสรุปด้วยสิ่งนี้

กุสตาฟรวบรวมของไว้ที่ห้องนี้ เมื่อ 2 เดือนก่อน ภายในห้องนี้ เขาได้รักษาร่างของสัตว์เลือดผสมและทดลองกับตัวที่เขาและไม่ได้ขาย

สิ่งที่กุสตาฟได้ทำการทดลองก็คือสัตว์เกลายพันธุ์มีสายเลือดที่อิ่มตัวมากกว่าเลือดผสมอย่างไร แต่เขาก็ไม่สามารถแก้ไขได้

เขาเชื่อว่าหากเขาสามารถแก้ปัญหานี้ได้ การถ่ายทอดสายเลือดจะง่ายขึ้น และเลือดผสมก็อาจใช้สายเลือดของพวกเขาอย่างเต็มศักยภาพได้ เช่นเดียวกับสัตว์เลือดผสม

เขามีเอกสารและเครื่องมือในการค้นคว้าเพียงเล็กน้อย แต่ไม่มีความรู้เพียงพอที่จะทำทุกอย่างที่เขาต้องการ

แม้ว่าเขาจะไม่ก้าวหน้าในงานวิจัยนี้ แต่เขาได้เรียนรู้หลายสิ่งหลายอย่างเกี่ยวกับกายวิภาคของสัตว์เลือดผสม

ประมาณ 30 นาทีต่อมา กุสตาฟออกจากอพาร์ตเมนต์เพื่อไปลาดตระเวนกับแองจี้อีกครั้ง

กุสตาฟต้องเลื่อนการแทรกซึมชายแดนออกไปในวันนี้ เนื่องจากการสอบสวนเหตุการณ์ในครัว

ในระหว่างการลาดตระเวนตอนกลางคืน แองจี้สังเกตว่ากุสตาฟจิตใจของเขาดูเหมือนจะหมกมุ่นอยู่กับบางสิ่ง

หลังจากที่พวกเขาทำธุระกันเสร็จในคืนนี้และมุ่งหน้ากลับเข้าไปในอพาร์ตเมนต์ ในที่สุดแองจี้ก็ตัดสินใจถามกุสตาฟว่าสิ่งใดที่รบกวนจิตใจเขาตลอดการลาดตระเวน

กุสตาฟตอบเธอว่าทุกอย่างเรียบร้อยดี ในขณะที่เธอบอกได้ว่าทุกอย่างไม่โอเค

แองจี้รู้ดีว่ากุสตาฟปากแข็งมากและอาจจะไม่พูดอะไร แม้ว่าเธอจะคอยรบกวนเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้ เธอจึงตัดสินใจถอยออกมา 1 ก้าวในขณะที่มั่นใจว่าเขาจะคุยกับเธอได้ทุกเรื่อง

ขณะที่พวกเขากำลังเดินผ่านทางเดิน แองจี้จำบางอย่างที่เธอเห็นในช่องข่าวและตัดสินใจคุยกับกุสตาฟเกี่ยวกับเรื่องนี้

“กุสตาฟ ฉันได้ยินมาว่าห้องครัวในโรงเรียนของนายถูกไฟไหม้เพราะความประมาทของหัวหน้าพ่อครัว” แองจี้พูดด้วยท่าทางสงสัย

กุสตาฟหยุดฝีเท้าทันทีหลังจากได้ยินเช่นนั้น

“หืม มีอะไรเหรอ?” แองจี้หยุดฝีเท้าของเธอและหันกลับมามองกุสตาฟ เมื่อเธอสังเกตเห็นว่าเขาไม่ได้เคลื่อนไหว

เธอมองดูท่าทางหงุดหงิดที่เห็นได้ชัดเจนบนใบหน้าของเขาและสงสัยว่าเธอพูดอะไรผิดหรือเปล่า

ใบหน้าของกุสตาฟเปลี่ยนเป็นสีเข้มและจ้องมองที่แองจี้ “อย่าเชื่อทุกอย่างที่เธอเห็นในข่าว” เขาเปล่งเสียงออกมาก่อนจะเดินไปข้างหน้าต่อไป

แองจี้ดูสับสน ขณะที่เธอจ้องมองที่เขาเดินผ่านเธอไป การเปลี่ยนสีหน้าจริงจังของกุสตาฟทำให้เธอตกตะลึง

ใจของเธอกลับไปดูข่าวและเธอก็จำอย่างอื่นได้

แองจี้เดินไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วและมาถึงข้างกุสตาฟ

“นายเคยรู้จักใครที่ทำงานในครัวนั่นไหม ทำไมนายถึงทำหน้าแบบนี้” แองจี้ถาม ขณะจับแขนซ้ายของกุสตาฟ

กุสตาฟต้องหยุดฝีเท้าอีกครั้ง เขาไม่ตอบแองจี้และไม่หันมามองเธอ แต่จากสีหน้าของเขา แองจี้สามารถรวมสิ่งต่างๆ เข้าด้วยกันได้

นั่นเป็นวิธีที่เธอเข้าใจว่าทำไมเขาถึงมีอาการขุ่นเคืองเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้

“โอ้พระเจ้า นายโอเคไหม” จู่ๆ แองจี้ก็ดึงกุสตาฟเข้ามากอด

เธอวางหัวของกุสตาฟไว้บนหน้าอกของเธอและจับเขาไว้แน่นด้วยท่าทางกังวล

กุสตาฟถูกแองจี้อุ้มไว้ราวกับเด็กทารก แต่เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธความรักของเธอ เขารู้สึกถึงความอบอุ่นที่ร่างกายของเธอระบายออกมา ซึ่งทำให้เขารู้สึกสงบและสบายใจ

หลังจากนั้นไม่นาน พวกเขาแยกจากกัน และแองจี้ขอให้กุสตาฟอธิบายว่าเขาติดต่อกับพนักงานในครัวได้อย่างไร

กุสตาฟตัดสินใจบอกเธอสักเล็กน้อยว่าสิ่งต่างๆ เริ่มต้นขึ้นเมื่อ 5 เดือนก่อนได้อย่างไร

เขาพูดถึงวิธีการทำงานในครัว เนื่องจากถูกลงโทษที่โรงเรียน และจบลงด้วยการสอนทำอาหาร ซึ่งทำให้เขาถูกจ้างในภายหลัง