The Bloodline System ศึกแห่งสายเลือด - ตอนที่ 252: การต่อสู้แบบตัวต่อตัวกับเงา

The Bloodline System ศึกแห่งสายเลือด

ตอนที่ 252: การต่อสู้แบบตัวต่อตัวกับเงา

เธอยังโกรธและเจ็บปวดกับสิ่งที่เกิดขึ้นที่นี่ในวันนี้ เธอเฝ้าดูสมาชิกในกลุ่มของเธอถูกฆ่าอย่างกับสัตว์ และเธอก็โทษตัวเองที่เป็นต้นเหตุ

เธอต้องการหาเพื่อนร่วมทีมที่หายตัวไปจากทุกวิถีทาง และจบลงด้วยการลากเพื่อนร่วมทีมที่เหลือเข้าสู่สถานการณ์ปัจจุบัน

ไม่เพียงแต่เพื่อนร่วมทีมที่พวกเขาตามหาเท่านั้นที่เสียชีวิตแล้ว บางคนที่ตามเธอมาที่นี่ก็เสียชีวิตไปกับเงาเช่นกัน

1 ใน 4 เพื่อนร่วมทีมที่ยังมีชีวิตอยู่ได้สูญเสียแขนซ้ายของเขา เพราะเขาต้องตัดมันออกทันทีที่มันติดเชื้อจากใยสีดําที่ได้รับจากการสัมผัสกับเงา

เขาไม่ต้องการลงเอยด้วยการทําร้ายใคร เนื่องจากร่างกายของเขาถูกบงการ ซึ่งเป็นเหตุผลที่เขาต้องตัดสินใจ

“เราเสียเปรียบเพราะเราอยู่ในบริเวณที่มืดมิด” แองจี้พึมพํา

แองจี้และเพื่อนร่วมทีมของเธอได้หลีกเลี่ยงพื้นที่ที่มีเงาปกคลุม พวกเขาเพราะเงานั้นสามารถจัดการกับสิ่งนั้นได้

สิ่งนี้ไม่เพียงแต่จํากัดระยะการเคลื่อนที่ แต่ยังส่งผลต่อประสิทธิภาพการต่อสู้ด้วย

หากเด็กชายที่แองจี้เพิ่งช่วยชีวิตได้ขยับไปอีกก้าวหนึ่ง เขาจะก้าวเข้าไปในระยะการโจมตีของเงานั้น การจู่โจมเพียงครั้งเดียวคือสิ่งที่เงาต้องการเพื่อจบชีวิตของใครก็ตาม

เงานั้นยืนอยู่ข้างหน้าประมาณ 300 ฟุต พิงบนก้อนหินแหลมคม และเคี้ยวขา ในขณะที่จ้องมองไปที่กลุ่มข้างหน้า ดูเหมือนไม่ใส่ใจ เกือบจะแน่ใจว่าเด็กๆเหล่านี้ไม่สามารถสร้างปัญหาใดๆให้กับมัน

“พวกนายควรไปขอความช่วยเหลือจากกลุ่มอื่น… ฉันมีแผน” แองจี้เสนอ

ทั้งสามข้างเธอจ้องมองที่เธอด้วยท่าทางสับสน

“ไม่ไปกับเราเหรอ?” เด็กเดรดล็อกส์สีขาวถามขึ้น

“ไม่ ฉันต้องอยู่ที่นี่และหยุดมัน มิฉะนั้นเราจะไม่มีใครสามารถออกจากที่นี่ได้สําเร็จ” แองจี้ตอบ

เด็กชายคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้และจําได้ว่าผู้เข้าร่วมเคยหลีกเลี่ยงพื้นที่นี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เนื่องจากข่าวลือเกี่ยวกับภาพเงา ดังนั้นเขาจึงรู้ว่าการหากลุ่มไม่ใช่เรื่องง่าย

แม้ว่าพวกเขาจะพบกลุ่มคน เขาก็สงสัยว่าพวกเขาเหล่านั้นจะเต็มใจช่วยเหลือพวกของตนเองในการจัดการกับเงาหรือไม่

“ไม่ นั่นไม่ใช่ทางเลือก เราจะจัดการกับมันด้วยกัน” เด็กน้อยเปล่งเสียงออกมา

“ถ้าเราทําอย่างนั้น พวกเราจะตายกันหมดที่นี่… อย่างที่ฉันบอก ฉันมีแผน ถ้าพวกนายไม่ไป ฉันก็จะทํามันไม่ได้” แองจี้กล่าว

พวกเขาจ้องมองเธอด้วยสีหน้าครุ่นคิด

ผู้หญิงอีกคนที่มีผมสีเขียวตัดสินใจพูดอะไรบางอย่าง “เธอกําลังวางแผนอะไรอยู่” เธอถาม

“สิ่งที่จะทําให้สิ่งนั้นล้มลงหรือทําให้เสียหายอย่างรุนแรง ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่เป็นไร มันตามไม่ทันฉันแล้ว จําได้ไหม” แองจี้ให้ความมั่นใจกับพวกเขา

“อืม ไม่เป็นไร เราจะไปขอความช่วยเหลืออยู่อย่างปลอดภัย”

ในที่สุด คนอื่นๆในกลุ่มก็เห็นด้วยและเริ่มถอยหลังอย่างช้าๆ

บริเวณนี้มีหิน 3 ถึง 4 ฟุตที่ยื่นออกมาจากส่วนต่างๆของพื้นดิน ซึ่งทําให้เงากระจายไปเกือบทุกที่

อย่างไรก็ตาม เพื่อนร่วมทีมคนหนึ่งของพวกเขาได้ทําลายพวกเขาจํานวนมากก่อนที่เขาจะถูกถอด ซึ่งทําให้ผู้เข้าร่วมมีที่ที่พวกเขาสามารถยืนได้และปลอดภัยจากการถูกทําร้ายด้วยภาพเงา

ด้วยเหตุผลบางอย่าง มันไม่สามารถใช้เงาของสิ่งมีชีวิตได้ แต่สามารถใช้เงาของสิ่งมีชีวิตได้

แองจี้จับตามองภาพเงาขณะที่เพื่อนร่วมทีมขยับไปทางด้านหลัง

ทันใดนั้นพวกเขาก็เริ่มวิ่งไปทางทางเดินหลัง 1000 ฟุต

แองจี้เฝ้ามองดูเงาโดยไม่เคลื่อนไหว ภาพของเงาไม่ได้ทําเหมือนว่าพวกเขากําลังพยายามหลบหนี

มันยังคงกินส่วนต่างๆ ของร่างกายต่อไป

ในไม่กี่วินาที เพื่อนร่วมทีมของแองจี้ก็หายไปจากสายตา

“ตอนนี้เหลือแค่แกกับฉัน” แองจี้พูดด้วยน้ําเสียงปวดร้าวขณะที่คิ้วของเธอขมวดเข้าหากัน

“ฉันจะต้องใช้มัน… ฉันไม่สนว่าจะถูกฝังที่นี่หรือไม่ ฉันจะไม่ปล่อยให้สิ่งนี้วิ่งอาละวาดฆ่าผู้บริสุทธิ์มากขึ้น” น้ําตาของแองจี้ไหลออกมาเล็กน้อย ขณะที่เธอมาถึงข้อสรุปนี้

“ฮี่ฮี่ฮี่ อันที่อร่อยที่สุดถูกทิ้งไว้ข้างหลัง! “แพล่บ” ตอนนี้สิ่งรบกวนหายไปแล้ว ฉันจะได้สนุกกับแกอย่างเหมาะสม

เงาค่อยๆ เคลื่อนเข้าสู่พื้นดินเมื่อคําพูดเหล่านั้นถูกเปล่งออกมา

ซวบ!

แองจี้ก็รีบออกไปเช่นกัน

เมื่อภาพเงาค่อยๆ เคลื่อนออกจากพื้นไปทางด้านขวาจากตําแหน่งเริ่มต้นของแองจี้ ไม่กี่ฟุต เธอก็หายตัวไป

พลั่บ!

เขาอีกอันงอกออกมาจากหน้าผากของแองจี้ ขณะที่เธอเริ่มวิ่งเป็นวงกลมรอบบริเวณใกล้เคียง

ซวบบบบบบบบบบ!

ภาพเงานั้นตกตะลึงอย่างยิ่งเมื่อยืนอยู่กับที่ จ้องมองที่ภาพติดตาหลายภาพที่วนเวียนอยู่รอบๆ

ไม่สามารถบอกได้ว่าแองจี้ อยู่ที่ไหนในขณะนี้เนื่องจากความเร็วอันมหาศาลของเธอ

“น้ําลายไหลเลย มันคงจะยิ่งอร่อยขึ้นไปอีก ฉันอดใจรอที่จะกินเขาไม่ไหวแล้ว…” ทันใดนั้นเงาก็สัมผัสได้ถึงบางสิ่งและหยุดพูดชั่วคราว

พลังงานสีขาวเริ่มก่อตัวรอบๆ ภาพที่มองเห็นได้หมุนเวียนอยู่รอบๆ

มันสามารถสัมผัสได้ถึงพลังทําลายล้างมหาศาลจากพลังงานสีขาวที่ไหลเวียนอยู่รอบๆแองจี้

ซวบบบบบ!

แองจี้ยังคงวิ่งไปรอบๆ และสร้างพลังทําลายล้างสีขาวรอบๆ ตัวเธอ

เงาเริ่มค่อยๆเลื่อนลงมาที่พื้นและปรากฏในที่ต่างๆ ที่พยายามจะจับร่างของแองจี้ แต่ก็ไม่มีประโยชน์

เมื่อมันเข้ามาใกล้เกินไป มันก็ถูกทําลายโดยกองกําลังที่รวมตัวกันรอบๆแองจี้

“เป็นไปไม่ได้ เจ้าตัวน้อยนี้ มันจ้องไปที่ภาพหลังของแองจี้จากตําแหน่งตรงกลาง

ตอนนี้แองจี้รวบรวมพลังงานจนพื้นเริ่มสั่นสะเทือน และก้อนหินที่ยื่นออกมาจากเพดานก็เริ่มพังทลาย

“ฮิฮิฮิ ดี ดีจัง… มันจะทําให้แกอร่อยขึ้นเท่านั้น” ฟันแหลมๆ ชุดใหญ่ถูกเปิดเผยขณะที่มันหัวเราะ

แองจี้ขมวดคิ้วมากขึ้น เมื่อเธอพุ่งเข้าหาภาพเงาโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อปลดปล่อยพลังงานที่รวบรวมไว้เมื่อเธอเข้าไปใกล้

ทันใดนั้นเงาก็ยิ้มอีกครั้งและตบมือลงกับพื้น

ปะ!

พลังงานมืดกระจายออกจากตําแหน่งในทันใด และเส้นเอ็นสีดํา เงาก็พุ่งออกมาจากทุกส่วนของพื้นดิน

ชวิ่งๆๆ!

ขาของแองจี้ถูกมัดด้วยไม้เลื้อยเหล่านี้

“ฮะ?” เนื่องจากจู่ๆ สายใยก็ขัดขวางการเคลื่อนไหวของเธอ และความเร็วทั้งหมดที่รวบรวมได้ เธอจึงพบว่าตัวเองตีลังกาไปข้างหน้า

ร่างของ แองจี้ หมุนไปในอากาศก่อนจะกระแทกเข้ากับผนังด้านข้าง

กําแพงสั่นสะเทือนและก้อนหินก้อนใหญ่แตกออกจากกันก่อนที่จะตกลงไปที่ส่วนล่างของร่างกายของเธอ

“อัก!” แองจี้กรีดร้องด้วยความเจ็บปวดขณะที่ส่วนปลาย แหลมของหินแทงเข้าที่ต้นขาซ้ายของเธอ

“ฮี่ฮี่ฮี่ ฉันจะชอบชิมเนื้อของแกนะ !” เงาเปล่งเสียงออกมาเมื่อเข้าใกล้แองจี้

มันหมอบและดึงหินออกจากเธอก่อนจะยกเธอขึ้น

” ปล่อยเธอไป!”

ได้ยินเสียงดังมาจากด้านหลัง