The Bloodline System ศึกแห่งสายเลือด - ตอนที่ 260: ต่อสู้กับฝูงชน

The Bloodline System ศึกแห่งสายเลือด

ตอนที่ 260: ต่อสู้กับฝูงชน

“ที่เราเคยเห็นมาจนถึงตอนนี้มีตาสีม่วงเป็นประกาย และหลังจากซุ่มโจมตีไปในทิศทางเดียวกันได้สําเร็จ… แย่เกินไปที่เราไม่สามารถสังเกตพวกมันต่อไปได้ เนื่องจากการรบกวนการส่งสัญญาณ แต่เห็นได้ชัดว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นที่นี่” อีกคนหนึ่งเปล่งเสียงออกมาอีกครั้ง

“ฉันสงสัยว่ามีการควบคุมจิตใจ แต่ฐานข้อมูลของเราไม่ได้พูดถึงใครที่มีความสามารถนั้นในหมู่ผู้ต้องขัง… ผู้เข้าร่วมที่มีความสามารถที่เกี่ยวข้องกับการควบคุมจิตใจจะไม่สามารถดําเนินการในระดับดังกล่าวได้”

“คุณเห็นไหมว่าพวกเขาทั้งหมดกําลังมุ่งหน้าไปยังทิศทางเฉพาะของซากปรักหักพังเป็นจํานวนมาก”

ทุกคนจ้องไปที่การคาดการณ์และสังเกตว่าเป็นกรณีนี้จริงๆ ประมาณ 4 ภาพที่แตกต่างกันแสดงให้เห็นว่าผู้เข้าร่วมที่มีดวงตาสีม่วงเป็นประกายเคลื่อนไหวเป็นกลุ่มในตําแหน่งต่างๆผ่านทางเดิน

เมื่อแผนที่ซากปรักหักพังปรากฏ จะเห็นได้ว่าพวกเขาทั้งหมดมุ่งหน้าไปในทิศทางเดียวกัน ล้อมรอบมันจากเส้นทางต่างๆราวกับว่า พวกเขากําลังพยายามดักจับอะไรบางอย่าง

พวกเขาดูการฉายภาพและสั่งให้สัญญาณควบคุมกล้องที่มองไม่เห็นให้ติดตามผู้เข้าร่วมการแข่ง อย่างไรก็ตามยิ่งพวกเขาส่งสัญญาณไปการส่งสัญญาณเหล่านั้นก็ยิ่งแย่ลง

ดูเหมือนว่าพื้นที่ที่พวกเขามุ่งหน้าไปจะมีความเข้มข้นของพลังงานสูงกว่า

“ฉันแนะนําให้เราส่งคนไปที่นั่นเพื่อตรวจสอบเหตุการณ์ประหลาดเหล่านี้”

– “เราไม่สามารถเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับขั้นตอนการทดสอบได้ เราต้องปล่อยให้พวกเขาจัดการกับสถานการณ์ที่อาจเกิดขึ้นภายในตัวเอง นั่นคือวิธีที่เราสามารถรู้ได้ว่าพวกเขาอยู่ที่นี่จริงๆหรือไม่”

“จะเกิดอะไรขึ้นถ้าสถานการณ์เกินความสามารถของพวกเขา”

“ทีมวิจัยได้ตรวจสอบซากปรักหักพังอย่างถูกต้องแล้วก่อนที่จะเริ่มเฟสที่ 5 ดังนั้นฉันเชื่อว่าผู้สมัครที่มีศักยภาพจะสามารถจัดการกับมันได้หรือไม่

กลุ่มคนที่อยู่สูงกว่าโต้เถียงกันไปมาเกี่ยวกับการตัดสินใจเกี่ยวกับสถานการณ์ปัจจุบัน

ผู้บัญชาการผู้ยิ่งใหญ่ชิออน มีสีหน้าครุ่นคิด ในขณะที่เขาเอนไปข้างหน้าและวางมือที่ประสานกันไว้บนโต๊ะ

“ฉันเห็นด้วยกับพวกเขา ผู้บัญชาการที่ยิ่งใหญ่ชิออน… เราสามารถส่งคนเข้าไปด้วยคําสั่งได้แต่ต้องกําชับว่าห้ามเข้าไปยุ่งดีไหมครับ” ในที่สุดยังโจ ก็เลือกข้างเขา

ผู้บัญชาการผู้ยิ่งใหญ่ชิออนยังคงนั่งด้วยสีหน้าครุ่นคิด

ทั้งห้องเงียบลงเพราะพวกเขาบอกได้ว่าเขากําลังจะตัดสินใจที่สําคัญ

“คนแก่ทั้ง 4 คนนั้นปล่อยให้ฉันเฝ้าสังเกตช่วงสุดท้ายโดยไม่มีแผนที่จะเข้าร่วม ตอนนี้ฉันต้องตัดสินใจเองทั้งหมด” ผู้บัญชาการผู้ยิ่งใหญ่ชิออนถอนหายใจเบาๆขณะที่เขาคิด

“เราจะส่งเจ้าหน้าที่เข้าไปสังเกตการณ์เหตุการณ์ด้วยคําสั่งไม่ให้เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับพวกเขา… เจ้าหน้าที่จะเข้าไปแทรกแซง ก็ต่อเมื่ออันตรายของสถานการณ์อยู่เกินระดับที่ผู้เข้าร่วมสามารถรับมือได้” ผู้บัญชาการผู้ยิ่งใหญ่ซิออนเปล่งเสียงออกมา

“เจ้าหน้าที่จะแทรกซึมเข้าไปในซากปรักหักพังในฐานะผู้ต้องขังคนใหม่… ปัญหาเดียวในตอนนี้คือส่งใครไป” ผู้บัญชาการใหญ่ชิออนกล่าวเสริม

“อืม ผู้บัญชาการผู้ยิ่งใหญ่ชิออน…. ผมมีคนในใจแล้ว” ยังโจกล่าวด้วยใบหน้าที่ตรงไปตรงมา แต่ภายในใจของเขามีรอยยิ้ม

“ด้วยวิธีนี้ ความลับของเขาจะถูกเปิดเผยแก่ฉัน” ยังโจคิด

“โอ้ แล้วนั่นคือใครล่ะ หนุ่มน้อยยังโจ” ผู้บัญชาการที่ยิ่งใหญ่ชิออน ถามในขณะที่ใช้นิ้วลากเคราสีเหลืองของเขา

“เขา” ก่อนที่ยุนโจจะพูดจบประโยค ก็มีเสียงดังของการปะทะกัน

ประตูถูกกระแทกไปด้านข้างด้วยเท้า รองเท้าส้นเตี้ยผู้หญิงสีน้ําเงินเป็นสิ่งแรกที่สังเกตเห็นเพราะมันมีหน้าที่ทําให้ประตูพัง

ฉับ! ฉับ! ฉับ! ฉับ!

หญิงสาวที่มีผมสีขี้เถ้าแสนสวยและแสดงท่าทางเฉยเมยเดินเข้า มา เธอสวมชุดสีแดงยาวถึงเข่าและสวมแจ็กเก็ตสีเขียวยาวพาดบ่า

คนๆนั้นบังเอิญเป็นครูเอมมี

“เธอกําลังมาทําอะไรที่นี่?”

นี่คือความคิดของทุกคนเมื่อเธอเดินเข้ามา

“ผมขอโทษครับท่าน เธอเข้ามาก่อนที่ผมจะสามารถหยุดเธอได้” เจ้าหน้าที่ชายคนหนึ่งวิ่งเข้ามาข้างหลังเธอเพื่อขอโทษแก่เจ้า หน้าที่คนอื่นๆ

“ไม่ต้องห่วง เจ้ากลับไปทํางานเถอะ” ผู้บัญชาการใหญ่ชิออน หยุดเจ้าหน้าที่ก่อนจะพูดต่อ

“นายพูดอะไรเกี่ยวกับการส่งคนเข้าไปในนั้น…” เอมมีพูดขึ้นขณะยืนอยู่หน้าโต๊ะใหญ่

ยังโจเหล่ตา ในขณะที่จ้องมองเอมี่ “ตัวแปรที่ไม่คาดคิดได้ปรากฏขึ้น”

ตุ้บ! บึ้ม! ตุ๊บ! บึ้ม! บึ้ม! ซวบบบ! บึ้ม

เสียงการโจมตีดังขึ้น ในขณะที่การต่อสู้ระหว่างบุคคลหนึ่งกับกลุ่มผู้เข้าร่วมเล่นในส่วนใดส่วนหนึ่งของซากปรักหักพัง

ปัจจุบันกุสตาฟรายล้อมไปด้วยผู้เข้าร่วมจํานวนมากที่ถูกควบคุมโดยหิน

ก่อนหน้านี้หลังจากทราบตําแหน่งของเขา กุสตาฟต้องกระโดดลงจากก้อนหิน เนื่องจากการทิ้งระเบิดของการโจมตี ตอนที่เขาทําอย่างนั้น เขารู้ว่าเขาต้องเผชิญหน้ากับกลุ่มคนเหล่านี้แน่นอน

ร่างกายของเขาไม่ได้ถูกพรางตัวอีกต่อไป ดังนั้นพวกผู้เข้าทดสอบจึงมองเห็นเขาได้ เว้นแต่เขาจะทําการเปลี่ยนแปลงซ้ําแล้วซ้ําเล่า เพื่อผสมผสานเข้ากับสภาพแวดล้อมขณะต่อสู้กับพวกผู้เข้าร่วมเหล่านั้น ซึ่งเป็นไปไม่ได้

เป้าหมายของพวกเขาคือการพากุสตาฟไปที่หินที่ควบคุมพวกเขาอยู่ ดังนั้นพวกเขาจึงออกแรงเต็มที่ตามที่ถูกควบคุม

กุสตาฟต้องต่อสู้กับกลุ่มนี้โดยไม่ได้ตั้งใจที่จะฆ่า ที่เป็นเพราะเขารู้สึกว่าการฆ่าผู้เข้าร่วมจํานวนนี้จะทําให้เกิดปัญหากับเขาในอนาคต โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกเขาถูกควบคุมโดยจิตใจ

สิ่งนี้ไม่ได้ทําให้เขาต้องออกแรงโจมตีออกไปเพราะค่าสถานะของเขายังคงลดลงครึ่งหนึ่ง

บึ้มบึ้ม

กุสตาฟบล็อกการโจมตีเต็มกําลัง 2 ครั้งด้วยแขนของเขาไขว้ จากผู้เข้าร่วมที่มีรูปร่างใหญ่โต

เขาเคลื่อนที่ถอยหลังเล็กน้อยและใช้แรงพลิกตัว เตะหน้าผู้เข้าร่วม 2 คนไปทางตรงข้าม

“อัก!” กุสตาฟกระอักเลือดไปทางด้านข้างและทําความสะอาดริมฝีปากของเขา ก่อนที่จะกระโดดขึ้นไปหลบการโจมตีที่มุ่งหน้าไปยังทิศทางของเขา

เขาเหวี่ยงหมัดและขาของเขา กระแทกผู้เข้าร่วมรอบๆตัวเขาซ้ําแล้วซ้ําเล่า

ทุกการเตะและต่อยของกุสตาฟทําให้พวกเขาโบยบิน อย่างไรก็ตาม กุสตาฟยังโดนโจมตีอยู่บ้าง เนื่องจากจํานวนของคนที่กุสตาฟต้องต่อสู้ด้วย เขาไม่สามารถหลบมันทั้งหมดได้