The Bloodline System ศึกแห่งสายเลือด - ตอนที่ 47
ตอนที่ 47: พลังแห่งการสร้างสรรค์
ยูฮิโกะจ้องมองไปที่กลุ่มคนที่กำลังเดินเข้ามา พร้อมกับความตกใจที่มองเห็นได้บนใบหน้าของเธอ
“ นั่นสินะ … เขาเป็นคนแบบนั้นได้ยังไงกัน?” ยูฮิโกะจ้องมองเด็กหนุ่มผมบลอนด์ที่อยู่ตรงกลาง ซึ่งกำลังเดินเข้ามาหาด้วยสีหน้าเรียบเฉย
อีกประเด็นที่น่าประหลาดใจสำหรับเธอคือกุสตาฟจ้องมองไปในทิศทางของเธอ แต่ไม่มีลักษณะของความรักและการบูชาปรากฏให้เห็นเหมือนเมื่อก่อนทุกครั้งที่เขาเห็นเธอ
ในความเป็นจริงไม่มีการแสดงออกใดเลยต่างหาก เธอไม่สามารถอ่านความคิดของเขาผ่านการแสดงออกของเขาได้ ไม่ว่าเขาจะดีใจหรือเสียใจที่ได้เห็นเธอตื่นเต้นหรือโกรธก็ไม่มีปฏิกิริยาใด ๆ เขาจ้องมองเธอราวกับว่าเขาไม่เคยเห็นเธอมาก่อน ซึ่งทำให้เธอรู้สึกตะลึง
“เฮ้ กุสตาฟทางนี้” มาสึบะโบกมือให้กุสตาฟ ขณะที่เขาร้องเรียก
นี่เป็นการยืนยันตัวตนของกุสตาฟ ซึ่งยูฮิโกะกำลังตั้งคำถามในใจของเธอก่อนหน้านี้
กุสตาฟเดินไปทางด้านซ้ายโดยไม่สนใจสายตาและคำพูดของฝูงชน
“ ค่าตอบแทนของฉันสำหรับการเข้าร่วมการดวลของคุณคือ 20,000 ” กุสตาฟเปล่งเสียงออกมาทันทีเมื่อเขาไปถึงฝั่งของมาสึบะ
มาสึบะมีรอยยิ้มบิดเบี้ยวบนใบหน้าของเขา เมื่อได้ยินเช่นนั้น “เอิ่ม … ไม่เป็นไร” เขาพยักหน้าหลังจากตอบ
“และทุกๆ 2 นาทีที่ฉันอยู่ที่นี่จำนวนเงินจะเพิ่มขึ้น 5000 ” กุสตาฟกล่าวเสริม
ดวงตาของมาสึบะเกือบจะหลุดออกจากเบ้า แต่หลังจากนั้นไม่กี่วินาทีเขาก็พยักหน้าด้วยความพ่ายแพ้
‘ฉันหวังว่าคุณจะใช้เวลาของคุณในการต่อสู้กับเธอ แม้ว่าฉันจะสงสัยว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม‘ กุสตาฟกล่าวภายใน
“ นั่นคือคนที่นายแพ้มางั้นเหรอ?” ผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้างๆยูฮิโกะถามด้วยท่าทางรังเกียจ
“ใช่นี่คือกุสตาฟ” มาสึบะทำหน้าที่เป็นสะพานแนะนำกุสตาฟให้ทั้งยูฮิโกะและหญิงสาวที่อยู่ข้างๆเธอ เขาไม่รู้เลยว่าพวกเขารู้จักกุสตาฟแล้ว
“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า นี่มันตลกจริงๆเจ้าแพ้ไอ้ถังขยะและเชื่อว่าจะชนะยูฮิโกะได้ใช่ไหม นายต้องฝันไปแล้วแน่ๆ!” ผู้หญิงนอกเหนือจากยูฮิโกะที่มีผมสีเกาลัดจ้องมองกุสตาฟเหมือนเขาเป็นนักต้มตุ๋น
กุสตาฟกลับจ้องมองด้วยความไม่มั่นใจ
“ เขาเป็นแค่คนไร้ประโยชน์ที่รู้วิธีใช้ยาเสริมพลังสายเลือด … เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?” เธอเปล่งเสียงออกมาอีกครั้ง คำถามที่เธอถามก็คือสิ่งที่ยูฮิโกะสงสัยว่า ‘เขามาที่นี่ได้ยังไง? เขาสามารถเข้าถึงชั้นสุดท้ายได้อย่างไร?
มาสึบะตะลึงกับคำพูดของหญิงสาวเขาหันไปจ้องกุสตาฟก่อนจะหันกลับมามองสาว ๆ
– “ยาเพิ่มพลังสายเลือดงั้นเหรอนั่นดูเข้าใจได้“
– “ไม่มีทางอื่นที่ฉันจะเห็นเกรด F เอาชนะเกรด B ได้!”
– “มาสึบะเพิ่งพ่ายแพ้อย่างไม่ยุติธรรมเหรอ?”
นักเรียนในบริเวณใกล้เคียงพูดกันเองหลังจากได้ยินเรื่องนั้น
มาสึบะได้ตระหนักแล้วว่าพวกเขาต้องรู้จักกันมาก่อนหน้านี้
ด้วยสถานที่ที่วุ่นวายในที่สุดหัวหน้างานคนหนึ่งก็พูดขึ้น
“กุสตาฟชนะการดวลกับมาสึบะอย่างยุติธรรมและตรงไปตรงมา อย่าทำลายชื่อเสียงของคนชนะที่โปร่งใสคนนั้น!” หัวหน้างานโบลาเปิดเผย
เขาเป็นหัวหน้างาน ดังนั้นเขาจะรู้เรื่องนี้มาก ถ้าคนที่ต้องใช้ยาเพิ่มประสิทธิภาพ เขาก็จะสามารถบอกได้ในแว๊บแรกทันที
การเปิดเผยของเขาทำให้สถานที่แห่งนี้เงียบลง ไม่มีทางที่ใครจะเชื่อหญิงสาวมากกว่าหัวหน้างาน โบลาแน่นอน บางคนเริ่มมองเธอแปลก ๆ ด้วยความสงสัยว่าเธอกำลังเล็งไปที่อะไร
“ ถ้าเขาเป็นขยะ ทุกคนก็ต้องเป็นขยะเหมือนกัน เพราะฉันค่อนข้างมั่นใจว่าเขาจะเอาชนะทุกคนที่นี่ได้” มาสึบะหัวเราะ ขณะที่เขาพูด ทำให้ทุกคนพูดไม่ออกอีกครั้ง พวกเขาคิดถึงสิ่งที่เขาพูดและตระหนักถึงสิ่งนั้นมากที่สุด พวกเขาที่นี่ไม่สามารถเอาชนะมาสึบะได้ ผู้ชมที่แข็งแกร่งที่สุดที่นี่จะผูกสัมพันธ์กับเขาเท่านั้น ดังนั้นคำพูดของเขาจึงดูเข้าท่า แต่พวกเขาก็ยังคงมีความไม่เต็มใจอยู่ในใจ
เด็กสาวผมเกาลัดกัดฟันด้วยความรำคาญ “ยูฮิโกะจำแผนของเราได้ไหม … ตอนนี้เรารู้แล้วว่าใครเป็นคนเกรด F คนนั้น แผนนั่นคือเขาต้องถูกประหารชีวิตด้วยความรุนแรงเป็นสองเท่า” เธอกระซิบข้างหูยูฮิโกะ
“เธอไม่ต้องบอกฉันหรอกเคียร่า … มองบนใบหน้าของมันแล้วก็ทำให้ฉันหงุดหงิดทุกที!” ยูฮิโกะพูดขณะจ้องมองกุสตาฟที่ไม่แม้แต่จะปกป้องตัวเองเมื่อคนอื่นพูดถึงเขาในทางที่ไม่ดี
“ กุสตาฟคุณคิดว่าฉันจะชนะไหม?” มาสึบะถามด้วยรอยยิ้ม ดูเหมือนเขาจะเอากุสตาฟคิดว่ากุสตาฟเป็นเพื่อนของเขาไปแล้ว
“ ไม่ คุณจะแพ้” กุสตาฟตอบห้วนๆ
มาสึบะรู้สึกเหมือนถูกยิงเข้าที่ศีรษะ หลังจากได้ยินแบบนั้น แต่เขาก็ไม่ยอมกลับออกมาจากเวที
“ ปล่อยให้ผู้เข้าร่วมการดวลขึ้นเวทีเดี๋ยวนี้” หัวหน้างานซัมซูน่า พูดขณะแสดงท่าทางที่เวที
ยูฮิโกะและมาสึบะขึ้นไปบนเวทีหลังจากได้ยินเสียงสัญญาณนั้น
มาสึบะยิ้ม ขณะที่เขายืนอยู่ตรงหน้ายูฮิโกะ
“ถ้าคิดว่านายจะเอาชนะฉันได้ แต่นายกลับโดนถังขยะ … ก็อย่างที่เคียร่าพูดไปแล้ว นายต้องถูกหลอกแน่ ๆ ฮ่าๆ ” ยูฮิโกะกล่าวด้วยท่าทางที่มืดมน
“เธอยังคงเรียกเขาแบบนั้นอีก … ชิ ฉันหวังว่าเธอจะไม่จบลงเหมือนที่ฉันเคยทำลงไป” มาสึบะส่ายหัวด้วยความสงสาร ขณะที่เขาพูด
หัวหน้างานซัมซูน่าถามทั้งสองฝ่ายว่าพร้อมหรือยัง พวกเขาก็ตอบสนองทันทีด้วยการพยักหน้า
“ เริ่มการดวลกันเถอะ” ซัมซูน่ากล่าวเสริม
“ ย่าห์!” มาสึบะถูกพุ่งเข้าหาโดยยูฮิโกะทันที
ทันใดนั้นเกล็ดสีดำก็เริ่มปรากฏขึ้นทั่วร่างกายของเขา ในขณะที่เขาพุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็ว ในขณะที่ยูฮิโกะตอบสนองโดยการเอาเส้นผมออกจากศีรษะของเธอและยืดมันไปข้างหน้า
สวี้!
มาสึบะเหวี่ยงฝ่ามือออกไปทางยูฮิโกะในเวลานั้น
เส้นผมของยูฮิโกะยืดออก และทันใดนั้นมันก็กลายเป็นไม้เบสบอลที่เธอใช้เหวี่ยงไปทางมือที่กำลังเข้ามา
บึ้ม!
ค้างคาวพุ่งเข้าใส่แขนขวาของมาสึบะอย่างรุนแรง แต่ก็ถูกทุบเป็นชิ้น ๆ เมื่อเขาเข้าประชิดตัวเธอได้
มาสึบะยิ้ม ขณะที่แขนของเขาก้าวไปข้างหน้ายูฮิโกะ
ซ๊วฟ ๆ !
ยูฮิโกะหมอบตัวลงหลบแขนของเขา ขณะที่เธอดันมือขวาออกแล้วกระแทกเข้าที่ด้านขวาของมาสึบะ
บั้บ!
การประชิดตัวของยูฮิโกะไม่มีผลกระทบใด ๆ
นี่เป็นเพราะสายเลือดของมาสึบะที่ทำให้เขามีเกล็ดป้องกัน ซึ่งทำให้เขาเร็วขึ้นและแข็งแกร่งขึ้น ในการต่อสู้กับกุสตาฟก่อนหน้านี้ เขาไม่มีโอกาสเปิดใช้งานมันก่อนที่เขาจะถูกน็อคเลย
มาสึบะยิ้ม“ เธอจะต้องทำได้ดีกว่านั้นเพื่อทำร้ายฉันให้ได้” เขาพูดพร้อมกับแกว่งขาขวาขึ้นไป เพื่อจับกับแขนของยูฮิโกะ
บึ้ม!
ขาขวาของเขาเตะแขนเธอให้มันออกไป เขากำลังจะติดตามการโจมตีอีกครั้ง แต่เมื่อจู่ๆเขาก็รู้สึกหนักอึ้งทันที
ดั้ม!
เขาคุกเข่าลงกับพื้นพร้อมกับปฏิกิริยาที่ตกใจ
– “หืมมมม! เสื้อผ้าของเขากลายเป็นแจ็คเก็ตน้ำหนักโลหะไปแล้วเหรอ?” มีคนเปล่งเสียงออกมาจากฝูงชน
นั่นคือตอนที่มาสึบะ สังเกตเห็นเสื้อผ้าท่อนบนของเขาตอนนี้เป็นสีดำและโลหะในแบบแจ็คเก็ต ยูฮิโกะใช้ความสามารถของเธอ ในการเปลี่ยนเสื้อผ้าของเขา เมื่อทำการประชิดตัวตอนก่อนหน้านี้ มันมีน้ำหนักเกินกว่าที่เขาจะรับมือได้ ซึ่งส่งผลต่อความคล่องตัวของเขา
เขาต้องการที่จะดึงมันออกจากตัวเอง แต่ก่อนที่เขาจะทำได้เขาสังเกตเห็นไม้ตีโลหะแกว่งเข้าหาใบหน้าของเขาในขณะที่เขายังอยู่ในท่าคุกเข่า
บั้ก!
ไม้ตีโลหะพุ่งตรงเข้าที่ด้านซ้ายของใบหน้าของเขาทุบจมูกและฟันของเขาไปหลายซี่
มาสึบะล้มลงกับพื้นพร้อมกับคายเศษฟันออกมา
ยูฮิโกะเป็นคนที่ถือไม้ตีนั่น
ใบหน้าด้านซ้ายของมาสึบะฟกช้ำอย่างไร้ความปราณี ตาของเขาบวมขึ้นและดูดำเหมือนหมีแพนด้า แต่เขายังไม่พร้อมที่จะยอมแพ้
‘รูปแบบที่สอง‘ เขาร้องออกมาในใจ ขณะที่เกล็ดบนร่างกายของเขาเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในแต่ละครั้งมันมีขนาดเล็กลงกว่าเดิม
เขาจับแจ็คเก็ตโลหะและฉีกมันออกจากกันแล้วโยนไปด้านข้างก่อนจะกระโดดขึ้นด้วยความรุนแรง
“นายควรจะนอนลงนะ” ทันใดนั้นเขาก็กระโดดขึ้น และเสียงผู้หญิงที่นุ่มนวลดังเข้าหูของเขา
ยูฮิโกะถือก้อนกรวดและเธอกำลังยกขึ้นมัน
มาสึบะตัดสินใจว่าเขาจะไม่ให้โอกาสเธอทำทุกอย่างที่เธอวางแผนไว้ และรีบออกไป แต่ในทันทีที่เขาทำเธอก็ขว้างก้อนกรวดมาทางเขาทันที
ซวี้!
‘นี่มันเรื่องตลกโง่ ๆ แบบไหนกันนะ?’ มาสึบะยิ้มเยาะ ขณะที่พุ่งไปข้างหน้า ขณะที่มองดูก้อนกรวดที่เดินทางมาหาเขากลางอากาศ
ทันใดนั้นรอยยิ้มของเขาก็เริ่มบิดเบี้ยว อันดับแรกจากรอยยิ้มไปสู่ความสับสนกลายเป็นความกลัว เพราะต่อหน้าต่อตาเขาก้อนกรวดก็มีขนาดเพิ่มขึ้นเมื่อมันเคลื่อนเข้ามาหาเขาทันที
มาสึบะต้องการที่จะย้ายไปด้านข้างเพื่อหลบ แต่มันก็สายเกินไปแล้วเมื่อก้อนกรวดได้เปลี่ยนเป็นก้อนหินขนาดใหญ่ที่ปกคลุมแนวสายตาของเขาทั้งหมด
บู้ม!
ก้อนหินดังกล่าวกระแทกเข้าใส่มาสึบะและเดินหน้าต่อไปโดยไม่ลดความเร็วจนทำให้เขาตกจากเวที
“ยูฮิโกะชนะการดวลครั้งนี้” หัวหน้างานซัมซูน่าตะโกนออกมา
หัวหน้างานโบลาพุ่งเข้าหาก้อนหินแล้วกระแทกฝ่ามือของเขาเข้ามาทำให้มันแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
มาสึบะได้จากไปบนพื้นแล้ว เกล็ดของเขาหดกลับเข้าไปในร่างกายของเขา ซึ่งมันเต็มไปด้วยเลือด
ฝูงชนจ้องไปที่ยูฮิโกะด้วยความชื่นชมและเสียงโห่ร้องดังขึ้น
พวกเขาคาดหวังสิ่งนี้ไว้แล้วแม้ว่ามาสึบะจะเป็นเกรด B เหมือนเธอก็ตาม แต่สายเลือดของยูฮิโกะ เป็นประเภทการสร้างที่ไม่เหมือนใคร ซึ่งทำให้เธอสามารถเปลี่ยนสสารให้เป็นสิ่งที่เธอต้องการได้ ดังนั้นแม้แต่อากาศก็สามารถเปลี่ยนเป็นสิ่งที่เธอต้องการได้หากตรงตามข้อกำหนดที่เหมาะสม
หัวหน้างานโบลาวางยารักษาไว้ในปากของมาสึบะและเขาก็เริ่มการรักษาในอัตราที่ตามองเห็นได้
ยูฮิโกะไม่ได้ลงจากเวทีหลังจากชนะเธอยืนจ้องคนตรงหน้าอยู่ที่นั่น
ทุกคนมองไปตามสายตาของเธอ และสังเกตเห็นว่าเธอจ้องมองไปในทิศทางของกุสตาฟ
“ กุสตาฟ ฉันขอท้าดวล!” เธอเปล่งเสียงออกมา ในขณะที่มองไปหากุสตาฟด้วยสายตาที่รุนแรง
————————————————————–