The Bloodline System ศึกแห่งสายเลือด - ตอนที่ 61

ตอนที่ 61: งูซาวารินเนียเลือดผสม

บึ้ม!

มันระเบิดด้วยพลังที่ไม่อาจหยั่งรู้ได้ ซึ่งมีคลื่นพลังงานทำลายล้าง ซึ่งแผ่กระจายไปทั่วบริเวณโดยรอบ

บริเวณใกล้เคียงทั้งหมดถูกทำลายเป็นผุยผงรวมทั้งผนังกระจก

พวกเขาควรจะรักษาตัวเองทุกครั้งที่ได้รับความเสียหาย แต่พวกมันถูกทำลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ก่อนที่พลังงานจะสัมผัสได้

พลังงานโหมกระหน่ำไปทั่วบริเวณใกล้เคียง อีก 2-3 วินาทีก่อนที่สถานที่นั้นจะสงบลงอีกครั้ง

หมอกเล็ก ๆ เริ่มสลายไปอย่างช้าๆ

แต่ถึงแม้ทุกที่จะสงบลง แต่สภาพแวดล้อมก็เต็มไปด้วยการทำลายล้าง

ทุกอย่างอยู่ในความโกลาหล

ชิ้นส่วนอุปกรณ์แตกกระจายเป็นชิ้น ๆ เช่นเดียวกับ AI ปืนใหญ่ที่ยิงพลังงานก็ได้ถูกหลอมละลายจนเหลือเพียงครึ่งขา ส่วนบนที่เป็นปืนใหญ่นั้นไม่สามารถพบได้ที่ไหนเลย

ในขณะที่หมอกกระจายไปทั่วซากศพที่มีส่วนของร่างกายที่ไม่สมบูรณ์นั้น เราสามารถมองเห็นได้ว่ามันกระจัดกระจายไปทั่วทุกสถานที่

แขนขาที่ขาดและส่วนต่างๆของร่างกายแผ่กิ่งก้านสาขาไปทั่วสถานที่

เลือดสีดำกระเซ็นไปทั่วผนัง เห็นได้ชัดว่าเลือดถูกเผาไหม้ เนื่องจากรังสีมหาศาลจากการระเบิดของพลังงาน

หลังคาถูกระเบิดจนเกือบเปิดหมด

น่าแปลกใจที่ชายในชุดสูทสีน้ำเงินยืนอยู่ตรงข้ามกับจุดที่เกิดระเบิด

ไม่มีคราบเลือดหรือคราบสกปรกแม้แต่ชิ้นเดียวบนชุดสูทของเขา เขาเป็นคนเรียบร้อยเหมือนเดิมรูปลักษณ์ของเขาตรงกันข้ามกับสภาพแวดล้อม

นี่ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากยังและใบหน้าของเขายังคงเจือด้วยความเย็นชาและห่างเหิน แม้จะเห็นการทำลายล้างรอบตัวเขาก็ตาม

“ มันยังไม่แตกไปเลยใช่มั้ย” ยังจ้องมองไปที่หินสีเขียวที่ตั้งอยู่ในสถานที่

เช่นเดียวกับก้อนหินก้อนนั้นที่ไม่มีรอยขีดข่วนแม้แต่ที่เดียวหลังจากการระเบิดครั้งใหญ่

“ แจ็คพวกเราจะต้องย้ายไปยังสถานที่ต่อไป” ยังกล่าว ขณะที่เขาหันกลับไป

นักวิทยาศาสตร์ที่สวมแว่นตาอยู่ข้างหลังเขา นอกจากนี้เขายังไม่มีรอยขีดข่วนบนร่างกายเลยแม้แต่ครั้งเดียวเช่นกัน

“ได้ครับคุณยัง” เขาตอบพร้อมกับถอนหายใจหลังจากมองไปรอบ ๆ

ไม่มีนักวิทยาศาสตร์คนใดที่รอดชีวิต พวกเขาทั้งหมดถูกฉีกออกจากกันด้วยพลังงาน

‘สมองดีๆที่ไร้ประโยชน์’ เขาถอนหายใจภายในใจอีกครั้ง

เฮงซวย!

ทันใดนั้นภาพเงาสีดำก็พุ่งเข้ามาหาพวกเขาจากอีกด้านหนึ่งของห้องและมาถึงตรงหน้าของ ยัง

ชายที่ปรากฏตัวต่อหน้าพวกเขามีหนังสัตว์และมีหน้ากากสีเขียวครึ่งใบปิดใบหน้าของเขา

“ นายน้อยยัง ฉันพบที่อยู่ของเขาแล้ว” ชายคนนั้นพูด

สีหน้าของยังเปลี่ยนไปเล็กน้อย เมื่อได้ยินเช่นนั้น

“แกรู้นี่ว่าต้องทำอะไร! ต้องทำมันทันที ก่อนที่ผู้หญิงคนนั้นจะได้รับการแจ้งเตือน” ยังตอบด้วยท่าทางระมัดระวัง

ชายคนนั้นพยักหน้าและหันหลังจะออกไป

“เอดัน” ก่อนที่เขาจะออกจากยังก็เรียกเขาไว้

“ ถ้าผู้หญิงคนนั้นจับแกได้ … แกจะต้องตายแน่ๆ!” ยังกล่าวด้วยสีหน้าหนักใจ

“แกต้องทำให้เร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ ถ้าแกต้องการที่จะอยู่รอด เพราะแม้ว่าฉันจะอยู่ แต่ฉันก็ช่วยแกไม่ได้ ถ้าเธอมีส่วนเกี่ยวข้องเรื่องนี้ … และนอกจากนี้ ถ้าแกล้มเหลวแกก็ไม่จำเป็นต้องมีชีวิตอยู่ แกควรจะตายไปเลยดีกว่า!” ยัง กล่าวขณะที่เดินไปข้างหน้า

แม้จะมีหน้ากากบนใบหน้าของเขา แต่ก็เห็นได้ชัดว่าคำพูดของ ยัง ทำให้ความกลัวเข้าสู่หัวใจของเขา

เขาพยักหน้าและเดินออกไปจากห้องโดยทิ้งเงาไว้เบื้องหลังภาพนั้น

“แจ็ค รับหินนั้นไว้ เราจะออกไปตอนนี้!” ยังออกคำสั่ง ขณะที่เขาเดินไปข้างหน้า

***

ปัจจุบันกุสตาฟยืนอยู่ด้านหลังอาคารหลังสุดท้ายที่นำไปสู่พื้นที่ป่า

เขาจ้องมองไปที่ผนังด้านหลังอาคารด้วยรอยยิ้มที่แขวนอยู่บนใบหน้าของเขา

“ แกทำให้ฉันรอนานเกินไปแล้ว … ในที่สุด”

กุสตาฟพึมพำด้วยท่าทางตื่นเต้น

ร่างสีดำที่ดูเหมือนงูกำลังคลานอยู่บนผนัง

ความแตกต่างระหว่างงูชนิดนี้กับงูธรรมดาคือขนาดและความแตกต่างของร่างกายอื่น ๆ

ความยาวประมาณ 7 เมตรและความกว้างเทียบได้กับชายร่างท้วม 20 คนที่รวมกลุ่มกัน

หัวของมันมีเส้นสีแดงตัดขวางและหางของมันก็เหมือนกับแมงป่อง

ปลายหางแหลมและเป็นสีม่วงเข้ม

‘งูสายพันธุ์ผสมซาวารินเนียระดับ 3 … เกล็ดป้องกันของมันที่สามารถกระเด็นออกไปได้ 90 เปอร์เซ็นต์ของพลังทางกายภาพที่มันขว้างใส่และยังมีพิษร้ายแรงที่หางของมันด้วย’ กุสตาฟวิเคราะห์สายพันธุ์ผสมของสัตว์ชนิดนั้น

เขาได้ค้นคว้าเกี่ยวกับสายพันธุ์ผสมมามากพอ ที่จะจดจำสิ่งนี้ได้ในแว๊บแรก

สัตว์เลือดผสมที่สังเกตเห็นกุสตาฟตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาปรากฏตัวที่นี่ และในที่สุดมันก็กระโดดออกมา

ปึ้ก!

กุสตาฟยังคงอยู่บนพื้น ดังนั้นงูจึงกระโจนลงไปข้างล่าง

ความเร็วของสายพันธุ์เลือดผสมมันจะเลื้อยไปมาและคดเคี้ยวด้วยความเร็วพอที่จะทำให้มันข้ามไปได้ไกลกว่า 70 ฟุตในวินาทีเดียว

กุสตาฟเปิดใช้งานโหมดความเร็วแล้ววิ่งไปทางซ้าย

สวู่!

ในขณะที่เขาหลบร่างของงูเลือดผสม เขาก็ได้แปลงร่างเป็นวัวกลายพันธุ์ทันที

ตึ้ง ๆ ๆ ๆ !

หลังจากงูตัวนั้นเลื่อนไปข้างหน้าเล็กน้อย งูเลือดผสมตัวนั้นก็หยุดและบิดคอไปทางด้านข้างเพื่อจ้องมองกุสตาฟ

มันจ้องมองไปที่กุสตาฟด้วยความสงสัยว่าทำไมมันถึงไม่ได้มองเห็นมนุษย์คนเดิมอีกต่อไป

กุสตาฟไม่ให้โอกาสมันได้คิดนานเกินไป ก่อนที่เขาจะพุ่งไปข้างหน้าอีกครั้ง

ความเร็วของเขายังคงมากกว่างูเลือดผสม และเขาก็มาถึงตรงหน้ามันพร้อมกับเหวี่ยงหมัดไปทางหัวของมันแล้ว

ส๊วบบบ!

สัตว์เลือดผสมคดเคี้ยวพลางโยนหางไปข้างหน้าเพื่อตอบสนองกุสตาฟ

กุสตาฟสังเกตเห็นหางกำลังขยับมาหาและเขาก็หักหลบไปทางซ้ายก่อนเพื่อหลบไปในขณะที่ยังคงเคลื่อนไปข้างหน้า

เขามาถึงทางด้านซ้ายของงูแล้วและเหวี่ยงหมัดไปที่บริเวณคอของมัน

บั้ก

กำปั้นของกุสตาฟฟาดลงบนร่างของมัน แต่เขาเป็นคนที่ถูกเหวี่ยงไปข้างหลังแทน

“ฮึ!” กุสตาฟร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด เมื่อร่างกายของเขาถูกถอยออกไปหลายฟุต

‘ดูเหมือนว่าฉันจะค้นคว้ามาไม่ถูกต้อง … 90% ของกำลังที่โจมตีถูกเปลี่ยนเส้นทางไปยังผู้ที่เริ่มโจมตี’ กุสตาฟรู้เรื่องนี้ หลังจากได้รับการโจมตีอย่างเต็มที่

ความเจ็บปวดยังคงแล่นผ่านร่างกายของเขา ในขณะที่เขาสงสัยว่าหมัดของเขาเจ็บปวดมากแค่ไหน

สัตว์เลือดผสมที่กำลังคดเคี้ยวไปมาไม่รอให้กุสตาฟทรงตัว ก่อนที่มันจะแกว่งหางเข้าหาเขาอีกครั้ง

ความเร็วของหางนั้นเร็วกว่าการเคลื่อนไหวของร่างกายของมันโดยรวม

ร่างกายของกุสตาฟยังคงเคลื่อนไหวถอยหลังไปเรื่อยๆจากแรงของการโจมตีครั้งแรก

ก่อนที่เขาจะทรงตัวตัวเองได้ หางก็อยู่ห่างจากการสัมผัสใบหน้าของเขาเพียงไม่กี่นิ้ว

สวี้!

กุสตาฟใช้การตอบสนองอย่างรวดเร็วของเขาจับหางจากทั้งสองข้างและใช้มันเพื่อดันตัวเองไปข้างหลัง

ตึ้ง ๆ ๆ ๆ !

เท้าของเขาไถลไปบนพื้น ขณะที่หางนั้นก็ผลักเขาไปข้างหลัง

[พิษได้แทรกซึมระบบของโฮสต์]

[ภูมิคุ้มกันของสารพิษถูกเปิดใช้งานแล้ว]

กุสตาฟเห็นการแจ้งเตือนปรากฏขึ้นในสายตาของเขา เช่นเดียวกับที่เขาปล่อยหางงูเลือดผสมที่กำลังเลื้อยไปมา

‘ดูเหมือนแม้แต่การแตะหางของมันก็อันตราย … แต่มันไม่ใช่สำหรับฉัน’ กุสตาฟแอบขอบคุณดวงดาวที่เข้าข้างเขาสำหรับการให้ภูมิคุ้มกันพิษนั้นมา

สัตว์เลือดผสมแทงหางไปข้างหน้าอีกครั้งและพยายามแทงกุสตาฟ แต่คราวนี้กุสตาฟกระโดดถอยหลัง เพื่อหลบระยะการแทงนั้น

สึสึสึสึสึสึสึสึ!

เขาไถลถอยหลังไป 2-3 ฟุตหลังจากถอยหลังออกห่างไป

เขาห่างออกจากงูเลือดผสมประมาณ 600 ฟุตในตอนนี้ ซึ่งซื้อเวลาให้เขาประมาณ 2 วินาทีในการคิดวิธีเอาชนะมัน

‘การโจมตีทางกายภาพปกติจะไร้ผล ดังนั้นฉันต้องผสมกับสิ่งนั้น’

[0 วินาที]

ทันทีที่โหมดความเร็วสิ้นสุด และกุสตาฟก็วิ่งประเข้าหางูตัวนั้นที่กำลังเลื้อยหาเขาอยู่อีกครั้ง

งูตัวนั้นที่กำลังสงสัยว่าทำไมมนุษย์คนนี้ถึงยังไม่ตายจากการสัมผัสหางของมัน มันจึงได้เหวี่ยงหางออกมาอีกครั้ง

หางนั้นกวาดไปทางกุสตาฟจากทางซ้าย

ปึ้ง!

กุสตาฟกระโดดขึ้นสูงและร่อนลงบนหางขนาดใหญ่

‘การแตกตัวของอะตอม’ มือของกุสตาฟเคลือบด้วยแสงสีขาว ขณะที่เขาวิ่งไปทั่วร่างของงูเลือดผสมที่กำลังเลื้อยไปมาอยู่