The Bloodline System ศึกแห่งสายเลือด - ตอนที่ 73

ตอนที่ 73: การแข่งขัน

“อืม ฉันอยากจะให้โอกาสเธอ แต่เมื่อเธอบอกว่าคุณจะจากไปแล้วก็ไม่เป็นไร บาย” กุสตาฟพูดแล้วหันกลับไป

“ เอ๊ะ? ฉันพูดแบบนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่?” แองจี้พูดด้วยท่าทางตกใจ ขณะที่เธอเอื้อมมือไปคว้าเขา

“ ฉันคิดว่าเธอจะจากไปแล้ว?” กุสตาฟหันกลับมาด้วยความสับสน

“ไม่ ฉันไม่ไป ได้โปรดให้โอกาสฉัน” แองจี้พูดด้วยสายตาอ้อนวอน

กุสตาฟหัวเราะเบา ๆ ภายในใจ เมื่อเห็นปฏิกิริยาของเธอ

“ ได้ๆ” กุสตาฟพูดด้วยท่าทางเคร่งขรึม

“สายเลือดของเธอมีความสามารถเรื่องความเร็วใช่ไหม” กุสตาฟถาม

แองจี้พยักหน้ายืนยัน

“ถ้าเธอสามารถเอาชนะฉันในการแข่งขันนี้ได้ ฉันจะให้เธอไปกับฉันในการลาดตระเวนยามค่ำคืนได้” กุสตาฟเสนอ

ดวงตาที่โกรธเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย “ชนะ นายในการแข่งขันเหรอ?” เธอถามด้วยความสงสัย

“ใช่ ถ้าเธอทำไม่ได้ ฉันก็กลัวว่าเธอจะทำงานกับฉันไม่ได้แล้วล่ะ” กุสตาฟกอดอกและพิงหลังประตู ขณะที่รอคำตอบจากเธอ

“แต่ … นี่มันไม่ยุติธรรม นายเร็วกว่าฉันอย่างเห็นได้ชัด” แองจี้พูดด้วยท่าทางหงอย ๆ

“ ถ้าอย่างนั้น เธอจะไม่ได้รับความช่วยเหลือมากนัก เพราะฉันสามารถทำในสิ่งที่เธอควรจะทำได้ดีกว่าที่เธอทำได้” กุสตาฟพูดและหันกลับไปอีกครั้ง

“ เดี๋ยวก่อน … ฉันแข่งก็ได้!” แองจี้หยุดเขาอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เขาจะมุ่งหน้าออกไป

กุสตาฟยิ้มเยาะ ขณะหันหน้าไปทางประตูก่อนจะหันกลับมา ใบหน้าของเขากลับมาห่างเหินตามปกติ หลังจากหันไปเผชิญหน้ากับแองจี้

“ดี … จำไว้ ว่าถ้าเธอแพ้ เธอต้องไม่รบกวนฉันที่จะมาร่วมการสังเกตการณ์พื้นที่ใกล้เคียงกับฉัน” กุสตาฟกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

“อืม” แองจี้พยักหน้าตอบรับ

“ดี งั้นไปเถอะ!” กุสตาฟพูดและเดินไปข้างหน้า

“เราจะไปที่ไหนกัน?” แองจี้ถาม

“ตามฉันมาเถอะ!” กุสตาฟกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่งการ

แองจี้ปฏิบัติตามและทำตามกุสตาฟ

–

ไม่กี่นาทีต่อมากุสตาฟและแองจี้ก็มาถึงบริเวณป่าโปร่งด้านหลังละแวกนั้น

พวกเขายืนอยู่ในจุดหนึ่งที่สามารถมองเห็นต้นไม้เล็ก ๆ กระจายอยู่รอบ ๆ

ในที่สุดกุสตาฟก็หยุดเดิน เมื่อเขามาถึงระหว่างต้นไม้ 2 ต้นที่มีระยะห่างกัน 50 ฟุต

“เราจะไปแข่งที่ต้นไม้ตรงนั้น!” กุสตาฟชี้ไปที่ต้นไม้ข้างหน้า ซึ่งมีความสูงมากกว่า 15 เมตร

เป็นต้นไม้ที่สูงที่สุดแห่งหนึ่ง ในบริเวณนี้แม้ว่าจะอยู่ไกลสักหน่อย แต่ก็ยังสามารถมองเห็นได้ชัดเจน

ระยะทางปัจจุบันของพวกเขาจากที่นี่ถึงที่นั่นมากกว่า 2000 เมตร

“คนแรกที่สัมผัสต้นไม้นั้นได้ จะเป็นผู้ชนะ!” กุสตาฟอุทาน

“ได้เลย” แองจี้ตอบและเข้าสู่ท่าวิ่ง

กุสตาฟจำได้ว่าความเร็วของแองจี้ก่อนที่เธอจะไปถึงอันดับซูลูนั้นอยู่ที่ประมาณ 40 ฟุตต่อวินาที ดังนั้นเขาจึงเชื่อว่า แม้ว่าเธอจะได้อันดับซูลู แต่เธอก็คงจะมีความเร็วเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า

ซึ่งหมายความว่าเธอจะต้องใช้เวลามากกว่า 1 นาที เพื่อไปที่นั่น ในขณะที่เขาต้องการเพียงแค่การเปิดใช้งานโหมดความเร็วและเขาจะสามารถไปถึงต้นไม้ได้ก่อนที่จะถึง 1 นาที

[ออกเควสใหม่แล้ว]

[แข่งกับแองจี้โดยไม่ต้องเปิดใช้งานความสามารถที่เกี่ยวข้องกับความเร็ว]

‘นี่มันอะไรกันเนี่ย?’ กุสตาฟจ้องไปที่การแจ้งเตือนด้วยท่าทางงงงวย

‘ทำไมต้องเป็นแบบนี้ทุกครั้งเลย? ระบบพยายามจะทิ้งระเบิดใส่หัวฉันหรือยังไง? ‘ กุสตาฟไม่เข้าใจเหตุผลเบื้องหลังภารกิจนี้ แม้ว่าเขาจะพยายามก็ตาม

ถ้าเขาตัดสินใจที่จะลองทำภารกิจให้สำเร็จ เขาจะใช้ความเร็วปกติและในขณะนี้เขาไม่รู้เกี่ยวกับความเร็วปัจจุบันของแองจี้ ไม่มีทางรู้ได้เลยว่าเธอเร็วกว่าหรือไม่

‘ฉันจะแพ้การแข่งขันนี้ไม่ได้ และเสี่ยงที่เธอจะมากับฉันในทุกๆคืน’ กุสตาฟครุ่นคิดด้วยท่าทางกังวลเล็กน้อย

“ทุกอย่างเรียบร้อยหรือเปล่า” แองจี้ ถามจากด้านข้างหลัง หลังจากสังเกตเห็นว่ากุสตาฟจ้องไปข้างหน้าอย่างแปลก ๆ

“ หืม เธอล่ะพร้อมหรือยัง?” กุสตาฟถาม

“อืม” แองจี้ตอบพร้อมกับพยักหน้าเล็กน้อย

“จะเริ่มในตอนนับสาม” กุสตาฟก็เข้าสู่ท่าทางวิ่ง

เขาคุกเข่าเล็กน้อย ขณะที่ใบหน้าของเขาดูจริงจังกว่าที่เคยเป็น

“หนึ่ง!” เขาเริ่มนับ

“สอง!”

เขาจ้องมองไปที่ต้นไม้ข้างหน้าอย่างมีสมาธิ

“สาม!”

ทันใดนั้นกุสตาฟก็ออกเสียงของเลขสามออกมา ร่างของพวกเขาทั้งสองก็พุ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูงสุด

แซ่ด! แซ่ด!

ร่างของพวกเขาเบลอเล็กน้อย ขณะวิ่งผ่านข้ามพื้นที่ป่าโปร่ง

ในการเคลื่อนไหวครั้งเดียว พวกเขาทั้งคู่ข้าม 70 ฟุตไปแล้วทำให้เกิดลมอ่อน ๆ จากการเคลื่อนไหวร่างกายของพวกเขา ขณะที่พวกเขาพุ่งผ่านต้นไม้เล็ก ๆไป

พวกเขาวิ่งผ่านต้นไม้ที่ผ่านมาราวกับพวกมันเป็นแค่ภูตผี ตอนนี้พวกเขาเข้าใกล้เป้าหมายมากขึ้น เมื่อเวลาผ่านไปไม่กี่วินาที

ทั้งคู่กำลังเคลื่อนที่ด้วยความเร็วเท่ากัน

แองจี้รู้สึกประหลาดใจที่เธอสามารถติดตามกุสตาฟได้ในขณะที่พวกเขาวิ่งด้วยกัน

เธอขยับไปทางซ้ายเล็กน้อย ขณะวิ่งหลบต้นไม้ที่เคยอยู่ในเส้นทางของเธอ

หักหลบ! หักหลบ!

เช่นเดียวกับเธอ กุสตาฟต้องหลบต้นไม้เล็ก ๆ หลายต้นบนเส้นทางของเขา แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่มีใครแซงหน้าอีกต้นได้ หลังจากวิ่งไปแล้ว 15 วินาที

แตะ! แตะ! แตะ! แตะ!

สามารถได้ยินเสียงฝีเท้าของพวกเขาได้ ขณะที่พวกเขาวิ่งอย่างดุเดือดไปทั่วป่า ทำให้เกิดกลุ่มฝุ่นละอองขนาดเล็กและใบไม้รวมตัวกันเป็นเส้นตรงตามรอยเท้าของพวกเขา

กุสตาฟและแองจี้รู้อยู่แล้วว่าตอนนี้พวกเขามีความเร็วเท่ากัน ทั้งคู่จึงผลักดันตัวเองให้เคลื่อนที่เร็วขึ้น

เมื่อผ่านไป 30 วินาทีพวกเขาก็วิ่งไปแล้ว 1000 เมตร

ตอนนี้พวกเขาอยู่ห่างจากต้นไม้ประมาณ 1500 เมตรเท่านั้น

ทั้งคู่ยังคงเร่งความเร็วเพิ่มขึ้นเป็น 80 ฟุตต่อวินาที

กุสตาฟกำลังคิดที่จะใช้โหมดความเร็วอยู่แล้ว เมื่อพวกเขาใกล้จะถึงต้นไม้

เขาสังเกตเห็นว่าแองจี้เร็วขึ้น ขณะที่พวกเขาวิ่ง กุสตาฟได้เร่งความเร็วปกติของเขาจนถึงขีดจำกัดแล้ว แต่เธอก็ค่อยๆ แซงหน้าเขาไปอย่างช้าๆ

เขาไม่สามารถปล่อยให้แองจี้ชนะได้ แต่เขาก็ไม่อยากแพ้ภารกิจเช่นกัน

สิ่งนี้ทำให้เขากลืนไม่เข้าคายไม่ออก

ขณะที่พวกเขาอยู่ห่างจากต้นไม้ 500 เมตรกุสตาฟก็เริ่มเข้าใกล้กับแองจี้อีกครั้ง

‘เธอดูเหมือนจะหมดเรี่ยวแรงแล้ว’ กุสตาฟหันหัวไปด้านข้างเพื่อจ้องไปที่แองจี้หลังจากสังเกตเห็นว่าเธอช้าลง