The Conquerors Path | เส้นทางผู้พิชิต - ตอนที่ 96 Subduing The Empress(2)

โลร่ามีความสุขมากที่ผมเรียกชื่อเธอตรงๆ เป็นครั้งแรก ซึ่งนั่นทำให้ร่างกายของเธอสั่นเทา แต่เมื่อเธอได้ยินคำถามที่เหลือเธอก็เงียบไป เธอเอาแต่มองมาที่ผม มือเรียวสวยของเธอลูบไล้ใบหน้าของผมอย่างแผ่วเบาก่อนจะตอบกลับผม

“ฉันรักเธอ”

ผมไม่แปลกใจกับคำพูดของเธอ ผมมองลึกเข้าไปในนัยน์ตาสีฟ้าของเธอที่ดูเหมือนจะแฝงไปด้วยความหลงไหลในตัวผม ผมรู้ว่าความรู้สึกของเธอที่มีต่อผมนั้นเกิดขึ้นมาจากสายเลือด ผมรู้ว่ามันไม่ยุติธรรม แต่โลกนี้เคยยุติธรรมกับเราด้วยเหรอไง?

โลร่านั่งอยู่บนตักของผม มือข้างหนึ่งของผมวางอยู่บนเอวของเธอ ในขณะที่มืออีกข้างของผมเลื่อนไปทางใบหน้าของเธอ มือของผมลากจากหน้าผากของเธอไปยังแกมก่อนที่มันจะตกลงบนริมฝีปากอันอวบอิ่มของเธอ มือของผมลูบไล้ไปตามริมฝีปากของเธอที่ดูแดงเย้ายวนในผมกัด แต่ผมก็ยับยั้งตัวเองเอาไว้ก่อน เนื่องจากผมต้องยืนยันความสัมพันธ์ของพวกเราก่อน

“ลอร่าทำไมคุณถึงรักผมเหรอครับ?”

คำถามของผมทำให้เกิดความเงียบขึ้นมา โลร่ามองเขามาในดวงตาสีม่วงเข้มของผม เธอคิดว่า : ทำไมเธอถึงรักผม

ลอโร่ไม่ใช่คนโง่ ไม่ใช่เลยที่จริงแล้วเธอเป็นคนฉลาด เธอรู้ว่าต้องมีบางอย่างที่ก่อให้เกิดความคิดเช่นนี้กับผมแน่ๆ เธอเดาว่ามันอาจเป็นเพราะสายเลือดของเธอ? เธอเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน แต่สิ่งหนึ่งที่เธอมั่นใจเลยคือเธอรักผม

แค่ได้เห็นผมเธอก็สุขใจแล้ว การได้อยู่ข้างๆ ผมคือความสุขของเธอ การคิดถึงผมทำให้หัวใจของเธอเต้นแรง เมื่อใดก็ตามที่ผมได้รับบาดเจ็บ หัวใจของเธอดูเหมือนจะกำแน่นด้วยความเจ็บปวด ทุกครั้งที่ผมห่างไกลจากเธอ ชีวิตของเธอจะสูญเสียสีสันไป นั่นไม่ใช่ความรักเหรอ?

โลร่ารู้ว่าบางทีความคิดเหล่านี้อาจไม่ใช่ของจริง ความรู้สึกเหล่านี้อาจทำลายชีวิตของเธอ แม้ว่าตอนนี้ผมจะยอมรับเธอ อันที่จริงนั่นเป็นความกังวลที่ใหญ่ที่สุดในใจของเธอมาช้านาน ทำไมผมถึงเลือกผู้หญิงแก่อย่างเธอที่แต่งงานมีลูกแล้วแทนที่จะเป็นผู้หญิงคนอื่น?

บางทีเธออาจจะแบล็กเมล์ผม? เธอไม่รู้เลย ความจริงก็คือโลร่ามีความลับ ไม่เหมือนคนอื่นที่ไม่รู้สึกถึงมัน เธอเข้าใจสิ่งนี้มานานแล้ว นั่นเป็นเหตุผลที่เธอไม่เคยปฏิเสธและยอมทำตามทุกอย่าง

ผู้คนคิดว่าโลร่าชอบทำหน้าเย็นชา แต่นั่นไม่ใช่ความจริง แต่นั่นเป็นเพราะเธอไม่สามารถรับรู้ถึงความรู้สึกใดๆ ได้ต่างหาก ทุกรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของเธอ อารมณ์ทั้งหมดของเธอเป็นของปลอม มันคือหน้ากากที่เธอสวมเพื่อปกปิดความผิดปกติของตัวเอง

โลร่าคิดอยู่เสมอว่าอะไรคือรอยยิ้ม? อะไรคือการหัวเราะ? อะไรคือความรัก? เธออยากรู้จักพวกมัน แต่เธอไม่เคยรู้เลย เธอคิดว่าหลังจากแต่งงานกับจักรพรรดิแล้วเธออาจมีความรัก แต่มันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เธอไม่มีสีสันในชีวิตเลยจริงๆ

และตอนนั้นเองที่เธอได้พบผม นั่นเป็นครั้งแรกในชีวิตที่หัวใจของเธอเริ่มเต้นเร็วขึ้น เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เธอ ‘รู้สึก’ ถึงอะไรบางอย่าง นับจากนั้นมาเธอก็เริ่มรู้สึกถึงอารมณ์เหล่านั้นทั้งหมด ในตอนแรกเธอก็ไม่ได้พวกมันเลย

จิตใจที่มีเหตุผลของเธอพยายามผลักดันความรู้สึกเหล่านี้ เธอรู้ว่าเส้นทางดังกล่าวมีแต่ความพินาศสำหรับเธอ แต่เธอก็หยุดมันไม่ได้…ไม่สิ เธอไม่อยากหยุดมันต่างหาก นี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกมีชีวิตชีวา เธออยากจะเก็บความรู้สึกนี้ไว้ เธอต้องการที่จะรู้สึกมากขึ้น

ตอนแรกด้วยความอยากรู้อยากเห็นเธอสืบเกี่ยวกับผม ยิ่งเธอสืบเรื่องผมมากเท่าไหร่เธอก็ยิ่งต้องการมากขึ้นเท่านั้น ผมกลายเป็นยาเสพติดที่เธอไม่เคยพอ ไม่สิ ผมคือสิ่งที่เธอต้องการต่างหาก

เธอรู้ว่าในโลกนี้มีสายเลือดพิเศษและมีหลักฐานว่าบางสายเลือดจะรู้สึกดึงดูดใจซึ่งกันและกัน ว่ากันว่าบรรพบุรุษของสายเลือดเหล่านั้นอาจมีความสัมพันธ์บางอย่างหรือว่าคนเหล่านี้ถูกกำหนดให้เป็นคู่สามีภรรยาที่รักกันตามธรรมชาติโดยได้รับพรจากเทพธิดา นั่นคือสิ่งที่บางคนคิดเช่นกัน

โลร่าก็คิดเช่นเดียวกัน ดังนั้นเธอจึงคิดที่จะระงับมัน แต่ความรู้สึกที่เธอรู้สึกเป็นครั้งแรก เธอไม่สามารถปล่อยพวกมันไปได้ เธอเองก็อยากเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่สามารถรู้สึกถึงความรักได้เช่นกัน เธอจึงไม่ขัดขืน เมื่อเธอรู้ถึงความรู้สึกของตัวเองเธอก็ยืนดีไปกับมัน

ไม่มีใครนอกจากผมที่ทำให้เธอ ‘รู้สึก’ ได้ เหตุใดเธอจึงต้องไปแคร์คนอื่นหล่ะ? โลร่ารู้ว่าความรู้สึกเช่นนี้อาจนำไปสู่การเสียชีวิตของเธอได้ แต่เธอไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว ยิ่งเธอเห็นผม ‘ความรัก’ ของเธอก็ยิ่งเพิ่มพูน เธอต้องการให้ผมทั้งหมดเพื่อตัวเธอเอง

เธออยากอยู่ในอ้อมกอดของผม เธออยากอยู่กับผม เธอต้องการมีลูกกับผม เธอต้องการให้เธอทุกอย่างกับผม นี่เป็นสิ่งที่เธอไม่ต้องการปล่อยไป

ในตอนแรกที่เธอยืนยันความรู้สึกนี้ว่าเธอรู้สึกว่าตัวเองกำลังหลงทาง เธอไม่รู้ว่าผมรู้สึกยังไงกับเธอ เธอจึงกลัว อีกอารมณ์หนึ่งที่เธอไม่เคยรู้สึก โลร่าครุ่นคิดหาวิธีที่จะได้ตัวผมมา

แล้วมันก็เกิดขึ้น ผมปลุกสายเลือดของตัวเองขึ้นมา วินาทีนั้นโลร่าก็รู้สึกว่ามันเชื่อมโยงกับผม มีบางอย่างที่ลึกซึ้งจนเธอไม่สามารถเข้าใจได้ระหว่างพวกเรา นั่นคือตอนที่เธอรู้ว่าผมจะรู้สึกเช่นเดียวกันกับเธอเช่นกัน ในขณะที่เธอรู้สึกว่าอารมณ์ของพวกเราเหมือนกัน

ความสงสัยทั้งหมดที่เธอมีในวันนั้นก็มลายไป วันนั้นเธอมาเยี่ยมผม ได้ยินคำพูดของผมทำให้เธอมีความสุข แค่ผมสัมผัสเธอ แค่ผมจูบเธอ ทั้งหมดนี้ทำให้เธอมีความสุขไม่รู้จบที่เธอไม่เคยรู้ว่ามีอยู่จริง เธอต้องการเก็บผมไว้กับตัวเอง เธอต้องการแค่โลกที่มีแค่เราสองคน แค่นั้นเธอก็พอใจแล้ว

โลร่ามองกลับมาที่ผม เวลาผ่านไปเพียงไม่กี่วินาทีตั้งแต่ผมถามคำถามกับเธอ และเธอก็ครุ่นคิดตั้งแต่นั้นมา มือของผมยังคงลูบริมฝีปากของเธอ 

โลร่ายิ้มก่อนจะตอบกลับผมมา

“ฉันรักเธอเพราะเธอทำให้ฉันมีความสุข ฉันรักเธอเพราะเธอทำให้ฉันรู้สึกมีชีวิตชีวา ฉันรักเธอเพราะทุกอย่างเกี่ยวกับเธอทำให้ฉันคลั่งไคล้ ฉันรักเธอเพราะฉันต้องการเช่นนั้น”

“แถมเธอไม่รู้สึกถึงมันเหรอ? ความเชื่อมโยงของพวกเราหน่ะ”

เมื่อผมได้ยินคำตอบของโลร่า ผมก็มองลึกเข้าไปในดวงตาของเธอ มันเต็มไปด้วยความปรารถนา ความปรารถนาอันยิ่งใหญ่สำหรับผม ความปรารถนาอันดำมืดที่จะมีเพียงผมเพื่อตัวเธอเอง ความปรารถนานี้ไม่สามารถเพิ่มขึ้นได้เพียงเพราะสายเลือด ไม่ใช่เพราะความต้องการของเธอเอง บวกกับความเข้าใจผิดของเธอเอง

เธอคิดว่าสายเลือดคือพรหมลิขิตที่ผูกพันเราไว้ ผมไม่รู้เหตุผล แต่ดูเหมือนว่าโลร่าจะฝังใจเรื่องสายเลือดที่ผูกพันกันของเราอย่างมากด้วยเหตุผลบางอย่าง เธอปรารถนาที่จะเก็บผมไว้เพียงลำพังตามความปรารถนาของเธอ สิ่งนี้จะขัดต่อผมหลายประการ

ดังนั้นปัญหาตอนนี้คือ : ผมควรเลือกอะไรดี?

-Donate-
True Money Wallet ID : mraxzy 
ไทยพาณิชย์ : 4051572923 //ชาคริต