The Daily Life of the Immortal King - ตอนที่ 168

ตอนที่ 168 กองกําลังแมวเหมียวอิสระแข็งแกร่งขนาดนี้?

ในวันที่เจิ้งทานและหวังลิ่งได้มีโอกาสร่วมต่อสู้กับหวังลิ่ง เจ้าแมวดํารู้สึกราวกับว่าตนได้เกิดใหม่ มันฝึกฝนพัฒนาตัวเองทุกวัน และส่งหัวหน้าหน่วยแต่ละหน่วยออกไปรับสมัครสมาชิกเพิ่ม จนตอนนี้เจิ้งทานมีกองกําลังรบหลักถึงสองกองรบ

พลังของเจ้าแมวดําเพิ่มขึ้นมากด้วยอัตราการเติบโตที่ไม่ธรรมดา

อันที่จริงแล้วเป็นเพราะหวังลิ่งนั้นไปจับมือกับเจิ้งทาน โดยความบังเอิญเศษขนแมวสีขาวของเขานั้นไปติดอยู่ที่อุ้งมือของมัน ทําให้มันสามารถซึมซับพลังวิญญาณจากธรรมชาติได้มากขึ้น! ขนแมวเหล่านั้นมีอานุภาพมากเสียยิ่งกว่าเครื่องรวบรวมพลังวิญญาณเสียอีก!

ตั้งแต่วันนั้นพลังของมันก็เริ่มต้นเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดด…ภายในเวลาไม่ถึงเดือน มันก็สามารถสําเร็จขั้นแก่นแท้ปราณทองคําขั้นสูงได้แล้ว!

การเคลื่อนทัพทั้งหมดของเจิ้งทานมันได้วางแผนล่วงหน้าไว้ตั้งนานแล้ว

เดือนที่ผ่านมามันได้ข่าวจากหน่วยข่างกรองเกี่ยวกับสถานที่ตั้งของสํานักงานใหญ่องค์กรเงาสายธารนับตั้งแต่ที่มันได้รับข้อมูลนี้มันก็เริ่มวางแผนที่จะโจมตีฐานทัพขององค์กรเงาสายธาร

จนถึงเมื่อวาน เจิ้งทานได้ข่าวมาว่านักฆ่าสาวองค์กรเงาสายธารแหกคุกออกมาได้

มันจึงคิดว่านี่แหละเป็นโอกาสที่ดีที่สุดแล้ว

ในขณะที่ฝ่ายสาวกําลังต้องการจะมาล้างแค้นตน ตนจึงชิงลงมือก่อน บุกโจมตีฐานลับนั่นให้สิ้นซาก!

เมืองจิงหัวเป็นหนึ่งในเมืองใกล้เคียงของเมืองซ่งไห่

มันเป็นเมืองหลวงของประเทศจีน และไม่มีใครคาดคิดว่าสํานักงานใหญ่ขององค์กรเงาสายธารจะหลบซ่อนอยู่ในเมืองแห่งนี้

“ดูเหมือนว่าน้องหยิงจะหนีออกมาสําเร็จนะ” หัวหน้าองค์กรเงาสายธารเจียงหลิวเย็พูดขึ้นมา ในขณะที่เธอกําลังนั่งพิงเก้าอี้โซฟาและดูข่าวการหลบหนีของนักโทษ “นายได้ข่าวจากเธอบ้างหรือยัง? รีบพาเธอกลับมาก่อนที่พวกเราจะลําบากไปมากกว่านี้”

ในขณะที่เธอพูด เธอก็ชําเลืองตาไปมองบุคคลซึ่งอยู่ถัดไปจากเธอ

บุคคลผู้นั้นเป็นนักฆ่าเฉกเช่นเดียวกันกับเธอ เขาสวมปลอกแขนสีทองมีมีดเหน็บไว้ที่ซองใส่มีดรอบเอวของเขาและเขาสวมชุดสีขาวราวกับหิมะ เขาจึงดูเหมือนเทพบุตรที่ออกมาจากภาพวาด ผู้ชายคนนี้มีชื่อว่าโหมวลี เป็นหนึ่งหัวหน้าหน่วยซึ่งมีฝีมืออันดับต้นๆของนักฆ่าระดับโบว์ทองขององค์กรแถมยังเฉลียวฉลาดอีกด้วย

“ได้โปรดวางใจหัวหน้า ผมได้ส่งคนไปรับตัวน้องหยิงแล้ว” โหมวลีตอบกลับมาด้วยเสียงนุ่มนวลเพื่อทําให้หัวหน้าของเขานั้นใจเย็นลง “แต่น้องหยิงนั้นยังคงเกรี้ยวกราดต่อสิ่งที่เกิดขึ้น เธอจึงวางยาลูกน้องของผมและออกตามหาฝูงแมวเพื่อแก้แค้น”

ฝูงแมว?

เจียงหลิวเยู่มีความรู้สึกไม่สบายใจ “แมวเหล่านั้นก็ไม่ใช่สัตว์วิเศษ แต่พวกมันกลับมีพลังวิญญาณและความฉลาดเหนือกว่าคนธรรมดา พวกมันจะต้องถูกฝึกโดยยอดฝีมืออย่างแน่นอน ส่วนตัวฉันคิดว่าเราไม่ควรจะไปยุ่งกับมัน

“หัวหน้าก็ไม่ต้องกังวลไป จากข้อมูลที่ผมได้รับการปะทะนั่นอาจจะไม่เกิดขึ้น” โหมวลีพูดขึ้นมาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

“ไม่เกิด? นายหมายความว่ายังไง?”

“เมื่อน้องหยิงไปถึงสถานที่ตั้งของพวกมัน ก็ไม่พบสัญญาณของสิ่งมีชีวิตใดเลย ดูเหมือนว่าพวกมันจะย้ายออกไปเมื่อไม่นาน”

ย้ายออก?

เจียงหลิวหยิงขมวดคิ้ว เธอรู้สึกว่ามันอาจจะไม่เป็นอย่างที่โหมวลีคิด

ด้วยเหตุผลบางอย่างเธอมีความรู้สึกว่าควรระมัดระวังตัวต่อแมว นั่นก็เพราะเมื่อไม่นานมานี้ เธอพบลูกแมวซึ่งไม่ควรจะมีอยู่ตรงตีนเขา สิ่งที่แปลกประหลาดที่สุดก็คือภูเขาลูกนี้เป็นพื้นที่พิเศษ ซึ่งมีสนามพลังปกป้องอยู่ แม้แต่นกก็ไม่กล้าบินผ่านเข้ามาในเขตนี้ แล้วแมวเหล่านั้นเข้ามาได้ยังไง? เธอนั้นคิดไม่ตกเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้มาสักพักแล้ว

นี่เป็นครั้งแรกที่โหมวลีเห็นเจียงหลิวเยู่กังวลทําให้เขาอดสงสัยไม่ได้ “หัวหน้ากําลังหวั่นวิตกกับเรื่องอะไรหรอครับ?”

“ฉันรู้สึกกังวลว่าเจ้าแมวเหล่านี้กําลังวางแผนทําอะไรบางอย่าง”

“แผน?” โหมวลีขํากับคําพูดของหัวหน้าสาว “นี่หัวหน้ากําลังกลัวว่าแมวพวกนั้นจะพบสํานักงานใหญ่ของเราแล้วเปิดฉากโจมตีหรอครับ?”

ทันใดนั้นเองก็เกิดเสียงระเบิดดังมาจากข้างนอกห้องที่พวกเขาอยู่

“เสียงระเบิดดังมาจากไหน?” โหมวลีเงยหน้าของเขาขึ้น

นักฆ่าคนหนึ่งปรากฏตัวออกมาเบื้องหน้าพวกเขา “รายงาน เราถูกโจมตีที่เชิงเขาครับ”

“…จากใคร?” โหมวลีรู้สึกตกใจ

“มันเป็นแมวฝูงใหญ่หนึ่งฝูงครับ! แมวฝูงนั้นกําลังปีนเขาขึ้นมาพวกมันบุกมาพร้อมกับอาวุธครบมือและจํานวนมีมากกว่าหมื่นตัวครับ…ดูเหมือนว่าพวกมันตั้งใจจะโจมตีสํานักงานใหญ่ของเรา!”

“…” โหมวลีรู้สึกเหมือนโดนตบหน้า

“เหมือนอย่างที่ฉันคิดไว้เลยมีอะไรบางอย่างผิดปกติกับแมวพวกนี้เ” เจียงหลิวหยิงกัดฟันพูดจากรายงานที่ว่าพวกมันมาพร้อมอาวุธครบมือแปลว่าพวกมันต้องเตรียมตัวมาดี ยิ่งไปกว่านั้นตอนนี้พวกเธอมีนักฆ่าจํานวนไม่มากประจําการอยู่ที่ฐาน ถ้าหากพวกเธอพ่ายแพ้ ภาพลักษณ์ของหัวหน้าองค์กรนักฆ่าเงาสายธารคงปนี้!

“โหมวลี เรียกนักฆ่าทุกคนกลับมาปกป้องสํานักงานใหญ่ หลีกเลี่ยงการปะทะให้ได้มากที่สุด ไม่ว่ายังไงก็ต้องป้องกันสํานักงานใหญ่เอาไว้ให้ได้”

“รับทราบครับหัวหน้า ผมจะถ่ายทอดคําสั่งเดี๋ยวนี้!”

โหมวลีพยักหน้า ขณะนี้เขารู้แล้วว่าเขาควรจะต้องทําอะไรในสถานการณ์แบบนี้

เขาออกไปข้างนอกอาคาร รวบรวมพลังไว้ที่มือและทันใดนั้นเองกระดิ่งวิเศษก็โผล่ขึ้นมา เขาเคลื่อนที่ไปยังจุดที่สูงที่สุดจากนั้นจึงสั่นมันสามครั้ง

ทันทีที่เขาสั่นกระดิ่งวิเศษ มันปล่อยคลื่นความถี่ที่คนทั่วไปไม่ได้ยินออกไป

การสั่นกระดิ่งวิเศษสามครั้งนั้นเป็นสัญญาณให้นักฆ่าองค์กรเงาสายธารทุกคนรวมตัวที่สํานักงานใหญ่

“สองชั่วโมง…พวกเราจะต้านทานจนถึงเวลานั้นไหม?” โหมวลีรู้สึกหวั่นวิตกกับภาพที่เขาเห็นเป็นภาพของฝูงแมวกําลังเคลื่อนทัพขึ้นมาจากเชิงเขา

การโจมตีของเจิ้งทานนั้นไร้ซึ่งแผนการใดๆ

ที่จริงแล้ว ในระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมานักฆ่าจากองค์กรเงาสายธารสร้างความรําคาญให้พวกตน พวกเขาทําให้แมวทั่วทั้งประเทศเกลียดพวกเขา แมวทุกตัวในประเทศต่างช่วยกันสืบหาฐานที่ตั้งของสํานักงานใหญ่เพื่อที่จะโจมตี และเมื่อไม่นานมานี้ได้พวกมันได้ทราบเบาะแสเกี่ยวกับพิกัด เหลือแค่รอผลการยืนยันจากสํานักงานใหญ่หรือจากเบื้องบน

แต่ไม่มีแมวตัวไหนเลยคาดคิดว่าเจิ้งทานจะเคลื่อนไหวก่อนสํานักงานใหญ่จะยืนยันพิกัด!

กองกําลังแมวอิสระของเจิ้งทานนั้นมีชื่อเสียงโด่งดังในหมู่แมวซึ่งนําโดยถังชี่ ซ่งสือและหยวนชื่อ ตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมาโดยการนําของกลุ่มเสือน้อย กองกําลังของพวกมันทําการสังเกตการเคลื่อนไหวทุกอย่างขององค์กรเงาสายธาร

การโจมตีของเจิ้งทานในครั้งนี้มันได้รวบรวมแมวทั้งหมดที่อยู่ในเขตเมืองใกล้เคียง

มันเป็นกองทัพแมวใหม่ซึ่งนําโดยลูกน้องของหยวนชื่อ นายพลแมวลี่หยวนบา ซึ่งคอยจับตามองการเคลื่อนไหวขององค์กรนักฆ่าเงาสายธารอยู่

กองทัพของลี่หยวนบานั้นประจําการอยู่ที่เมืองดงเบยซึ่งอยู่ตอนเหนือของเมืองจิงหัว

ในขณะนั้นเอง ท่อน้ำทิ้งในเมืองดงเบย แมวขนสีเหลืองหางสั้นท่าทางแข็งแรงกําลังสํารวจเส้นทางพร้อมกับลูกน้องแมวของมันสองตัว

หนึ่งในลูกน้องของมันพูดขึ้น “ขณะนี้พวกนักฆ่าเงาสายธารในเมืองดงเบยกําลังมุ่งหน้าไปยังเมืองจิงหัวอย่างรวดเร็วครับ”

ลี่หยวนบา: “พวกมันมีคําสั่งอะไร?”

“ดูเหมือนว่าจะไม่ใช่คําสั่งครับ พวกมันมุ่งหน้าไปยังเมืองจิงหัวและดูเหมือนจะไม่สนใจการก่อกวนของพวกเราครับ”

“เมื่อสองวันก่อน เจิ้งทานเอาแต่พูดกับฉันว่ามันจะทําการใหญ่บางอย่าง ดูเหมือนว่าเรื่องราวใหญ่โตบางอย่างกําลังจะเกิดขึ้น” ลี่หยวนบาบ่นพึมพํากับตัวเองและหรี่ตาลง “การที่พวกมันรีบมุ่งหน้าไปยังจิงหัวแปลว่าสํานักงานใหญ่ของมันจะต้องอยู่ที่นั่น!”

“หัวหน้าคิดว่าสํานักงานใหญ่ของพวกมันกําลังถูกโจมตีอย่างงั้นหรอครับ? นายพลเจิ้งทานมีแค่เพียงกองกําลังอิสระเพียงกองกําลังเดียวด้วยกําลังเพียงแค่นั้นเขายังกล้าโจมตีสํานักงานใหญ่อีกงั้นหรอครับ?”

ลี่หยวนบาหัวเราะ “ฮ่าๆ แล้วจะทําไมหล่ะ? ไม่มีอะไรที่เจิ้งทานมันไม่กล้าทํา! ถ้าหากมันมีกําลังรบมากกว่าหนึ่งกองทัพหรือสองกองทัพ องค์กรเงาสายธารคงโดนมันล้างบางไปนานแล้ว!”

“…”