The Dark King – กษัตริย์แห่งความมืด - ตอนที่ 542
The Dark King – Chapter 542 เข้าไปในภูเขา
“น่าสนใจดีหนิ” ดวงตาของพาร์นาหรี่แคบลง “ความเร็วของมันไม่สอดคล้องกับความร้อนในร่างกาย มันสามารถปรับอุณหภูมิของร่างกายได้อย่างนั้นหรอ? มันมีความสามารถของปีกแมลงและสามารถควบคุมความร้อนของร่างกายได้ในขณะเคลื่อนที่ด้วยความเร็วเต็มที่… ฉันไม่เคยเห็นสัญลักษณ์เวทมนตร์แบบนี้มาก่อนเลยฮ่าฮ่าฮ่า … น่าสนใจจริงๆ”
ฟิ้ว!
ทันใดนั้นร่างของเขาก็ทยานขึ้นไปบนฟ้าอย่างรวดเร็วทำให้บริเวณรอบๆเต็มไปด้วยฝุ่นมากมาย
เมื่อเทียนเห็นชายคนนั้นเร่งความเร็วเขาก็เร่งการกระพือปีกเพื่อเพิ่มความเร็วของเขา แต่ร่างกายของเขากลับแข็งทื่อ ในเวลาเดียวกันความเย็นก็เหมือนงูพิษที่คอยกัดกินร่างกายของเขา
เขาบีบคอของตัวเองจนแน่นอย่างรวดเร็วจนทำให้หายใจไม่ออกและรู้สึกราวกับว่าคอจะหักออกมา แม้เขาจะไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นถ้าความเย็นนี้เข้ามาในสมองของเขา แต่จากสัญชาตญาณเขาคิดว่าเขาอาจถึงตายได้!
ทันใดนั้นเขารู้สึกว่าตัวเองคิดผิดที่ปลดปล่อยความเย็นจากมือซ้ายออกมา มันไม่สามารถควบคุมได้ง่ายอย่างที่คิดและมันเปรียบเสมือนกับสัตว์ร้ายที่อาละวาดอยู่ในร่างกายของเขา
“หนีไม่พ้นแน่ๆ… ” เมื่อเขามองเห็นร่างสีแดงฉานกำลังตรงมาที่เขาอย่างรวดเร็ว เทียนก็ตกอยู่ในความสิ้นหวัง เขากัดฟันแน่นและพยายามสลัดความสิ้นหวังนี้ออกไป ตอนนี้ความร้อนในร่างกายของเขาถูกปกคลุมไปด้วยเกล็ดเลือดน้ำแข็ง ซึ่งเป็นเรื่องยากที่จะติดตามเขาโดยใช้เพียงการตรวจจับความร้อน แต่ชายหนุ่มคนนั้นยังคงสามารถตามเขามาได้ ดังนั้นจึงเป็นไปได้มากกว่าชายหนุ่มคนนี้ยังมีความสามารถอื่นอีก
“ถ้าไม่ใช่ประสาทสัมผัสทางด้านเสียงก็คงเป็นประสาทสัมผัสทางด้านกลิ่น ความเร็วในการกระจายตัวของกลิ่นนั้นไม่ำด้เร็วมากนักเขาจึงคิดว่าอาจจะเป็นประสาทสัมผัสทางด้านเสียงมากกว่า” เทียนคิดอย่างรวดเร็ว ในตอนนี้เท้าของเขาไม่ได้สัมผัสกับพื้นดังนั้นจึงไม่มีเสียงฝีเท้า เสียงเดียวที่เขาปล่อยออกมาเป็นเสียงหึ่งจากการกระพือปีกของเขาและเสียงของลมที่เข้าปะทะกับร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว
แต่ทั้งสองเสียงที่เขาสร้างขึ้นมานั้นเบามาก ดังนั้นประสาทการรับรู้ของชายหนุ่มคนนั้นจะต้องมีความละเอียดอ่อนอย่างมาก!
แม้ว่าเขาจะรู้ถึงความสามารถของชายหนุ่มคนนั้น แต่เทียนกลับยิ่งรู้สึกสลดใจมากขึ้น เขาไม่สามารถกำจัดเสียงของตนเองให้หมดไปได้ หากเขาหยุดเคลื่อนไหวชายหนุ่มก็คงพบตัวเขาในไม่ช้าก็เร็ว
“6 กิโลเมตร… 5 กิโลเมตร … ” เทียนรู้สึกร้อนรนเมื่อเห็นว่าระยะห่างระหว่างเขากับชายหนุ่มคนนั้นค่อยๆลดลงเรื่อยๆ ยิ่งเขากังวลมากเท่าไหร่เขาก็ยิ่งไม่สามารถคิดหาทางออกได้มากมากเท่านั้น ตอนนี้เขาไม่มีแผนในการรับมือเลยแม้แต่น้อย
“3 กิโลเมตร … 2 กิโลเมตร … “
ร่างกายของเทียนสั่นเทาเมื่อระยะห่างลดลงอย่างต่อเนื่อง ทันใดนั้นเขาก็เห็นปลายทางของถนนที่พาดผ่านเข้าไปในย่านชานเมือง บ้านที่ทำมาจากคอนกรีตในย่านชานเมืองเกือบทั้งหมดถูกทำลาย บางแห่งกลายเป็นซากปรักหักพัง บางแห่งถูกสัตว์ร้ายบดขยี้ ถัดจากชานเมืองเป็นภูเขาสีเขียวเข้มซึ่งเชื่อมต่อกับภูเขาที่เพรชฆาตเงาอสูรอาศัยอยู่
เมืองแห่งนี้ถูกล้อมรอบด้วยภูเขา หากมองลงมาจากท้องฟ้าจะเห็นเป็นแอ่งธรรมชาติขนาดใหญ่
ภูเขา?
เทียนรู้สึกประหลาดใจ
ดวงตาของเขาส่องประกาย เขาร่อนลงบนพื้นและใช้ปีกของตนเองเพื่อวิ่งไปที่ภูเขาลูกใหญ่ที่อยู่เบื้องหน้า
ขาของเขาไร้เรี่ยวแรงและสมองของเขาก็มึนงง แต่ในตอนนี้ชายหนุ่มคนนั้นก็ใกล้เข้ามามากขึ้นเรื่อยๆ ดังนั้นเขาจึงรู้แค่เพียงว่าจะต้องก้าวไปข้างหน้าเท่านั้น ขาของเขาค่อยๆก้าวไปข้างหน้าและร่างกายของเขาเอียงไปข้างหน้าประมาณ 90 องศาเหมือนลูกธนูที่พุ่งเข้ามาใกล้พื้น หากไม่ได้รับความช่วยเหลือจากปีกของเขา ด้วยท่าทางการเคลื่อนที่แบบนี้ร่างกายของเขาจะต้องล้มลงไปกระแทกกับพื้นในทันทีอย่างแน่นอน
“ 1 กิโลเมตร ….” เทียนเห็นระยะห่างที่ลดลงอย่างรวดเร็วและหัวใจของเขาก็เต้นแรงอย่างบ้าคลั่ง ระยะห่างระหว่างพวกเขาจะหายไปในไม่กี่วินาทีที่จะถึงนี้
ฟิ้ว!
เทียนออกแรงขาทั้งหมดที่มีจนถึงขีดจำกัดของเขา ในที่สุดระยะห่างระหว่างพวกเขาในตอนนี้เหลือแค่ประมาณ 600-700 เมตรเมื่อเขาเข้าไปในภูเขา
ทันทีที่เทียนเข้ามาในภูเขา เขาก็คำรามออกมา
เสียงคำรามดังสนั่นส่งเสียงสะท้อนออกมา
“อ้าก … อ้าก … อ้าก …” เสียงคำรามดังขึ้นซ้ำแล้วซ้ำอีก
…
“ฮะ?” พาร์นาได้ยินเสียงคำรามและตามมาด้วยเสียงสะท้อนก้องไปมา ใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย เมื่อมองไปที่ภูเขาที่สูงตระหง่านอยู่เบื้องหน้า เขาครุ่นคิด “ฉันคิดว่าเด็กหนุ่มคนนี้จะวิ่งไปยังที่อยู่อาศัยของสัตว์ร้ายเพื่อใช้พวกมันเพื่อขัดขวางฉัน แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะใช้เสียงสะท้อนเพื่อรบกวนการได้ยินของฉัน”
“กลอุบายหลอกเด็ก ดูถูกฉันเกินไปแล้ว” พาร์นายิ้มเยาะ ความสามารถในการรับรู้ถึงคลื่นความถี่สูงของเขาคือความสามารถในการรับรู้ที่แม่นยำที่สุด มันน่าเชื่อถือได้มากกว่าการตรวจจับความร้อนเสียอีก ท้ายที่สุดแล้วสัตว์ร้ายเลือดเย็นบางตัวสามารถหลบหนีจากการมองเห็นตรวจจับความร้อนได้ แต่การได้ยินด้วยคลื่นความถี่สูงนั้นแตกต่างกัน แม้ว่าสัตว์ร้ายจะหยุดนิ่งเขาก็สามารถได้ยินเสียงการเต้นของหัวใจและการหายใจได้ ถ้าระยะทางอยู่ใกล้พอเขาจะได้ยินแม้กระทั่งเสียงเลือดที่ไหลออกมาจากหัวใจ
เขาหยุดเคลื่อนไหวทันทีและตั้งใจฟังเสียงในตอนนี้
ในไม่ช้าในเสียงสะท้อนที่เขาได้ยินในตอนนี้ก็มีเสียงแผ่วเบาของปีกที่กระพือดังอยู่ ดวงตาของเขาเป็นประกาย หลังจากจับทิศทางได้แล้วเขาก็ออกไล่ล่าอย่างรวดเร็ว
เมื่อเขากำลังจะเข้าไปในภูเขา เขาก็บางอย่างขึ้นมาได้
“เด็กคนนี้ … รู้ความสามารถของฉันอย่างนั้นหรอ?”
รอยยิ้มบนใบหน้าของเขาหายไป ดวงตาของเขาหรี่ลงและเจตนาสังหารก็พุ่งเข้ามาดวงตาของเขา
ฟิ้ว!
พาร์นาเข้ามาในภูเขาด้วยความเร็วสูง
ไม่นานหลังจากที่เขาเข้ามาในภูเขาเสียงคำรามของเทียนดังขึ้นอีกครั้งอย่างรวดเร็วและกระจายไปทั่วสะท้อนกลับไปมาอย่างต่อเนื่อง
“ยังไม่พอ… ” เทียนรู้สึกเป็นกังวลขณะที่กำลังบินตรงไปในป่า หลังจากเข้าไปในป่าเขาต้องเคลื่อนที่ช้าลงเนื่องจากอุปสรรคของสภาพแว้ดล้อม ถ้าหากเขาไม่มีสมาธิเขาอาจจะชนต้นไม้ได้ทุกเมื่อ โชคดีที่ปีกของเขามีขนาดที่ไม่กว้างนักนักดังนั้นเขาจึงสามารถบินในป่าได้ หากขนาดปีกของเขาเหมือนปีกของชายคนนั้นการบินในป่านั้นแทบเป็นไปไม่ได้เลย
“สัตว์ร้ายอยู่ที่ไหนกัน …” เทียนมองรอบๆตัวของเขาเพื่อค้นหาแหล่งความร้อนในขณะเดียวกันก็ให้ความสนใจกับระยะห่างระหว่างเขาและชายคนนั้นด้วย
เขารู้สึกโล่งใจเล็กน้อยหลังจากที่ได้เข้ามาในภูเขา ความเร็วของชายคนนั้นก็ลดลงจนผิดสังเกตและบางครั้งก็หยุดนิ่ง เทียนสันนิษฐานว่าชายคนนั้นอาจจะหยุดเคลื่อนไหวเพื่อสังเกตตำแหน่งของเขาและถ้าออกวิ่งด้วยความเร็วเต็มที่เสียงลมก็จะบดบังการได้ยินทำให้ไม่สามารถระบุตำแหน่งได้
ยิ่งไปกว่านั้นหลังจากเข้าไปในภูเขาความเร็วของเทียนลดลงส่งผลให้ความถี่ในการกระพือของปีกลดลงดังนั้นเสียงที่ปล่อยออกมานั้นแผ่วเบามาก ชายหนุ่มคนนั้นจำเป็นต้องฟังอย่างระมัดระวังเพื่อค้นหาทิศทางของเขาภายใต้การแทรกแซงของเสียงสะท้อน
ตู้ม!
ข้างหน้าของเขามีต้นไม้กำลังล้มลงมา
เทียนเห็นร่างที่เปล่งความร้อนมีความสูงประมาณ 2 หรือ 3 เมตร หัวของมันดูเหมือนการผสมกันของหมูป่าและเม่นสัตว์ร้ายตัวนี้กำลังพุ่งชนถ้ำเล็กๆบริเวณใต้ต้นไม้ด้วยศีรษะของมัน