The Dark King – กษัตริย์แห่งความมืด - ตอนที่ 562

The Dark King – Chapter 562 ปีศาจน้ำแข็ง

เทียนรู้สึกเหมือนเขาเพื่งตื่นจากความฝันที่แสนยาวนาน

แต่เมื่อเขาตื่นขึ้นมาก็จำเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในความฝันไม่ได้เลย

เมื่อรู้สึกถึงอากาศที่หนาวเย็นรอบๆตัว เทียนก็ขดตัวเหมือนกับลูกบอลเพื่อบรรเทาความหนาวในทันที

“ตื่นแล้วหรอ?” มีเสียงที่อ่อนโยนเหมือนในอดีตที่น่าคิดถึงดังเข้ามาในโสตประสาทของเขา

เทียนรู้สึกตกใจ เสียงที่คุ้นเคยนี้ทำให้เขานึกถึงความรู้สึกที่ได้ลืมเลือนไปนานแสนนาน มันเป็นเสียงปลุกที่เขาได้ยินจากแม่ของตนเองเมื่อตอนยังเป็นเด็ก เมื่อลืมตาขึ้นมาแทนที่จะเป็นเตียงอุ่นๆและแสงแดดอ่อนๆยามเช้าที่ส่องผ่านหน้าต่างเหมือนกับความทรงจำของเขา แต่สิ่งที่ปรากฏอยู่ตรงหน้ากลับมีเพียงความมืดมิดเท่านั้น

เทียนกระพริบตาเล็กน้อยเพื่อปรับสายตาให้เคยชินกับความมืดและในไม่ช้าเขาก็เห็นกำแพงน้ำแข็งอยู่ตรงหน้า

เขาได้สติขึ้นมาในทันที

“นายรู้สึกดีขึ้นแล้วหรอ?” เสียงอ่อนโยนดังขึ้นมาอีกครั้งจากด้านข้างของเขา

เทียนหันศีรษะของตนเองไปทันทีและเห็นไอช่านั่งอยู่ข้างๆจ้องมองเขาอย่างนุ่มนวลซึ่งผิดจากภาพลักษณ์ปกติที่ดูเย็นชาของเธอ เทียนไม่ได้สังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงท่าทีของเธอและพูดด้วยความประหลาดใจออกมาว่า”คุณฟื้นแล้ว! พิษถูกกำจัดไปหมดแล้วหรอครับ?”

เมื่อเห็นความเป็นกังวลและความดีใจบนใบหน้าของเขา ไอช่าก็ยิ้มขึ้นมาและพูดว่า “พิษในร่างกายของฉันถูกควบคุมเรียบร้อยแล้วแต่กลับเป็นนายที่นอนหมดสติอยู่ โชคดีที่ในที่สุดก็ฟื้นขึ้นมา”

เทียนตกใจและตอนนี้เขารู้สึกว่าร่างกายของตนเองเต็มไปด้วยความเหน็บหนาว เขาก้มมองลงไปเพื่อตรวจสอบร่างกายและเห็นชุดเกราะที่สวมไม่เข้าที่ เทียนรู้สึกถึงอากาศหนาวเย็นที่กระทบคอและข้อมือของตนเองจึงรีบสวมเกราะให้เรียบร้อยในทันที เขาไม่คิดว่าตนเองจะใส่ชุดเกราะผิดแปลกไปแบบนั้นหรือว่าจะมีใครบางคนมาถอดชุดเกราะของเขาออก

เขาอดไม่ได้ที่จะมองไปที่ไอช่า

ไอช่าสังเกตุท่าทางแปลกๆของเทียนหัวใจของเธอก็เต้นแรงและแก้มของเธอก็แดงขึ้นมา เธอหันศีรษะหนีราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นและพูดว่า “ฉันตรวจดูบาดแผลของนายและถอดชุดเกราะออก นายที่กำลังทุกข์ทรมานจากโรคเกล็ดเลือดน้ำแข็งยังกล้าที่จะอยู่ในกำแพงน้ำแข็งแห่งนี้ นายอยากจะตายไปพร้อมกับฉันอย่างนั้นหรอ? “

เธอจงใจเปลี่ยนหัวข้อสนทนาและมองไปที่เทียนหลังจากที่เธอพูดจบ

เทียนยิ้มออกมาอย่างขมขื่นหลังจากที่เขาได้ยินสิ่งนี้

“ผมกำลังจะออกไปจากที่นี่ แต่มีสัตว์ร้ายดักรออยู่ข้างนอก ผม -“

เมื่อเทียนกำลังพูดถึงสัตว์ร้าย ทันใดนั้นเขาก็สังเกตเห็นว่าไม่มีจุดความร้อนของมันบริเวณข้างนอกอีกแล้วและผิวน้ำแข็งบางส่วนหายไปเผยให้เห็นน้ำที่ไหลอยู่ข้างใต้ ยิ่งไปกว่านั้นน้ำดูขุ่นมัวและมีสีแดงของเลือด

เขาตกใจและหันมามองไอช่า “คุณฆ่าสัตว์ร้ายอย่างนั้นเหรอครับ?”

“อ่า-ใช่” ไอช่าพูดเบาๆ

เทียนค่อนข้างประหลาดใจและพูดด้วยรอยยิ้มแห้งๆ “แน่นอนว่าอูฐที่หิวโหยย่อมมีขนาดใหญ่กว่าม้า*”

(*เป็นสำนวนจีนมีความหมายว่า ถึงแม้จะอ่อนแอแต่คนที่แข็งแกร่งก็ยังคงแข็งแกร่ง)

“ฉันไม่ใช่อูฐนะ” เธอมองค้อนไปที่เทียน

เทียนเหลือบมองไปที่ไอช่าและนึกถึงคำพูดก่อนหน้านี้ของเธอ เขามองไปรอบๆและมองดูร่างกายของตนเองอีกครั้งใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปเล็กน้อย “ผมหมดสติไปนานแค่ไหนครับ”

“ไม่รู้สิ ตอนฉันตื่นขึ้นมานายก็หมดสติไปแล้ว” ไอช่าคาดเดาและพูดออกมาว่า “น่าจะสองสามวัน”

“สองสามวันหรอครับ?” เทียนตกตะลึง โรคเกร็ดเลือดน้ำแข็งจะทำให้เขาตายภายในไม่กี่ชั่วโมงในสภาพแวดล้อมที่เย็นจัดแบบนี้ เขามองไปที่มือซ้ายและรู้สึกตกตะลังในทันทีแขนซ้ายของเขาทั้งหมดจนถึงไหล่มีสีขาวเหมือนกับหิมะ!

นอกจากนี้ยังมีหนามสีน้ำเงินเข้มยื่นออกมาตามหลังแขนไปจนถึงไหล่ของเขา!

หนามพวกนี้ไม่เหมือนกับน้ำแข็งทั่วๆไป แต่มันเป็นผิวหนังของเขาที่แข็งตัว!

เมื่อไอช่าเห็นเทียวมีสีหน้าที่ย่ำแย่ เธอถอนหายใจออกมาพร้อมกับพูดว่า “นายเป็นโรคเกล็ดเลือดน้ำแข็ง เมื่อฉันตื่นขึ้นมาร่างกายของนายก็ถูกแช่แข็งไปแล้วและหลังจากที่อาการดีขึ้นแขนของนายก็กลายเป็นแบบนี้ ถ้าฉันเดาไม่ผิดแขนของนายกลายเป็นน้ำแข็งไปทั้งหมดแล้ว ต่อไปนายต้องระวังอย่าสัมผัสกับสิ่งที่เย็นจัดไม่งั้นโรคนี้จะแพร่กระจายไปทั่วทั้งร่างกาย ถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนั้นขึ้นนายก็จะไม่เหลือความเป็นมนุษย์อีกต่อไป ไม่ต่างอะไรจากซอมบี้”

ร่างกายของเทียนสั่นและมองไปที่ไอช่า “คุณพูดถึงโรคเกล็ดเลือดน้ำแข็งอย่างนั้นหรอครับ?”

ไอช่าพยักหน้าเล็กน้อย “คนที่เป็นโรคนี้ร่างกายจะค่อยๆเปลี่ยนไปกลายเป็นมนุษย์น้ำแข็ง ไม่สิควรจะเรียกว่าปีศาจน้ำแข็ง!”

“มีวิธีที่สามารถรักษาโรคนี้ไหมครับ? เทียนมองไอช่าอย่างใจจดใจจ่อราวกับว่าเธอเป็นความหวังเดียวของเขา

ไอช่ากัดริมฝีปากของตนเองแล้วพูดว่า “มันเป็นโรคที่รักษาไม่หายแม้แต่ตระกูลดราก้อนของเราก็ไม่มีทางรักษาได้ วิธีเดียวที่จะบรรเทาอาการของโรคนี้ก็คือการอยู่ในสภาพแวดล้อมที่มีอุณหภูมิสูงเป็นเวลานานๆ เช่น การแช่น้ำพุร้อนหรืออยู่ในห้องที่มีเตาผิงยิ่งร้อนมากยิ่งดี”

สีหน้าของเทียนดูย่ำแย่ แม้แต่ตระกูลดราก้อนที่มีมรดกสืบทอดมานานก็ยังไม่มีวิธีรักษาโรคนี้ ก็หมายความว่าโรคนี้รักษาได้ยากมาก

แม้ว่าเทคโนโลยีทางการแพทย์ในตอนนี้จะไม่สามารถรักษาโรคนี้ได้ แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าในอนาคตจะไม่สามารถทำได้ เทียนเชื่อว่าหลังจากที่เขาพัฒนาเทคโนโลยีทางการแพทย์ได้สำเร็จก็จะพบวิธีรักษาโรคเกล็ดเลือดน้ำแข็งนี้และค้นพบความลับที่ซ่อนอยู่ในพรแห่งพระเจ้า

“เมื่อนายฟื้นแล้วก็ควรออกไปจากที่นี่ทันที” ไอช่ามองไปยังใบหน้าอันซีดของเทียนและพูดว่า “โรคเกล็ดเลือดน้ำแข็งของนายจะกำเริบอีกครั้งถ้ายังอยู่ที่นี่ต่อ”

เทียนพยักหน้า เขาก็มีความตั้งใจที่จะทำในสิ่งที่เธอพูดอยู่เหมือนกัน ทันใดนั้นเทียนก็นึกขึ้นได้ถึงบางอย่าง – เขาถูกแช่แข็งไปทั้งตัวเมื่อไอช่าตื่นขึ้นมา … ในสภาพแวดล้อมที่หนาวจัดแบบนี้อุณหภูมิในร่างกายของเขาจะอบอุ่นขึ้นได้อย่างไรกัน

เขาเหลือบมองไปที่ไอช่าและอยากจะถามเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่แล้วก็ลังเลและในที่สุดก็ยับยั้งความอยากรู้ของเขา “ผมจะออกไปไม่นาน คุณควรพักฟื้นอยู่ที่นี่ผมจะกลับมาและเอาอะไรมาให้กิน”

“ไม่ต้อง นายแค่ดูแลตัวเองก็พอ ฉันทนได้” ไอช่าพูด

เทียนไม่พูดอะไรอีกและดำลงไปใต้น้ำ เขากางปีกออกและว่ายน้ำไปทางลานกว้างในไม่ช้าเขาก็ว่ายออกจากช่องระบายน้ำและมาถึงบริเวณสระน้ำจากนั้นก็พุ่งตัวขึ้นจากน้ำทันที เมื่อเขาบินที่ระดับความสูงประมาณ 10 เมตรก็เห็นเงาขนาดใหญ่ลอยอยู่บนผิวน้ำ ดูเหมือนจะเป็นศพของสัตว์ร้ายที่อยู่ใต้น้ำตัวก่อนหน้านี้

ในขณะนี้ศพของมันถูกปกคลุมไปด้วยสัตว์รูปร่างแปลกๆที่มีลักษณะเหมือนปลิงและแมลงดูดเลือดตัวเล็กๆราวกับว่าซากศพนี้เป็นรังของพวกมัน

การคัดสรรโดยธรรมชาติ

ดูเหมือนว่าไม่มีใครสามารถหนีชะตากรรมของตนเองจากห่วงโซ่อาหารได้

เทียนถอนหายใจออกมา เขาบินลงบริเวณริมสระน้ำและมองไปรอบๆก็พบกับจุดสีแดงกำลังเคลื่อนไหวภายในอาคารที่ถล่มลงมา เขาจำได้ว่าพวกมันคือหนูกระดูก

ดวงตาของเขาเบิกกว้างและรีบเคลื่อนที่เข้าไปภายในอาคารอย่างเงียบๆ