The Dark King – กษัตริย์แห่งความมืด - ตอนที่ 608

The Dark King – Chapter 608 สัญญาณเตือนภัย

หัวใจของเทียนเต็มไปด้วยความว่างเปล่า เขาใช้ร่างกายของตนเองดันประตูเอาไว้ในขณะที่กวาดสายตาไปทั่วห้องเพื่อหาเส้นทางหลบหนี แต่ห้องที่เต็มไปด้วยซากศพและหนังสือแห่งนี้ไม่ได้มอบความหวังให้เขาแม้แต่น้อย

ปั้ง!

เสียงกระแทกดังมาจากข้างนอกประตู

เทียนที่กำลังเอนตัวพิงประตูอยู่รู้สึกตัวสั่นเล็กน้อย เขาลังเลอยู่ชั่วครู่และอดไม่ได้ที่จะมองผ่านกระจกออกไปเพื่อที่จะได้เห็นใบหน้าของไอช่า ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยคราบน้ำลายที่ไหลออกมาจากฟันที่แหลมคมและเธอกำลังใช้มือที่กลายเป็นกรงเล็บทุบประตูอย่างต่อเนื่อง

เทียนรู้สึกงุนงงเล็กน้อย จากพลังอันมหาศาลของไอช่าเป็นเรื่องที่ง่ายมากสำหรับเธอในการพังประตูเข้ามา แต่พละกำลังของเธอที่กระแทกประตูในตอนนี้ดูเหมือนกับเป็นซอมบี้ธรรมดาเท่า

เกิดอะไรขึ้น?

ความแข็งแกร่งของเธอหายไปไหนหมด?

ในขณะที่เทียนกำลังงุนงงไอช่ายังคงกระแทกไปที่ประตูอย่างต่อเนื่อง แต่การกระแทกทุกครั้งที่เกิดขึ้นทำให้ประตูส้นเล็กน้อยเท่านั้นไม่มีวี่แววว่าประตูจะพัง

เมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเทียนก็รู้สึกโล่งใจและค่อยๆถอยหลังกลับไปด้วยความสงสัย ในไม่ช้าก็สังเกตได้ว่าเขาไม่ได้ยินเสียงคำรามของไอช่าแม้แต่น้อย

เสียงของเธอไม่สามารถเล็ดลอดผ่านเข้ามาได้!

เธออยู่ใกล้กับเขามากแต่ไม่มีเสียงทะลุเข้ามาแม้แต่น้อย

“มันไม่ใช่เพราะพลังของเธอไอช่าที่ลดลง แต่วัสดุที่ใช้ทำประตู – แข็งแกร่งอย่างมากอย่างนั้นหรอ?” ดวงตาของเทียนเป็นประกายเล็กน้อยและรู้สึกว่าสิ่งที่เขาคาดเดามีความเป็นไปได้สูง เนื่องจากสถานที่แห่งนี้ถูกเรียกว่าที่หลบภัยและสามารถทนต่อสภาพแวดล้อมรวมถึงผลกระทบของภัยพิบัติได้ ถ้าเป็นโลหะทั่วไปจะต้องถูกกัดกร่อนไม่ก็สลายตัวไปนานแล้ว แต่พื้นผิวโลหะที่นี่ไม่มีสัญญาณของการถูกกัดกร่อนหรือการเกิดสนิมเลย

อีก!

เมื่อเทียนกำลังคาดเดาสิ่งที่เกิดขึ้น ไอช่ายังคงยกกรงเล็บของเธอขึ้นและกระแทกไปที่กระจกของประตูอย่างต่อเนื่อง กระจกโปร่งใสที่เต็มไปด้วยฝุ่นไม่แตกออก แต่ถูกกรงเล็บอันแหลมคมของเธอฝังเข้าไปภายใน

เทียนมองไปที่กระจกและรู้ได้ทันทีว่า มันไม่ใช่กระจกธรรมดาทั่วไปแต่เป็นวัสดุสังเคราะห์คุณภาพสูงที่มีความทนทานที่สูงมาก

ไอช่ายกกรงเล็บของเธอขึ้นและกระแทกไปที่กระจกอีกครั้ง

เพล้ง! กระจกถูกเจาะทะลุด้วยกรงเล็บอันแหลมคมของเธอแตกออกกลายเป็นรูกว้างในทันที

หวอ!

เสียงสัญญาณเตือนภัยดังขึ้นอย่างกะทันหัน ภายในห้องเต็มไปด้วยแสงสีแดงจากไฟเตือนภัยมากมาย แผงควบคุมที่ซับซ้อนและปุ่มต่างๆ เปล่งเสียงที่บันทึกเอาไว้ด้วยระบบอิเล็กทรอนิกส์ “มี ผู้บุกรุก! มีผู้บุกรุก! ต้องการเปิดใช้งานระบบการโจมตีอัตโนมัติหรือไม่?” เสียงนี้ดังขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า

เทียนตกตะลึงไปชั่วครู่แต่เมื่อเขาตั้งสติได้ก็พูดออกไปทันทีว่า “ไม่! ปิดสัญญาณเตือนภัย!” แต่สัญญาณเตือนภัยยังคงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง ไอช่าที่อยู่หน้าประตูเมื่อได้ยินเสียงสัญญาณเตือนภัยก็เริ่มโจมตีอย่างบ้าคลั่งในทันที

เทียนรวบรวมสติกลับมาอีกครั้งและพูดคำสั่งออกไปเป็นภาษาอังกฤษทันที หลังจากที่เขาพูดจบสัญญาณแจ้งเตือนและสัญญาณไฟต่างๆก็ดับลง

หลังจากเสียงสัญญาณเตือนภัยดับลง เทียนก็ได้ยินเสียงคำรามของไอช่าดังเข้ามาจากข้างนอกทันที เมื่อหันกลับไปก็พบว่าไอช่าใช้กรงเล็บอันแหลมคมเจาะทะลุกระจกเข้ามาได้แล้ว แขนข้างหนึ่งของเธอค่อยๆยื่นออกมาจากรู เล็บบนฝ่ามือสีขาวของเธอดูแหลมคมมาก ไอช่าพยายามยื่นมือออกไปจับเทียนที่อยู่ห่างออกไปประมาณ 1 เมตรแต่ไม่สามารถจับถึงได้

เมื่อเห็นเธอบ้าคลั่งดวงตาของเทียนก็เต็มไปด้วยความโศกเศร้า จากนั้นเขาค่อยๆถอยไปด้านหลังสองก้าวอีกครั้ง

โฮก!

ไอช่าคำรามอย่างโหยหวนในขณะที่พยายามจับตัวเขา

เทียนมองไปที่ใบหน้าอันสง่างามของเธอและกัดริมฝีปากของตนเองเล็กน้อย เขาสูดลมหายใจเข้าลึกๆ และกระซิบว่า “ผมขอโทษ ผมสัญญากับคุณว่าผมจะอยู่รอดต่อไป!”

โฮก!

เมื่อไอช่าได้ยินที่เทียนพูดก็คำรามเสียงดังกึกก้องขึ้นในทันที

เทียนมองไปที่เธอและหันศีรษะของตนเองมองไปรอบๆห้องจากนั้นเขาก็ขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อยแม้ว่าเขาจะสัญญากับเธอว่าจะมีชีวิตรอดต่อไป แต่ดูเหมือนว่า … ประตูนี้จะเป็นทางออกเดียวที่มีและทางเดียวที่จะออกไปจากที่นี่ได้ก็คือ จะต้องทำให้ไอช่าออกไปจากประตูให้ได้

แต่เขาไม่สามารถทำได้จริงๆ

ถ้าไอช่าออกไปจากที่หลบภัยแห่งนี้ เธอจะกลายเป็นซอมบี้ที่เดินไปตามแดนรกร้างซึ่งเต็มไปด้วยสัตว์ร้ายและซอมบี้มากมายและอาจเดินเข้าไปในป้อมปราการของมนุษย์หรือเดินลึกเข้าไปในแดนรกร้างที่เต็มไปด้วยสัตว์ร้ายระดับสูงมากมาย

แม้ว่าเธอจะรอดมาได้ ..

แล้วฉันจะตามหาเธอได้จากที่ไหน?

โลกกว้างใหญ่ไพศาลและมนุษย์อย่างเราเป็นแค่สิ่งมีชีวิตเล็กๆเท่านั้น?