The Dark King – กษัตริย์แห่งความมืด - ตอนที่ 642

The Dark King – Chapter 642 ไม่มีวันหวนคืนกลับมา

“ตอนที่กําลังจะลงมือฆ่า คุณได้ยินคําขอร้องอ้อนวอนจากพวกเขาบ้างไหม?” เทียนค่อยๆพูดออกมาช้าๆ และฝ่ามือของเขาค่อยๆบีบแน่นขึ้นเรื่อยๆ ความเจ็บปวดยังคงแพร่กระจายไปทั่วร่างกายของราชันย์โลกใต้ดินและกระดูกข้อมือที่หักดูเหมือนจะถูกบดทีละเล็กทีละน้อยร่างกายชุ่มไปด้วยเหงื่อทั้งตัว

“ท่านผู้อาวุโส ไม่ใช่ฝีมือของผมอย่าไปหลงเชื่อข่าวลือนั่นมันไม่เป็นความจริงๆ ได้โปรดเชื่อผม!” ราชันย์โลกใต้ดินขอร้องอ้อนวอนด้วยการแสดงออกทางสีหน้าอย่างจริงใจ แม้ว่าตอนนี้เขาจะรู้สึกเจ็บปวดมากแค่ไหนก็ตาม

“เมื่อฉันถามคําถามที่สาม มีเพียงคนสองคนที่ร่างกายตอบสนองอย่างฉับพลัน เทียนพูดต่ออย่างช้าๆว่า”ปฏิกิริยาของคนอื่นๆ ไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยเท่าคุณการเต้นของหัวใจของคุณเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ผมลืมบอกคุณไปว่าหนึ่งในสัญลักษณ์เวทมนต์ของผมมีความสามารถในการมองเห็นที่พิเศษ! การเต้นของหัวใจ การเคลื่อนไหวของทางเดินอาหารรวมถึงการไหลเวียนของเลือดผมสามารถมองเห็นมันทั้งหมดได้อย่างชัดเจน! “

การมองเห็นที่พิเศษ? ราชันย์โลกใต้ดินตกตะลึง มันเป็นหนึ่งในความสามารถระดับสูงที่หายากมากแต่เด็กหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าเขากลับมีของแบบนั้นอยู่ในครอบครองอย่างนั้นหรอ?

ทันใดนั้นหัวใจของเขาก็แตกสลายเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง

แต่เขาไม่ต้องการยอมรับชะตากรรมของตนเองเช่นนี้ เขาอ้อนวอน “ผมยอมรับว่าตอนนั้นผมรู้สึกตื่นตระหนกเล็กน้อย แต่การตัดสินว่าผมฆ่าพ่อแม่บุญธรรมของคุณโดยสิ่งนี้เพียงอย่างเดียวมันเกินไปหรือเปล่าครับ? ในตอนนั้นผมแค่คิดสิ่งอื่นๆที่น่าประหลาดใจดังนั้นหัวใจของผมจึงมีปฏิกิริยาตอบสนอง แต่ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับพ่อแม่บุญธรรมของคุณแน่นอนผมไม่ได้ฆ่าพวกเขาจริงๆ และถ้าคุณฆ่าผมในตอนนี้ผมเกรงว่าฆาตกรตัวจริงจะลอยนวลไปได้!”

“ลงมือฆ่าในตอนที่มีโอกาส ดีกว่าพลาดมันไป” เทียนพูดอย่างเฉยเมย “แต่ผมยังไม่ฆ่าคุณในตอนนี้หรอก เพราะยังมีสิ่งหนึ่งที่คุณต้องทํา”

เมื่อได้ยินที่เทียนพูดราชันย์โลกใต้ดินก็พูดออกมาว่า “ผู้อาวุโส คุณเพิ่งเลื่อนตําแหน่งให้ผมเป็นผู้แทนผู้ส่งสารแห่งพระเจ้าหากคุณฆ่าผมในตอนนี้ มันจะทําให้เกิดความวุ่นวายมากมาย! “

“ผู้แทนผู้ส่งสารแห่งพระเจ้า ผมสามารถแต่งตั้งใครเมื่อไหร่ก็ได้ ไม่มีการคัดค้านและไม่จําเป็นต้องใส่ใจเสียงของคนอื่น” ในขณะที่พูดเทียนก็ขยับฝ่ามือของตนเอง มีเสียงกระดูกแตกดังขึ้นกระดูกภายในข้อมือของราชันย์โลกใต้ดินก็แหลกสลายทันทีและได้ยินเสียงกรีดร้องเหมือนหมูถูกเชือดแม้แต่คนแข็งแรงอย่างราชันย์โลก ใต้ดินก็ไม่สามารถทนความเจ็บปวดจากข้อมือที่หักนี้ได้

“นี่คือสิ่งที่จะได้รับเมื่อทําให้ผมโกรธ!” เทียนยกมือขึ้นบีบไหล่ของราชันย์โลกใต้ดินและลากเขาเข้าไปในป่า

ฟิ้ว!

อัศวินสามคนที่ต่อสู้กับเซอร์กี้ รีบวิ่งไปที่เทียนทันที

เทียนยกมือขึ้นและเหวี่ยงดาบไปที่หน้าอกอย่างแรง ชายคนแรกที่วิ่งเข้ามากระเด็นออกไปชนกับคนอื่นๆ ทันที

“พยายามจับพวกเขามาแบบเป็นๆ” เทียนพูดออกมาในขณะที่ลากร่างของราชันย์โลกใต้ดินเข้าไปในป่า

ภายในป่าที่มืดครึ้มเต็มไปด้วยเสียงร้องของแมลงที่ดังก้องและสายลมที่พัดใบไม้ปลิวลอยละล่องราวกับว่ามีภูตผีนับไม่ถ้วนที่สิงสถิตอยู่ในป่าแห่งนี้

ใบหน้าของเทียนดูเฉยชาเขาลากราชันย์โลกใต้ดินไปยังพื้นที่โล่งที่อยู่ในป่า เมื่อมาถึงจุดที่มีดินนูนขึ้นมา เขามองไปที่ฝ่ามือของตนเองแล้วโยนร่างของราชันย์โลกใต้ดินไปยังหน้าหลุมศพที่ไม่มีป้ายเครื่องหมายพร้อมกับพูดขึ้นมาว่า “คุกเข่าลง”

ราชันย์โลกใต้ดินกัดฟันด้วยความเจ็บปวด พยายามใช้หัวเข่าและไหล่พยุงร่างของตนเองขึ้นมาจากพื้น เมื่อได้ยินคําพูดของเทียน เขารู้สึกไม่เต็มใจและรู้ว่าชายคนนี้ต้องการให้เขาทําอะไรเขายิ้มและคิดบางอย่างอยู่ในใจ ฉันไม่คิดว่าจะต้องตกอยู่ในสภาพแบบนี้และต้องคุกเข่าให้กับมดปลวกที่ไม่มีค่าและแม้ว่าฉันจะคุกเข่าตามที่เขา สั่งมันก็ไม่สามารถทําให้ฉันรอดจากความตายได้

ราชันย์โลกใต้ดินกัดฟันของตนเองแน่นและยืนขึ้นอย่างช้าๆจากพื้นดิน “แม้ว่าฉันจะต้องตาย ฉันก็ไม่ยอมคุกเข่า! ใช่ฉันฆ่าพ่อแม่บุญธรรมของแก ฉันเป็นคนออกคําสั่งให้ทหารออกไปฆ่าเอง ไม่เพียงแต่ฆ่าพวกเขาเท่านั้น เมื่อทั้งสองคนยังมีชีวิตอยู่พวกเขาถูกทรมานอย่างหนักจนตาย อยากให้คุณมาเห็นการตายของพวกเขาจริงๆช่างน่าสมเพช ฮ่าฮ่าฮ่า …”

หลังจากเสียงหัวเราะของชายรูปร่างกํายําออกมาจากปากของเขา ก็มีเสียงลมดังขึ้นและขาทั้งสองก็ทรุดตัวลง

เทียนเตะไปที่ข้อพับหลังหัวเข่าของเขา

ดวงตาของราชันย์โลกใต้ดินเปลี่ยนเป็นสีแดง… เขาคํารามออกมาด้วยความเจ็บปวดและพยายามยืนขึ้นอีกครั้ง

ฝ่ามือของเทียนกดลงบนบนไหล่ของเขาราวกับมีภูเขายักษ์กดทับอยู่ทั้งลูก ทําให้ราชันย์โลกใต้ดินไม่สามารถเคลื่อนไหวได้

“คุกเข่าซะ!” เทียนพูดอย่างเฉยเมย

ราชันย์โลกใต้ดินคํารามออกมา “แกบังคับฉันไม่ได้…” เขาพูดยังไม่ทันจบแต่ร่างกายก็ล้มลงและศีรษะกระแทกกับพื้น

เทียนใช้ฝ่ามือกระแทกอย่างรุนแรงไปที่หลังของเขาจากนั้นกดหัวของราชันย์โลกใต้ดินลงกับพื้น

“ก้มลงไปอีก!” เทียนคว้าผมของเขาและดึงขึ้น ก่อนที่ดวงตาของราชันย์โลกใต้ดินจะเหลือบมองมาที่เทียน ใบหน้าของเขาก็ถูกกดลงอีกครั้งกระแทกอย่างหนักบนพื้นดินที่เต็มไปด้วยทรายหยาบ เขารู้สึกเจ็บปวดราวถูกเข็มมากมายที่มแทงและบริเวณหน้าผากเต็มไปด้วยกรวดทรายมากมาย

“ก้มลงไปอีก” เทียนใช้ฝ่ามือของตนเองดึงผมขึ้นมาอีกครั้ง ในขณะที่เทียนใช้ฝ่ามือกดศีรษะของราชันย์โลกใต้ดินให้ก้มลงไปอย่างช้าๆ เขาก็พูดกับหลุมศพที่อยู่ตรงหน้าว่า “ป้าจีร่า ลุงเกรย์ ผมนําตัวฆาตกรที่ฆ่าพวกคุณมาแล้ว เห็นไหมว่าเขากําลังขอขมาต่อพวกคุณและกําลังชดใช้สิ่งที่ได้ทําลงไป…

“แก…”ราชันย์โลกใต้ดินคําราม

เทียนกดฝ่ามือของตนเองอย่างรุนแรง ทําให้ใบหน้าของราชันย์โลกใต้ดินแนบอยู่กับพื้นดินและไม่สามารถอ้าปากได้

“โชคร้ายที่ผมมาช่วยไม่ทัน” เทียนมองไปที่ถุงหลุมศพขนาดเล็กและมีความเหงาปรากฏในสายตาอันว่างเปล่าของเขา” ผมทําให้พวกคุณต้องทนทุกข์ทรมาน พวกคุณควรจะได้อยู่อย่างมีความสุขในช่วงบั้นปลายของชีวิต ทั้งหมดเป็นความผิดของผม พวกคุณได้ใช้ชีวิตตามที่ปราถนาได้เพียง 2 3 วันแต่กลับต้องแลกกับความทุกข์ทรมาณจากการกระทําอันต่ําช้า สิ่งที่ไร้ประโยชน์ที่สุดดูเหมือนจะเป็นการขอโทษ เพราะพวกคุณไม่มีวันหวนคืนกลับมาหาผมได้อีกแล้ว…”