The Dark King – กษัตริย์แห่งความมืด - ตอนที่ 615

The Dark King – Chapter 615 อาหาร

เมื่อเทียนเดินมาถึงร่างของชายหนุ่มที่ถูกเขาฆ่าโดยการปามีดไปที่หลัง ทันใดนั้นร่า งของชายหนุ่มที่นอนคว่ําอยู่ก็หันกลับมาพร้อมกับดาบที่ถืออยู่ในมือและแทงไปที่หน้าอกของเทียนอย่างรวดเร็ว

เทียนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยแต่โชคดีที่เขาเตรียมพร้อมมาอย่างดีและระมัดระวังในทุกฝีก้าวทําให้เขาสามารถป้องกันดาบที่โจมตีเข้ามาได้ทันท่วงที จากนั้นเทียนยกเท้าของตนเองขึ้นอย่างรวดเร็วพร้อมกับเหยียบลงไปที่ไหล่ของชายหนุ่มคนนั้นและในเวลาเดียวกันก็เปลี่ยนเป็นสถานะร่างแปลงอสูร

เมื่อเห็นว่าตนเองพลาดท่าชายหนุ่มรีบหันหลังและวิ่งหนีออกไปอย่างหวาดผวา

เทียนทิ้งกระเป๋าเป้ของตนเองทันทีและไล่ตามเขาไปอย่างรวดเร็ว

จากสถานะร่างแปลงอสูรของเขาทําให้เทียนมีความเร็วเพิ่มขึ้นเทียบเท่ากับผู้บุกเบิก เทียนไล่ตามชายหนุ่มทันอย่างง่ายดายจากนั้นเขาก็ดึงมีดสั้นออกมาอย่างรวดเร็วและแทงเข้าไปที่ร่างของชายหนุ่มผู้เคราะห์ร้าย

เทียนค่อยๆกลับสู่ร่างปกติพร้อมกับหายใจอย่างเหนื่อยหอบ จากนั้นเขาก็ลากร่างของชายหนุ่มกลับมาแล้วเหลือบมองไปรอบๆ กลิ่นเลือดที่นี่จะต้องดึงดูดซอมบี้ระดับสูงที่อยู่ใกล้ให้เข้ามาอย่างแน่นอน

เขาไม่หยุดพักเพื่อฟื้นพละกําลัง แต่รีบย้ายศพของทั้งห้าคนเข้าไปที่ห้องควบคุมในทันที

กลิ่นสาปเลือดก็ค่อยๆเล็ดลอดลอยออกมาจากห้องควบคุมเล็กๆแห่งนั้นและกระจายไปทั่ว

โฮก!

ภายนอกห้องควบคุมเล็กๆแห่งนี้มีร่างหนึ่งปรากฏตัวขึ้นและพุ่งตรงเข้ามาที่นี่ด้วยความเร็วสูงร่างนั้นกระแทกเข้ากับประตูอย่างรุนแรงและเขย่าประตูอย่างบ้าคลั่งพร้อมกับส่งเสียงคํารามดังกึกก้องเจ้าของร่างนั้นก็คือไอช่าที่กําลังหิวโหย

เมื่อเทียนเห็นไอช่าถูกดึงดูดโดยกลิ่นเลือด เขาเหลือบไปมองเธอเล็กน้อยจากนั้นก็หันกลับมาและคลานไปตามทางเดินเพื่อตรงไปยังสถานที่ที่เขาต่อสู้กับทั้ง 5 คนอย่างดุเดือดเพื่อทําลายร่องรอยการต่อสู้และคราบเลือดบนพื้นดินโดยเฉพาะรอยเท้าที่นําทางไปสู่ทางเข้าของห้องควบคุม

หลังจากกลบรอยเท้าเสร็จเรียบร้อย เขาก็ผลักก้อนหินไปที่รูอีกครั้งและรีบกลับไปที่ห้องควบคุม

เมื่อมองดูใบหน้าที่สวยงามของเธอเขาก็เงียบไปชั่วขณะและกระซิบออกมาว่า ” อดทนหน่อยนะครับถ้าพวกเราสามารถกลับเข้าไปที่กําแพงยักษ์ได้ ผมจะทําทุกวิธีทางเพื่อให้คุณกลับคืนสู่สภาพเดิม”

โฮก!

ไอช่าคํารามออกมา

เทียนจ้องไปที่เธอและหันมองไปที่ศพทั้งห้าร่างที่นอนอยู่บนพื้น สายตาที่นุ่มนวลเปลี่ยนเป็นเย็นชาในทันที ที่เขาลงมือฆ่าทั้งห้าคนอย่างโหดเหี้ยมไม่ใช่เพราะต้องการเสบียงของพวกเขาแต่สิ่งที่เทียนต้องการคือร่างกายของพวกเขา!

เทียนต้องการฝึกไอช่าไม่ให้โจมตีเขาโดยใช้ทฤษฎีการตอบสนองแบบมีเงื่อนไข ในขั้นตอนของการฝึกฝนเพื่อควบคุมความกระหายเลือดของเธอนั้นเป็นสิ่งสําคัญที่สุด มันเป็นเรื่องยากมากที่จะทําให้สําเร็จ เหมือนกับกรณีการฝึกสุนัขตํารวจโดยไม่ใช้กระดูกหรือใช้กระดูกปลอม มันก็จะ เป็นเรื่องยากต่อการฝึกฝน

แม้เทียนจะรู้สึกผิดที่ฝึกเธอโดยใช้วิธีการฝึกเดียวกับสุนัข แต่นี่เป็นเพียงวิธีเดียวที่เขาคิดได้ในตอนนี้นอกจากจะสามารถทําให้เธออยู่เคียงข้างเขาตลอดไปได้แล้วยังสามารถพาเธอกลับไปที่กําแพงยักษ์ได้เมื่อโอกาสมาถึง เขาเชื่อว่าจะต้องมีข้อมูลลับบางอย่างเกี่ยวกับซอมบี้ภายในสถาบันวิจัยสัตว์ร้าย

ถึงแม้ว่ามัน

แม้ความหวังที่จะสามรถทําให้ไอช่ากลับมาเป็นปกติได้อีกครั้งมีน้อยมาก แต่ จะน้อยแค่ไหนก็ตามก็ยังมีโอกาสอยู่!

ตราบใดที่ยังมีความเป็นไปได้อยู่แม้ว่าจะน้อยแค่ไหนก็ตาม มันก็คุ้มค่าที่จะลอง!

เทียนก้มลงมองไปที่ศพซึ่งนอนอยู่บนพื้นห้องเพื่อเลือกชายหนุ่มที่รูปร่างคล้ายคลึงกับเขามากที่สุดจากนั้นเทียนก็ยกชายคนนั้งขึ้นมานั่งพิงไว้กับเก้าอี้

โฮก!

เมื่อไอช่าเห็นร่างของชายหนุ่มที่ชุ่มไปด้วยเลือดทําให้เธอคลุ้มคลั่งอย่างมาก เธอพยายามเอื้อมมือเข้าไปเพื่อคว้าร่างชายหนุ่มคนนั้นอย่างหิวโหย

เทียนมองเธอด้วยความเศร้าโศก เขารู้ว่าสิ่งที่ตนเองทําลงไปนั้นเป็นการหลอกลวงและดูหมิ่นเธอแต่สิ่งที่จะดึงความสนใจเธอเอาไว้ได้มีเพียงวิธีนี้เท่านั้น

“ผมขอโทษ …” เทียนก้มหัวลงเล็กน้อย ” ผมสัญญาว่าถ้ากลับเข้าไปที่กําแพงยักษ์ได้ผมจะทําให้คุณได้กินอาหารที่ดีในทุกๆวัน ผมขอโทษจริงๆ ….”

เทียนสูดลมหายใจเข้าลึกๆและเงยหน้าขึ้นมองไอช่าอีกครั้ง

ณ ป้อมปราการตระกูลดราก้อน

ในห้องโถงที่สวยงามมีหญิงสาวซึ่งใส่เสื้อคลุมสุดหรูกําลังนั่งอยู่บนบัลลังก์ เธอมองลงไปยังผู้พิทักษ์ตระกูลดราก้อนที่คุกเข่าอยู่บนพรมแดงซึ่งภายในมือของเขาถือดาบสีแดงเลือดขนาดใหญ่

” ท่านหญิงพวกเราได้ออกค้นหาจนทั่วแล้วแต่ไม่พบวี่แว่วของท่านหญิงไอช่าแม้แต่น้อยสิ่งที่หลงเหลืออยู่มีเพียงดาบสีแดงขนาดใหญ่เล่มนี้เท่านั้น”

เฮลี่ย์ที่นั่งอยู่บนบัลลังก์หรี่ตาของตนเองลงจ้องมองไปที่ดาบยักษ์สีแดงเลือด เธอคุ้นเคยกับลักษณะของดาบเล่มนี้ดี มันจะต้องเป็นอาวุธเวทย์มนตร์ “ดาบโลหิตอสูร” ของพี่สาวเธอแน่ๆ!

เธอเคยได้ยินมาตั้งแต่เด็กว่ากระบวนการหล่อของดาบเล่มนี้นั้นยากแค่ไหนและมีการใช้วัสดุจากสัตว์ร้ายระดับสูงมากมาย เฮลี่ย์ไม่คิดว่าดาบเล่มนี้จะตกอยู่ในมือของเธอง่ายดายขนาดนี้

เฮลี่ย์อดไม่ได้ที่จะยิ้มมุมปากออกมาเล็กน้อย

อาวุธเวทมนต์และเจ้าของมีความเชื่อมโยงถึงกัน ถ้าอีกสองวันข้างหน้าไอช่ายังไม่เรียกดาบโลหิตอสูรของเธอกลับไปก็แสดงว่าเธอได้จากโลกนี้ไปแล้ว!

” พี่สาวที่น่าสงสารของฉัน …” เฮลี่ย์แอบยิ้มในใจของเธอ แต่การแสดงออกของเธอนั้นแนบเนียนมากและเธอพูดกับผู้พิทักษ์ตระกูลดราก้อนที่เอาดาบมามอบให้เธอว่า ” พวกเจ้าสามารถนําอาวุธเวทมนตร์ของพี่สาวข้ากลับมาได้ ต้องขอบใจพวกเจ้าอย่างมาก ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปพวกเจ้าจะได้รับอิสระภาพไม่ต้องก้าวเข้าสู่ดินแดนรกร้างอีกต่อไป จงกลับไปหาครอบครัวที่รักของพวกเจ้านี่คือรางวัลที่ข้ามอบให้”

ชายวัยกลางคนและสมาชิกในทีมของเขาอดไม่ได้ที่จะมีรู้สึกดีใจเมื่อได้ยินสิ่งนี้ ” ขอบคุณในความเมตตาของท่านหญิงพวกข้าขอสาบานว่าจะจงรักภักดีต่อตระกูลดราก้อนและจงรักภักดีต่อท่านจนกว่าชีวิตของพวกข้าจะหาไม่”

เฮลี่ย์พยักหน้าเล็กน้อย ” พวกเจ้าออกไปได้”

“ครับท่านหญิง”! พวกเขาลุกขึ้นและรีบออกไปทันที

หลังจากที่ผู้พิทักษ์ตระกูลดราก้อนออกไปจนหมดเฮลี่ย์ก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาดังๆแต่หลังจากนั้นไม่นานเธอก็ค่อยๆหยุดหัวเราะและพูดขึ้นมาว่า “พี่สาวที่น่าสงสารอย่าโทษข้าเลยทั้งหมดเป็นคําสั่งของราชินีมังกร มันเป็นความผิดของเธอที่บังคับให้ข้าต้องฆ่าท่าน … “