The Divine doctor : ชายาข้าคือแพทย์เทวะ - ตอนที่ 1131 ชีวิตทั้งชีวิตของเขาเป็นเรื่องตลก

ตอนที่1,131 ชีวิตทั้งชีวิตของเขาเป็นเรื่องตลก
ทุกครั้งที่เขานึกถึงชุนหยูหลิงบุชงจะมีทฤษฎีมากมาย แต่หนึ่งในนั้นที่ทำให้เขารู้สึกว่ามันลึกลับที่สุดจริงๆ แล้วเป็นไปได้มากที่สุดในปีที่ผ่านมา
การใช้ศพเพื่อฟื้นคืนชีพวิญญาณที่ตายแล้วนี่เป็นความคิดที่กล้าหาญจากบุชงเขาเป็นแม่ทัพทหาร และไม่เคยเชื่อในผี และเทพเจ้า แต่การเปลี่ยนแปลงของสาวน้อยคนโตจากตระกูลชุนเช่นเดียวกับการเปลี่ยนแปลงของเฟิงหยูเฮงในราชวงศ์ต้าชุนบังคับให้เขาคิดในทิศทางนั้นเมื่อมันมาถึงข้อเท็จจริงดังกล่าว
เมื่อเขาอยู่ที่ราชวงศ์ต้าชุนการเปลี่ยนแปลงในเฟิงหยูเฮงทำให้เขาตกใจ และเขาก็ไม่เข้าใจแม้จะคิดมากไปก็ตาม หากนางประสบความสำเร็จในทักษะการแพทย์ของนาง เขาจะไม่สงสัยเลยว่าตั้งแต่สมัยที่ตระกูลเหย้าเป็นครอบครัวแพทย์คนรุ่นใหม่ที่ทำได้ดีเป็นเรื่องปกติ แต่สิ่งที่แปลกคือความสามารถในศิลปะการต่อสู้ลึกลับของเฟิงหยูเฮง!
บุชงไม่คิดว่าคนๆหนึ่งจะเติบโตขึ้นจากการเป็นเด็กสาวที่ขาดความสามารถในการมัดไก่ให้กับผู้ฝึกทักษะการต่อสู้ในเวลาเพียงสามปีนางยังมีทักษะการยิงธนูที่แม่นยำอย่างมาก ศิลปะการต่อสู้ของนางเป็นศิลปะของทงจื่อ นางจะประสบความสำเร็จได้อย่างไรภายในสามปี
(หมายเหตุนักแปล:ศิลปะทงจื่อเป็นหนึ่งในศิลปะเส้าหลินที่ยากขึ้น และต้องเรียนรู้ตั้งแต่เด็ก)
เมื่อเขาเชื่อมโยงชุนหยูหลิงและเฟิงหยูเฮงเข้าด้วยกัน และได้ข้อสรุป ข้อสรุปนี้ทำให้เขาตกใจอย่างมากซึ่งทำให้เขาไม่สามารถแยกแยะเรื่องนี้ และต้องการสอบสวน ดังนั้นเขาจึงเห็นด้วยกับคำขอทั้งหมดจากแม่ทัพชุนหยูอันคือกลับไปที่ราชวงศ์ต้าชุน และแก้แค้นให้ตระกูลบุ ประการที่สองคือเขาต้องการที่จะเคลียร์เรื่องนี้ของเฟิงหยูเฮงที่ถูกซ่อนอยู่ภายในสิ่งนี้
คราวนี้เขากลับมาที่ราชวงศ์ต้าชุนเขาพาชุนหยูหลิงมาด้วยจุดประสงค์ของเขาคือต้องการที่จะเห็นปฏิกิริยาของชุนหยูหลิงเพื่อกลับไปยัง”บ้านเกิด” ของนาง และในปัจจุบันเขาดูเหมือนจะแน่ใจ 80 ถึง 90 เปอร์เซ็นต์โดยใช้ศพเพื่อฟื้นคืนชีพวิญญาณที่ตายแล้วเขาไม่รู้ว่าสิ่งนั้นมีอยู่จริงในโลกนี้
แน่นอนว่าบุชงเป็นคนที่ฉลาดเขารู้ว่าแม่ทัพของซงซุยนั้นไม่ได้โง่เหตุผลที่แม่ทัพเก่าให้ความสำคัญกับเขามากขนาดนี้ไม่ได้ง่ายอย่างที่เห็นบนพื้นผิวเพียงเพื่อประโยชน์ของเขา เขารักบุตรสาวคนแรกของเขามาก เพื่อประโยชน์ของบุตรสาวคนแรกของเขา เขาจะช่วยลูกเขยของเขาจากราชวงศ์ต้าชุนได้รับสิทธิทางทหารของซงซุย ความจริงที่ว่าบุชงสามารถเป็นแม่ทัพซงซุยได้ส่วนใหญ่เป็นเพราะมู่อันกัว! 　　ครั้งที่แล้วมู่อันกัวหลบหนีจากชายแดนทางภาคเหนือของราชวงศ์ต้าชุนไม่เพียงแต่เขาจะนำโชคลาภมหาศาลจากตระกูลตวนเขายังได้แย่งกลุ่มของครอบครัวตวนที่ซ่อนอยู่ในหลายมณฑล เมื่อทหารเหล่านั้นถูกรวมเข้าด้วยกันมันใกล้ถึง 200,000 นาย เขานำพลังแบบนี้มาให้ซงซุยไม่แสวงหาการสนับสนุนจากผู้ปกครองคนปัจจุบัน แต่ในบรรดาองค์ชาย เขาเลือกที่จะช่วยเหลือองค์ชายสอง เหตุผลก็คือหลังจากที่เขาช่วยองค์ชายสองขึ้นครองบัลลังก์แล้วเขาสามารถต่อสู้กับราชวงศ์ต้าชุนได้โดยใช้สิ่งนี้เพื่อช่วยเขากู้คืนที่ดินที่เขาสูญเสียในสามมณฑลทางภาคเหนือ และถ้าเป็นไปได้เขาก็ยังต้องการควบคุมสิ่งที่เป็นส่วนหนึ่งของดินแดนของประเทศซึ่งเดิมเป็นของเฉียนโจว
บุชงมีความสัมพันธ์กับมู่อันกัวแล้วบุชงชอบอำนาจทางทหารของมู่อันกัว และมู่อันกัวชอบความสามารถของบุชง ในการเป็นทหารชั้นนำ และแม่ทัพชุนของซงซุยเป็นผู้สนับสนุนขององค์ชายสอง ปัจจัยเหล่านี้มารวมกัน และองค์ชายสองมีความหวังสูงในเรื่องนี้อย่างรวดเร็วรวมกลุ่มทั้งสามเข้าด้วยกันเพื่อทำงานให้กับเขา แม้แต่ตำแหน่งของแม่ทัพบุชงก็ยังได้รับการสนับสนุนอย่างหนักจากองค์ชายสอง
แม่ทัพชุนหยูเป็นคนที่เคลื่อนไหวทุกอย่างหลังจากการไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนแล้วจักรพรรดิองค์ก่อนหน้านั้นอยู่ในวัยชราของเขาเขาต้องการช่วยเหลือองค์ชายที่เขาชอบนั่งบนบัลลังก์นั้นเพราะเมื่อสองปีก่อนเขาแต่งงานกับบุตรสาวคนที่สามของคฤหาสน์ขององค์ชายสอง ปัจจุบันบุตรสาวอยู่ในตำแหน่งจักรพรรดินีอยู่แล้วหากพวกเขาสามารถจัดการราชวง์ศต้าชุนได้สำเร็จไม่เพียงแต่ตำแหน่งของจักรพรรดินีแห่ซงซุย บุตรสาวคนที่สามของเขาจะมีเสถียรภาพมากขึ้น และจะมีอิทธิพลมากกว่า
กลุ่มต่างๆมีการพิจารณาตัวเองโดยจับตามองชิ้นเนื้อที่เป็นไขมันที่รู้จักกันในชื่อราชวงศ์ต้าชุนเป็นเวลาหลายปี เมื่อจักรพรรดิองค์ก่อนยังมีชีวิตอยู่แม้ราชวงศ์ต้าชุนไม่ได้แสดงอาวุธเหล็กของพวกเขา ซงซุยก็ไม่มีความคิดใดๆ ในการก่อกบฏสิ่งนี้ทำให้ผู้ปกครองคนใหม่ไม่พอใจอย่างมาก จักรพรรดิองค์ใหม่นี้ไม่ใช่คนที่มีความสุขที่จะอยู่ในขอบเขตของเขา ความทะเยอทะยานของเขาสูงกว่าท้องฟ้า ซงซุยตัวเล็กไม่สามารถสนองเขาได้อีกต่อไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับความพ่ายแพ้ของเฉียนโจว และกูซูเขาเชื่อว่ามันจะเป็นของซงซุยไม่ช้าก็เร็วแม้ว่าพวกเขาจะยังคงเป็นหลานชายตบปู่ก็จะบินไปอย่างรวดเร็ว ดังนั้นแทนที่จะโจมตีอย่างอดทนมันเป็นการโจมตีที่ดีกว่า แต่เขาไม่รู้ว่าราชวงศ์ต้าชุนเป็นชิ้นเนื้ออ้วน
ในฮาเร็มของจักรพรรดิของราชวงศ์ต้าชุนหลังจากเกิดพายุฝนฟ้าคะนองดูเหมือนจะหวนกลับไปสู่ความสงบที่มีมานานกว่า 20 ปีแล้ว พระชายาหยุนไม่ได้อยู่ในพระราชวังดวงจันทร์ฤดูหนาวอีกต่อไป แต่ก็ยังยืนอยู่ตรงนั้นอย่างหยิ่งไม่อนุญาตให้ใครมาสอดแนม สำหรับนางสนมคนอื่น และสุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์พวกนางก็เชื่อฟังอีกครั้งหลังจากเรียนรู้บทเรียนจากพระชายาหยุน และสุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์หลี่สำหรับผู้ที่ครอบครัวมารดาสนับสนุนองค์ชายแปดพวกเขาอาศัยอยู่เป็นระยะเวลาหนึ่งด้วยความประหม่า และหลังจากยืนยันว่าองค์ชายหกไม่ต้องการที่จะปราบปรามพวกเขา พวกเขาถอนหายใจด้วยความโล่งอก ในเวลาเดียวกันพวกเขาสะท้อนความมีน้ำใจขององค์ชายหก และเตือนครอบครัวของพวกเขาไม่ให้เข้าร่วมในการต่อสู้เพื่อบัลลังก์อีกต่อไป จากนั้นก็ดำเนินชีวิตต่อไปในฐานะนางสนม และสุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์โดยไม่มีปัญหาใดๆ
พระราชวังจิงซียังมีการทักทายประจำวันมาจากนางสนมและสุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์ จักรพรรดินีดูมีชีวิตชีวามากกว่าเดิมเล็กน้อย และสามารถพูดคุยกับน้องสาวของนางในฮาเร็มของจักรพรรดิได้ทุกวัน มันเป็นเพียงหลังจากที่นางสนม และสุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์เหล่านั้นจากไปการแสดงออกของความกังวลนั้นจะปรากฏบนใบหน้าของนางอีกครั้ง
ฟางอี้บ่าวรับใช้ส่วนตัวของนางกังวลที่เห็นนางเช่นนี้และไม่สามารถช่วยได้ แต่ให้คำแนะนำ “เนื่องจากอีกฝ่ายจะไม่พบเราอีกทำไมพระองค์ไม่พยายามลืมเรื่องนี้เราจะใช้ชีวิตของเราเอง และไม่นานก็ไม่มีความสัมพันธ์ใดๆ กับบุคคลนั้น!”
จักรพรรดินีแสดงรอยยิ้มที่มีปัญหา“มันจะถูกลืมอย่างง่ายดายได้อย่างไร หลายปีผ่านไปแล้วตั้งแต่ข้าเข้ามา ข้าไม่ได้หวังว่าจะไม่มีความสัมพันธ์กับพวกเขา แต่สิ่งนี้จะถูกตัดสินโดยข้าหรือ? พวกเขาเป็นเหมือนอาวุธลับ เราไม่รู้ว่าเมื่อใดที่พวกเขาจะจู่โจมทันที และที่พวกเขาจะโจมตีจากการรักษายามของเราตลอดทั้งวันไม่สามารถป้องกันสิ่งนี้ได้” ในขณะที่นางพูดนางก็จำบางสิ่งได้ทันทีถามฟางอี้ “สำหรับสมบัติของเฉียนโจวเจ้าเชื่อหรือไม่?” 　　ฟางอี้ตกตะลึงพูดทันที“มันแพร่กระจายไปหลายปีแล้ว พระองค์ก็ทำการสืบสวนอย่างลับๆ มาก่อนแม้ว่ามันจะไม่เคยพบมาก่อนมันเป็นไปไม่ได้ที่มันจะไร้เหตุผล ดังนั้นมันคงจะมีจริงเจ้าค่ะ?”
“มันมีอยู่หรือ?แต่มันอยู่ที่ไหน” จักรพรรดินีขมวดคิ้วของนางตามที่นางคิดว่า “ได้มีการกล่าวไว้ว่าสมบัติของเฉียนโจวนั้นคุ้มค่ากับคุณค่าของทั้งทวีปตราบใดที่สมบัตินั้นได้รับมันก็เหมือนกับการได้รับสมบัติของโลก สามารถซื้อที่ดินทั้งหมด และจะอยู่ที่ด้านบนสุดของทวีปนี้ มู่อันกัวรู้สึกทึ่งกับสมบัติดังกล่าวจนถึงจุดที่ถูกครอบงำอย่างบ้าคลั่ง หากสมบัตินั้นเป็นของปลอมชีวิตของมู่อันกัวจะไม่ใช่เรื่องตลก ถ้าเขาเป็นเรื่องตลกแล้วข้าคิดว่าอะไร? แต่ถ้ามันเป็นเรื่องจริงถ้าเขาได้มันมาโดยไม่พิจารณาที่อื่นราชวงศ์ต้าชุนของเรา…จะกระโดดเข้าสู่ความทุกข์ยาก และความทุกข์ทรมานอย่างแน่นอน”
สายตาของจักรพรรดินีนั้นสงบนิ่งยืนอยู่ด้านข้างฟางอี้ไม่รู้วิธีตอบ เจ้านาย และบ่าวรับใช้คนนี้เงียบงันแบบนี้ตั้งแต่บ่ายในช่วงกลางฤดูใบไม้ร่วงพวกนางยังคงนิ่งเงียบจนกระทั่งเย็น ไอรีนโนเวล
ราชวงศ์ต้าชุนโชคไม่ดีเมื่อสองปีที่แล้วทั้งสามฝ่ายวุ่นวายและบ้านของพวกเขาไม่สงบ เมื่อองค์ชายหกเสร็จสิ้นการจัดการเรื่องราชสำนักก็ใกล้พระอาทิตย์ตกและหลังจากที่เขาออกมาจากห้องโถงสวรรค์ เขาคิดว่าเขาควรจะยังคงมุ่งหน้าไปที่ห้องโถงจาวเหอเพื่อพบจักรพรรดิ หลังจากที่ได้เห็นว่าจักรพรรดินั้นยังถือว่าไม่เป็นไร และวันเวลาของเขาก็ยังถือว่าสบาย เขาไม่อยู่อีกต่อไป มุ่งตรงไปที่พระราชจิงซีเพื่อพบสุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์หลี่
ในพระราชวังจิงซีสุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์หลี่ไม่เต็มใจที่จะทานอะไรเลย จูเอ๋อต้องอุ่นอาหารค่ำของนางอีกครั้ง และอีกครั้ง และเมื่อนางเสิร์ฟเป็นครั้งสุดท้าย และสุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์หลี่ไม่เต็มใจที่จะกิน นางพูดอย่างหมดหนทาง “ท่านฮูหยิน หากท่านไม่กินอีกรอบจะต้องถูกโยนทิ้งไป แม้ว่าองค์ชายหกจะเป็นผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์ และบ่าวรับใช้ในพระราชวังไม่กล้าที่จะปฏิบัติต่อฝ่ายเราอย่างรุนแรง แต่เรื่องของสงครามที่ชายแดนมีความสำคัญ ข้าได้ยินว่าองค์ชายหกกำลังสนับสนุนเรื่องนี้ การย้ายจากความหรูหราไปสู่ความเรียบง่ายที่ราชสำนักเราไม่อนุญาตให้ผู้อื่นพบความผิดในด้านของเราเจ้าค่ะ”
“แล้วถ้าพวกเขาพบความผิดล่ะ”สุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์หลี่จ้องที่จูเอ๋ออย่างรุนแรง “ตอนนี้บุตรชายของฉันเป็นจักรพรรดิ ใครกล้าที่จะพูดไม่ดีกับข้า”
“โอ้!ท่านฮูหยิน!” จูเอ๋อต้องการเข้าหา และปกปิดปากของสุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์หลี่แต่นางถูกผลักดันโดยสุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์หลี่นางไม่สามารถทำอะไรอย่างอื่นได้เพียงกระทืบเท้าของนาง และพูดด้วยน้ำเสียงเบาๆ อย่างใจจดใจจ่อ “ท่านฮูหยินไม่สามารถพูดคำนั้นได้ องค์ชายหกเป็นเพียงผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์เท่านั้นและยังไม่ได้เป็นจักรพรรดิมันจะไม่ดีถ้าสิ่งนี้ถูกแพร่กระจายออกไปข้างนอกเจ้าค่ะ”
”แพร่กระจายออกไป?ใครจะแพร่กระจายมัน?” สุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์หลี่ถามนางว่า “เจ้าจะพูดข้างนอกหรือ? ถ้าเจ้าพูดออกไป ข้าจะบีบคอเจ้าให้ตายในตอนนี้”
“บ่าวรับใช้คนนี้ไม่กล้าเจ้าค่ะ!”จูเอ๋อคุกเข่าลงอย่างรวดเร็ว “ข้าภักดีต่อท่านฮูหยินจึงเป็นไปไม่ได้ที่ข้าจะพูดถึงเรื่องต่างๆ ในพระราชวังจิงซีแก่ผู้อื่น แต่ท่านฮูหยินกำแพงมีหู พระราชวังของจักรพรรดินี้ไม่เคยมั่นคงเราไม่สามารถทิ้งยามของเราได้เจ้าค่ะ!”
“จูเอ๋อพูดถูกต้องแล้ว!”ทันใดนั้นได้ยินเสียงหนึ่งเสียงองค์ชายหกผลักประตูออกมาแล้วพูดว่า “ข้าได้ยินพวกเจ้าทั้งสองพูด ข้ายืนอยู่ข้างนอกประตูถ้ามีใครบางคนที่มีความตั้งใจไม่ดีอยู่ที่ลานบ้านจะทำอย่างไร”
“เฟิงเอ๋อเจ้ามาแล้ว!”สุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์หลี่ไม่สนใจเลยว่าคนอื่นจะได้ยินคำพูดหรือไม่นางใส่ใจว่าในที่สุดบุตรชายของนางก็มาพบนางอีกครั้ง นับตั้งแต่ที่นางย้ายเข้ามาอยู่ที่พระราชวังจิงซี องค์ชายหกไม่ได้มาหาบ่อยนักหลังจากย้ายมานานมากรวมถึงคราวนี้นางเห็นบุตรชายของนางเป็นครั้งสอง “จู่เอ๋อรีบไปที่ครัวของจักรพรรดิอย่างรวดเร็ว รีบสั่งพ่อครัวบอกว่าวันนี้องค์ชายหกจะมาทานข้าวที่นี่ ขอให้พวกเขาทำสิ่งที่ดีมา”
“ไม่ต้องข้าไม่หิว” ซวนเทียนเฟิงหยุดจูเอ๋อ “เจ้าออกไปก่อน ข้าอยากคุยกับท่านแม่ของข้า”
จูเอ๋อออกไปตามคำสั่งและเมื่อนางจากไป นางก็พูดเบาๆ ว่า “พระองค์ได้โปรดแนะนำสุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์ด้วยเจ้าค่ะ”
ซวนเทียนเฟิงส่ายหัวและถอนหายใจเบาๆ เขาไม่ได้รับคำแนะนำมากมายใช่ไหม มารดาของเขาคิดถึงสิ่งต่างๆ มากเกินไปมันเป็นเรื่องยากสำหรับนางที่จะเปลี่ยนมุมมองของนางเมื่อนางถูกตรึงอยู่กับความคิดบางอย่างเฟิงหยูเฮงกล่าวว่านี่เป็นอาการป่วยทางจิต และต้องรักษาด้วยยา แต่ยาของสุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์อยู่ที่ไหน?
“เจ้าไม่หิวหรือหลังจากที่ทำงานตลอดทั้งวัน” สุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์หลี่ดึงมือบุตรชายของนางดึงเขาไว้ข้างๆ นางเพื่อนั่งลง “เจ้าไม่สามารถละเลยร่างกายของเจ้าได้เพราะเรื่องของประเทศ”
“ท่านแม่ไม่กินข้าวหรือ”เขามองไปที่จานบนโต๊ะดูเหมือนมันถูกอุ่นหลายรอบอย่างชัดเจน แล้วถามสุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์หลี่ “ทำไมท่านแม่ไม่กินข้าว”
“ข้าจะหิวได้อย่างไร!”การแสดงออกของสุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์หลี่มืดลง “เฟิงเอ๋อ ข้าไม่ต้องการอยู่ที่นี่เมื่อข้าอยู่ที่นี่ข้าไม่รู้สึกอยากกินอะไรเลย ให้ข้าออกไป! ข้าสัญญาได้ว่าข้าจะไม่สร้างปัญหาอีกต่อไป ข้าจะไม่เกี่ยวข้องทุกสิ่งในฮาเร็มของจักรพรรดิตราบใดที่ข้าสามารถออกจากพระราชวังจิงซีนี้ ข้าสามารถเคลื่อนไหวได้ทุกที่ใช่ไหม?”
ซวนเทียนดเฟิงไม่เข้าใจ“เนื่องจากท่านแม่จะไม่เกี่ยวข้องในเรื่องของฮาเร็มของจักรพรรดิ จากนั้นไม่ว่าท่านแม่จะอยู่ที่ใดมันจะสร้างความแตกต่างได้อย่างไร”
“พระราชวังจิงซีแห่งนี้เป็นห้องขัง!”สุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์หลี่ตะโกนเสียงดัง “ข้าเป็นมารดาของเจ้า! เจ้าได้กลายเป็นจักรพรรดิไปแล้ว แต่เขจ้าขังมารดาของเจ้าไว้ในห้องขัง เจ้ามีความตั้งใจอะไร?”
ซวนเทียนเฟิงมองสุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์หลี่ที่รู้สึกเจ็บปวดอย่างสุดจะพรรณนาในหัวใจของเขาถ้าเป็นไปได้บุตรชายคนไหนไม่ต้องการให้มารดาใช้ชีวิตอย่างสบายใจ? แต่เขาทำไม่ได้!
จงอดทนเปิดประตูให้เขาและบอกกับสุภาพสตรีผู้สูงศักดิ์หลี่ “มันเป็นไปไม่ได้ ท่านอม่ไม่สามารถออกไปได้! ตราบใดที่ข้ายังมีคำพูดอยู่ในพระราชวังแห่งนี้ ท่านแม่ไม่สามารถออกจากพระราชจิงซีได้ตลอดไป… ทิ้งความคิดไปนี้!”
��