The Divine doctor : ชายาข้าคือแพทย์เทวะ - ตอนที่ 981 ลูกพี่ลูกน้องกลายเป็นผู้หญิงของข้า

ตอนที่ 981 ลูกพี่ลูกน้องกลายเป็นผู้หญิงของข้า
ตอนที่981 ลูกพี่ลูกน้องกลายเป็นผู้หญิงของข้า
ด้วยกงซาน“ทำให้สิ่งต่าง ๆ แย่ลงในแต่ละคำอธิบาย” บรรดาฮูหยินและคุณหนูส่วนใหญ่เริ่มดึงโจ๊กกลับไปอย่างโกรธแค้น แต่ก็มีบางคนที่ไม่ได้จากไป แต่พวกนางยังคงมีทัศนคติที่น่าสงสัยและแทบจะทนไม่ได้ เห็นได้ชัดว่าพวกนางรู้สึกไม่ถูกปรับให้สมดุล
กงซานก็ไม่รีบเร่งที่จะให้ทุกคนจากไปเมื่อพิจารณาสถานการณ์ปัจจุบัน นี่เป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุดแล้ว ผู้คนที่ออกไปทีละน้อยก็ไม่ได้โดดเดี่ยวมากนัก แต่ถึงแม้ว่าจะเป็นกรณีนี้ คนส่วนใหญ่ที่แจกอาหารทางเหนือของเมืองหลวงก็หายไป เมื่อบ่าวรับใช้ของตำหนักเซียงกลับมา นางก็สับสนกับฉากนี้มาก นางต้องการสอบถามกงซานว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เมื่อนางเห็นกงซานกังวล นางรู้ว่าการถามนั้นจะไร้จุดหมาย มันเป็นเพียงว่านางจะรายงานสถานการณ์ที่นี่กับองค์ชายแปดเมื่อนางกลับไปที่ตำหนัก สิ่งนี้ทำให้ซวนเทียนโมเรียกกงซานไปที่ห้องหนังสือของเขา
แต่ซวนเทียนโมมีทักษะในการเป็นที่ยอมรับหลังจากกงซานเข้ามา เขาไม่ได้สอบถามสถานการณ์ในทางเหนือของเมืองหลวงทันที เขากลับกังวลกับสถานการณ์ในคฤหาสน์ของตระกูลจู้แทน เมื่อเขายกหลิวซื่อขึ้นมา เขาสนิทสนมกับการเรียกป้า
กงซานเยาะเย้ยข้างในโดยคิดกับตัวเองว่าความสามารถในการแสดงของลูกพี่ลูกน้องนี้ไม่ปกติ หากเป็นเช่นนี้ในอดีต เมื่อนางยังไม่รู้ความจริง นางก็จะซาบซึ้งอย่างแน่นอนและยังคงช่วยเขาทำงานของเขา แต่ตอนนี้นางเข้าใจสิ่งต่าง ๆ ชัดเจนมากว่าหลิวซื่อได้เสียชีวิตอย่างไร และนางรู้ว่านางไม่ได้เป็นอะไรเลยต่อหน้าองค์ชายแปด สำหรับเขาแล้ว นางก็ถูกใช้งาน คำสัญญาที่ทำไว้ในอดีตหายไปเหมือนควันพร้อมกับเรื่องระหว่างหลิวซื่อกับพ่อบ้าน
หันหน้าไปทางซวนเทียนโมสีหน้าของกงซวานไม่ได้ดูดีเหมือนเมื่อก่อน นางไม่ต้องการที่จะตีหน้าซื่ออีกต่อไป นางกล่าวอย่างเย็นชา “ขอบคุณองค์ชายแปดสำหรับความห่วงใย ท่านแม่เป็นคนนอกใจและไม่คู่ควรกับการถูกเรียกว่าท่านป้าจากพระองค์ ได้โปรดอย่าเรียกนางอีกครั้งเพื่อป้องกันไม่ให้ชื่อเสียงเสื่อมเสียเจ้าค่ะ”
ซวนเทียนโมตัวแข็งทื่อและขมวดคิ้วทันที“เจ้าหมายความว่าอย่างไร ? ”
กงซานเงยหน้าขึ้นมองเขา“มันขึ้นอยู่กับองค์ชายแปดว่าพระองค์ต้องการเข้าใจมันอย่างไร มันหมายถึงสิ่งที่พระองค์ต้องการให้หมายถึงเจ้าค่ะ”
ดูเหมือนจะสังเกตเห็นบางสิ่งบางอย่างซวนเทียนโมจ้องตากงซานเป็นเวลานานโดยไม่พูดอะไรเลย อย่างไรก็ตามในใจเขาเริ่มคิดเรื่องต่าง ๆ การเปลี่ยนแปลงทางเหนือของเมืองหลวงเกี่ยวข้องกับผู้หญิงคนนี้ ผู้หญิงคนนี้กำลังจะทำอะไรกันแน่ ?
“เจ้าต้องการยืนและต่อต้านองค์ชายผู้นี้เพราะผู้หญิงที่ไม่ซื่อสัตย์หรือ? ” ในที่สุดเขาก็กล่าว “องค์ชายผู้นี้และตระกูลหลิวทำแบบนี้เพื่อประโยชน์ของเจ้า ถ้าไม่ใช่เพราะเจ้าอยู่ในเมืองหลวง และถ้าไม่ใช่ข้าต้องการให้เจ้าอยู่เคียงข้างข้าและสัญญากับเจ้าในอนาคต เจ้าคิดจริง ๆ หรือไม่ว่าข้าต้องการกังวลกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างหลิวซื่อ ? ข้าบอกว่านางเป็นป้าของข้า แต่นางก็ยังเป็นแค่บุตรสาวของอนุจากตระกูลหลิว สถานะที่แตกต่างจากพี่สาว 2 คนของนางในพระราชวังนั้นยอดเยี่ยมมาก กงซาน เจ้าต้องเข้าใจ และรู้ว่าการมีมารดาผู้ให้กำเนิดเช่นนั้นจะทำลายชีวิตของเจ้า”
ในที่สุดเขาก็ยอมรับมัน! กงซานมองดูองค์ชายเจ้าเล่ห์ผู้นี้และหัวเราะ “พระองค์ใช้ข้า แต่พระองค์ก็ฆ่าท่านแม่ของข้า ตอนนี้พระองค์ต้องการให้ข้าขอบคุณ องค์ชายแปด พระองค์ยังกล้าที่จะบอกว่าพระองค์จะให้อนาคตแก่ข้าตามที่สัญญากับข้าไว้ หลังจากสิ่งที่เกิดขึ้นในคฤหาสน์จู้หรือ ? ”
”แน่นอน! ” ซวนเทียนโมพูดสิ่งนี้โดยไม่กระพริบตา “ถ้าข้าตัดสินใจเลือกเจ้าก็จะเป็นเจ้า ถ้าไม่ใช่ก็เป็นคนอื่น นั่นเป็นเหตุผลที่เจ้าไม่จำเป็นต้องคิดมาก ตราบใดที่เจ้าจำได้ว่าทุกสิ่งที่ลูกพี่ลูกน้องทำเพื่อประโยชน์ของเจ้าและเพื่ออนาคตของเรา เข้าใจหรือไม่ ? ” ในขณะที่เขากล่าว เขาเดินไปข้างหน้าและยื่นมือจับมือของกงซานเข้ามากอด เขาไม่ใช่คนโง่ เพื่อที่จะทำให้หัวใจของผู้หญิงหลงเสน่ห์ การใช้คำเพียงอย่างเดียวนั้นไม่เพียงพอ เขาจะต้องใช้มาตรการเพิ่มเติม ในปัจจุบันเนื่องจากพวกเขามาถึงการพูดคุยเกี่ยวกับอนาคตของทั้งสอง เขาจะต้องใช้การกระทำที่มีความหมายบางอย่างแน่นอน คนในอ้อมกอดใกล้เข้ามาเล็กน้อยและได้ยินว่าซวนเทียนโมกล่าวว่า “ข้าไม่เคยแสดงความรู้สึกของข้าได้ดีนัก แม้เมื่อพูดกับลูกพี่ลูกน้องเกี่ยวกับอนาคต ข้าก็ไม่สามารถให้ฐานะเจ้าได้ ข้าไม่รู้ว่าผู้หญิงชอบฟังอะไรและสามารถพูดในสิ่งที่ข้าคิด ลูกพี่ลูกน้องนั้นเรียบง่ายแต่สง่างาม ผู้ชายแบบไหนที่จะไม่เห็นเจ้า ? ข้าก็หวั่นไหวเช่นกัน เป็นเพียงที่ข้าไม่เคยบอกเจ้า กงซาน เชื่อข้าเถิด ทั้งหมดนี้เพื่อประโยชน์ของเจ้า ! ”
กงซานถูกดึงเข้าไปจนชิดหน้าอกของเขาและจิตใจของนางก็หมุนอย่างต่อเนื่องนางกำลังคิดว่าถ้าสิ่งนี้เกิดขึ้นก่อนเหตุการณ์ของหลิวซื่อ นางจะต้องประทับใจองค์ชายแปดที่แสดงออกมาเช่นนี้ใช่หรือไม่ ? ท้ายที่สุดเด็กผู้หญิงทุกคนจะรอคอยที่จะได้รับการสนับสนุนจากคนที่พวกนางชอบ นอกจากนี้องค์ชายแปดยังได้รับประโยชน์จากสายเลือดของราชวงศ์และศักดิ์ศรี นางจะหลีกเลี่ยงการถูกกระตุ้นได้อย่างไร ? นางหวั่นไหวในอดีต และมีมากกว่า 1 ครั้งที่นางจินตนาการถึงวันหนึ่งที่นางจะครองคู่กับองค์ชายแปด แต่ตอนนี้ทุกอย่างดูเหมือนว่านางจะทำอย่างพิถีพิถัน ในสายตาของเขา นางเป็นเพียงคนโง่ที่ถูกจัดการเพื่อเห็นแก่ความสำเร็จของเขาเอง เขายินดีที่จะฆ่ามารดาของนาง
กงซานถอนหายใจด้วยรอยยิ้มอันขมขื่นปรากฏบนใบหน้าของนางนางคิดกับตัวเองว่าสิ่งเหล่านี้มันสายเกินไป ! อย่างไรก็ตามนางก็เข้าใจว่านางไม่ควรเปิดเผยกับองค์ชายแปดมากในเวลาเช่นนี้ นางไม่สามารถปล่อยให้ตัวเองติดอยู่ในตำหนักเซียง และถูกทิ้งให้ตาย การฆ่าหลิวซื่อและใช้นางในราคาที่องค์ชายแปดจ่ายให้ ณ จุดนี้ยังไม่เพียงพอ นางยังคงมีอีกแผนของนางที่ต้องทำให้สำเร็จ การต่อต้านตอนนี้ไม่ใช่ตัวเลือกที่ดีที่สุด คนนี้ไม่ชอบชื่อเสียงมากที่สุด จากนั้นนางก็จะใช้ชื่อเสียงขององค์ชายคนนี้เพื่อกวาดเขาลงมากองกับพื้น.ไอลีนโนเวล
”ลูกพี่ลูกน้อง”ทุกคนรู้วิธีการแสดงและกงซานก็ไม่มีข้อยกเว้น ในขณะที่เรียกน้ำตาก็ปรากฏขึ้นในดวงตาของนาง และนางดูเหมือนว่านางกำลังมีความรัก “ข้าขอโทษ มันเป็นความผิดของข้า ข้าคิดว่าลูกพี่ลูกน้องไม่ชอบข้าและข้าก็รู้สึกไม่แน่ใจ นั่นเป็นเหตุผลที่ข้าโกรธเคืองเล็กน้อย ลูกพี่ลูกน้อง ได้โปรดอย่าโกรธข้าและยกโทษให้ข้า ได้หรือไม่ ? ” นางเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยท่าทางน่าสมเพช
ซวนเทียนโมยกมือขึ้นเพื่อกุมใบหน้าของนางโดยไม่รู้ตัวนางช่างสวยงาม สง่างามและเหมาะสม ถ้าไม่ใช่เพราะเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจากหลิวซื่อ มันจะดีขนาดไหน ถ้าเขาจะเอาผู้หญิงคนนี้เข้ามา ! แต่… มุมของริมฝีปากของซวนเทียนโมขดตัวขึ้นเผยให้เห็นรอยยิ้มที่ลึกซึ้ง นางจะไม่เป็นพระชายาเอกหรือฮองเฮา แต่การนำนางเข้ามาในฐานะสนมที่ต่ำต้อยก็คงไม่เป็นไร เมื่อพวกเขาเข้าไปในพระราชวัง การให้ตำแหน่งนางในฐานะท่านผู้หญิงก็เพียงพอที่จะตอบแทนนาง
เมื่อเขาคิดถึงสิ่งนี้เขาก้มลงและอุ้มกงซานขึ้นมาในวงแขน สิ่งนี้ทำให้กงซานเปล่งเสียงกรีดร้องด้วยความประหลาดใจ อย่างไรก็ตามนางได้ยินซวนเทียนโมกล่าวว่า “ไม่ต้องห่วง อยู่เคียงข้างองค์ชายผู้นี้และเป็นผู้หญิงขององค์ชายผู้นี้ วันหนึ่งข้าจะให้ชีวิตของเจ้ามั่งคั่งและสูงศักดิ์” การเป็นท่านผู้หญิงก็เป็นตำแหน่งที่สูงส่งเช่นกัน !
กงซานตกใจเล็กน้อยนางเข้าใจความหมายของซวนเทียนโม นางจะอยู่เคียงข้างเขาในฐานะลูกพี่ลูกน้องของเขา และนางได้รับสัญญาแบบนี้ สำหรับซวนเทียนโมที่จะพานางเข้ามาในตอนนี้เป็นเรื่องปกติมาก แต่…“ลูกพี่ลูกน้องไม่ได้เคยสัญญาว่าจะให้ตำแหน่งพระชายาเอกกับข้าหรือ ? ”
ซวนเทียนโมพยักหน้า“นั่นเป็นเรื่องธรรมดา”
“แต่เนื่องจากข้าเป็นพระชายาเอกสิ่งที่ควรทำให้สอดคล้องกับกฎสำหรับพระชายาเอก การทำสิ่งต่าง ๆ เช่นนี้ในตอนนี้…ไม่ได้รับเกียรติ”
“เจ้ายังกังวลอะไรอยู่? ” ในขณะที่ซวนเทียนโมกล่าว เท้าของเขาไม่หยุดนิ่ง ขณะที่พวกเขาเดินตรงไปที่ห้องด้านในของห้องหนังสือ มันเป็นห้องนอนขนาดเล็ก และเขามักจะนอนที่นั่นเพื่อพักผ่อนเมื่อเหนื่อย วันนี้เขาจะทำให้กงซานเป็นผู้หญิงของเขาที่นั่น นั่นเป็นเพียงวิธีที่จะไปกับผู้หญิงคนนี้ เมื่อพวกนางสูญเสียความบริสุทธิ์ไปแล้ว ก็ไม่มีอะไรทำแม้ว่าพวกนางไม่ต้องการเชื่อฟังก็ตาม “การมีส่วนร่วมเป็นสิ่งที่จะถูกส่งไปยังคฤหาสน์จู้ไม่ช้าก็เร็ว ความรุ่งโรจน์ที่ต้องให้กับเจ้าจะถูกมอบให้กับเจ้า ไม่มีสิ่งเดียวที่จะขาด ข้าจะช่วยให้เจ้าเข้าสู่ตำหนักเซียงอย่างสง่างาม เมื่อวันนั้นมาถึงเจ้าจะต้องจับมือกับองค์ชายผู้นี้ และเดินเข้าไปในพระราชวังพร้อมกับข้า กงซาน องค์ชายผู้นี้จะให้ยาเพื่อทำให้จิตใจของเจ้าสงบลง ไม่ต้องกังวล”
หลังจากกล่าวแบบนี้พวกเขามาถึงข้างเตียงวางผู้หญิงในอ้อมกอดของเขาบนเตียง เสน่ห์ชายของซวนเทียนโมก็ปรากฏเด่นชัดทันที แม้แต่กงซานที่มีความคิดอื่นอยู่ในใจก็รู้สึกงุนงงกับสถานการณ์แบบนี้
แต่ในท้ายที่สุดนางมีแผนในใจและจะไม่หวือหวาด้วยคำพูดที่น่ารักเหล่านี้นางก็เข้าใจว่านางไม่สามารถหนีจากการทดสอบนี้ได้ เมื่อนางทำ นั่นจะหมายถึงต่อต้านองค์ชายแปด ไม่ต้องพูดถึงความยากลำบากที่จะมีชีวิตอยู่ แต่แผนการของนางที่จะทำลายชื่อเสียงขององค์ชายแปดก็จะหยุดกลางทาง นางจะไม่สามารถแก้แค้นได้และนางจะทำร้ายตัวเอง นี่ไม่ใช่ข้อตกลงที่ดี แม้ว่านางจะชัดเจนว่าผลลัพธ์ที่ได้สำหรับนางคือความตายแน่นอน เพราะนางกำลังจะตาย ทำไมนางจะไม่ลากลูกพี่ลูกน้องเจ้าเล่ห์นี้ลงไปกับนาง ? อย่างน้อยที่สุดนางก็จะทำลายงานที่ทำกับลูกพี่ลูกน้องนี้ในช่วงสองสามเดือนที่ผ่านมา
กงซานหลับตาและยืนยันการตัดสินใจของนางเบาๆ ว่า “ทุกอย่างจะต้องทำตามที่ลูกพี่ลูกน้องกล่าว ข้าเท่านั้น…มีแต่ลูกพี่ลูกน้องของข้า”
ซวนเทียนโมพอใจกับสถานการณ์นี้มากเห็นผู้หญิงคนนี้นอนอยู่บนเตียงของเขาด้วยการหลับตา ราวกับว่านางกำลังรอเขาอยู่ เขาคิดกับตัวเองว่าผู้หญิงทุกคนในโลกนี้ก็เหมือนกัน ไม่ว่าพวกนางจะบริสุทธิ์แค่ไหนที่ปรากฏบนพื้นผิว เมื่อพวกนางถูกนำตัวไปที่เตียง พวกนางจะเป็นเหมือนลูกแกะที่ถูกเชือด
เขายิ้มอย่างมีเลศนัยแล้วเอนกายเสื้อผ้าของเขาถูกถอดออกอย่างรวดเร็ว ในขณะที่เขาเอื้อมมือไปหากงซาน เขากำลังถอดเสื้อผ้าของนางออกมา กงซานเพิ่งรู้สึกว่ามันเย็นลงเล็กน้อยด้านหน้า นางรู้ว่านางเปลือยกาย
วันนั้นตั้งแต่บ่ายถึงค่ำและตั้งแต่ค่ำจนถึงดึก นางไม่สามารถออกจากห้องหนังสือของซวนเทียนโมได้ ลูกพี่ลูกน้องของนางพานางไปท่องสวรรค์ซ้ำแล้วซ้ำอีก ซ้ำคำพูดหวาน ๆ เหล่านั้นก็เอ่ยออกมาจากปากของเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในตอนท้ายแม้แต่กงซานเองก็เริ่มสงสัยว่าการตัดสินของนางนั้นถูกต้องหรือไม่ และซวนเทียนโมชอบนางมาก เขาต้องการให้ตำแหน่งพระชายาเอกกับนางจริง ๆ หรือไม่ ?
แต่เมื่อนางกำลังจะหลับด้วยความอ่อนเพลียนางรู้สึกว่าน้ำหนักของชายคนนั้นลุกขึ้นจากเตียง นางลืมตาขึ้นเล็กน้อยและเห็นเขามองนางด้วยท่าทางที่น่าสงสัยมาก มุมปากของเขาขดตัวเย้ยหยัน เสียงหัวเราะเยาะเย้ยนั้นทำให้นางเหงื่อออกและใจสั่น
ผ้าม่านก็ลดลงและมีเสียงจากข้างนอกดังขึ้นกงซานได้ยินคนผู้หนึ่งถามว่า “ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป คุณหนูตระกูลจู้จะย้ายไปที่เรือนของพระองค์หรือไม่พะยะค่ะ ? ”
”ไม่จำเป็น”เสียงของซวนเทียนโมเย็นชา “นางเป็นเพียงแค่ของเล่น นางจะคู่ควรกับการอยู่ในเรือนขององค์ชายผู้นี้ได้อย่างไร จับตาดูนางต่อไป อย่าปล่อยให้ปัญหาใด ๆ เกิดขึ้น”
บ่าวรับใช้ชายคนนั้นปฏิบัติตามและจากไปคนที่กำลังหลับอยู่บนเตียงกำมือแน่นด้วยความเกลียดชัง
ของเล่นงั้นหรือ? ซวนเทียนโม วันหนึ่งข้าจะให้เจ้ากลายเป็นตัวตลกของเมืองหลวง !