The Divine Nine Dragon Cauldron - ตอนที่ 1047 - ร่วมมือกับผู้ทรงพลัง
แม้ว่าวิชามายาจริงจะได้ผลลัพธ์อันยิ่งใหญ่วิธีการแก้ก็ง่ายดาย
ทันทีที่มีคนตื่นจากวิชามายาจริงได้เปิดเผยความจริงของแดนมายาวิชาจะล่มสลายไปจากความจริง และทุกคนที่ได้รับผลของวิชาจะตื่นขึ้นมาด้วย
นี่เป็นวิชามายา!หอคอยร้อยชั้นไม่มีอยู่จริง! พวกเจ้าทุกคนตื่นขึ้นมาได้แล้ว!
ซือหยูตะโกน
ถึงอย่างนั้นทั้งสองหมื่นคนก็ยังคงไร้การเคลื่อนไหวไม่มีใครมีทีท่าว่าจะตื่นจากวิชามายาจริงเลย
ฮ่าฮ่าฮ่าข้าวางแผนไว้ทุกสถานการณ์ ข้าจะไม่ทำอะไรเลยหลังจากเจ้าขู่เรื่องวิชามายาจริงเรอะ? ตอนที่เจ้าถูกทำให้เป็นจ้าวชั้น ข้าก็เพิ่มวิชามายากับหุ่นเชิดของเจ้าไปแล้ว! ใครที่ต่อสู้กับเจ้าจะถูกกักขังอยู่ในมายา! มีมายาอยู่สองชั้นถึงวิชามายาจริงจะสลายไป พวกมันก็ยังอยู่ในอีกมายาหนึ่ง! อีกหนึ่งมายามิได้สลายด้วยคำพูด มันจะยังคงอยู่จนกว่าพวกมันจะรู้ว่าตัวเองอยู่ในโลกมายา พลังจากภายนอกทำอะไรไม่ได้!
หมาดำหัวเราะอย่างบ้าคลั่งและเดินจากไป
ลาก่อนเจ้ามนุษย์!เจ้าอยู่ที่นี่แล้วตายที่ชั้นแรกไปกับพวกมันซะเถอะ!
แต่ในตอนนั้นเองก็มีเสียงอันเย็นชาแต่ก็อ่อนโยนของผู้หญิงดังขึ้น
สุนัขพูดได้น่าสนใจนี่
หมาดำตัวแข็งทื่อและหันมามองด้วยความตกใจ!
ท่ามกลางกลุ่มคนหญิงสาวสวมชุดดำเดินนวยนาดอย่างสง่างาม มีสุริยาทมิฬเหนือศีรษะของนาง
วิญญาณหมาดำสั่นด้วยความกลัวมันหวาดกลัวความแข็งแกร่งของหญิงสาวที่สามารถตื่นจากมายาสองชั้นได้ เพราะแม้วิชามายาจริงจะสลายไป วิชามายาอีกชั้นนั้นยังคงอยู่
หมาดำจากที่ไหนไม่รู้กับเจตนาร้ายๆ หากได้เจอ เจ้าคิดว่าข้าจะไม่ลงมือทำอะไรเลยหรือ?
ซือหยูยิ้มอย่างสงบและเดินไปที่หมาดำ
เจ้าใช้วิชามายากับหุ่นเชิดข้าแต่เจ้าลืมไปแล้วรึว่าฮั่นเฟยไม่ได้เห็นแค่หุ่นเชิด นางเห็นตัวจริงของข้าด้วย!
หมาดำหรี่ตาเล็กน้อย
เจ้าจะบอกว่าในชั้นที่หนึ่งร้อยเจ้าสู้กับนางด้วยตัวเองและบอกข้อมูลให้นางโดยที่ข้าไม่รู้เรอะ?
ถูกแล้ว
ซือหยูพยักหน้าเขาเดินเข้าใกล้มันเรื่อย ๆ
หมาดำส่ายหน้า
เป็นไปไม่ได้!ข้าจับตาดูเจ้าทุกฝีก้าว ทุกสายตา ทุกคำที่เจ้าพูด เจ้าไม่ได้บอกนางเรื่องวิชามายาเลย!
ซือหยูมองหมาดำด้วยความเวทนา
ข้าถึงต้องบอกเจ้าไงเล่าเจ้าหมาซบ! เจ้าหมาโง่! ใครบอกกันว่าข้อมูลบอกได้แค่จากสายตา กับคำพูด? วิชาข้าเองก็เป็นข้อความอยู่แล้ว!
ฮั่ยเฟยยิ้มอย่างสงบใจ
ใช่โชคดีที่เขาเตือนข้า!
ตั้งแต่ชั้นเก้าสิบหกถึงชั้นเก้าสิบเก้าเขาแบกรับเวลาที่ช้าลงสามเท่าไว้เองขณะที่ข้าต่อสู้ แต่ความช้าลงก็หายไปในตอนที่ข้าไปถึงชั้นสุดท้าย ข้าถึงคิดได้!
หากหอคอยถูกควบคุมโดยระบบหุ่นเชิดเดิมจะมีรูปแบบสองรูปแบบได้รึ! คำอธิบายเดียวก็คือหอคอยไม่ได้เป็นไปตามระบบ แต่มีคนควบคุมอยู่!
ข้าถึงตื่นออกมาจากมายาสองชั้นได้เมื่อประลองแพ้ข้าก็แค่รอเวลาดูว่าเจ้ากำลังเตรียตัวทำอะไร
เมื่อได้ฟังหมาดำเงียบไปนานและระเบิดเสียงหัวเราะด้วยความบ้าคลั่ง
เจ้าคิดว่าเจ้าชนะแล้วเรอะ?อย่าลืมว่าเจ้ายังอยู่ในหอคอย แค่ความคิดเดียวของข้าก็ทำให้เจ้าติดอยู่ในชั้นแรกไปตลอดกาลจนตาย!
เมื่อพูดจบมันแปลงกายเป็นลำแสงทมิฬพุ่งตรงไปยังทางออกหอคอย
ซือหยูยิ้ม
ข้าบอกเจ้าแล้วเจ้าไปไหนไม่ได้หรอก
ทันทีที่หมาดำเปิดประตูพู่กันห้าสีได้ปรากฏขึ้นมาราวกับถูกวางไว้นานแล้ว พวกมันกลายเป็นม่านแสงห้าสีปิดล้อมหมาดำเอาไว้
ค่ายกลดับสวรรค์ห้าธาตุรึ?
ฮั่ยเฟยมองซือหยูด้วยความสงสัย
ค่ายกลที่แข็งแกร่งไม่ใช่เรื่องแปลกแต่ที่แปลกก็คือค่ายกลนี้มีที่มาจากองครักษ์แสงกระจ่าง นางไม่เคยได้ยินเลยว่าองครักษ์เหล่านั้นส่งมอบค่ายกลให้ใคร
และองครักษ์แสงกระจ่างเองก็เป็นฝั่งตรงข้ามของดินแดนพรสวรรค์
แววตางดงามของนางมีความเฉียบแหลมซุกซ่อนอยู่
เจ้าวางค่ายกลไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่?
หมาดำอุทานอย่างไม่เชื่อสายตาเมื่อรู้ว่าซือหยูปิดทางออก!ทุกการกระทำของเขาเกิดขึ้นโดยที่มันไม่รู้ตัว แต่เรื่องที่มันไม่รู้ตัวกำลังทำให้มันทำอะไรไม่ได้!
หึหึนายน้อย จางตี๋เก้อทำได้ดีไหม?
ที่พื้นเบื้องล่างพลังภูติผีดำสนิทหมุนเป็นเกลียวจับกลุ่มเป็นร่างมนุษย์ ก่อเกิดเป็นร่างสาวน้อยน่ารัก
หมาดำผงะมันพูดเสียงเบา
เจ้ามีมิติอยู่ในร่างที่เก็บสิ่งมีชีวิตได้เรอะ?
มิติธรรมดามิอาจกักเก็บสิ่งมีชีวิตได้มีเพียงมิติที่สร้างจากเซียนเท่านั้นที่จะเก็บมนุษย์ไว้ได้
แต่มิติของเซียนนั้นมักจะสร้างขึ้นแบบเฉพาะเจาะจงเซียนทั่วไปมิอาจสร้างมิติที่จะพกพาไปไหนมาไหนได้อย่างที่ซือหยูทำ มีเพียงเทพเจ้าในตำนานเท่านั้นที่จะสร้างสิ่งนี้ได้
ใครสั่งเจ้ามา?
ดูเหมือนว่าหมาดำจะเข้าใจผิดว่าซือหยูถูกเทพเจ้าส่งมาในเบื้องหลัง
เลิกเดาเถอะเจ้าหมาว่าง่ายกับข้าก็พอแล้ว!
ซือหยูสายตาเยือกเย็นเขากดมือลง
ค่ายกลดดับสวรรค์ห้าธาตุลดขนาดกดหมาดำเอาไว้
หมาดำแยกเขี้ยวเพลิงเขียวพุ่งออกมาจากดวงตาเข้าใส่ม่านแสงห้าสี
ม่านแสงถูกเพลิงเผาจนเกิดเป็นรูขนาดใหญ่ ซือหยูตกใจค่ายกลที่สามารถขังอสูรเนรมิตรขั้นหนึ่งได้ถูกแหกออกมาอย่างไม่ยากเย็น!
เมื่อซือหยูจะชักกระบี่ไผ่เงินสุริยาทมิฬก็ก่อตัวที่หน้าหมาดำจากความว่างเปล่า มันกลืนร่างหมาดำเข้าไปในพริบตา! นี่คือฝีมือฮั่นเฟย!
แต่ทันใดนั้นโลหิตก็กระจายไปทั่วทุกหนแห่งร่างหมาดำครึ่งตัวที่แหลกสลายและอีกครึ่งท่อนที่ยังอยู่กลับมารวมตัวกัน มันฟื้นตัวกลัวมาด้วยความเร็วสูง!
มันเป็นภาพอันน่าตกใจการฟื้นฟูร่างกายนั้นไม่ได้ยิ่งลใหญ่นักสำหรับยอดฝีมือที่ประสบความสำเร็จ บางคนถึงกับฟื้นฟูร่างกายได้ในลมหายใจเดียว
ถึงอย่างนั้นหมาดำกลับไร้รอยข่วนเมื่อร่างกายขาดหายไปครึ่งท่อน นั่นรวมถึงกะโหลกของมันด้วย!
สิ่งนี้ทำให้ซือหยูนึกถึงจักรพรรดิโลหิตทันทีมันคือกายาเงินอมตะที่เมื่อร่างกายแหลกเป็นผุยผงแล้ว มันจะกลับมารวมตัวกันใหม่ได้อีกในพริบตา
หมาดำรู้สึกไม่ดีนักเนตรมรกตของมันดูหม่นแสงลง ขนเงางามของมันเริ่มมีเงาสีเทา ดูเหมือนว่าการใช้เพลิงและการฟื้นตัวของมันจะใช้พลังไปมาก
แม้ซือหยูกับฮั่นเฟยจะร่วมมือกันทั้งสองก็มิอาจจับตัวหมาดำได้ มันหายตัวไปจากหอคอราวกับกลุ่มควัน ประตูหอคอยสั่นสะเทือนและปิดตัวลง
สายลมพัดเข้ามาฮั่นเฟยเดินไปที่ประตูศิลาด้วยใบหน้าสงบ นางใช้สุริยาทมิฬพยายามพังประตู
แต่มันก็ไม่มีผลประตูศิลาไม่แม้แต่สั่นสะเทือน
สมกับเป็นหอคอยที่ป้องกันได้แม้แต่เซียนซือหยูเซี่ยน ข้าเกรงว่าพวกเราติดอยู่ในที่นี่แล้วล่ะ
ฮั่นเฟยหันกลับมาพูด ข้าไม่เข้าใจเจ้ามีโอกาสหนี ใยถึงยังอยู่?
หนึ่งคนเป็นนภาจรัสอีกคนเป็นยอดฝีมือที่ไม่มีใครรู้จัก แต่ตอนนี้เวลานี้ ทั้งสองติดอยู่ในที่เดียวกัน
ซือหยูมองฮั่นเฟย
ข้ามีเหตุผลเจ้าก็มีเหตุผลเหมือนกันไม่ใช่รึ แม่นางฮั่น?
ฮั่นเฟยเพียงแค่ยิ้มโดยไม่พูดสักคำ
เมื่อได้เป็นศิษย์ที่ทรงพลังที่สุดในสำนักอสูรสวรรค์ไม่มีใครเชื่อว่าสำนักจะไม่ให้ของช่วยชีวิตนางในเวลาคับขันมา
หอคอยนี้ไม่ยิ่งใหญ่พอที่จะพันธนาการฮั่นเฟย!
ฮั่นเฟยเดินมาหาเขาและถาม
ในความคิดเจ้าความตั้งใจของจ้าวหอคอยคืออะไร?
อย่างแรกมันไม่ใช่แค่จ้าวชั้นของหอคอย! มันเป็นมากกว่านั้น! เรื่องที่สองอุบายของมันซับซ้อน แต่ก็ดูเรียบง่ายด้วย
ฮั่นเฟยถามต่อ
โอ้?บอกข้าหน่อยสิ
แม่นางฮั่นทดสอบข้าอยู่รึ?เจ้าก็รู้อยู่แล้วนี่
เรามีข้อมูลน้อยเกิดไปในเรื่องความตั้งใจสุดท้ายของมันเราถึงไม่แน่ใจ แต่สิ่งที่มันจะทำตอนนี้น่ะชัดเจน! มันกำลังเก็บเกี่ยวยอดฝีมือในยุคนี้!
ไม่ว่าจะเป็นการทำให้เกิดการนองเลือดด้วยวิบัติหรือการกักขังเราเอาไว้ในหอคอยจนตายสิ่งเหล่านี้ได้ผลแบบเดียวกัน! มันคือการสังหารพวกเราทุกคนให้ได้มากที่สุด! ไม่ว่าจะมองยังไง ความตายของเราก็มีประโยชน์กับมัน! แต่การมีชีวิตรอดคือภัยคุกคาม!
รอยยิ้มเบ่งบานบนใบหน้าฮั่นเฟย
ถ้าเช่นนั้นเราก็อยู่ด้วยเหตุผลเดียวกัน!
นางเหลือบมองคนทั้งสองหมื่นคนการมองดูพวกเขาตายขณะที่ถูกขังอยู่ในหอคอยนั้นรังแต่จะทำให้ผู้อยู่เบื้องหลังได้ประโยชน์ แต่เป็นโทษกับพวกเขา
พวกเรามีเป้าหมายเดียวกัน
ฮั่นเฟยพูดเบาๆ นางไม่ได้พูดถึงเรื่องลูกแก้วที่เอาไว้แลกสมัติภูติ ซึ่งนั่นคือเป้าหมายสุดท้ายแน่นอน!
แม้แต่ในสำนักอสูรสวรรค์สมบัติภูติก็เป็นของล้ำค่ามาก เป็นสมบัติที่ยากจะได้เจอและถูกสำนักรักษาเอาไว้ ฮั่นเฟยคงไม่ยอมหลับหูหลับตาปล่อยให้มันตกอยู่ในมือซือหยู การต่อสู้ถูกลิขิตกับทั้งสองแล้ว
หากจะไขอุบายของไอ้หมาเวรนั่นเราต้องทำสองอย่างก่อน อย่างแรกคือทำให้ทุกคนหลุดจากมายา อย่างที่สองคือหยุดทุกคนไม่ให้เข่นฆ่ากันเอง!
ฮั่นเฟยพูดอย่างใจเย็น
เรื่องแรกไม่ยากแต่เรื่องที่สองน่ะยาก ระบบแข่งขันที่มีมาตั้งแต่อดีตจะทำให้พวกนั้นฆ่ากันเองอย่างโหดเหี้ยมหลังจากตื่นขึ้น การเอาทุกคนออกจากหอคอยโดยไม่ให้ฆ่ากันเองนั้นถือเป็นเรื่องเปลืองแรง
จิตใจมนุษย์ต่อต้านการเปลี่ยนแปลงจะง่ายรึที่จะทำให้คนทั้งสองหมื่นคนเชื่อว่าพวกเขาอยู่ในอุบายของใครบางคนและเกลี้ยกล่อมให้ไม่ฆ่ากันเอง?
ซือหยูตอบ
ปล่อยให้เป็นหน้าที่ข้า
เจ้าน่ะรึ?
ฮั่นเฟยแปลกใจแต่เมื่อคิดให้ดีแล้ว…นางยิ้มออกมาอย่างงดงาม
เรื่องบังเอิญก็นับเป็นวิธีแก้ปัญหาสินะ
ฮั่นเฟยพูดอีกครั้ง
แต่ยังมีอีกเรื่องที่ต้องทำ
นางชี้ไปยังคนทั้งสองหมื่นที่หลับตาอยู่พวกเขายังคงอยู่ในแดนมายาที่สิ่งภายนอกมิอาจรบกวนได้
ข้าไม่เก่งวิชามายานักแม่นางฮั่นมีทางหรือไม่?
ซือหยูมองปิงหวูชิง
ฮั่นเฟยเลิกคิ้วนางส่ายหน้าเบา ๆ
ถึงสำนักอสูรสวรรค์จะมีวิชาอสูรมายาเราก็ไม่เคยสนใจมัน ข้าเกรงว่าข้าคงทำอะไรไม่ได้
ทั้งสองรู้สึกราวกับถึงทางตัน
ถ้าพวกเขาปลุกทุกคนให้ออกจากแดนมายาไม่ได้แล้วพวกเขาจะช่วยคนเหล่านั้นยังไง?
ถ้าทั้งเจ้ากับข้าทำอะไรไม่ได้คนที่สร้างเรื่องก็ควรจะจบมัน เราต้องเอาตัวไอ้หมานั่นกลับมา!
ฮั่นเฟยมีสติปัญญาเฉียบแหลมมิเช่นนั้นนางคงไม่ได้เป็นยอดฝีมืออันดับหนึ่งแห่งสำนักอสูรสวรรค์
เราจะไม่ต่อรองหรืออ้อนวอนมันแน่นอน
ฮั่นเฟยพูดหลังจากคิดมาครู่หนึ่งนางไม่รู้ว่าซือหยูจะทำอะไร แต่การต่อรองนั้นไม่ใช่ทางเลือกแน่นอน
หมาดำอยู่ในสถานการณ์ที่ได้เปรียบมันไม่จำเป็นต้องต่อรองกับพวกเขา
อ้อนวอนรึ?ฮื่ม สบายใจได้ มันจะทนไม่ไหวแล้วกระโดดเข้ามาคลายมายาเองนั่นแหละ!
ซือหยูแสยะยิ้ม
มั่นใจขนาดนี้เชียว?ฮั่นเฟยมองซือหยู นางหยุดรู้สึกสงสัยในตัวซือหยูไม่ได้ มันไม่เข้ากับนิสัยของนางเลย
ข้าจะรอดูแล้วกัน
ฮั่นเฟยยิ้มอย่างน่าหลงใหล
เตรียมขั้นแรกก่อนเถอะ!
ซือหยูพูด
ฮั่นเฟยมองซือหยูนางรอให้ซือหยูบอกแผน
นางอยากจะรู้จริงๆ ว่าซือหยูจะทำให้หมาดำเข้ามาคลายมายาของคนทั้งสองหมื่นด้วยตัวเองได้ด้วยวิธีใด