The Divine Nine Dragon Cauldron - ตอนที่ 1175 - การลอบสังหารที่ไตร่ตรองมาก่อนหน้า

　　หลังจากถ่ายโอนพลังให้กับเหอเสี่ยวหลานซือหยูพูด

　　 จากที่ข้าดูเจ้าในสภาพนี้จะอยู่ได้อีกเจ็ดวัน 

　　 ข้ารู้ถ้าข้าไม่ตาย ข้าจะซ่อนตัวจากท่านพ่อเพื่อทำตามแผนของเราได้รึ? 

　　เหอเสี่ยวหลานพูดอย่างสบายใจ

　　วารีพิษเย็นในร่างกายของนางนั้นเป็นของจริงเพราะถ้าหากนางใช้พิษปลอม นางจะหลอกพ่อตัวเองได้อย่างไร?

　　เพื่อโอกาสน้อยนิดในการทำลายเทพเหอเสี่ยวหลานถึงกับยอมเสี่ยงครั้งใหญ่!

　　 ปัญหาก็คือเจ้าหวังว่าเจ้าจะคืนชีพข้ากลับมาตามสัญญา 

　　เหอเสี่ยวหลานพูดภายใต้ใบหน้าใจเย็นนั้นมีความสะพรึงกลัวและตกใจอยู่　　เหตุผลเดียวที่นางกล้ากินพิษเข้าไปจนต้องตายในท้ายสุดก็เพราะว่าซือหยูสามารถชุบชีวิตนางได้!

　　นางไม่เชื่อในทีแรกจะมีพลังหวนคืนความตายอยู่บนโลกใบนี้อยู่หรือ? แม้แต่เทพร้อยคนก็ไม่มีใครเคยได้ยินเรื่องนี้ ไม่มีใครมีพลังเช่นนี้ นางเองก็เชื่อซือหยูเมื่อได้เห็นกับตาว่าเขาสามารถชุบชีวิตได้

　　 วางใจเถอะหากไม่มีเจ้า แผนก็ไม่มีโอกาสสำเร็จมากนัก… 

　　ซือหยูตอบ

　　ทันใดนั้นเองหยกสื่อสารที่เอวของซือหยูเริ่มสั่น มีเสียงดังออกมา

　　หลังจากได้ข้อความซือหยูใบหน้าหม่นหมอง

　　 เกิดอะไรขึ้น? 

　　เหอเสี่ยวหลานถาม

　　ซือหยูส่ายหน้า

　　 ไม่มีอะไรเกี่ยวกับแผนแค่มีพวกชั่วกำลังวางกำลังรอบตำหนักเก่าของข้า 

　　เหอเสี่ยวหลานโล่งใจเล็กน้อยนางคิดครู่หนึ่ง

　　 ไม่ต้องห่วงไม่มีใครกล้าทำอะไรตระกูลเทพกระเรียนในตอนนี้ 

　　นางไม่อยากจะให้ซือหยูเป็นอันตรายในเวลาเช่นนี้

　　 แต่มันก็ยังมีอันตรายนี่เป็นเวลาสำคัญในการทำตามแผน ข้าไม่อยากให้มีสิ่งที่ไม่คาดคิดเกิดขึ้น 

　　ซือหยูส่ายหน้าคำพูดของเขาสื่อว่าคนเหล่านั้นจะต้องถูกกำจัด

　　เหอเสี่ยวหลานเห็นด้วยกับเขานางพูด

　　 ไร้ซึ่งตราเทพเจ้าใช้คนโลกเทพกระเรียนปกป้องตัวเองไม่ได้ ข้าจะให้ตู่หลงกับกลุ่มคนของเราจัดการอันตรายต่อเจ้าแทน 

　　ซือหยูพยักหน้าขอบคุณ

　　แต่ในใจเขาไม่เห็นด้วยนัก คนของนางรึ?ไม่จำเป็นหรอก นางกำลังประมาท

　　ไม่นานตู่หลงก็มาพร้อมกับเซียนขั้นสามสี่คนพวกเขาถูกจัดกำลังมาคุ้มกันซือหยูโดยเหอเสี่ยวหลาน

　　ซือหยูชี้แนะพวกเขา

　　จากนั้นซือหยูจึงออกจากเรือนเทพกระเรียนอย่างไม่รีบร้อนและกลับไปยังตำหนักของตัวเอง

　　ตู่หลงนำคนของเขาเข้าคุ้มกันซือหยูโดยไม่ละสายตาจากเขาแม้สักครั้ง

　　ซือหยูเข้าไปยังตำหนักเขาพยายามจะคาดเดาจุดมุ่งหมายของฝ่ายเทพตำรา

　　แผนพวกเขาที่ทำให้ถูกซือหยูถูกริบตราเทพของเทพกระเรียนนั้นสำเร็จไปแล้วเช่นเดียวกันกับตราเทพของเทพจิง

　　 มีใครกำลังสนใจความสัมพันธ์กับเทพสองคนนั้นแล้วจงใจส่งตัวคังเตี้ยยี่อยู่รึ? 

　　ซือหยูครุ่นคิด

　　เขารู้ว่าเทพตำรามีสมบัติที่ชื่อว่าขุมทรัพย์เทพตำรามันคือขุมทรัพย์ทางข้อมูลที่มีการวิเคราะห์ทุกสิ่งบนโลกเอาไว้

　　หรือว่าจะเป็นสิ่งนั้น?

　　 ทำไมคนจากโลกเทพตำราถึงพุ่งเป้ามาทางข้ากัน? 

　　ซือหยูสงสัยเขาไม่ได้เกี่ยวข้องกับโลกใบนั้นและไม่เคยก้าวเข้าไปแม้แต่ก้าวเดียว พวกเขาไม่ควรจะคิดร้ายกับซือหยูได้เลย

　　แต่ทันใดนั้นเองซือหยูก็หัวใจหยุดเต้น

　　 เดี๋ยวสิหรือว่าคนโลกเทพตำราจะรู้ว่าข้าฆ่าผู้คุมกฎฉินคั่ว? 

　　คังเตี้ยยี่ฉินคั่ว และเมิ่งเค่อ ทุกคนล้วนมาจากโลกเทพตำรา

　　น่าจะเป็นเพราะเหตุผลนี้

　　เคราะห์ร้ายมิได้มีหนเดียวมันเป็นความท้าทายอย่างมากสำหรับเขาที่จะตั้งรกรากในพันธมิตรบูรพา

　　ถ้าเป็นเช่นนี้คนเหล่านั้นจะต้องเล็งตำหนักนี้เอาไว้　　เมื่อคิดจบซือหยูเรียกหยกสื่อสารออกมาส่งข้อความ

　　จากนั้นเขาก็นั่งลงกับพื้นเขาบ่มเพาะพลังเงียบ ๆ ราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น

　　ผ่านมาสักระยะแล้วหลังจากที่เขาเป็นอสูรเนรมิตรขั้นสองและพื้นฐานพลังของเขาก็ค่อนข้างมั่นคงแล้ว ซือหยูสามารถบ่มเพาะจนเป็นอสูรเนรมิตรขั้นสามเมื่อใดก็ได้

　　ขณะที่พลังของเขาเติบโตอย่างมั่นคงซือหยูมิได้ทิ้งการฝึกฝนในด้านอื่น

　　หลายเดือนก่อนเขาบ่มเพาะโอรสสวรรค์จ้องนภามาจนถึงขั้นกลางของขอบเขตวิญญาณมายา เขาสามารถเลียนแบบพลังของศัตรูผ่านพลังวิญญาณได้ รวมถึง…พลังของสายโลหิตเทพ

　　ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเขาได้เปรียบในการต่อสู้มากเพียงใด

　　หลังจากบ่มเพาะอย่างสงบสองเดือนเขาสามารถใช้พลังนี้ได้อย่างง่ายดายขึ้น　　เพียงขั้นกลางก็ทำให้เขาแข็งแกร่งถึงเพียงนี้แล้วเขาอยากรู้ว่าขั้นสูงจะทำให้เขาแข็งแกร่งเพียงใด

　　บังเอิญพอดีที่เขาในตอนนี้ต้องการพลังวิญญาณเป็นการด่วนถ้าดวงวิญญาณของเขาเติบโตไปอีกขั้น เขาจะสำเร็จขอบเขตวิญญาณมายาขั้นสูงได้อย่างแน่นอน

　　เขาสั่งให้คนของเขารวบรวมวัตถุดิบและวิธีการต่างๆ ที่จะสามารถเพิ่มพลังวิญญาณจากทั้งโลกมาด้วยทุกสิ่งที่มี เพื่อที่เขาจะได้บรรลุขั้นสูงของขอบเขตวิญญาณมายาอย่างเร็วที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

　　แต่เครือข่ายที่ซือหยูสร้างขึ้นมายังกว้างขวางไม่พอเขายังต้องรอต่อไป

　　จริงๆ แล้วเขามีความคิดในเรื่องตำราอื่นที่เขาคิดจะบ่มเพาะอยู่ด้วย

　　เขาพลิกฝ่ามือเรียกม้วนคัมภีร์ที่เสียหายออกมา‘วิชาร่างมังกร’!

　　มันคือวิชาลับที่เขาได้มาจากรองจ้าวดินแดนอันดับสองแห่งดินแดนมีดสวรรค์ในอดีตมันคือวิชาที่จะปลูกถ่ายชิ้นส่วนมังกรลงบนร่างกาย จากนั้นจึงปลุกมันให้ตื่นขึ้นมาด้วยวิธีลับเพื่อที่จะได้พลังของมังกรมาครองในระยะเวลาอันสั้น

　　ร่างมังกรอันทรงพลังของฉีหมิงในวันนั้นยังคงสลักอยู่ในใจซือหยูจนถึงวันนี้

　　ด้วยข้อจำกัดในเงื่อนไขการบ่มเพาะของวิชาซือหยูจึงไม่ได้บ่มเพาะมันจนถึงตอนนี้

　　ประการแรกผู้ที่จะบ่มเพาะต้องมีชิ้นส่วนของมังกรในร่าง ยิ่งชิ้นส่วนมาจากมังกรที่แข็งแกร่งเพียงใด เขาคนนั้นก็จะแข็งแกร่งมากขึ้นเท่านั้นในตอนแปลงกาย!

　　ประการที่สองผู้บ่มเพาะจะต้องเป็นอสูรเนรมิตรขึ้นไปเท่านั้น

　　ก่อนที่จะเป็นอสูรเนรมิตรซือหยูทำได้แค่เฝ้ารอทั้ง ๆ ที่มีสายใยมังกรในมือ

　　ตอนนี้ไม่เพียงแต่เขาจะเป็นอสูรเนรมิตร แต่เขายังมีสายใยมังกรถึงเก้าสายในร่าง หรือสิบหากนับสายใยที่มีโลหิตของเทพมังกรที่พิเศษกว่าสายใยใด

　　สายใยมังกรนั้นถูกฝังอยู่ในร่างซือหยูเช่นกันแต่เขาไม่เคยใช้พลังของมันสักครั้ง

　　ถ้าหากเขาใช้สายใยมังกรที่สิบผ่านวิชาร่างมังกรพลังที่ได้อาจจะเป็นพลังอันไร้เทียมทาน

　　ซือหยูคลายม้วนคัมภีร์ออกมาและบ่มเพาะทันที

　　ในภาวะเร่งเวลาเขาอ่านสิบบรรทัดได้ในการเหลือบมองครั้งเดียว

　　นอกตำหนัก

　　 อู๋โจวเราจะลงมือตอนนี้หรือไม่? โลกเผ่าอสูรทำให้พวกเราไม่สบายใจ 

　　ชายหนุ่มในชุดปราชญ์สีเขียวขมวดคิ้วเล็กน้อย

　　ข้างกายเขามีบุรุษและสตรีที่สวมชุดแบบเดียวกับเขา

　　อู๋โจวเป็นผู้เฒ่าหน้าดำที่คอยรับใช้นายน้อยเทพตำรา

　　อู๋โจวแอบถอนหายใจยอดฝีมือทั้งสามแห่งสวนไผ่เป็นกำลังเสริมที่ดีต่อเขา แต่ด้วยอัธยาศัยของแต่ละคนได้ทำให้อู๋โจวเหนื่อยล้าตลอดการเดินทางเพราะคนเหล่านี้

　　ทันทีที่คนเหล่านี้ทำงานจบอู๋โจวก็จะได้อิสระมาเร็วเท่านั้น

　　แต่อู๋โจวนั้นได้ความเชื่อใจมาเพราะความอดทนของเขาในสงครามและการสู้รบเขาพูดเสียงทุ้มต่ำ

　　 ยัง!ชายคนนั้นถูกพบในตระกูลเทพกระเรียน ใยจู่ ๆ ถึงกลับมา? ข้าคิดว่าเขาสัมผัสถึงพวกเราได้! 

　　บุรุษและสตรีกำลังง่วนอยู่กับการวาดเขียนทั้งสองพูดโดยไม่เงยหน้า

　　 แน่นอนว่ามันรู้เรื่องการมาของพวกเราแต่แล้วจะทำไมเล่า? 

　　 มันย่อมไม่เคยคิดว่าเพื่อที่จะจับมันทั้งเป็นนายน้อยส่งเซียนขั้นสูงสุดมาสี่คนเพื่อให้ภารกิจลุล่วงโดยดี 

　　สตรีที่มีใบหน้าน่ามองพูดอย่างไร้อารมณ์

　　 อู๋โจวข้าไม่สบายใจที่นี่เหมือนกัน อากาศบนโลกตำราของเขาดีเหนือโลกใบใด ยิ่งเราจับมันได้เร็วเท่าใด เราก็จะยิ่งออกจากที่นี่ได้เร็วขึ้นเท่านั้น 

　　เมื่อถูกสามยอดฝีมือแห่งสวนไผ่รบเร้าอู๋โจวหมดหวัง แต่มาถึงขั้นนี้แล้ว ศัตรูก็อาจจะกำลังประมาท

　　 ลงมือ! 

　　อู๋โจวทำใจแล้ว

　　ทั้งสี่แฝงตัวเข้าเรือนอย่างไร้เสียงราวกับเงา

　　เหล่าเซียนขั้นสามที่คุ้มกันซือหยูอยู่ตลอดสี่มุมสัมผัสศัตรูที่ใกล้เข้ามาไม่ได้เลย

　　มีเพียงตู่หลงที่สัมผัสได้เขาชักสีหน้าพร้อมตะโกน

　　 ใครน่ะ?กล้าดียังไงถึงมาในโลกของเทพกระเรียน?  　　ตู่หลงไม่รอช้าเขาปล่อยหมัดไปยังความว่างเปล่า

　　มิติแตกสลายในเสี้ยววินาทีผู้เฒ่าหน้าดำก้าวออกมาจากความว่างเปล่านั้น

　　ตู่หลงงุนงงแต่เขาก็จดจำคนที่ออกมาได้ทันที

　　 อู๋โจว! 

　　เขาอุทาน

　　พันธมิตรบูรพากว้างใหญ่แต่ก็มีคนเพียงหยิบมือที่มีชื่อเสียงโด่งดัง

　　ในบรรดาเซียนขั้สูงสุดอู๋โจวคือคนที่มีชื่อเสียงที่สุด

　　อู๋โจวเองก็ระวังตัวมากขึ้นเช่นกันเขาสัมผัสได้ว่ามีเซียนขั้นสูงสุดมาคุ้มกันซือหยู แต่เขาไม่คิดว่าจะเป็นตู่หลง คนดังอีกคนที่ไม่ได้อ่อนแอไปกว่าเขาเลย

　　 โลกเทพตำรารึดี! ไม่เพียงแต่จะแอบทำร้ายนายหญิงเรา แต่เจ้ายังมาบ่อนทำลายที่นี่อีก!  　　แม้ว่าเขาจะมีนิสัยชั่วร้ายแต่ตู่หลงนั้นภักดีต่อตระกูลเทพกระเรียนมาก

　　อู๋โจวเหลือบมองด้านในเรือนและหัวเราะ

　　 ตู่หลงเราไม่ได้คิดสังหารใครในครั้งนี้ หวังว่าเจ้าจะให้ความนับถือกับข้าและให้ข้าเอาตัวชายคนนี้ไป! 

　　ตู่หลงถอนหายใจแรงแม้จะไม่มีคำสั่งนายหญิง เขาก็จะไม่มีวันปล่อยให้อู๋โจวจับใครไปต่อหน้าต่อตาเขา

　　ฟู่ว!

　　ตู่หลงอ้าปากพ่นหมอกพิษไปยังรอบบริเวณ

　　ไม่นานหลังจากนั้นหมอกพิษก็ได้หลอมรวมกลายเป็นยันต์ตรึงตรงไปยังที่ร่างของอู๋โจว

　　อู๋โจวจะประมาทหรทอ?คังเตี้ยยี่เกือบตายเพราะชายผู้นี้

　　เขาก้าวพริบตาหลบการโจมตีเขาใช้โล่ห์ที่ผิวลื่นดั่งหยก มันสร้างมาจากกระดูกเทพ　　ทั้งสองเข้าปะทะกันในทันทีทั้งคู่ใช้พลังของตัวเองโต้ตอบกันไปมาอย่างดุเดือด

　　ผ่านไปไม่นานตู่หลงสัมผัสได้ว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง อู๋โจวนั้นเอาแต่ป้องกันแต่ไม่โจมตี ดูเหมือนเขาจะไม่รีบร้อน

　　เขาอยู่ในโลกเทพกระเรียนถ้าหากการต่อสู้ไม่จบโดยเร็ว อู๋โจวจะเป็นฝ่ายเสียเปรียบด้วยกำลังของเทพกระเรียนที่กำลังจะมาถึง

　　จะต้องมีสิ่งที่ทำให้อู๋โจวทำแบบนี้

　　ทันใดนั้นเองตู่หลงชักสีหน้า เขาตะโกน

　　 พวกเจ้าสี่คนระวังตัวไว้!มียอดฝีมือคนอื่นอยู่อีก! 

　　แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบเสียงตะโกนอย่างเกรี้ยวกราดสามเสียงก็ดังพร้อมกันจากรอบตำหนัก มันตามด้วยการต่อสู้อย่างดุเดือด ไม่นานดวงวิญญาณของเซียนระดับสามก็หนีตามกันไป

　　มีวิญญาณดวงหนึ่งที่ถูกมือซัดและตายทันทีในระหว่างหนี　　ตู่หลงโกรธแค้นเขาหันไปพยายามที่จะช่วย แต่อู๋โจวก็เปลี่ยนแผนและเข้ามาขวางตู่หลง

　　 หึหึใยเจ้ารีบร้อนนักเล่า? 

　　 ไสหัวไป! 

　　ตู่หลงโกรธแค้นถึงขีดสุดเขาสับสน ทำไมโลกเทพตำราถึงมีความบาดหมางกับซือหยูจนต้องส่งเซียนขั้นสูงสุดมาถึงสี่คนกัน!