The Divine Nine Dragon Cauldron - ตอนที่ 632

DND.632 – พลังลูกแก้ว
จูาๆพลังมหาศาลก็ปะทะกับลำแสงสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นเหมือนกับคนได้เอาหัวไปโหม่งกับภูเขาลูกใหญ่ พลังมหาศาลจากต่างโลกถูกสะท้อนกลับไป!
จากนั้นเรือรบได้กลับมาสงบนิ่งและไม่สั่นสะเทือนอีก แต่ทุกคนรวมถึงหลงจื้อชิงกลับหนาวสั่นในใจ!
การรวมพลังโจมตีนั้นถูกป้องกันและสะท้อนกลับไปได้ทุกคนต้องสงสัยว่าสมบัติของซือหยูมันคืออะไรกันแน่!
ที่ด้านนอก
ชายหนุ่มที่เหมือนสัตว์ประหลาดผมสีม่วงมองเรือรบที่กำลังจะแตกสลายอย่างเย็นชาเขายิ้มอย่างชั่วร้าย
แต่ทันใดนั้นพลังที่ถูกรวมกันจากคนของเขาได้สะท้อนกลับมา! พลังมหาศาลซัดเข้าใส่ทหารเก้าสิบเก้าคนโดยตรง มันทำให้ทั้งขบวนทัพยุ่งเหยิง!
มีอยู่เก้าคนที่ไม่คิดว่าจะเกิดเรื่องนี้ขึ้นยากที่พวกเขาจะหลบได้ พวกเขาถูกลำแสงพลังของฝ่ายเดียวกันกลืนกินและหายไปไม่เหลือแม้แต่ซาก!
แสงพลังนั้นยังพุ่งเข้าใส่ชายหนุ่มผมสีม่วงใบหน้าชั่วร้ายของเขาแข็งทื่อเมื่อลำแสงถูกสะท้อนเปลี่ยนทิศทางอีกครั้ง
ใบหน้าของเขาเย็นยะเยือกเขายื่นมือไปอัดพลังเพื่อเปลี่ยนทิศทางของพลังที่พุ่งเข้ามา!
พลังทำลายล้างอันแข็งแกร่งถูกเขาเบี่ยงทิศไปไกลโชคดีที่เขาสวมเกราะเอาไว้ พลังที่เข้ามาเลยทำให้มือขวาของเขาบาดเจ็บเล็กน้อย
“ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าไอ้พวกขณะนั่นจะมีไพ่ลับซ่อนอยู่ด้วย!”
ชายหนุ่มผมสีม่วงสั่งการ
“โจมตีมันด้วยพลังทั้งหมดจมเรือมันซะ! ไม่ต้องจับตัวผู้หญิงแล้ว! ฆ่ามันให้หมด!”
เขาสั่งเช่นนี้มิใช่เพราะเขาโกรธจนต้องเปลี่ยนกลยุทธ์แต่เป็นเพราะเขาเห็นความเปลี่ยนแปลงของชั้นพลังป้องกัน นั่นหมายความว่าชั้นเกราะใหม่นี้จะไม่ถูกทำลายง่ายๆอีกต่อไป ทางเดียวจึงเป็นการทำลายพันธมิตรผู้คุมสวรรค์ให้สิ้นซากและฝังทุกคนทั้งเป็น!
เมื่อได้รับคำสั่งใหม่เหล่าทหารที่เหลืออยู่ที่รอดจากพลังสะท้อนแผ่จิตสังหารออกมาเต็มที่ เพราะพวกเขาเพิ่งจะเสียคนของตัวเองไปเก้าคน!
พวกเขาดีใจมากเมื่อได้รับคำสั่งในรูปแบบนี้!ไม่มีใครรู้สึกปรานีต่อศัตรูอีกต่อไป พวกเขาเริ่มใช้พลังทั้งหมดสร้างพลังมหาศาล!
ลำแสงขนาดยักษ์ที่ใหญ่กว่าเดิมสามเท่าพุ่งตรงออกไปมิติรอบข้างสั่นไหว
เรือรบสั่นเบาๆนี่เป็นการโจมตีที่ดูเหมือนว่าจะกำจัดเรือรบของพันธมิตรผู้คุมสวรรค์ได้อย่างราบคาบ!
ด้านในเรือรบ
ทุกคนมองแสงหลากสีที่ปล่อยออกมาจากลูกแก้วทุกคนเงียบกริบไม่พูดอะไร ในใจของพวกเขาสั่นไหวเมื่อรับรู้ถึงพลังของมัน
นี่มันสมบัติอะไรกันถึงได้รับการโจมตีแบบนั้นได้?
พวกเขามองฉินเซี่ยนเอ๋อที่ทั้งเป็นกังวลและโกรธพวกเขารู้สึกราวกับสมองลัดวงจร พวกเขาเริ่มสงสัย…
ซือหยูทิ้งอะไรไว้ให้กับฉินเซี่ยนเอ๋อกันแน่?
จากนั้นเรือรบได้สั่นอีกครั้ง แม้แต่ตัวลำแสงจากลูกแก้วเองก็สั่นอย่างแรง
ใบหน้าฉินเซี่ยนเอ๋อซีดขาวดูเหมือนนางจะพยายามควบคุมลูกแก้วทั้งสี่อย่างยากลำบาก ลูกแก้วทั้งสี่ในตอนนี้พร้อมจะหยุดทำงานทุกเมื่อ ลำแสงป้องกันกำลังจะสลายไปแล้ว!
หลงจื้อชิงรีบใจเย็นลงเขาดีใจเป็นอย่างยิ่ง! ดูเหมือนว่าซือหยูจะทิ้งสมบัติขั้นสุดยอดไว้ให้กับพวกเขา!
“เร็วเข้า!ทุกคน รีบอัดพลังลงในสมบัตินั่น!”
หลงจื้อชิงดีใจมากหัวใจของเขาได้รับความหวังใหม่!
ทุกคนในพันธมิตรผู้คุมสวรรค์เริ่มยิ้มอย่างมีความหวังพวกเขารีบเรียกพลังชีวิตใส่ลงในลูกแก้วทั้งสี่อย่างไม่ลังเล!
หนึ่งคนสองคน สามคน และคนอีกมากมาย พลังชีวิตมหาศาลถูกอัดลงในลูกแก้วทั้งสี่! ลูกแก้วทั้งสี่ไม่เคยเปล่งแสงจ้าเท่านี้มาก่อนเลย!
พลังมากเท่านี้ไม่เคยเกิดจากซือหยู!เพราะพลังของซือหยูคนเดียวมิอาจจะเทียบได้กับพลังของทุกคนในพันธมิตรผู้คุมสวรรค์รวมกัน!
ลำแสงทั้งสี่พุ่งออกไปอีกครั้งแต่ครั้งนี้มันมิใช่ม่านแสงธรรมดา ม่านแสงเหล่านี้ได้กลายมาเป็นม่านแสงที่จับต้องได้! ม่านแสงทั้งสี่ใหญ่และขยายกว้างขึ้นในทุกๆที!
“ต่อไปอีก!”
หลงจื้อชิงดีใจจนลืมตัวเขาไม่เก็บพลังชีวิตที่เหลืออยู่น้อยนิดของตัวเองไว้อีกแล้ว
ทุกคนตื่นเต้นเมื่อเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นพวกเขาอัดพลังชีวิตของตัวเองมากขึ้นไปอีก ลำดับห้าธาตุเมฆาแห้งเหือดได้ระเบิดแสงอันสดใสออกมา!
เพียงไม่กี่อึดใจภาพอันตระการตาได้เกิดขึ้นกับทุกคน! ม่านแสงทั้งสี่นั้นมีขนาดอันใหญ่ยักษ์ มันแผ่ขยายจากพื้นเชื่อมต่อนภาไปหลายลี้ มันยังปกคลุมเรือรบของพันธมิตรผู้คุมสวรรค์ได้ทั้งลำ!
พลังระดับนี้เทียบได้กับพลังของศัตรู!พลังศัตรูกระแทกม่านแสงอย่างรุนแรง! แต่พลังของศัตรูที่มากกว่าเดิมสามเท่าทำให้ม่านแสงป้องกันสั่นไม่ได้ด้วยซ้ำ พลังนั้นยังถูกสะท้อนกลับไปทันที!
“ไม่นะ!ถอยเร็ว!”
ชายหนุ่มผมมสีม่วงใจหายเขารีบตะโกน
เขาหนีออกไปคนแรกเขาบินข้ามขอบนภา
อ๊ากกกกกกกก
เสียงกรีดร้องจากความเจ็บปวดดังตามมาพลังที่ฝ่ายเขาปล่อยออกไปถูกสะท้อนกลับมารุนแรงยิ่งกว่าเดิม
ทหารทุกคนไม่คิดว่ามันจะเป็นเช่นนี้มีพวกเขายี่สิบคนที่หลบพลังสะท้อนไม่ทันและกลายเป็นเถ้าถ่าน!
นอกจากนั้นยังมีอีกสิบคนที่บาดเจ็บสาหัสจากลำแสงบางส่วนของร่างกายขาดหายไป! หนึ่งในสามของกำลังได้ตกตายและบาดเจ็บสาหัส!
เขาจ้องมองม่านแสงใหญ่ยักษ์เขาครุ่นคิด…
นั่นมันพลังอะไรกัน?มีใครที่รับหน้าที่ปกป้องพันธมิตรผู้คุมสวรรค์รึ? หรือว่าไอ้แก่ขี้เมานั่นยังไม่ตาย?
ในตอนนั้นเสียงโห่ร้องยินดีดังมาจากเรือรบ พวกเขาเพิ่งจะรู้ว่าตัวเองต้านกำลังของศัตรูไปได้
พวกเขามิอาจเชื่อว่าสมบัติที่ซือหยูทิ้งเอาไว้จะแข็งแกร่งจนน่ากลัวเช่นนี้!ความคิดนี้ทำให้ซือหยูดูลึกลับยิ่งกว่าเดิมในใจทุกคน
“แค่ก…แม่นางฉินซือหยูได้พูดอะไรหรือไม่ตอนที่ทิ้งสมบัตินี้ไว้?”
หลงจื้อชิงมิอาจสะกดความตื่นเต้นในใจเขาถามคำถามเดิมอีกครั้ง
ฉินเซี่ยนเอ๋อกระพริบตา
“พี่ซือหยูไม่ได้พูดอะไรพี่ซือหยูบอกข้าแค่ให้นำมันออกมาให้เจ้าพันธมิตร มันจะปกป้องทุกคนในพันธมิตรผู้คุมสวรรค์ถ้าต้องเจอกับอันตราย พี่ซือหยูบอกว่าเขามีเรื่องที่ต้องไปจัดการข้างนอก แต่ข้าว่าพี่ซือหยูกำลังจะกลับมาแล้วล่ะ”
ทุกคนรวมถึงหลงจื้อชิงหน้าแดงพวกเขาต่างประเมินซือหยูให้ต่ำต้อย และสมบัติที่ซือหยูทิ้งเอาไว้ยังทรงอำนาจยิ่งนัก!
ถ้าไม่ใช่เพราะฉินเซี่ยนเอ๋ออัดพลังใส่มันพวกเขาก็คงจะตายไปอย่างไร้ค่า! ทุกคนมองฉินเซี่ยนเอ๋อในมุมมองใหม่ พวกเขาเริ่มที่จะนับถือและหวาดกลัวนาง เพราะนางคือคู่หมั้นของซือหยู คนที่ซือหยูรักที่สุด!
“หลังจากเรื่องนี้จบลงข้าจะเชิญให้ซือหยูมารับตำแหน่งเจ้าพันธมิตรอีกครั้ง ข้าหวังว่าทุกคนจะเห็นแก่ส่วนรวม ถ้ามีใครกล้าปฏิเสธเรื่องนี้เพราะความโลภและผลประโยชน์ของตัวเองอีก ข้าจะแหกกฎของพันธมิตรผู้คุมสวรรค์และฆ่าไอ้คนบัดซบนั่นซะ!”
หลงจื้อชิงทำใจแล้วว่าพันธมิตรผู้คุมสวรรค์จะต้องถูกส่งต่อให้กับซือหยู!
ผู้เฒ่าหลายคนเข้าใจทันทีว่าหลงจื้อชิงหมายถึงอะไรและหันไปจ้องมองเสี่ยวซุยพร้อมกัน!ในยามปกติ พวกเขารู้สึกไม่พอใจอยู่แล้วเมื่อคิดถึงเสี่ยวซุยเพราะท่าทางหยิ่งยโสของเขา แต่ตอนนี้พวกเขาล้วนรังเกียจเสี่ยวซุย!
เสี่ยวซุยอับอาบเมื่อเห็นความชิงชังจากคนรอบข้างแต่เขาก็ไม่ได้รู้สึกอย่างนั้นในใจ
เพราะตอนนี้ภัยร้ายได้จบลงแล้วเขาไม่ต้องสนใจซือหยูอีกแล้ว เขากลับจะได้เสพสุขในพันธมิตรผู้คุมสวรรค์ตามเดิม เพราะอย่างไรซือหยุก็ไม่กล้าทำอะไรเขา!