The fake แต่งงานหลอกๆ แต่รักฉันของจริง - ตอนที่ 348 นาราอกหัก...
ตอนที่ 348 นาราอกหัก…
นาราจ้องรายงานพวกนั้นเขม็ง ทันใดนั้นสมองก็รู้สึกเหมือนโดนฟ้าผ่า เธอตกตะลึงนิ่งงันอยู่ตรงนั้น หลังจากนั้นโฆษกพูดอะไรต่อเธอก็ฟังไม่รู้เรื่องแล้ว มีเพียงคำว่าการแต่งงานเท่านั้นที่ยังติดอยู่ในใจของเธอ สลัดยังไงก็ไม่หลุด ราวกับคำสาปที่คอยหลอกหลอนในใจของนารา
ที่แท้ คณพศก็จะแต่งงานกับน้องสาวของ วิลเลียม หรอกเหรอ? แม้ว่านาราจะไปที่บริษัทน้อยครั้งมาก แต่ก็รู้อยู่นานแล้วว่าผลงานออกแบบของเธอถูกผู้หญิงที่ชื่อ เจมม่า คนนั้นเอาไปแทน
คณพศคิดจริงๆ ว่าBLY เป็นงานออกแบบโดย เจมม่า ดังนั้นจึงแต่งงานกับนักออกแบบคนนั้นโดยไม่สนถูกผิด!
ก็คือเธอคิดว่าคณพศมาโรมเพราะคุ้นเคยกับการออกแบบของเธอ
ที่แท้ก็ไม่ใช่ ฮ่าฮ่า!
เจมม่า ที่อยู่ในภาพนั้น ริมฝีปากแดงอิ่ม ผิวพรรณขาวผ่อง สดใสใจดี เป็นคนที่งดงามมากจริงๆ นะ
เพียงแต่ ทำไมพอเธอฟังข่าวนี้แล้ว ในใจกลับรู้สึกราวกับถูกฉีกเป็นชิ้นๆ ทำให้เธอเจ็บปวดซะจนไม่อยากจะอยู่ต่อไป….
เธอจากเขามาหนึ่งปีแล้ว เธอไม่อาจกลับไปอยู่ข้างกายเขาได้อีกต่อไป เขาจะเริ่มใหม่กับผู้หญิงคนอื่นมันก็เรื่องธรรมดา ทำไมเธอกลับรู้สึกเหมือนตัวเองจะมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ไหวแล้วล่ะ!
“ทำอะไรอยู่เหรอ?”เคนโด้เดินเข้ามาพร้อมหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งในมือ
นาราเก็บความสิ้นหวังของตัวเองเอาไว้ ฝืนยิ้มออกมา “เอ่อ ไม่มีอะไร ทำไมวันนี้นายกลับมาเร็วจัง?”
เคนโด้ยื่นหนังสือพิมพ์ในมือให้กับนารา แววตาวาบประกายเป็นกังวล “เมื่อกี้ฉันเห็นทุกคนหยิบหนังสือพิมพ์นี่กันหมดที่ห้าง จากนั้นก็เห็นว่าเป็นข่าวของคณพศ เลยหยิบติดมือมาให้เธออ่านดู”
หัวใจของนารากระตุก เธอพอจะเดาได้แล้วว่าหนังสือพิมพ์จะว่ายังไง
เธอก้มหน้าลงมองดูแผ่นกระดาษบางๆ นั้น เห็นภาพคู่ของคณพศกับ เจมม่า ที่พาดหัวหน้าแรกอยู่ และข้อความพาดหัวข่าวนั้นก็เป็นตัวหนาเด่าหรา “ขอแสดงความยินดีกับ บริษัทTMที่จะเข้าเป็นบริษัทย่อยในเครือตระกูลปัญญาพนต์ นำBYLเข้าตีตลาดจีน”
ข้างล่างแน่นเอี๊ยดด้วยตัวอักษรขนาดเล็ก รายงานข่าวที่บริษัทตระกูลปัญญาพนต์ของคณพศกำลังจะร่วมธุรกิจกับ บริษัทTM
ในข่าวนี้ ด้านบนอธิบายอย่างชัดเจนถึง เจมม่า หัวหน้าฝ่ายออกแบบของ บริษัทTMที่ประสบความสำเร็จและได้รับความโปรดปรานจากคณพศ รับผิดชอบอย่างเต็มที่ในเรื่องที่เกี่ยวข้องทั้งหมดของการออกแบบและการส่งเสริมแบรนด์ BYL
ไม่เพียงเท่านั้น หนังสือพิมพ์แท็บลอยด์ยังใช้คำที่คลุมเครือแสดงความสัมพันธ์ของคณพศและ เจมม่า ว่าพวกเขาเป็นคู่ที่สนิทสนม และเหมาะสมกัน ทั้งยังชื่นชมว่าการแต่งงานทางธุรกิจที่เหมาะสม เชื่อว่าในอนาคตอันใกล้นี้ อาจจะได้เห็น เจมม่า เข้าร่วมกับตระกูลปัญญาพนต์ได้สำเร็จ
คำพวกนั้นราวใบมีดที่ทิ่มแทงหัวใจอันอ่อนแอของนารา เธอรู้สึกปวดตื้อที่จมูก และต้องใช้ความพยายามอย่างมาก จึงจะไม่ให้น้ำตาตกต่อหน้าเคนโด้
เคนโด้นั่งมองนาราอยู่ข้างๆ อย่างเงียบงัน ถึงเขาจะรู้สึกกังวลกับเธอ เมื่อนึกถึงคณพศที่จะมีความสัมพันธ์ใหม่ นาราก็คงจะกลับไปยังข้างกายเขาไม่ได้อีก ความกังวลของเคนโด้แปรเปลี่ยนเป็นความรวดร้าว คณพศ ในเมื่อนายเดินออกไปแล้ว งั้นเรื่องดูแลนาราก็ไม่เกี่ยวอะไรกับนายอีก
แววตาของนาราห่อเหี่ยว ใช่แล้ว คณพศต้องคิดว่าผลงานนั้น เจมม่า เป็นคนออกแบบแน่ๆ แต่ว่า ทั้งหมดนี้ก็เกิดเพราะตัวเธอเอง เธอเองที่ไม่ยอมแสดงตัวต่อหน้าคณพศ วิลเลียม ต้องแทนที่ด้วยน้องสาวตัวเองอย่างไม่มีทางเลือก
แต่ ทำไมใจของเธอถึงได้เจ็บขนาดนี้กันนะ?
เมื่อคณพศแต่งงานกับ เจมม่า จริงๆ อย่างที่หนังสือพิมพ์ว่า น่ากลัวว่าชีวิตนี้เธอคงไม่มีหนทางกลับไปหาเขาได้อีกสินะ?
ฮ่าๆ นารายิ้มขึ้นอย่างไรเสียง ใช่ ตัวเธอจะเห็นแก่ตัวแบบนั้นได้ยังไง? สาบานว่าจะไม่กลับไปหาเขาแล้วแท้ๆ งั้นเขาจะแต่งงานกลับใคร จะหัวขาวแก่เฒ่าไปกับใคร มันจะเกี่ยวข้องอะไรกับเธออีกล่ะ?
ก็แค่ ในใจมันเจ็บปวดเสียเหลือเกิน ความรู้สึกที่หายใจไม่ออกเหมือนจมอยู่ใต้น้ำแบบนี้ ลากเธอไปสู่นรกอันไร้ขอบเขต…..
เคนโด้มองนาราที่แทบจะร้องไห้อย่างปวดร้าว เขาเอื้อมมือโอบไหล่เธอไว้อย่างแผ่วเบา “นารา อยากร้องก็ร้องออกมาเถอะ ไหล่ของฉันให้เธอมาพึ่งพิงได้ทุกเมื่อ ฉันรู้ดีว่าเธอเห็นข่าวนี้แล้วจะต้องเสียใจ แต่ฉันต้องทำให้เธอตื่นขึ้นมา ลืมคณพศไปซะ! ลืมเขาไป เริ่มต้นชีวิตของเธอเอง ฉันจะคอยอยู่กับตลอดไปเลย”
นาราไม่อาจอดกลั้นได้อีกต่อไป หลานวันมานี้อารมณ์ของเธอตึงเครียดกับการมาถึงของคณพศอยู่ตลอด อัดอั้น ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะถึงขีดจำกัด ในตอนนี้ เนื้อหาของหนังสือพิมพ์และวิดิโอพวกนั้น เสริมคำพูดของเคนโด้ จุดระเบิดอารมณ์ด้านลบของเธอ แตกปะทุออกมา เธอซบลงกับไหล่ของเคนโด้ ร้องไห้อย่างขมขื่น
“ฮือ เคนโด้ ฉันมันโง่มากเลยใช่ไหม?”
“ ฮือฮือ ฉันเสียใจเหลือเกิน ทำไมตอนแรกถึงได้แอบหนีมา ทำไมต้องฟังณัจยาสาบานร้ายแรงไปแบบนั้น?!”
“เคนโด้ ฉันไม่ดีจริงๆ เหรอ? เดิมทีฉันคิดว่าตัวเองจากคณพศไปมันจะเป็นเรื่องง่าย แต่อยู่ๆ เขาก็อยู่กับผู้หญิงคนอื่น ฉันถึงได้พบว่าฉันรับไม่ไหวจริงๆ”
“ฮือฮือ เคนโด่ ฉันมันไร้ประโยชน์ ไร้น้ำยาจริงๆ !”
ฟังเสียงอันขื่นขมของนารา เคนโด้ลูบหลังเธอช้าๆ เอ่ยปลอบเบาๆ “นารา เธอไม่ผิดหรอก ในสายตาของฉันเธอคือสาวน้อยที่สดใสอยู่เสมอ เธอเข้มแข็ง เป็นตัวของตัวเอง ใจดี อดทน ร่างกายของเธอทุกสัดส่วนงดงาม ดึงดูดให้อยากอยู่ใกล้ ดังนั้น สัญญากับฉัน ต่อจากนี้อย่าดูถูกตัวเองอีกเป็นอันขาด เธอไม่มีทางรู้ว่าตัวเองสุดยอดแค่ไหน เรื่องของคณพศกับ เจมม่า ก็ช่างมันปะไร ผู้ชายแบบนั้นไม่เห็นน่าจดจำสักนิด”
“แต่ว่า แต่หัวใจของฉันมันไม่ยอมฟัง มันยังแอบคิดถึงคณพศอยู่ ต้องการจะอยู่กับเขา เคนโด้ ฉันควรทำยังไงดี? ฉันเสียใจจริงๆ ที่ฟังคำของณัจยาแล้วแอบหนีคณพศไป แต่ถ้าฉันไม่ไป คณพศอาจจะโดนพิษตาย! ฉันจากเขาไป เพื่อให้ณัจยาเอายาถอนพิษมา ฉันไม่คิดเลยว่าฉันจะต้องเจ็บปวดขนาดนี้….” นารากลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้เลย เธอร้องไห้ออกมาในอ้อมกอดของเคนโด้อย่างไม่สนอะไรทั้งนั้น
เคนโด้ตบหลังนาราเบาๆ อย่างอ่อนโยน“ไม่เป็นไรหรอก นารา เธอค่อยๆ ลืมเขาไป มันไม่คุ้มที่จะเสียใจเพื่อเขา ฉันรู้ว่าใจของเธอปล่อยคณพศไปไม่ได้ แต่เขาไม่คู่ควรกับเธอ! ดูสิว่าเขาทำอะไรไปแล้วบ้าง? ทำให้เธอต้องเจ็บปวดไปเท่าไหร่? นารา ลืมเขาไปเถอะนะ? แล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่เป็นของเธอเอง”
“เคนโด้ ฉันเข้าใจความหวังดีที่นายมีให้ฉัน”นาราเช็กน้ำตา ผละออกจากอ้อมแขนของเคนโด้ “แต่ว่านะเคนโด้ เรื่องของความรู้สึกมันบังคับกันไม่ได้ ตอนนี้หัวใจของฉันมันพรุนไปหมดแล้ว ไม่มีกำลังจะไปชอบใครอีกแล้ว”