The fake แต่งงานหลอกๆ แต่รักฉันของจริง - ตอนที่ 358 เขาสูญเสียเสียงของภรรยาเขาไปอีกครั้งแล้วจริงๆ

ตอนที่ 358 เขาสูญเสียเสียงของภรรยาเขาไปอีกครั้งแล้วจริงๆ

ได้ยินหมอพูดแบบนี้แล้ว เคนโด้ที่ดีใจก็ใจแป้วอีกครั้ง

เมื่อกี้เขาดีใจจนอยากจะกระโดดขึ้นมา แต่คำพูดของหมอนั้นทำให้เขาเหมือนกับตกอยู่ในนรกที่ไม่มีที่สิ้นสุด

หมอมองดูเคนโด้แล้วก็เดินออกไป ทำให้ในห้องปลอดเชื้อเหลือแค่นาราที่นอนอยู่บนเตียง และเคนที่พูดอยู่ข้างหูของเขา

เคนโด้มั่นใจว่ายังไงนาราก็ต้องฟื้นขึ้นมา เขาต้องฟื้นขึ้นมา

ณ กรุงโรม

ในวันที่นาราเกิดอุบัติเหตุ

คณพศได้ทำลายข้าวของในห้องทำงานด้วยความไม่พอใจ มองดูแบบงาน แต่ไม่เจอคนที่เขาคุ้นเคย

เขาได้แบบนี้มาแล้วมีประโยชน์อะไรกัน เมื่อกี้ไม่รู้ว่าทำไม เขาถึงรู้สึกเจ็บที่ใจเหมือนโดนคนเอามีดมาแทงยังไงอย่างง้น

ความเจ็บปวดนั้น ทำให้จู่ๆ เขาก็รู้สึกว่ามีเหงื่อออกที่หลัง

คณพศเป็นคนที่ร่างกายแข็งแรง เขาไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆ ถึงเกิดอาการแบบนี้ได้ จนเขารู้สึกประหลาดใจ

ใจของสามีภรรยานั้นมันเชื่อมต่อกันอยู่ ตอนนี้ที่เขากำลังเจ็บนั้น แปลว่าเกิดอะไรขึ้นกับภรรยาของเขาอย่างงั้นหรอ

ความคิดนี้เกิดขึ้นมาในหัวของเขา แล้วเขาก็รีบคัดค้านอย่างรวดเร็ว ไม่มีทาง ไม่มีทาง ภรรยาของเขาเป็นคนดีแบบนั้น ไม่มีทางที่จะเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับเขา

แต่ว่าในใจของเขาที่กระวนกระวายบอกเขาว่า นาราที่เขาตามหาอยู่นั้นกำลังเผชิญกับสิ่งที่เลวร้ายอยู่

คณพศรู้สึกเจ็บใจจนไม่มีเรี่ยวแรง เพราะเขาไม่สามารถไปอยู่ข้างๆ และร่วมผ่านเรื่องเลวร้ายกับภรรยาของเขาได้ เขาเป็นคนที่อ่อนไหวง่าย ถ้าเขาเจออะไรที่มาทำร้ายเขา เขาจะผ่านเรื่องแบบนี้ไปได้ยังไงล่ะ

ในใจคิดไปเรื่อยเปื่อย คณพศเป็นคนอารมณ์ร้อน แล้วจู่ๆ ก็โมโหเหมือนมีไฟลุกขึ้นมา แล้วเขาก็ไปเห็นแบบที่วางอยู่บนโต๊ะพอดี

แบบที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาแล้วถูกเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำนั้น คณพศมองมันก็เหมือนมองเห็นภรรยาของเขาที่กำลังเรียกร้องอยู่ เขาเจ็บจนไม่รู้จะเจ็บยังไง

หลายวันมานี้ แบบงานที่เจมม่าออกแบบนั้นต่างจากแบบเดิมของBYLมาก พูดได้ว่าไม่สะดุดตาเลยสักนิด

เหอะๆ เจมม่า เธอคิดว่าคนอื่นไม่รู้จริงๆหรอว่างานพวกนั้นไม่ใช่ฝีมือของคนคนเดียวกัน

คณพศยิ่งอยู่ยิ่งอารมณ์ร้อน แล้วเตะโต๊ะทำงาน และกระทืบเท้าอยากรุนแรง

ยชญ์นั้นกำลังหลบหน้าคณพศอยู่ เพราะไม่อยากไปยั่วโมโหเขา

แล้วเขาที่กำลังพ่นควันบุบหรี่อยู่ในตอนแรกนั้น ก็ได้ยินเสียงดังมาจากห้องทำงานของคณพศ เลยเปิดประตูเข้าไป “เกิดอะไรขึ้น”

สิ่งที่เข้ามาในตาเขาก็คือคณพศที่กำลังโกรธตาแดงก่ำ ประหนึ่งเพิ่งมาจากในนรก ทำให้คนกลัวจะโดนเขาฆ่า “ไปเรียกตัววิลเลียมมา เหอะๆ พวกเขาคิดว่าฉันโง่ขนาดนั้นเลยรึไงกัน”

แล้วยชญ์ก็เรียกวิลเลียมมาอย่างรวดเร็ว

มองดูของในห้องทำงานที่โดนทำลายแล้ว หน้าของวิลเลียมดูตกใจ กลัวว่าจะถูกจับได้เรื่องที่เขาและเจมม่าปิดบังไว้ และเรื่องที่เขาไล่นาราไป

แต่ก็เป็นธรรมดาของโลกที่เวลากลัวอะไรจะเกิด มันก็จะเกิดขึ้น

วิลเลียมกลัวจนไม่กล้ามองตาของคณพศ เขาก้มหน้ามองพื้น แล้วก็ถามว่า “ประ ประธานครับ เกิดอะไรขึ้นครับ ทำไมคุณถึงโมโหขนาดนี้”

“เหอะ!” คณพศพูดอยากเย็นชา จนทำให้วิลเลียมสั่นกลัวไปด้วย

คณพศก้มลงไปเก็บแบบที่อยู่บนพื้น แล้วโยนใส่หน้าของวิลเลียม “วิลเลียม คุณเห็นผมเป็นเด็กสามขวบรึไง เรื่องแบบงานนี้มันเกิดอะไรขึ้น คุณรู้อยู่แก่ใจ คนที่ออกแบบงานนี้จริงๆ ล่ะ ช่วงที่ผ่านมา ผมดูแลเจมม่าแล้วยังให้BYLเข้าสู่ตลาด เพื่อให้คุณพูดความจริง แต่มันจบแล้ว คุณกับเจมม่าพากันปิดบังมาตลอด ครั้งนี้ผมจะให้โอกาสคุณพูดอีกครั้งว่าใครเป็นคนออกแบบงานนี้กันแน่”

วิลเลียมตกใจจนเหงื่อแตก แต่จะยอมรับซะที่ไหนล่ะ แล้วก็พูดตะกุกตะกักว่า “แบบ แบบ เอ่อ คือเจมม่าเจมม่า……”

คณพศยิ่งหัวร้อนเข้าไปอีก แล้วก็เดินเข้าไปหาวิลเลียม “นายนี่มันเจ้าเล่ห์จริงๆ เล่นแบบนี้ต่อหน้าผมให้มันน้อยๆ หน่อย งานแบบพวกนี้สไตล์เดียวกันหมด พวกคุณพลาดแล้วล่ะ ในเมื่อคุณเล่นโกหกแบบนี้ คุณเตรียมตัวเจ๊งได้เลย วิลเลียม”

วิลเลียมตกใจจนสั่น ตั้งแต่วันที่เขาไล่นารา เขาก็เตรียมพร้อมที่จะโดนคณพศเล่นงานเรียบร้อยแล้ว เพราะแบบนั้นเขาเลยไม่ได้อธิบายอะไร และค่อยๆ ก้มหน้าลง

คณพศคิดว่าวิลเลียมจะยอมพูดความจริง นึกไม่ถึงว่าเขาจะเงียบและไม่พูดอะไร พอรู้ว่าไม่ได้มีผลกระทบอะไรกับเขา เลยส่งสายตาบอกยชญ์ไปหนึ่งที

ยชญ์รู้ความหมายที่คณพศกำลังจะสื่อ และก็ตะโกนว่า “เรียกคนมาหน่อย ส่งนักออกแบบเจมม่าจอมหลอกลวงไปกินข้าวฟรีในคุกหน่อยเร็ว เหอะ น่าเสียดายหญิงสาวที่หน้าตาสวยอย่างเขานะ ถ้าเข้าไปอยู่ในคุกแล้ว ชีวิตที่เหลือคงพังแน่ๆ”

คำพูดนี้แทงใจของวิลเลียมทันที เจมม่าเป็นจุดอ่อนของเขา เขาไม่กลัวที่จะโดนฟ้อง แต่กลับกลัวว่าน้องสาวคนเดียวของเขาจะต้องใช้ชีวิตอยู่ในคุก เขาสัญญากับพ่อแม่ไว้ว่าจะดูแลน้องสาวให้ดี

ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเจมม่าจะเอาหน้าที่ไหนไปสู้กับสิ่งที่พ่อแม่สั่งเสียไว้ล่ะ

คณพศที่มองดูวิลเลียมอยู่ แล้ววิลเลียมก็คุกเข่าลงไป แล้วก็อ้อนวอนว่า “ไม่ผิดครับที่เรื่องนี้เป็นความผิดของผม เป็นความโลภของผมทั้งหมด ที่ไล่นักออกแบบนาราออก แล้วให้น้องสาวผมได้หน้าแทน ประธานครับ ถ้าจะโทษก็โทษผมเถอะครับ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับน้องสาวของผม”

คณพศก้าวถอยหลัง เขาอึ้งกับคำพูดของวิลเลียมอยู่นาน

“คุณพูดว่าอะไรนะ” คณพศแทบกระอักเลือด

เป็นภรรยาของเขาจริงๆ ด้วย เขาไม่ได้ดูผิด นี่เป็นผลงานของเขา เหอะๆ อีกนิดเดียวเขาก็เกือบจะหาภรรยาของเขาเจอแล้ว

ครั้งนี้กลับโดนวิลเลียมไล่ไปอีก

คณพศยังคงอึ้งอยู่ เจมม่าเดินตามเสียงมา

เขามองเห็นพี่ชายของตัวเองที่คุกเข่าต่อหน้าคณพศ ก็รีบเดินมาอยู่ข้างๆ แล้วดึงเขาขึ้นมาจากพื้น “พี่ ทำไมต้องคุกเข่าด้วย ลุกขึ้นมา”

วิลเลียมไม่กล้าที่จะลุกขึ้นมา แล้วก็อ้อนวอนคณพศต่อ “ประธานครับ นี่เป็นความผิดของผมทั้งหมด นักออกแบบนาราโดนผมไล่ออก ถ้าคุณจะลงโทษก็ขอให้ลงที่ผมเถอะครับ ขอแค่ให้คุณปล่อยน้องผมไป เขายังเด็ก จะให้เขาเข้าคุกไม่ได้ ขอร้องล่ะครับ ปล่อยเขาไปเถอะ”

เจมม่าฟังวิลเลียมพูดจนจบ ด้านนึงก็อยากจะดึงวิลเลียมให้ลุกขึ้น อีกด้านก็ตะโกนพูดว่า “พี่ เราก็แค่ไล่นักออกแบบคนนึงออกไป มีอะไรที่หนักหนากัน อีกอย่างดูก็รู้ว่านักออกแบบคนนี้เป็นมือใหม่ ตั้งใจทำงานผิดจนทำให้ฉันต้องโดนประธานด่า ฉันก็แค่ไล่เขาออกไป จะให้ฉันเข้าคุกให้ยังไง พี่รีบลุกขึ้นมาเร็ว ลูกผู้ชายทั้งคน มาคุกเข่าแบบนี้ได้ยังไง