The fake แต่งงานหลอกๆ แต่รักฉันของจริง - ตอนที่ 406 การต่อสู้ที่แลกด้วยเลือด

ตอนที่ 406 การต่อสู้ที่แลกด้วยเลือด

ทำให้เขากลายเป็นคนที่มาจากนรก

เพราะว่าต้องเก่งกว่าศัตรูเท่านั้น ถึงจะชนะได้

แต่เป้าหมายของแจ็คสัน นั้นง่ายมากๆ เขากำลังรอให้เคนโด้เป็นคนสุดท้ายที่ชนะ และกลายเป็นนักฆ่าที่ไม่รู้สึกอะไร

ลมทะเลพัดไปมา จากกลางคืนจนถึงเช้า เสียงฆ่ากัน ในตึกนั้นค่อยๆ เบาลง

ผ่านไปสักพัก โกดังก็ถูกเปิดออก เคนโด้เดินออกมาด้วยความทุลักทุเล

ร่างกายที่ของเขาเต็มไปด้วยเลือดนั้น ทำให้เหมือนยมทูตที่ออกมาจากนรก

เขาเดินข้ามร่างทั้ง 4 ร่างออกมา ทั้งตัวเต็มไปด้วยเลือด เหมือนปีศาจที่ออกมาจากนรก หาความอ่อนโยนจากสายตาเขาไม่ได้อีกต่อไป และเย็นชาจนทำให้คนมากรู้สึกกลัว

มองดูเคนโด้ที่เต็มไปด้วยเลือดแล้ว มุมปากของแจ็คสัน ก็ค่อยๆ ยกขึ้น

ดีมาก สายตาของเขาดูไม่ผิดจริงๆ

ตั้งแต่แรกจนจบเฮเลน ยืนอยู่ข้างๆ แจ็คสัน มาตลอด เขาเชื่อว่ายังไงเคนโด้ก็ต้องชนะ

และสุดท้ายก็เป็นไปตามที่เขาหวังไว้ คนที่รอดและเดินออกมา ก็คือเจนที่เขาเก็บมา

เฮเลน ตะโกนเรียกชื่อของ เคนโด้แล้วก็รีบวิ่งไป “ฮ่าๆ ฉันรู้ว่ายังไงคุณ คือคนที่เก่งที่สุด คุณเก่งที่สุดเลยจริงๆ”

พูดแล้วเฮเลน ก็เข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของเคนโด้ ไม่ได้สนใจ เลือดที่อาบตัว ของเขา

สีหน้าของเคนโด้เย็นชา แล้วมองไปที่แจ็คสัน ใช้น้ำเสียงของนักฆ่าถามว่า “น่าจะเป็นไปตามสิ่งที่คุณอยากเห็นนะ”

แจ็คสัน พยักหน้า “ถือว่าไม่ได้ทำให้ฉันผิดหวัง และไม่ได้ใช้ยาเปลืองไปแบบฟรีๆ”

พูดจบแจ็คสัน ก็เดินออกไปแบบไม่หันหลังกลับมา

ส่วนเฮเลน ก็โดนความโหดเหี้ยมของเคนโด้ดึงดูดเข้าให้ เขาสูดกินเลือดที่สดใหม่อย่างหลงใหล จับมือของฉันด้วยความดีใจ “ไปกันเถอะฉันพานายไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า พระเจ้าฉันรอไม่ไหวแล้วที่จะลิ้มลองคุณ”

เคนโด้ไม่ได้ต่อต้านคำพูดของเฮเลน แต่กลับโดนเขาจูงแล้วพาไปริมทะเล

ทะเลนั้นช่างกว้างใหญ่เหลือเกินเฮเลน ถือเสื้อผ้าที่จะเปลี่ยนให้เคนโด้ไป ฉีดเสื้อผ้าของเคนโด้ที่เปื้อนเลือดออกอย่างบ้าคลั่ง ลากมือเขามาวางไว้ที่ตัวของตัวเองด้วยความดีใจ “จูบฉัน รักฉันสิ เร็ว”

เคนโด้มองดูเฮเลน ที่ดีใจเกินเหตุ ด้วยสายตาที่เย็นชา แล้วก็จูบลงไปที่ริมฝีปากของเขาตามคำสั่ง

เขาไม่รู้ว่าทำไมตัวเองต้องทำอย่างนี้ รู้สึกแค่ว่าจะต้องทำตามสิ่งที่เขาขอร้องอย่างไม่มีเหตุผล

ทั้งสองยืนกอดกันอยู่ริมทะเล คราบเลือดบนตัวของเคนโด้นั้นถูกทะเลชำระล้างอย่างรวดเร็ว

ส่วนเฮเลน นั้นใช้มือลูบไล้ขึ้นลงอยู่ในอ้อมอกของเขา และอดใจรอไม่ได้ที่จะลูบไล้ลงไปในส่วนล่างของเคนโด้ พูดด้วยน้ำเสียงเร่าร้อนว่า “เจนรีบให้ฉันสิ เร็วเข้า”

แต่วินาทีต่อมา สีหน้าของเฮเลน ก็เปลี่ยนไป เพราะในตอนที่เขาเอารูปลงไปในส่วนล่างของเคนโด้แล้ว ที่นั่นกลับอ่อนปวกเปียก ไม่แข็งเลยสักนิด

ทุกอย่างไม่ได้เป็นไปตามที่ เฮเลน วางแผนไว้ เขาโกรธจนหน้าแทบม่วง

เขาตกไปที่หน้าของเคนโด้แรงๆ 1 ที “ขยะจริงๆ ไอ้ซื่อบื้อ”

บนหน้าของเขา เต็มไปด้วยรอยมือ 5 นิ้ว แต่เขากลับไม่ได้ตอบโต้อะไรเลย ทำได้แค่อดทนไว้กับการตบของเฮเลน

เฮเลน เก็บเสื้อผ้าที่ตัวเองโยนลงบนหาดทราย แล้วก็เดินไกลออกไปด้วยความโกรธ เดินไปด้วยด่าไปด้วย “นึกว่าเก็บเพชรเม็ดงามได้ซะอีก ใครจะไปคิดว่าจะเก็บขยะได้ มันน่าโมโหจริงๆ

เคนโด้นอนแช่อยู่ในทะเล ไม่มีปฏิกิริยาใดๆ เหมือนกับว่าทุกอย่างบนโลกนี้ไม่เกี่ยวอะไรกับเขา

สักพักก็มีใช้ร่างสูงใหญ่หลายคนเดินมา แล้วลากเขาออกมาจากทะเล เดินตรงไปทางห้องขังนักโทษที่ทำผิด

ด้วยความที่เขียนโดยบทแรงจากการต่อสู้กับ 4 คนนั้นเลยทำให้มีไม่มีแรงที่จะ ตอบโต้คัดค้าน แล้วเขาก็ถูกโยนไปในห้องที่มืดมิดไม่เห็นแสงตะวัน

ห้องลับนั้นแคบและเล็กๆ ไม่เพียงแต่จะไม่มีแสงอะไรเลย ยิ่งไปกว่านั้นคือ แม้แต่จะขยับตัวก็ยังยาก

แต่เคนโด้ก็ถูกขังอยู่ในห้องลับนั้น บนหน้าของเขาไม่มีความรู้สึกอะไร หน้าตาเย็นชาตั้งแต่ต้นจนจบ เขาในตอนนี้ก็เหมือนกับท่อนไม้ได้สูญเสียจิตวิญญาณไปแล้ว

เวลาค่อยๆ ผ่านไป ในห้องรักนั้นไม่มีแสงแม้แต่นิดเดียว และไม่มีเสียงอะไรเลย

เคนโด้ยืนอยู่ในนั้นไม่ส่งเสียงอะไร ก้มหน้าลงเล็กน้อยแล้วมองไปที่ปืน แล้วก็ไม่มีใครรู้ว่าในใจเขาคิดอะไรอยู่

แล้วก็ยังมีห้องรับแบบนี้อีกมากมายอยู่บนเกาะ มันใช้สำหรับเขาคนบนเกาะที่กล้าลองดีกับเจ้าของเกาะ

ในทุกๆ วันจะมีคนมาส่งอาหารเหลืออยู่ 2 รอบ เพื่อหลีกเลี่ยงการอดอาหารตายของคนที่อยู่ข้างใน

ห้องรักพวกนี้มีเป้าหมายเพื่อให้คนพวกนั้นทรมานอย่างไม่มีที่สิ้นสุด เราก็กลายเป็นคนที่เชื่องกว่าหมื่นคน

เวลาค่อยๆ ผ่านไปเรื่อยๆ แบบนี้ แล้วเคนโด้ก็อยู่กับความเงียบนี้มาได้ 10 วันแล้ว

มีเสียงเอี๊ยดดังขึ้น และแล้วประตูห้องลับก็ถูกเปิดออกแจ็คสัน ยืนอยู่หน้าของเคนโด้ด้วยหน้าตาโหดเหี้ยม บอกฉันด้วยน้ำเสียงเยือกเย็นว่า “ตอนนี้แกมีอยู่ 2 ทางเลือก ถ้าไม่ถูกขังที่จนตาย ก็มาทำงานกับฉัน แล้วเป็น นักฆ่าเลือดเย็นที่สุด”

ฉันดูพูดด้วยความไม่ลังเลว่า “อันที่ 2”

“ดีมาก สิ่งที่ฉันชอบที่สุด ก็คือคนหนุ่ม ที่ว่านอนสอนง่าย แค่ทำตามคำสั่งฉันให้ดี แค่นี้ฉันก็ไม่ทำอะไรแล้วล่ะ” แจ็คสัน พูดแล้วก็เดินจากไป แล้วก็อยู่ด้วยความแปลกใจ มองไปที่เคนโด้ด้วยสายตาดูถูก “ถึงแม้ว่าของแกจะไร้ประโยชน์ ไปยังไงผู้ชายที่ไม่มีใครก็ยังฆ่าคนได้ ตอนนี้แกออกมาทำงานกับฉัน ฉันจะคอยจับตาดู ว่าแกจะมีความสามารถแค่ไหน”

เคนโด้เผชิญกับแจ็คสัน ด้วยความเย็นชา และไม่ได้พูดอะไร แค่อยู่เงียบๆ และตามหลังเขาไป ขึ้นเรือแล้วมุ่งหน้าสู่ทะเลด้วยความรวดเร็ว

ปกติแจ็คสัน ก็จะหลบอยู่ในเกาะเล็กๆ ถ้ามีพ่อค้าที่รวยผ่านมา ก็จะไปล้อมรอบ แล้วปล้นของทั้งหมด

เป้าหมายของเขาในวันนี้ไม่ใช่การปล้นเรือพ่อค้า แต่เป็นการที่เขาร่วมมือกับพวกขอทาน

พวกเขาร่วมมือกันอย่างลับๆ ตั้งแต่ตอนแรกแล้ว แต่ว่าแจ็คสัน นั้นใจดำกว่าใคร อยากที่จะครอบครองทุกอย่าง

เขาพาเคนโด้ที่ร่างทรงกระบอกเหมือนท่อนไม้ขึ้นบนเรือลำเล็ก และก็เริ่มร่วมมือกัน

ทั้ง 2 ฝั่งพากันเปิดกล่อง มองดูความซื่อสัตย์ของฝ่ายตรงข้ามด้วยความพอใจ เขาพยักหน้าพร้อมกัน ก็บ่งบอกว่าพวกเขา ร่วมมือกันสำเร็จ

แต่ว่าในตอนนี้ จู่ๆ แจ็คสัน ก็มีคำนึงเข้ามาในหัว “ฆ่ามัน”

สุดท้ายก็เป็นสายปล้นเหมือนกัน ฝ่ายตรงข้ามตอบโต้อย่างรวดเร็ว รีบหอบสินค้าที่ยังไม่ทันได้แลก แล้วก็ขึ้นเรือไป

จะบอกว่าช้าแต่ก็เร็ว เคนโด้ฟ้าขาของพวกเขาทั้งสองอย่างง่ายดาย จากนั้น ก็ดึงผมของฝ่ายตรงข้าม ยกคอของพวกเขาขึ้นสูง แล้วมีดในมือก็ถูกกรีดลงมาอย่างรวดเร็ว