The fake แต่งงานหลอกๆ แต่รักฉันของจริง - ตอนที่ 427 ไม่มีใครดีกว่าเธอ
ตอนที่ 427 ไม่มีใครดีกว่าเธอ
เขารู้สึกถึงความใจร้อนของตัวเองอย่างเฉียบแหลม สภาพแบบนี้ ไม่สามารถทำงานเสร็จได้เลยแม้แต่น้อย!
พริมสาวน้อยนั้นเหมือนกับว่าใส่ยาพิษให้เขาเลย รูปร่างเล็กกระง่อนกระแง่นในหัวเขาตลอด เตะยังไงก็เตะไม่ออก!
ตอนนี้เขาก็เหมือนกับเด็กหนุ่มที่กำลังเข้าสู่ช่วงวัยรุ่น แค่นึกถึงพริม ร่างกายก็ร้อนไม่ไหวแล้ว
เป็นแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว!
เคนโด้ขมวดคิ้วหยุดเดิน สาเหตุต้องเป็นเพราะเขาคิดถึงผู้หญิงมากไปแน่ๆ ไม่งั้นจะเกิดความคิดที่ชั่วร้ายขนาดนี้กับคนที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะได้ไง?，
ไม่ได้ไม่ได้ ดูแล้วเขาจำเป็นต้องไปปลดปล่อยแล้ว จะคิดบ้าๆบอๆแบบนี้ต่อไปไม่ได้แล้ว!
เคนโด้มุ่งมั่นจะเอาให้ได้ ผ่านไปทั้งวันด้วยความเคลิบเคลิ้ม ในที่สุดก็ถึงเวลาเลิกงานแล้ว ออกจากบริษัทอย่างกระวนกระวาย
เขาไม่ได้กลับบ้านที แต่ขับรถไปบาร์
ความมืดพร่ามัว ไฟนีออนส่องบนหน้าของเคนโด้ ทำให้เขาขมวดคิ้วอย่างหงุดหงิด
เมื่อก่อนเขามีความต้องการทางด้านนี้น้อยมาก แม่งเอ้ย วันนี้เป็นอะไรเนี้ย?
เคนโด้ขมวดคิ้วคิดอย่างลึกซึ้งสักครู่ จู่ๆก็หาคำตอบเจอแล้ว
ใช่แล้ว สาเหตุที่ทำให้เขาคิดกระหายแบบนี้ ถูกผลกระทบของคณพศเจ้าบ้านั้นแน่ๆเลย
ไม่ได้ เขาต้องรีบปลดปล่อย จะให้ความคิดที่น่ากลัวแบบนี้มาครอบงำชีวิตของเขาไม่ได้
กำลังคิดแบบนี้อยู่ เคนโด้ก็ขับรถถึงบาร์แล้ว
เขาลงจากรถ เดินตรงเข้าไปบาร์สีแดงสดที่มีเสียงผู้คนสับสนวุ่นวาย
ภายในบาร์ลำโพงสั่นสะเทือน ชายหญิงแฟชั่นโยกเอนอย่างบ้าคลั่งในฟลอร์เต้นรำ เคนโด้ทำหน้าบึ้งเดินไปถึงเคาน์เตอร์บาร์ที่อยู่ห่างไกลกับฟอลร์เต้นรำ โบกมือให้เจ้าของบาร์
เจ้าของเป็นคนฉลาด ดูออกมาตั้งนานแล้วว่าเคนโด้คือแกะอ้วนที่ไม่รวยแต่แพง รีบพยักหน้า โก้งโค้งเดินเข้ามา”เถ้าแก่จะรับอะไรดี?”
เคนโด้ขมวดคิ้วจิบไวน์ พูดอย่างใจร้อน”หาห้องส่วนตัวที่สงบสบายมาให้ฉันห้องหนึ่ง แล้วก็เรียกเจ้าหญิงมาสองคน”
“ได้ครับ กรุณารอสักครู่ ให้พนักงานพาคุณไปห้องวีไอพี”เจ้าของบาร์พยักหน้ารัวๆอย่างดีใจ รู้ว่าเจอธุรกิจขนาดใหญ่
เขาส่งซิกให้พนักงานรินไวน์ พนักงานก็พาเคนโด้เดินไปที่ห้องวีไอพี
เคนโด้เข้าห้องวีไอพีไป รอไม่นาน ก็มีผู้หญิงที่แต่งหน้าสวยงามมากสองคนเดินกระตุ้งกระติ้งเข้ามา
เดิมทีพวกหล่อนคิดว่าต้องมาบริการชายแก่หัวล้าน ไม่นึกเลยว่าจะเจอเคนโด้ผู้ชายที่ดีขนาดนี้ ทันใดนั้นก็ดีใจจนหุบปากไม่ได้เลย กระโจนเข้าหาเคนโด้ทีละคน”อุ๊ย เด็กน้อย รอนานแล้วสินะ?ทำไมเธอหน้าตาหล่อจัง?”
“นั้นสินั้นสิ ไม่รู้ว่าเธออยากเล่นยังไงเหรอ?พวกเราพี่น้องสองคนจะบริการเธอให้แข็งแรงทั้งตัวเลย ฟินให้ตายเลย”
“สำหรับคำสแลงของพวกหล่อน เคนโด้ไม่ชอบเป็นอย่างมาก เขามองเจ้าหญิงสองคนสักหน่อย แล้วพูดเสียงเย็นชา”ถอด!”
“จ๊ะ อย่าใจร้อนสิ ต้องอดทนรอเพื่อที่จะได้สิ่งที่ต้องการมาสิ”เจ้าหญิงที่สวยหยาดเยิ้มพูดไปส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไป หยอกเต็มที่
อีกคนก็ไม่ยอมล้าหลัง ถอดเสื้อตัวเองอย่างคล่องแคล่วไป ออกเสียงครางที่ทำให้คนหน้าแดงใจสั่นได้ไป ปลดเข็มขัดกางเกงของเคนโด้ออก”เอ้อ ของดีต้องอยู่ข้างหลังสิ”
เคนโด้นั่งบนโซฟาที่กว้างใหญ่อย่างไม่รู้สึกรู้สาอะไร มองเจ้าหญิงทั้งสองที่แป๊ปเดียวก็เปลือยแล้วอย่างเย็นชา เขย่าหน้าอกที่อุดมสมบูรณ์ บิดเอวที่ไม่ถือว่าเรียวเข้ามาชิดเขา
อืม สีผิวของพวกเธอสองคนไม่ได้ขาวกระจ่างใสอย่างพริม หน้าอกใหญ่กว่าหล่อนเยอะ และยังห้อยเล็กน้อย เอวก็ไม่ต้องพูดแล้ว หย่อนยาน ไม่มีความสวยเลย
หลังจากเคนโด้วิจารณ์พวกหล่อนในใจพอแล้ว เหยียดแขนขาออกอย่างไม่แยแส รอปลดปล่อยความปรารถนาในหนึ่งวันที่ตัวเองก่อขึ้นมาเอง
เจ้าหญิงสองคนนี้คือมือโปรในเรื่องความโรแมนติกมานาน
ยิ่งกว่านั้นเคนโด้ฐานะดีขนาดนี้เสี่ยที่หล่อมาก
บังคับกันไม่ได้จริงๆ แต่พวกหล่อนแสดงความสามารถอย่างสุดฝีมือแล้ว สามารถหาเรื่องหยอกได้อย่างสุดขีด
แต่ว่า ไม่ว่าเจ้าหญิงทั้งสองจะหยอกยังไง เคนโด้สังเกตเห็นว่าน้องชายของตัวเองไม่มีปฏิกิริยาใดๆเลยสักนิด
เจ้าหญิงทั้งสองโมโหมาก จะไม่ให้เสี่ยที่เลิศขนาดนี้หลุดไปได้เด็ดขาด หนึ่งในนั้นคุกเข่าลงตรงหน้าเคนโด้อย่างไม่ลังเล ยื่นมือจะจับ……ของเขาไว้ แล้วใช้ท่าไม้ตายสุดท้าย
“ไสหัวไป!”
เคนโด้ตะโกนเสียงดัง
“ว้าย พี่ชาย นี่ฉันกำลังพยายามจะให้มันลุกขึ้นมาอยู่ไง?สบายมากนะ ไม่เชื่อเธอลองดู?”
“ไม่งั้นให้ฉันทำเถอะ แบบนี้สบายกว่าอีกนะ”อีกคนโค้งตัวลง ลูกครึ่งวงกลมสองลูกสั่นเข้าหาตัวของเคนโด้ไป
“ไสหัวไป!ไสหัวไปให้หมดแม่งเลย!”
เคนโด้ด่าอย่างหงุดหงิด ยกขาเตะโต๊ะคว่ำ
เจ้าหญิงทั้งสองตกใจ ถึงแม้ว่าเสี่ยที่หล่อแบบนี้อย่างเคนโด้จะไม่เยอะมาก แต่หาเงินก็ไม่สำคัญเท่าชีวิตนะสิ!
ดังนั้นพวกหล่อนรีบก้มลงทำเสื้อของตัวเอง เปิดประตูออกไปเลย
ประตูห้องไม่ได้ปิดหมด นอกประตูมีเสียงบ่นของเจ้าหญิงทั้งสองส่งมา”แมร่ง คิดว่าวันนี้จะเจอของดี ไม่นึกว่าจะเป็นไก่อ่อน!”
“นั้นสิ คนแบบนี้ยังกล้ามาที่นี่?หน้าไม่อายเลยจริงๆ! เธอดูของเค้าสิ ขนาดลุกยังลุกไม่ขึ้นเลย น่าตลกจริงๆ!”
เคนโด้โกรธจนหน้าเขียว นึกไม่ถึงว่าจะถูกคนแบบนี้ทำให้อับอายขายขี้หน้า!
และที่สำคัญกว่านั้น เขาไม่นึกว่าตัวเองจะไม่มีปฏิกริยากับผู้หญิงเลยสักนิด!
หรือว่า ตัวเองไม่ไหวจริงๆ
นึกถึงประสบการณ์ที่อยู่บนเกาะนั้น ดวงตาดำของเขาโผล่ความเยือกเย็นอีกครั้ง!
แต่ว่า คิดอีกที กลางวันตอนเขาช่วยพริมขึ้นมาจากในน้ำ รู้สึกอย่างชัดเจนว่าตรงนั้นของตัวเองพองมาก
เคนโด้ก็ดื่มไวน์2ขวดอย่างหงุดหงิดที่บาร์ ถึงจะออกจากที่นี่อย่างหดหู่
ตอนเขากลับถึงคฤหาสน์ ก็เป็นเวลาหลังเที่ยงคืนแล้ว
ทั้งคฤหาสน์มีแค่ไฟห้องรับแขกยังสว่างอยู่ เคนโด้เดินเข้าไป เห็นบนโต๊ะจัดวางอาหารไว้มากมาย และอกสั่นขวัญแขวนมาหนึ่งวัน ไม่ได้รับโทรศัพท์ไล่เธอออกจากเคนโด้เลย
พอถึงตอนกลางคืน เธอยิ่งมีอารมณ์ความรู้สึกว่าพรุ่งนี้ก็จะถูกไล่ออก ทำอาหารเต็มโต๊ะให้เคนโด้โดยเฉพาะ
แต่ว่าเธอรอแล้วรออีก มองอย่างสิ้นหวัง แต่รอไม่ถึงเคนโด้กลับมาตลอด
อย่างไม่รู้ตัว……คิดไม่ถึงว่าเธอจะหดอยู่บนโซฟาแล้วหลับไป จนถึงเคนโด้กลับมาแล้วจริงๆ เธอก็ยังไม่ตื่น
เคนโด้ที่ดื่มจนเมาเล็กน้อยมองพริมที่กำลังหลับฝันดีอยู่ รู้สึกว่าใบหน้าที่จิ้มลิ้มของของเธอจะน่ามองเป็นพิเศษทันใดนั้น จู่ๆเขาก็นึกถึงฉากตอนกลางวัน แน่นตามหน้าท้อง ความปรารถนาที่พุ่งขึ้นมา
เคนโด้ที่จู่ๆรู้สึกอดอยากปากแห้ง รีบหมุนตัวเดินขึ้นชั้นบนไป
ไม่ได้ พริมต้องเสกคาถากับเขาแน่ๆ ไม่งั้นเขาคงจะไม่เกิดความสับสนภายในใจเวลาเห็นเธออย่างแน่นอน อยากจะเปลี่ยนร่างเป็นคนบ้ากามทุกๆนาที โยนเธอลงแล้วปู้ยี่ปู้ยำ!
เคนโด้หันหลังเดินไปทางบันได เพิ่งขึ้นได้2ขั้น จู่ๆก็หยุดเดิน หมุนตัวกลับไปหน้าโซฟา