The fake แต่งงานหลอกๆ แต่รักฉันของจริง - ตอนที่ 404 เขาหลบหนีเมื่อปีที่แล้ว

ตอนที่ 404 เขาหลบหนีเมื่อปีที่แล้ว

เวลาย้อนกลับมาถึงเมื่อหนึ่งปีที่แล้ว

ในวันนั้น เมื่อเคนโด้ช่วยมิราที่ถูกลักพาตัวไป วิษณุส์โดนตีอย่างไม่ทันตั้งตัว แล้วเขาก็ล้มลงไปที่ดาดฟ้า โดนคณพศจับขาแน่น เลยไม่ได้ตกลงไปในทะเล

แต่วิษณุส์ที่กำลังบ้าคลั่งในตอนนั้นปล่อยพวกเขาไปไม่ได้ เขาต่อสู้กับมือของพวกเขาสุดฤทธิ์ ยิ่งไปกว่านั้นคือคิดที่จะเอาคณพศลงทะเลไปด้วย

เคนโด้สู้สุดชีวิต ปล่อยโอกาสที่จะรอดของตัวเองไป คว้าขาทั้งคู่ของวิษณุส์ แล้วลงไปในทะเลกับเขา

ตอนที่เขาลงไปนั้น ได้ยินเสียงที่ตะโกนร้องอย่างเสียใจของนารา

เสียงของเขาเต็มไปด้วยความโศกเศร้า

เคนโด้ยส่งยิ้มสุดท้ายให้เขาก่อนจะจมลงทะเลไป ถ้าการจากโลกนี้ไปของเขาทำให้นาราเสียใจ ทำให้เขาจดจำตัวเองได้ล่ะก็ ตายไปก็คุ้มค่าแล้วล่ะ

จากนั้น เขาก็จมลงไปในทะเลที่หนาวเย็น โดนคลื่นที่กำลังซัดมาม้วนเขาจากไป จนสูญเสียความทรงจำสุดท้ายไป

เมื่อเขาตื่นขึ้นมา กลับพบว่าตัวเองยังไม่ตาย แต่กลับโดนคลื่นทะเลซัดจนตัวของเขาเต็มไปด้วยกรวดทราย

จริงๆ แล้วเขาไม่สมควรตาย เขาโดนทะเลซัดเข้าที่ทางส่วนล่างที่ไกลโพ้นของเกาะฮาวาย

นั่นเป็นเกาะส่วนตัวที่อยู่ทางยุโรปฝั่งเหนือ ห่างไกลจากฝูงชน จนไม่มีใครรู้จักที่นี่

ในตอนแรกเคนโด้ไม่ได้รู้อะไรเลย เขาเหนื่อยจนสมองโล่งไม่มีอะไร ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นใคร ยิ่งไปกว่านั้นคือไม่รู้ว่าตัวเองอยู่ที่ไหน

เขารู้แค่ว่าความอุ่นเริ่มหายไปจากตัวเขา ในตอนที่เขาสูดหายใจเข้าครั้งสุดท้าย เขาก็กำลังจะตายแล้ว

แสงอาทิตย์แยงตา เคนโด้ฝืนที่จะดูแสงอาทิตย์สุดท้าย เขาไม่มีแรงที่จะลืมตาขึ้นแล้วหนังตาก็ค่อยๆ ปิดเข้าหากัน

อย่าเลย…….

ถึงแม้ในตอนนั้นเขาไม่รู้ว่าจะบอกลาใคร แต่ในใจกลับเต็มไปด้วยความเสียใจแต่ในใจกลับเต็มไปด้วยความเสียใจ

เขาคิดว่าตัวเองจะตายแล้ว แล้วเขาก็ได้ยินเสียงเรียกก่อนที่เขากำลังจะหมดสติไป “แม่เจ้า ที่นั่นมีคนนอนอยู่”

เสียงในตอนนั้นเป็นเสียงที่สวยงามมาก แล้วยังเป็นน้ำเสียงที่คุ้นเคย เหมือนว่าเขาจะฝังไว้ในใจ และเป็นเสียงที่ไม่มีวันลืม

แต่เขาก็ไม่มีแรงที่จะลืมตาขึ้น แล้วก็ไม่รู้ว่าคนที่พูดอยู่นั้นเป็นใคร

เกาะนี้เป็นเกาะส่วนตัว เจ้าของเกาะชื่อว่าแจ็คสัน เขาทำธุรกิจด้านมืดอยู่บนทะเล ในตอนที่เขาเป็นหนุ่ม เขาโด่งดังมากเลยล่ะ

นี่เป็นกอดที่เขาซื้อให้ภรรยาสุดที่รักของเขา เพราะในตอนนั้นเขาได้คลอดลูกสาวที่น่ารักของพวกเขาออกมา แต่ภรรยาของเขากลับเป็นโรคร้ายและจากพวกเขาไป

เพื่อที่จะนึกถึงภรรยาของเขาแจ็คสัน ได้พาลูกสาวของเขามา ที่เกาะนี้บ่อยๆ เขาจับมือลูกสาวเฮเลน มาคุมไว้ด้วยความรัก และเป็นไข่มุกที่มีค่าสำหรับเขา

เฮเลน หน้าเหมือนภรรยาของเขามาก ยิ่งโตก็ยิ่งมีสง่าราศี

เฮเลน ที่เพิ่งอายุได้ 19 ปี เมื่อไม่กี่วันมานี้ เขาเลยคิดที่จะ ไปคุยธุรกิจกับ杰克ที่สียืนมองดูทะเลที่สีฟ้าสดใส

แล้วจู่ๆ เขาก็เห็นว่า ไม่ไกลจากเกาะนี้ มีคนนอนอยู่ จึงรีบไปบอกแจ็คสัน “พ่อคะ ตรงโน้นเหมือนมีคนได้รับบาดเจ็บ”

แจ็คสัน มองตามไป แล้วก็รีบสั่งให้คนไปพาคนที่เฮเลนเจอขึ้นฝั่ง คนคนนั้นก็คือเคนโด้

มองดูบาดแผลกระสุนปืน แล้วดูสภาพของเคนโด้ที่เหมือนตายแล้วแจ็คสัน ถอนหายใจแล้วบอกมือ เพื่อบอกว่าให้เอาเคนโด้กลับลงน้ำไป “นี่มันคนตายตั้งแต่แรกแล้วนี่ โยนลงน้ำไป”

แต่เฮเลน ห้ามไว้ก่อน “เดี๋ยวก่อนค่ะพ่อ หน้าอกของเขายังขยับอยู่ ยังไม่ขาดใจ”

แจ็คสันชี้ไปที่บาดแผลของเคนโด้ “เห็นหรือยัง ว่าเขาถูกยิง แล้วยังแช่อยู่ในน้ำนานขนาดนี้ จะรักษาให้หายคงยาก โยนลงทะเลไปเถอะ จะได้ไม่ต้องเสียเวลา”

“ไม่ได้นะคะพ่อ ในเมื่อเขายังมีลมหายใจอยู่ แสดงว่าพระเจ้ายังให้โอกาสกับเขาอยู่ เราจะมาทิ้งเขาลงทะเลอย่างโหดเหี้ยมแบบนี้ไม่ได้นะคะ” เฮเลน ไม่เห็นด้วยกับความคิดของแจ็คสัน เพราะในตอนที่เขาเห็นเคนโด้ตั้งแต่ตอนแรก ก็ได้ตกหลุมรักนายหน้าตาอันหล่อเหลาของเขาไปแล้ว

แจ็คสัน นึกไม่ถึงว่าเฮเลน จะพยายามได้ขนาดนี้ เขาห้ามลูกสาวของเขาไม่ได้ ทำได้แค่โบกมือ เพื่อบอกว่าให้พาเขาไป， รักษาที่ โรงพยาบาล

เป็นความโชคดีของเคนโด้ จากที่ผ่านการรักษาจากหมอบนเรือแล้ว ก็ถือว่ารักษาลมหายใจสุดท้ายของเขาไว้ได้ ไม่ได้ให้เขาตายไปในทันที

ถึงจะเป็นอย่างนั้นเขาก็ไม่ฟื้นขึ้นมา เพราะบาดแผลกระสุนปืนบนตัวเขานั้นมันสาหัสมาก บวกกับการที่แช่บาดแผลในน้ำ ไว้นาน ไม่ได้ตายในตอนนั้นก็ถือว่าโชคดีแล้ว

เฮเลน ทุ่มเทใจให้กับผู้ชายที่เขาเก็บมาได้ ต่อให้เขาไม่ได้ไปคุยธุรกิจกับแจ็คสัน แต่ก็สั่งให้ลูกน้องของเขา ภาคินโรคกลับมารักษาที่เกาะใหม่อีกครั้ง

แจ็คสัน ใจอ่อนกับลูกสาวของเขา เฮเลน ไม่ว่าเขาอยากทำอะไร เขาก็จะสนับสนุนเต็มที่ ในเมื่อเฮเลนอยากจะไว้ชีวิตผู้ชายคนนี้ เขาก็ทำได้แค่ออกไปคุยธุรกิจคนเดียว

แต่พอเขากลับมาจากการออกเรือแล้ว ก็ผ่านไปได้อีกครึ่งเดือน แต่เคนโด้ที่ถูกเก็บมาก็ยังคงสลบอยู่

แจ็คสัน ทนต่อไปไม่ไหวแล้ว ความอดทนของเขาถึงขีดจำกัดแล้ว เขาโกรธแล้วก็เดินไปที่ห้องพักของเคนโด้ มองเห็นเขาที่สภาพจะตายแหล่ไม่ตายแหล่ เลยพูดด้วยความโมโหว่า “สภาพจะตายไม่ตายแบบนี้ พูดง่ายๆ ก็คือเรื่องยาบนเกาะ รีบทิ้งมันไปได้แล้ว”

เฮเลน ได้ยินข่าวก็รีบตามมา ยื่นมือบังไปที่หน้าเตียงของเคนโด้ “พ่อคะ จะปล่อยเขาออกไปไม่ได้นะคะ ฉันตกหลุมรักเขาไปแล้ว ถ้าเขาฟื้นขึ้นมาหนูจะให้เค้าเป็นพ่อพันธุ์ให้หนู พ่อจะทิ้งเขาไปไม่ได้นะคะ”

มองดูลูกสาวที่ดูผิดหวังแล้ว แจ็คสัน ทำได้แค่ถอนหายใจ “แต่นี่ก็ไม่ใช่วิธีที่ดี เพราะถึงยังไงเขาก็ตายไปแล้ว”

“หนูรู้ว่าพ่อยังไงพ่อก็มีวิธี ขอร้องล่ะพ่อช่วยเขาเถอะนะคะ ช่วยให้เขาฟื้นเถอะนะคะ” เฮเลน อ้อนวอน แจ็คสัน “หนูชอบใบหน้าของเขามากเลยค่ะ หนูอยากได้เขามาเป็นพ่อพันธุ์”

แจ็คสัน ลังเลสักพัก ก่อนที่จะพูดออกมาว่า “OK”

พูดจบเขาก็เดินออกไป

ไม่ทันไรหมอที่อยู่บนเกาะก็มาตามคำสั่งของแจ็คสัน ในมือของเขา ถืออุปกรณ์ฉีดยา ในนั้นเต็มไปด้วยของเหลวสีขาว เตรียมที่จะฉีดให้กับเคนโด้

เฮเลน ยื่นมือมาห้าม แต่เห็นเคนโด้ที่ ไม่ยอมลืมตาตั้งแต่แรกแล้ว เลยโบกมือเปิดทางให้กับหมอ

ที่หมอกำลังถืออยู่นั้น เป็นสินค้าชนิดใหม่จากเกาะของพวก แต่เป็นยาที่ใช้กระตุ้นเซลล์คุ้มกันร่างกาย แต่ก็มีผลข้างเคียงต่อร่างกายมาก ทำให้คนเสพติด ถ้าต่อไปไม่ได้ฉีดอีกแล้วก็ อาจจะถึงตายได้

หรือแม้ว่าจะฉีดตลอด มันก็จะไปกัดกร่อน จิตใจของผู้ที่ถูกฉีด ทำให้เกิดอาการบ้าคลั่ง และกระหาย

พูดอีกอย่างก็คือ นี่เป็น ยาเสพติดชนิดใหม่

แล้วบ้านของ เฮเลน ก็ทำธุรกิจด้านมืดด้วย ในสายตาของเขา คนไม่ได้มีค่ามากนักหรอก หรือบางทีอาจจะเทียบไม่ได้กับสัตว์เลี้ยงของเขาเลยด้วยซ้ำ

ถ้าไม่ใช่เคนโด้ล่ะก็ เขาไม่มีทางพามารักษาแน่นอน

ถึงตอนนี้ก็รักษามานานพอสมควรแล้ว แต่ชายคนที่เก็บมานี้ก็ยังไม่ฟื้น เขาทำได้แค่ให้หมอลองดู เพราะนี่เป็นวิธีสุดท้ายแล้ว