The fake แต่งงานหลอกๆ แต่รักฉันของจริง - ตอนที่ 432 บุคคลที่ต้องปกป้องอย่างดี
ตอนที่ 432 บุคคลที่ต้องปกป้องอย่างดี
พูดจบ มิราก็นึกถึงเรื่องที่โดนคณพศหลอกมาหลายวัน นึกว่านาราได้นอนกับตัวเอง แต่ที่จริงก็โดนคณพศหลอกอีกแล้ว
เขายิ่งคิดยิ่งขึ้น เลยกอดแขนเอาไว้แล้วพิงอยู่ที่นั่งตรงหลังรถแบบเศร้าๆ แล้วก็ไม่คุยกับคณพศเลย
มิราเริ่มอารมณ์เสีย นาราก็เลยไปดึงแขนของมิราแล้วพูดว่า” ได้แล้ว ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป แม่จะกอดลูกน้อยของแม่นอนเอง ดีไหม?”
“คุณ…… ‘คณพศประท้วงทันที
นารามองไปที่คณพศ“ตอนนี้ท้องช่วงแรกอยู่ ต้องอยู่ในช่วงฝากครรภ์แล้วก็ต้องระมัดระวัง เธออยากทำอะไร!”
เขารู้จัคณพศดี ถ้าขืนยังอยู่กับเขานะ เขาต้องทนไม่ไหวแล้วมามีอะไรกับฉันแน่เลย
แต่ตอนท้องช่วงแรกต้องห้ามเรื่องอะไรแบบนี้อยู่แล้ว ดังนั้นเขาต้องบอกกับคณพศไว้ก่อน
คณพศเครียดขึ้นมาทันที ตอนแรกก็ดีใจเพราะนาราท้องเลยลืมเรื่องทุกอย่างไปเลย
“คุณ เรายังอยู่ด้วยกันได้อยู่ คุณเชื่อใจผม ผมจะดูแลคุณอย่างดีเลย”
คณพศพยายามที่จะหาประโยชน์เขากับตัวเอง ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ทำอะไรแบบนั้นก็เหอะ แต่เขาก็ชินกับการที่ต้องกอดนาราไว้เขาถึงจะหลับสนิท
แต่ถ้าจะให้เขาห่างกับนารา เขาจะทนเรื่องแบบนั้นได้ยังไง!
แต่นารากลับปฏิเสธคณพศอย่างแน่วแน่ แล้วส่ายหัว“ไม่ได้!”
คณพศหน้าเศร้าเลยทันที เสียใจมาก
ถ้ารู้ตั้งแต่แรกว่าถ้านาราท้องแล้วต้องแยกห้องกันเขาก็จะไม่พยายามทำให้มากขนาดนั้น
ตอนนี้ได้ไม่คุ้มเสียเลย ไม่คุ้มเลยจริงๆ!
แตกต่างจากความเศร้าโศกของคณพศ มิรากลับดีใจจนเขย่าไปมา มิรากอดนาราอย่างมีความสุข“แม่ ผมจะได้นอนกับแม่สักที ดีจังเลย”
“ห้าห้าห้า”นาราหัวเราะ แล้วเอามิรามาอิงที่ตัวเอง ”ดีใจขนาดนั้นเลยหรอ?”
“แน่นอน ผมคิดถึงอ้อมกอดของคุณแม่มากๆเลย”มิราเลยหันไปเยาะเย้ยคณพศที่กำลังขับรถอยู่ “ห้าห้า ทีนี้แม่เป็นของผมแล้ว ผมแฮปปี้มากเลย เย้ๆๆ!”
คณพศเห็นมิราเยาะเย้าตัวเองอยู่หลังรถตั้งนานแล้ว โกรธมาก แต่ก็ทำไรไม่ได้ตอนนี้คุณนายได้ลงคำสั่งไว้แล้ว ถ้าไม่งั้นเขาจัดการมิราแน่ !
รถค่อยๆขับเข้าไปที่บ้าน ในรถมีแต่เสียงหัวเราะ รักกันมาก
ตั้งแต่ที่นาราท้อง เริ่มกินเยอะขึ้น หลับสนิท หลับนานขึ้นขึ้น
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะร่างกายของตัวเธอเองหรือป่าว ถึงแม้ว่าจะกินของเยอะขนาดหน แต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่าเธอจะบวมขึ้นเลย
แขนขาของเขายังดูเรียวยาวเหมือนเดิม มีแค่ท้องที่ค่อยๆใหญ่ขึ้นก็แค่นั้น
แต่คณพศเพื่อที่จะดูแลนาราให้ใกล้ชิดขึ้น เขาอยู่บ้านแทบทั้งวัน เขากลายเป็นคนที่ดูกตัญญูไปแล้ว นาราเรียกเมื่อไหร่ก็ถึงเมื่อนั้น
ครั้งที่แล้วนาราท้องมิราอยู่ เขาไม่ได้ให้ความดูแลให้กับเธอเป็นอย่างดี กลัวว่าเธอจะเข้าใจผิดแล้วตกทะเลแล้วความจำเสื่อม แล้วทรมานมามาก
ครั้งนี้ไม่ว่าจะยังไง ต้องลงน้ำปีนเขายังไง เขาก็จะทิ้งทุกเรื่องแล้วมาดูแลนาราอย่างดี
“คุณ หิวน้ำไหม?ให้ฉันเทน้ำให้คุณไหม?”
“คุณ หิวไหม?ให้ผมทำกับข้าวให้คุณไหม?”
“คุณ ง่วงไหม?จะนอนที่ตักฉันไหม?”
วนอยู่ทุกวัน คำสามคำนี้อยู่ข้างปากของคณพศทั้งวัน เขาขยันมากเกินจนนาราไม่ชินกับคณพศ
เธอมองคณพศแบบหมดหนทางแล้วแอบมองอยู่ห่างๆ ”เธอไม่ต้องตื่นเต้นก็ได้นะ?ตอนนี้แค่ช่วงแรกเอง ยังไม่ถึงขั้นที่ท้องโตแล้ว อีกอย่างบริษัทไม่ยุ่งหรอ?ไม่ต้องไปจัดการงานหรอ?”
กว่าคณพศจะทำดีแบบนี้ แล้วชี้ไปที่ท้องที่เริ่มโตขึ้นของนารา“คุณ คุณกำลังอยู่ในช่วงกำลังอยู่ในเริ่มโต คุณกำลังท้องลูกของเราอยู่อย่างลำบาก แล้วผมจะดีกับคุณหน่อยไม่ได้หรอ ? ถ้ามาเทียบกับพวกคุณ บริษัทมันไม่สำคัญเลยนะ”
ถึงแม้ว่าคำพวกนี้ฟังแล้วดูหวานมาก แต่เธอในตอนนี้ไม่ใช่นาราที่ติดคนแล้ว
ก็แค่ท้องเอง นาราคิดว่าคณพศไม่ต้องมาอยู่กับตัวเองทั้งวันแบบนี้
ดังนั้นคณพสที่ตื่นเต้นขึ้นมา ถ้าบ่นขึ้นมานี้น่ากลัวจริงๆ
สมมุติว่าตอนเช้าเธอตื่นมาจะไปแปรงฟัง เขาจะตามมาเลยอย่างแรก มาชัวร์ว่าเธอใช้น้ำอุ่นไม่ได้ใช้น้ำเย็น แล้วถึงบีบยาสีฟันใส่ที่แปรงไว้ให้เธอ แล้วก็มองเธอแปรงฟังแล้วยิ้มไปด้วย
สมมุติว่าตอนเธอจะกินข้าวแล้วจะคีบกับ เขาก็จะคีบให้ก่อนอันดับแรกเลย แป๊ปเดียวเองถ้วยเธอก็เต็มไปหมดแล้ว
เหมือนว่าเธอเหนื่อยแล้วอยากนอนพักสักหน่อย เขาก็จะฉวยโอกาสตอนที่ลูกไม่อยู่บ้าน แล้วจะมานอนกับเธอ แล้วก็จะลวนลามเธอ……
เห้ย นาราถอนหายใจ ตอนนี้เธอสงสัยว่าคณพศเป็นโรคกังวลช่วงท้องแรกๆ ถ้าขืนยังเป็นแบบนี้ต่อไปนะ เธอต้องลำคานเขามากๆแน่เลย
ดังนั้น เพื่อที่จะให้ตัวเองอยู่อย่างสงบขึ้น นาราก็ต้องบอกให้คณพศเอาใจใส่เรื่องของบริษัทบ้าง ไม่ใช่มาดูแลเธอแค่คนเดียว
“คณพศฉันคิดว่าช่วงนี้คุณจะหวาดระแวงเกินไปหรือป่าว เธอทำอย่างนี้จะทำให้ฉันรู้สึกว่ามันกดดัน ดังนั้นเธอเอาความเอาใจใส่ฉันไปลงที่บริษัทได้ไหม ?”นาราพูดอย่างจริงจังหวังว่าคณพศจะเข้าใจความคิดของเธอ
คณพศงง เขาไม่คิดว่าเขาทำเกินไปเลย
เขาสงสารช่วงเวลาที่เสียไปของนารา ในช่วงเวลาที่เหลือนี้ เขารู้แค่ว่าอยากจะดีกับนารามากขึ้นก็แค่เท่านั้นเอง
แต่ถ้าเธอคิดว่าเขาเองสร้างปัญหาให้กับเธอ เขาก็จะไม่ไปรบกวนเธอดีกว่า เพราะช่วงท้องอยู่คนท้องก็จะค่อนข้างเครียด โมโหร้าย สภาวะอารมณ์ค่อนข้างแย่
งั้นคณพศเลยตอบตกลง แล้วมองนาราด้วยความรักใคร่“คุณผมหวังว่าคุณจะเข้าใจความรักและความห่วงใยที่ผมมีต่อคุณ ผมกลัวว่าผมจะทำไม่ดีแล้วทำให้คุณไม่แฮปปี้ แต่ถ้าคุณคิดว่ามันเป็นปัญหากับคุณ งั้นผมก็จะเอาพละกำลังของผมไปใส่ที่บริษัท ดีไหม?”
นาราอยู่ๆก็อยากร้องไห้ขึ้นมา ผู้ชายที่ดื้อรั้นไม่ฟังใคร ผู้ชายที่อยู่ที่สูง เขาไม่เคยจะแคร์ความรู้สึกใครเลย
เขาในตอนนี้ ยอมเปลี่ยนแปลงเพื่อเธอ ยอมถอยหลังเพื่อเธอ เธอเป็นคนที่อยู่ในความสุขแบบนี้ได้ยังไง!
“ฉัน ฉันไม่ได้รู้สึกรบกวน ฉัน ฉัน……”นาราพูดไม่ออกแล้วน้ำตาของเธอก็ไหลลงมา
คณพศทำตัวไม่ถูกเลยทีเดียว เอากระดาษทิชชู่ออกมาเช็ดน้ำตาให้นารา“คุณ เราพูดกันอยู่ดีๆทำไมคุณถึงร้องไห้ล่ะ ?ดูเหมือนว่าคนท้องจะอารมณ์แปรปวนจริงๆ