The fake แต่งงานหลอกๆ แต่รักฉันของจริง - ตอนที่ 79 ฉันดูออกว่าในใจเธอมีฉันอยู่
บทที่ 79 ฉันดูออกว่าในใจเธอมีฉันอยู่
นาราเขินอายขึ้นเรื่อยๆ แต่คุณพศก็ยังไม่ยอมปล่อยเธอ
เขาวางเอกสารในมือลง พลางเข็นวีลแชร์ไปตรงหน้านารา แล้วก็จ้องหน้าเธอ
นาราขาดความมั่นใจเพราะโดนเขาจ้อง ก็รีบปฏิเสธอย่างอัตโนมัติว่า “ไม่ใช่แบบนั้นซักหน่อย คุณอย่าคิดเองเออเองไปหน่อยเลย” พอเธอเห็นคุณพศยิ้มอย่างมีความสุข มันทำให้ใบหน้าที่หล่อเหลาราวกับฟ้าประธานมาให้ของเขามันดูมีเสน่ห์ขึ้นไปอีก!
หัวใจของนาราเต้นเร็วขึ้นอย่างควบคุมไม่ได้ เธอพูดออกมาอย่างนุ่มนวลว่า “การนวดให้คุณนั้นสำคัญสิ เพราะว่าฉันอยากให้ขาคุณหายเร็วๆ”
ภารกิจฉันจะได้สำเร็จซักที! ประโยคนี้เธอไม่ได้พูดออกไป พอเห็นใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเขาแล้ว เธอจะพูดอะไรที่ทำร้ายจิตใจเขาออกไปได้ยังไงกันล่ะ
แต่ถึงยังไงคนในใจของเขา ก็ไม่ใช่เธออยู่ดี
ไม่ว่าเธอจะอยู่หรือไม่อยู่ข้างเขา เขาก็ไม่ได้สนใจ ในเมื่อเป็นแบบนี้แล้ว ทำไมเธอเอาความจริงใจของเธอไปแลกด้วย?
“จริงเหรอ?” คุณพศจ้องมองนาราที่ยืนนิ่ง เธอดูอ่อนโยนราวกับน้ำ รูปร่างหน้าตาของเธอช่างน่าหลงใหลจริงๆ
ในใจของคุณพศตอนนี้เต็มไปด้วยความรู้สึกมากมาย ผู้หญิงคนนี้คือผู้หญิงของเขา เขาจะปกป้องเธออย่างเต็มที่
เขายื่นมือออกไปดึงมือเล็กๆของนารา แล้วก็ลากเธอมาซบที่อก แล้วก็เอาหน้าผากของเขาชนกับหน้าาผกของเธอ ละเอ่ยเสียงเบาว่า “เมียจ๋าเป็นห่วงฉันขนาดนี้ ฉันมีความสุขจังเลย รอฉันทำเรื่องหย่ากับพิมมี่ก่อน แล้วฉันจะรีบแต่งงานกับเธอ”
“แล้วต่อไปพวกเราก็จะเป็นคู่สมรสที่ถูกต้องตามกฎหมาย พอถึงตอนนั้นแล้วเธอจะนวดฉันไปตลอดชีวิตเลยก็ได้ ยังไงฉันก็ไม่ยอม ไม่ว่าเธอจะพูดยังไง ฉันก็ไม่ยอมให้เธอจากฉันไป”
เขากลัวว่าเธอจะจากเขาไปอีกครั้งนึง ก็เลยรีบออกคำสั่งไว้
เวลาที่ได้อยู่กับนารา คุณพศไม่เคยรู้สึกมีความสุขเท่านี้มาก่อน
เพราะฉะนั้นเขาไม่มีวันยอมให้ยัยตัวเล็กที่มอบความสุขให้เขามากมาย จากเขาไปอย่างแน่นอน
ส่วนพิมมี่นั้น แค่เขาคิดก็รู้สึกสะอิดสะเอียนแล้ว
ถ้าเกิดว่าตอนแรกไม่ใช่เพราะว่าต้องการจะยั่วโมโหวิษณุส์ ผู้หญิงแบบนี้ที่ต้องการไต่เต้าขึ้นมาเป็นใหญ่ คงเป็นได้แค่เรื่องเพ้อฝัน
แต่ว่าสวรรค์กลับเห็นใจ ส่งผู้หญิงคนนี้มาให้เขาแทน
นาราที่กำลังอยู่ในอ้อมกอดของคุณพศตอนนี้ ก็นึกขึ้นมาได้ว่าที่นี่คือห้องโถง
“คุณ….ทำไมคุณเป็นแบบนี้อีกแล้ว แม่บ้านเห็นกันหมดแล้วเนี่ย พวกเขาหัวเราะแล้วด้วย” เธอรีบมองไปยังทั่วทุกทิศ พวกแม่บ้านทั้งหลายกลับพากันหลบอยู่ในมุม
“แล้วพวกเด่นภูมิล่ะคะ? กลับไปกันแล้วเหรอ?” พอเธอหลับไป พวกเขาก็กลับไปหมดแล้ว
คุณพศตอบเสียงเบาว่า “อืม” แล้วก็จุ๊บลงไปที่แก้มของเธอ
นารารู้อยู่แล้วว่าคุณพศเป็นแบบนี้ เดี๋ยวก็ต้องกอดต้องจูบซักที่ในร่างกายของเธอ
ขาของตัวเองก็เป็นแบบนั้น เขาไม่คำนึงถึงซักนิดเลยเหรอ ไม่อยากจะต่อสู้เพื่อให้สามารถยืนขึ้นได้เร็วขึ้นงั้นเหรอ?
เวลาเขาโดนวิษณุส์ด่าว่าเป็นคนพิการ เขาไม่โกรธแม้แต่นิดเดียวเลยรึไง?
หรือว่าขาเขาไม่ได้เป็นอะไรแล้ว หายดีแล้วงั้นเหรอ!
เมื่อก่อนนารารู้สึกสับสนอยู่หลายครั้ง เพราะเธอรู้สึกเหมือนกับว่าคุณพศสามารถยืนขึ้นได้
แต่ว่าตอนเย็นวันนั้น ตอนที่เธอแกล้งหลับ แล้วคุณพศพาเธอไปที่ห้องอาบน้ำ ก็ใช้วีลแชร์นี่
ตอนนี้นาราเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่าตอนนี้ขาของคุณพศหายดีแล้ว หรือว่ายังไม่หาย
แต่พอเห็นหน้าต่างเป็นกังวลของนารา คุณพศก็อดไม่ได้ที่จะยิ้มออกมา
เขายกมือหน้าขึ้นและลูบไปยังใบหน้าที่เรียบเนียนของเธอ แล้วพูดด้วยเสียงอ่อนโยนว่า “คนอื่นเห็นก็ไม่เป็นอะไรหรอก เธอเป็นเมียฉัน ฉันจะกอดเธอก็เป็นเรื่องปกติจะตาย ไม่มีใครกล้าหัวเราะหรอก แต่ว่าครั้งนี้ เธอไม่กลัวที่นั่งทับขาฉันแล้วเหรอ?”
ไม่ง่ายเลยที่ตรัญจะได้กลับมา พวกยชญ์ก็เลยอยากจะลากเขามานัดเจอกัน
แต่พอตรัญไปแล้ว แผนนี้ก็ต้องยกเลิกไป
ถึงแม้ว่าเด่นภูมิกับยชญ์จะเกลี้ยกล่อมให้เขาปล่อยวางบ้าง แต่ว่าเขาก็ปฏิเสธ เพราะว่าเขาต้องการจะอยู่กับนารา
เพราะว่าช่วงนี้ค่อนข้างยุ่ง เขาก็เลยไม่ค่อยจะมีเวลาได้อยู่กับเธอซักเท่าไหร่
ยิ่งพอนึกถึงครั้งที่แล้ว ที่พิมมี่อาศัยช่วงเวลาที่เขากำลังยุ่ง ส่งคนมาลักพาตัวนาราไป
แล้วก็ทำให้นารากับเคนโด้ต้องมาเจอกันอีกครั้งนึง เรื่องนี้ทำให้คุณพศไม่สบายใจ
นาราเป็นผู้หญิงของเขา ไม่ว่าใครหน้าไหนก็แย่งไปไม่ได้ทั้งนั้น
แต่เหมือนว่ายัยตัวเล็กคนนี้ไม่ได้สนใจขาของเขาอีกต่อไปแล้ว
หรือว่าเรื่องเมื่อคืนที่เขาพยายามแสดงละครให้เธอเห็น ไม่ได้อยืนขึ้นและอุ้มเธอไปห้องอาบน้ำตอนที่เธอแกล้งหลับ นั่นมันยังไม่ทำให้เธอหายสงสัยได้อีกเหรอ?
พอนาราโดนคุณพศถามแบบนั้น ก็ดูออกเลยว่าเธอกำลังไม่มั่นใจ
สายตาล่อกแล่ก แล้วรีบมองไปทางอื่น แล้วก็พูดทั้งทีหน้าแดงว่า “ก็มันเป็นขาของคุณนี่ ถ้าตัวคุณเองยังไม่สนใจ ฉันสนใจไปแล้วมันจะมีประโยชน์อะไรล่ะ?” เขาเองเป็นคนลากเธอไปนั่งตักเขาทุกครั้ง แล้วยังจะมาพูดแบบนี้อีก
ในทุกๆวัน เธอจะรอคอยให้พระจันทร์ขึ้น รอคอยให้เขากลับมา เพื่อที่เธอจะได้นวดให้เขา
แต่เขาก็ยุ่งทุกวัน กว่าจะกลับมาก็ดึก ทุกครั้งที่เขากลับมาก็ดูเหนื่อยล้า เธอก็เลยไม่ได้พูดถึงเรื่องนวด
ถ้าเกิดว่าเขาสนใจเรื่องขาของตัวเองซักหน่อย ขาของเขาก็คงจะหายดีไปตั้งนานแล้ว ทำไมยังต้องยังให้เธออยู่ที่นี่ รอคอยเพื่ออยากจะนวดให้เขาด้วย
“อืม? ทำไมตอนนี้มองไปทางอื่นแล้วล่ะ?” ท่าทีโกรธเคืองและหน้ามุ่ยของเธอทำให้คุณพศอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา ท่าทีปากไม่ตรงกับใจของเธอนี่ช่างน่าตลกซะจริงๆ
เขาก้มหน้าลงมาแล้วจุ๊บไปที่ริมฝีปากของนารา
จากนั้นเขาก็ยิ้มแล้วพูดว่า “หรือว่าตอนนี้เธอหวังว่า ฉันจะยืนไม่ได้อีกตลอดไป เธอจะได้อยู่ข้างฉันไปอีกนานๆเลย?” เขาพูดแบบนี้ออกมาอย่างจงใจ
ที่จริงไม่ว่าเขาจะยืนได้หรือไม่ได้ แต่ยัยตัวเล็กคนนี้ก็ไม่มีวันหนีออกไปจากชีวิตของเขาได้หรอก
คุณพศกำหนดแล้วว่าเธอต้องเป็นของเขาเท่านั้น
ไม่ว่าเธอจะเคยคบกับใครมา เคนโด้หรือผู้ชายคนอื่นๆ ผลลัพธ์นี้ก็จะไม่มีวันเปลี่ยนแปลง
“ฉันไม่ได้คิดแบบนั้นซักหน่อย ฉันอยากให้คุณยืนขึ้นได้อีกครั้ง ไม่ว่าต่อจากนี้เรื่องราวจะเป็นยังไง ฉันก็หวังว่าคุณจะยืนขึ้นได้อีก” ไม่คิดเลยว่าคุณพศจะเข้าใจเธอผิดแบบนั้น พอได้ยินเขาพูดแบบนั้นนาราก็รีบเงยหน้าขึ้นมาอธิบายทันที
ดวงตาที่ฟ้าคู่นั้นก็สบตากับเขา
ตอนนี้หัวใจของนารารู้สึกสับสนไปหมด
พอเห็นว่าเขาค่อยๆหัวเราะออกมา นาราก็เลยได้สติ เธอตกหลุมพรางของคุณพศอีกแล้ว
คิ้วของนาราก็ขมวดเข้าด้วยกันพอดี เธอรู้สึกไม่พอใจอย่างมาก ได้แต่แอบคิดคนเดียวในใจว่า : ไอ้บ้าคุณพศ จริงๆเลย! เธอรู้อยู่แล้วนะว่าเขาฉลาดจะตาย ไอคิวก็สูง แต่ว่าเขาก็ไม่จำเป็นต้องคอยแกล้งเธอตลอดแบบนี้ก็ได้ไหม?
แค่คำพูดไม่กี่คำของเขาก็ทำให้ยัยตัวเล็กดูกังวลได้ขนาดนี้ คุณพศยิ่งคิดยิ่งอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
เขากอดเธอให้แน่นขึ้นแล้วพูดว่า “ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้คิดแบบนั้น เมียจ๋า ฉันดูออกนะ ว่าในใจของเธอมีฉันอยู่ เธอหวังดีกับฉันจากใจจริง”