The fake แต่งงานหลอกๆ แต่รักฉันของจริง - ตอนที่222 เขาใช้เงินห้าพันล้านซื้อบริษัทHonDa

บทที่222 เขาใช้เงินห้าพันล้านซื้อบริษัทHonDa

เขาเร่งค้นหาสถานะปัจจุบันของคณพศ เคลลี่ลั่วหมดความอดทนกับการเข้ามายุ่มย่ามกับหวานของเขาครั้งแล้วครั้งเล่าของคณพศแล้ว

ไม่นาน ลูกน้องที่ซื่อสัตย์ของเขาก็รายงานสถานะล่าสุดของคณพศอย่างชัดเจน ” นายท่าน ตอนนี้คณพศเป็นผู้บริหารของบริษัทที่ชื่อว่าHonDa ซึ่งเป็นบริษัทที่คุณหนูนาราทำงานอยู่ โดยใช้เงินจำนวนห้าพันล้านซื้อมาครับ ”

เคลลี่ลั่วโบกมือเป็นสัญญาณให้ลูกน้องออกไปได้ ฮึ่ม เขารู้ ไอ้คณพศนั่น จะต้องทำทุกวิถีทางให้ได้เข้ามาใกล้ชิดหวานของเขา

คณพศเอ๋ยคณพศ นายคิดว่าที่นี่ยังเป็นเมืองธิตกลที่นายเป็นราชาปกครองได้อยู่อีกงั้นเหรอ? ถ้าถูกนายคาบเนื้อตัดหน้าไปอีกครั้ง หลายปีมานี้ของฉันเคลลี่ลั่วคนนี้ก็ไร้ประโยชน์แล้วน่ะสิ!

เคลลี่ลั่วคิดอย่างโกรธเกรี้ยวว่าต้องเอาชนะคณพศให้ได้ก่อนเดินไปหยุดที่ประตู

ถึงหวานของเขาจะดูบอบบาง แต่จริงๆ แล้วหัวรั้นมาก สิ่งที่เธอเกลียดที่สุดนั้นคือการหลอกลวง

หากเธอรู้ว่าคณพศเปลี่ยนวิธีการเพื่อที่จะหลอกเธอล่ะก็…….

ฮ่าฮ่า คณพศ อย่าคิดว่าตัวเองฉลาดนักเลย น่ากลัวว่าก้อนหินที่ยกขึ้นมาจะหล่นใส่เท้าตัวเองล่ะ!

มุมปากของเคลลี่ลั่วยกยิ้มมีเลศนัย คณพศ รอรับความเดือดดาลของหวานซะเถอะ!

” นายท่าน ท่านเอิร์ลโลเวลล์วางแผนจะพาดหัวข่าวหนังสือพิมพ์เรื่องที่คุณหนูนาราเป็นลูกสาวของเขาในวันพรุ่งนี้ครับ ”

” อืม ” เคลลี่ลั่วพยักหน้าเบาๆ อย่างไม่คิดอะไร ” เดิมทีมันก็เป็นความจริงอยู่แล้ว เขายอมรับออกมาเองอย่างสมศักดิ์ศรีจะดีกว่า พวกนายรอจับตาดูความเปลี่ยนแปลงเอาไว้ ”

” ครับ! ” ลูกน้องรับคำก่อนออกไป

เคลลี่ลั่วจับหางของคณพศไว้ได้แล้ว เขาอารมณ์ดีอย่างมาก ก้าวขายาวออกจากปราสาทไปยังอพาร์ทเม้นต์ของนารา

ช่วยไม่ได้ คณพศนั่นมันไร้ยางอาย เขาต้องระวังเอาไว้ ใครจะไปรู้ว่าคณพศจะมาลูกไม้อะไรอีก!

แสงแดดยามเช้าลอดผ่านม่านสีชมพูอ่อนส่องลงบนใบหน้าของนารา

แพขนตากระพือขึ้นลง เธอเอื้อมจากเตียงไปแหวกเปิดผ้าม่านออกด้วยความงัวเงีย ก่อนตกตะลึงเมื่อพบว่ามีรถบ้านจอดอยู่นอกหน้าต่าง

มันคือรถรุ่นใหม่ล่าสุดของลินคอล์น รูปทรงเพียวคล่องตัวท่ามกลางแสงแดดยามเช้า ดูเรียบง่ายและหรูหรา

นั่นรถใครกันนะ? ทำไมมาจอดอยู่นอกหน้าต่างของเธอ?

นาราสังสัยอยู่เล็กน้อย เธอรีบล้างหน้าล้างตาก่อนเปิดประตูเดินออกไป

เธอค่อย เดินไปข้างรถแล้วก้มลงเล็กน้อย เพื่อดูว่าในรถมีคนอยู่รึเปล่า

แต่ระบบความเป็นส่วนตัวของรถนั้นสูงมาก กระจกหน้าต่างรถหนาสะท้อนเพียงใบหน้าที่ฉงนสงสัยของนาราเท่านั้น

นารางอนิ้ว ขณะกำลังลังเลว่าจะเคาะกระจกถามดีหรือไม่ ประตูของรถบ้านก็เปิดออก ขายาวก้าวออกมาจากตัวรถ ถัดจากกางเกงลงมานั้นคือรองเท้าหนังที่ขัดจนมันวาว

” พี่ลั่ว ทำไมเป็นพี่ล่ะ? ” เมื่อเห็นคนในรถอย่างชัดเจน นาราประหลาดใจเล็กน้อย อยู่ปราสาทดีๆ ไม่อยู่ พี่ลั่วมานอนในรถได้ยังไงเนี่ย?

เคลลี่ลั่วดูเหนื่อยล้า ในดวงตาปรากฏเส้นเลือดแดงอยู่ไม่น้อย ” หวาน ฉันไม่วางใจให้เธออยู่ที่นี่เองลำพัง ฉันเป็นห่วงว่าคณพศจะเล่นลูกไม้อะไรกับเธออีก เมื่อคืนฉันเลยสุ่มเลือกรถมาจากโรงรถแล้วมานอนเฝ้าเธอนอกหน้าต่างถึงจะสบายใจ ”

” …… ” นาราหมดคำจะพูด

เธอจินตนาการไม่ออกเลย ผู้สูงศักดิ์อย่างเคลลี่ลั่วที่ห่างปราสาทไม่ได้เลย ต้องมากกอยู่ในรถเพื่อปกป้องเธอ

” พี่ลั่ว ฉันอยู่เองได้สบายมาก พี่ไม่ต้องอยู่นอกหน้าต่างให้ยุ่งยากก็ได้ ” นาราพูดเบาๆ อยากจะเป่าความคิดที่จะนอนในรถของเคลลี่ลั่วออกไปซะ

อย่าดีกับเธอนักเลย เธอตอบแทนไม่ไหว

เห็นรอยยิ้มหวานของนารา เคลลี่ลั่วก็รู้สึกอบอุ่นในใจ ค้างแรมในรถสักคืนจะไปเหนื่อยอะไรกัน!

” หวาน เธอไม่รู้หรอกว่าคณพศนั่นเจ้าเล่ห์แค่ไหน เขาใช้เงินซื้อทั้งบริษัทเพื่อที่จะเข้าใกล้เธอ กับคนแบบนี้ไม่ป้องกันเอาไว้ไม่ได้หรอก ”

เคลลี่ลั่วตัดสินใจบอกเรื่องที่ตัวเองรู้มากับหวานของเขา ดูซิว่าเธอยังจะคิดว่าคณพศเป็นคนดีอยู่อีกรึเปล่า

” อะไรนะ? ” นาราชะงักอึ้ง ” พี่บอกว่าเขาซื้อทั้งบริษัท นั่นคือHonDaที่ฉันกำลังทำงานอยู่งั้นเหรอ? ”

เคลลี่ลั่วพยักหน้า ” ใช่ ลูกน้องฉันตรวจสอบมาแล้ว บริษัทนั้นถูกเขาซื้อมาด้วยเงินห้าพันล้าน ”

ได้ยินคำพูดของเคลลี่ลั่ว ชั่วขณะนั้นนารารู้สึกว่ามันเหลือเชื่อ ที่แท้ไม่ว่าจะผ่านมานานเท่าไหร่ คณพศคนไร้ยางอายนั่นก็ไม่เคยเปลี่ยนไปเลยสักนิด

เขาบ้าไปแล้วรึเปล่า! ไม่นึกว่าเขาจะใช้เงินห้าพันล้านซื้อHonda!

มิน่าเมื่อวานเขาถึงได้ออกมาจากลิฟต์ของบริษัท ที่แท้เขาก็ซื้อทั้งบริษัทมาไว้ในมือแล้วนี่เอง

มิน่าตอนที่เธอถูกเขาบังคับให้เข้าไปในลิฟต์ตะโกนเท่าไหร่ก็ไม่มีใครตอบรับ ที่แท้ทั้งหมดก็คือแผนที่เขาวางเอาไว้แล้ว

นาราหลับตาแน่นอย่างอับอาย ตัวสั่นเทิ้มด้วยความโกรธ!

เธอคิดว่าตลอดว่าตัวเองถูกจ้างเพราะความสามารถของตัวเอง แต่ความจริงทั้งหมดกลับเป็นแค่เกมในกระดานของคณพศ

ที่ล่อเธอให้มาติดเบ็ด!

เกินไปแล้ว! มันเกินไปจริงๆ !

ความโกรธเกรี้ยวแล่นปราดขึ้นมาจากเท้าของเธอจนถึงกระหม่อมของ

คณพศ ทำไมถึงทำอย่างนี้!

ไม่ได้การ เธอต้องไปหาไอ้คนหยิ่งผยองนั่น นี่มันเกินไปแล้วจริงๆ !

” พี่ลั่ว วางใจเถอะ จากนี้คณพศจะคุกคามฉันไม่ได้อีก! ไม่นึกว่าเขาจะแกล้งกันแบบนี้ ฉันจะไปลาออกจากงานนี้เดี๋ยวนี้เลย ”

นาราโกรธจนหน้ามืดตามัว ในใจนั้นราวไฟปะทุ แทบอยากจะเผาทุกอย่างตรงหน้าให้เป็นจุนไปซะ

พูดจบเธอก็ตอกส้นสูงเดินตรงไป ในใจคิดเพียงว่าต้องจัดการเรื่องให้ชัดเจน

” หวาน เดินไปคงลำบากมาก ฉันจะไปส่งเธอ ” เคลลี่ลั่วเข้าไปในรถแล้วสตาร์ทเครื่อง ดวงตาไม่อาจปกปิดความภาคภูมิใจเอาไว้ได้

ฮ่าฮ่า คณพศ คิดว่าตัวเองฉลาดนัก ตอนนี้เจอของแข็งหน่อยไหมล่ะ!

นาราหยุดฝีเท้า ขึ้นรถของเคลลี่ลั่วไปอย่างไม่ลังเล ให้เขาพาไปที่บริษัทHonDa

เป็นเวลาเข้างานพอดิบพอดี รถยนต์ส่วนตัวหลั่งไหลไปตามถนน เคลลี่ลั่วพานารามาถึงบริษัทHonDaอย่างรวดเร็ว

เมื่อรถจอดสนิท นาราก้าวลงมาก่อนโบกมือให้กับเคลลี่ลั่ว ” พี่ลั่ว พี่รอฉันที่นี่สักแป๊ปนะ อีกเดี๋ยวฉันก็ลงมาแล้ว ”

” ได้สิ ” เคลลี่ลั่วมองส่งนาราเดินไป เขานั่งกอดอกบนเบาะรถอย่างเพลิดเพลิน คณพศ รออีกเดี๋ยวเถอะ！

นาราเดินเข้าไปในตึกหลักของบริษัทHonDaก่อนกดลิฟต์ขึ้นไปยังชั้นบนสุด

เธอทำงานที่นี่มาไม่กี่วัน รู้ว่าชั้นบนสุดเป็นสำนักงานของประธาน หากไม่ได้รับอนุญาติก็ขึ้นไปไม่ได้

ในตอนนี้เธอขึ้นไปเพื่อพิสูจน์เรื่องบางอย่าง ไปดูว่าคนที่นั่งอยู่ในนั้นคือคณพศรึเปล่า