The fake แต่งงานหลอกๆ แต่รักฉันของจริง - ตอนที่370 เขาได้เป็นลมกะทันหัน
ตอนที่370 เขาได้เป็นลมกะทันหัน
นาราที่เตรียมใจไว้แล้ว แต่ก็คิดไม่ถึงว่า คณพศกับตัวเองจะเจอกันในสถานการณ์แบบนี้
เธอที่เตรียมตัวเตรียมใจไว้แล้ว เตรียมที่หนีไป แต่ เห็นคณพศที่ล้มลง เธอก็ตกตะลึงมาก!
คิดก็ยังไม่ได้คิด ความคิดของนาราได้ไวกว่าการกระทำ และรีบไปรับคณพศไว้ และเรียกชื่อของคณพศอย่างร้อนใจ “คณพศ นายเป็นอะไร? ”
นาราอุ้มผู้ชายที่อยู่ที่พื้น คณพศได้หลับตาอยู่ ใบหน้าที่ขาวซีด ชัดเจนว่าเขาได้สลบไปแล้ว
“รถพยาบาล! รีบเรียกรถพยาบาล! ” นาราได้ตะโกนไปที่ยชญ์ที่อยู่บนเวที
ยชญ์ก็ได้รีบไปเรียกรถพยาบาล และถึงได้รับคณพศมาจากนารา “นารา หนึ่งปีที่เธอไม่อยู่ คณพศไม่เคยที่จะได้กินอิ่มเลย และนอนไม่พอ ทุกวันเขาก็ได้คิดถึงเธอตลอดเวลา ดื่มเหล้าเพื่อที่จะลืมความเศร้า ร่างกายเขาไม่ไหวแล้ว! ”
น้ำตาของนาราก็ได้ตกลงมา ใจของเธอได้เต็มไปด้วยความเจ็บปวด ไม่รู้จะพูดอะไรดี
เธอได้หนีคณพศมาแล้วหนึ่งปีเต็ม เธอคิดว่าการแยกกันที่นานขนาดนี้ คณพศจะชินกันชีวิตที่ไม่มีเธอ ความรู้สึกและความอยากเจอจะกลายเป็นเมฆที่ค่อยๆ จางหายไป
แค่ความจริงแล้ว คนที่ไม่อยากจากกันนั้นไม่ใช่แค่ตัวเองคนเดียว และยังมีคณพศที่ดื้อรั้นอีก
“แต่ แต่เขามีเจมม่าไม่ใช่หรือ? เธอไม่ใช่คู่มันของคณพศหรือ ทำไมเจมม่าไม่ดูแลคณพศให้ดี!? ” ที่จริงแล้วใจของนารา ก็ยังรู้สึกกับเจมม่า
ยชญ์ถามด้วยความไม่เข้าใจ “เจมม่าคือใคร? อ่อ เธอหมายถึงผู้หญิงชาวตะวันตกที่โรมันนั่นหรือ? นารา ถ้าไม่ใช่เพราะจะตามหาเธอ เราจะไปหาผัหคนนั้นหรือ ตอนนั้นเราแค่อยากรู้เบาะแสของเธอจากผู้หญิงคนนั้น สุดท้ายคณพศรู้การกระทำของเธอ และได้ส่งเธอเข้าคุก ใครจะมาเป็นคู่หมั้นละ! ”
ได้ยินยชญ์ที่อธิบาย นาราถึงรู้ว่าตัวเองได้เข้าใจคณพศผิด ตอนแรกเขาได้ดูออกว่าผลงานของเธอ ไม่ใช่เพราะมีคนที่ชอบคนใหม่
แต่แล้วอย่างไง? น้ำตาของนาราก็ค่อยๆ ตกลงมา เธอได้นึกถึงคำสาบานที่เคยพูดไว้ และเคนโด้ที่อยู่ข้างเธอและค่อยช่วยเธอมาตลอด เธอจะกลับไปกับเขาไม่ได้!
ใจของเธอเหมือนถูกมีดแทง แต่นาราก็ยังพูดว่า “ยชญ์ ฉันรู้ว่าตายเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของคณพศ ปีที่ผ่านมา ขอบคุณที่นายอยู่ป็นเพื่อนคณพศและช่วยเขาผ่านเรื่องที่ไม่ดีไปได้ แต่ฉันมีคู่หมั้นแล้ว ชาตินี้คงกลัไปอยู่กับคณพศไม่ได้แล้ว”
นาราที่พูดจบ เคนโด้ก็ได้ไปที่หลังเวที เขาเห็นยชญ์ที่พยุงคณพศที่กำลังสลบอยู่ และถามไปด้วยความสงสัยว่า “เขาเป็นอะไร? ”
“เคนโด้ คณพศ คณพศเขาสลบไปอย่างกะทันหัน ฉัน ฉันก็ไม่รู้จะทำอย่างไงดี” นารามองไปที่เคนโด้อย่างหมดหนทาง ไม่รู้จะรับมือกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างไร
เคนโด้ได้เดินมา เตรียมที่จะอุ้มคณพศขึ้นมา และกลับโดดยชญ์ใช้สายตาที่ไม่ดีมองเขา “นายออกไป ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือจากนาย ถ้าไม่ใช่นายที่ซ่อนนาราเอาไว้ คณพศก็จะไม่เป็นแบบนี้! ”
“ยชญ์ เคนโด้ไม่ได้ซ่อนฉันไว้ ฉันเอง ฉันไม่อยากที่จะเจอคณพศ ฉันไม่อยากที่ผิดความสาบาน ระหว่างฉันกับเขา มันจบลงแล้ว” พูดจบ นาราก็ได้ปิดหน้าและวิ่งออกไป
“นารา นารา! ” เคนโด้ได้ตะโกนเรียกนารา เห็นเธอที่วิ่งออกไป เขาก็ได้มองที่ยชญ์และคณพศ และขอโทษ และวิ่งตามนาราที่อารมณ์ร้อน
นาราได้วิ่งไปอย่างกระสับกะส่าย นาราในตอนนี้ที่เต็มไปด้วยน้ำตา เธอก็มองไม่เห็นทาง เธอได้วิ่งโดยใช้สัญชาตญาณ
“นารา! นารา! ”
เสียงของเคนโด้ได้รอยมาจากด้านหลัง กลัวเธอจะทำเรื่องโง่ๆ ถ้าเธอออกจากที่โรงหลัง ข้างนอกก็คือถนน!
นาราที่ไม่ฟังเคนโด้ สมองของเขาในตอนนี้ว่างเปล่า เขาไม่เห็นตอนที่นาราเรียกคณพศว่าผู้บริหารคณพศ
คณพศ ทำไมเธอไม่จะต้องปรากฏตัวต่อหน้าฉัน?
นาราคิดว่าตัวเองได้คิดได้แล้ว แต่ตอนที่คณพศปรากฏตัวต่อหน้าเขา ถึงรู้ว่าความคิดนี้เป็นเรื่องที่ตลกมาก!
“นารา เธอรีบหยุดน่ะ ข้างหน้าเป็นถนน! ” เคนโด้ได้รีบวิ่งตามนาราไป พยายามที่จะดึงเธอกลับมา ใบหน้าที่โกรธของเคนโด้ “ทำไม? ทำไมตอนที่เธอเห็นเขาถึงควบคุมอารมณ์ไม่ได้?! ”
เคนโด้ได้กอดนาราไว้ ใบหน้าที่เต็มไปด้วยน้ำตา
นารามองไปที่เคนโด้ และซ่อนอารมณ์ของตัวเองไว้ไม่อยู่แล้ว “เคนโด้ ฉัน…..”
แต่คำพูดของเธอที่ยังพูดไม่จบ อารมณ์ของเธอที่ร้อนมาก จนทำให้เธอสลบไป
เห็นนาราได้หลับไป เคนโด้ตกใจมาก เขาได้เอามือไปวางที่จมูกดูว่าเธอยังมีลมหายใจมั้ย ถึงรู้ว่าเธอแค่เป็นลมไป
เคนโด้มองไปที่เวที คณพศก็ยังสลบอยู่ที่นั่น ตอนนี้นาราก็ได้เป็นลม พวกเขานี้คู่แท้เลยน่ะเนี่ย?
คิดถึงตอนนี้ เคนโด้ก็ไม่ได้ลังเล อุ้มนาราขึ้นมาและเดินไปที่บริษัท พานาราออกจากสถานที่นั้น
นาราที่เตรียมงานที่จนนอนไม่พอมาหลายวัน แถมยังเกิดเรื่องแบบนี้ ร่างกายเธอคงรับไม่ไหว!
ตอนนี้รถพยาบาลได้มาถึง ยชญ์ได้อุ้มคณพศขึ้นรถพยาบาล ช่วยคุณชายคณพศสำคัญกว่า เรื่องอื่นค่อยว่ากัน
ยชญ์ได้ออกไปพร้อมกับรถพยาบาล
โรงพยาบาลที่ฮาวาย
คณพษได้ตื่นมาที่ห้องผู้ป่วยที่มืด เรื่องแรกที่เขาทำคือมองหานารา
แต่ สิ่งที่เขาเห็นเป็นห้องผู้ป่วยที่ข้าว ไม่เห็นนาราเลย และยชญ์ที่ก้มหน้าและไม่รู้คิดอะไรอยู่
ฉันรู้ที่โรงพยาบาลได้ไง? นาราอยู่ที่ไหน?
คณพศได้ขมวดคิ้ว เขาพยายามที่จะนั่งบนเตียง เขาได้ถามไปด้วยเสียงที่แหบว่า “ยชญ์ นาราอยู่ที่ไหน? ”
ยชญ์ถึงรู้สึกตัว ลุกขึ้นและเดินไปที่คณพศ “คณพศ นายเป็นลมบนเวที ฉันก็เลยพานายมาที่โรงพยาบาล”
“เป็นลมหรือ? ทำไมฉันถึงเป็นลมได้? บอกฉันมา นาราอยู่ที่ไหน?
เห็นคณพศที่เป็นห่วงนารา ยชญ์ก็ได้ถอนหายใจและส่ายหัว “คณพศ เมื่อกี้หมอได้ตรวจให้นายอย่างละเอียดแล้ว นายเป็นโรคทางจิตใจชนิดหนึ่ง เพราะนายที่ไม่ค่อยดูแลตัวเอง อวัยวะในร่างที่เสื่อมลงทุกวัน ร่างกายนายจะทนต่อความรู้สึกที่ไม่ดีไม่ได้อีกแล้ว! ”
“อย่ามาบอกอะไรกับที่ฉันไม่อยากฟัง! ตอนนี้นายแค่บอกว่า นาราเธออยู่ที่ไหน!? ” คณพศได้ถามไปด้วยเสียงที่ดัง เขาที่ไม่ได้เจอนาราทำให้อารมณ์ของเขาร้อนมาก