The King of the Battlefield - ตอนที่ 268

บทที่ 268. ตัวตนเหนือธรรมชาติ (จบ. พาส1)

หลังจากเดธลอร์ดออกจากพื้นที่แห่งความมืดมิด เขาก็โลดแล่นอยู่ในโลกปีศาจอยู่พักหนึ่ง และได้เจอกับ ‘ราชาแห่งความตาย’

หลังจากเรียนรู้ทักษะจากเขาราชาแห่งความตายก็สามารถสร้างรากฐานจนกลายเป็นตัวตนเหนือธรรมชาติได้ ยังไงก็ตามราชาแห่งความตายกลับไม่สามารถมีอิทธิพลต่อจิตใจของเดธลอร์ดได้เลย

‘นี่คือสิ่งที่เจ้าเห็นใช่ไหมคิงสเลเยอร์?’

เส้นทางที่เต็มไปด้วยอุปสรรคของมูยอง ที่ทั้งแตกต่าง อันตราย และผิดแปลกไปจากผู้อื่น

ยังไงก็ตามเดธลอร์ดมองเห็นความเป็นไปได้บางอย่างจากเขา มันเป็นบางสิ่งที่ไม่เคยเห็นหรือรู้สึกมาก่อน แต่เขากลับเข้าใจได้ทันทีเมื่อเห็นมูยอง

เป็นไปได้ว่าคิงสเลเยอร์เองได้ตระหนักถึงด้านนี้ของมูยองตั้งแต่แรก

ดังนั้นคิงสเลเยอร์จึงเดิมพันความหวังทั้งหมดของเขาไปที่มูยอง

มูยองคือตัวตนที่มีความเป็นไปได้อันไม่รู้จบ….

ไม่ใช่ความเป็นอันเดธ สิ่งที่น่าประหลาดใจกว่านั้นคือแก่นแท้ของคริมสันบาร็อค แม้ว่ามันจะเกิดขึ้นมาจากความแค้นและคำสาป แต่กลับมีพลังชีวิตที่ท่วมท้นไม่ต่างจากมนุษย์

มันมีพลังชีวิตเช่นนี้ได้อย่างไร ในเมื่อมันกำเนิดจากสิ่งที่มีพลังหยินสุดขีดตั้งแต่เริ่มต้น?

ราวกับฟื้นขึ้นจากความตาย เดธลอร์ดในอดีตต้องการสรรสร้างชีวิตที่แท้จริง แต่เขาก็ต้องสิ้นหวังเพราะไม่สามารถทำให้มันเป็นไปได้ พร้อมกันนั้นเขาก็สูญเสียความเป็นตัวของตัวเองไป อย่างไรก็ตามวิธีของมูยองทำให้เขาได้เห็นการเริ่มต้นใหม่

เดธลอร์ดรู้สึกเหมือนกำลังถูกสอนว่ามีวิธีการเช่นนี้อยู่

‘สร้างชีวิตขึ้นจากความตาย สร้างเรื่องราวของพวกมันขึ้นมา’

เดธลอร์ดสั่นสะท้าน

คริมสันบาร็อคอยู่ในระดับที่แตกต่างจากอันเดดอื่นๆที่มูยองสร้างไว้จนถึงตอนนี้

มันเป็นผลงานศิลปะที่แท้จริงซึ่งสร้างขึ้นโดยมูยอง ผู้ที่บรรลุถึงขั้นกึ่งเทพและพบการรู้แจ้งมากมาย

นี่เป็นจุดเริ่มต้นที่ดูง่าย แต่กว่าจะมาถึงจุดนี้มันไม่เคยง่ายเลย

‘บางที….’

อย่างไรก็ตามทุกสิ่งไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ เพราะถึงนั่นจะเป็นจุดแข็งแต่มันก็เป็นจุดอ่อนเช่นกัน

ถ้าเพิ่มประสบการณ์ของเดธลอร์ดเข้าไปด้วย มูยองจะได้รับพลังแห่งความตายและพลังแห่งการสร้างสรรค์ที่แท้จริง

เดธลอร์ดมั่นใจว่าด้วยความสามารถของมูยองเขาจะต้องไปไกลกว่าระดับของตัวเองได้

มูยองจะต้องสามารถก้าวเข้าสู่ดินแดนที่เดธลอร์ดไม่สามารถไปถึงได้แน่ๆ!

“ ท่านอาร์ทานาส! การดวลครั้งนี้ถือเป็นความผิดพลาด วิธีการของเขาทั้งชั่วร้ายและหยาบกระด้าง ด้วยความเคารพข้าขอให้ท่านพิจารณาการต่อสู้ใหม่ด้วย”

ราชาแห่งความตายร้องขอเมื่ออันเดธของตนพ่ายแพ้

เขายืนยันว่างานศิลปะของมูยองไม่ถูกต้อง

‘ข้าใช้พลังแห่งความตายได้ถูกต้องที่สุด และสามารถสร้างสรรค์ผลงานศิลปะได้ยอดเยี่ยม’

ราชาแห่งความตายรู้ดีว่าเดธลอร์ดย่อมกำลังมองเข้ามาในพื้นที่นี้อยู่

จริงๆแล้ว…ราชาแห่งความตายเหมือนเดธลอร์ดมาก พวกเขาเปรียบเสมือนเป็นพวกอนุรักษนิยม ไม่ชอบทำอะไรแปลกใหม่ และด้วยเส้นทางเดียวกันข้อจำกัดของเขาจึงชัดเจนมาก

ยิ่งกว่าสิ่งอื่นใด ราชาแห่งความตายไม่ชอบออกไปนอกขอบเขตของตน เขารู้สึกพึงพอใจแล้วกับการปกครองดินแดนทางเหนือ นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเดธลอร์ดถึงไม่สนใจราชาแห่งความตายจนกระทั่งถึงตอนนี้ แล้วมูยองล่ะ?

‘เผชิญหน้าและรับชัยชนะ’

นั่นคือแรงดึงดูดที่มูยองมีโดยธรรมชาติ

– ผู้ชนะและผู้แพ้ได้รับการพิจารณาแล้ว ถ้าเจ้ายังไม่ยอมจำนนวิญญาณของเจ้าจะถูกแผดเผา แล้วถูกข้าทำให้กลายเป็นหุ่นเชิด-

ราชาแห่งความตายสั่นสะท้าน เพราะวิญญาณของเขาอยู่ในเงื้อมมือของเดธลอร์ด

– จงติดตามเขา แล้วเจ้าจะรู้ว่าทำไมถึงได้พ่ายแพ้-

“ ท่านคิดว่าเขาจะเป็นผู้ที่ทำให้เกิดศิลปะขึ้นสูงสุดอย่างนั้นหรือ”

-ข้าเองก็ไม่แน่ใจ แต่ถึงยังไงเขาก็เป็นเพียงคนเดียวที่ยังมีโอกาส-

เดธลอร์ดได้ยอมรับมูยอง

เรื่องที่คิงสเลเยอร์ฝากความหวังไว้กับมูยองตอนนี้เขาเข้าใจแล้ว

มีเพียงมูยองเท่านั้นที่สามารถดูแลความไร้เหตุผลนี้ได้

ท่ามกลางความสับสนนี้ ในเวลาเดียวกันเดธลอร์ดก็เข้าใจข้อจำกัดของตัวเอง

อันที่จริงแล้วเดธลอร์ดไม่สนใจเลยว่าโลกนี้จะถูกทำลายหรือไม่

สิ่งที่เดธลอร์ดต้องการเห็นคือศิลปะระดับสูงสุด ได้เห็นดินแดนที่เขาไปไม่ถึง! เขาแค่อยากเห็นมูยองเข้าสู่อาณาจักรแห่งนั้น

‘ตามที่สัญญา ข้าจะมอบทุกอย่างที่มีให้แก่เจ้า’

เดธลอร์ดกระแทกไม้เท้าที่นำออกมาจากความมืดลงกับพื้น

ในเวลาเดียวกันแก่นแท้ และวิญญาณของเขาก็ทะลุผ่านพ้นออกจากความมืด พุ่งเข้าไปในร่างของมูยอง

วูมมม!

ร่างของเดธลอร์ดกลายเป็นเพียงฝุ่นผงก่อนจะกระจัดกระจายหายไป

ห้องของเขาที่อยู่ในความมืดมิดก็หายไปเช่นกัน

มูยองลืมตาขึ้น

‘รู้สึกกระปรี้กระเปร่ามาก’

แม้ว่าร่างของเขาจะฉีกขาดออกจากกันหลายครั้ง แต่เขาก็รู้สึกได้ถึงพลังอันท้วมท้นทันทีที่ลืมตา จริงๆแล้วเขารู้สึกกระทั่งแข็งแกร่งกว่าเดิม

“เจ้าตื่นแล้ว”

มูยองอยู่ในวิหารของเกรโมรี่ รวมทั้งราชาแห่งความตายเองก็อยู่ที่นั่นด้วย

ถัดจากเขาคือคริมสันบาร็อคซึ่งกำลังมองมายังตนเช่นเดียวกัน

มันดูมีความสุขที่มูยองตื่นขึ้น บางทีอาจเป็นผลเนื่องมาจาก”การประทับความทรงจำ”

อย่างไรก็ตามสิ่งแรกที่ต้องทำคือคุยกับราชาแห่งความตาย เพราะความจริงที่ว่าคริมสันบาร็อคยังอยู่ที่นี่โดยไม่บุบสลาย ย่อมหมายความว่ามูยองได้รับชัยชนะจากการดวล

“ ข้าแพ้แล้ว คริมสันบาร็อคที่เจ้าสร้างขึ้นนั้นอยู่เหนือจินตนาการขอข้า แต่ไม่ได้หมายความว่าข้าจะยอมรับความพ่ายแพ้โดยสิ้นเชิงหรอกนะ”

“แล้วอะไรคือเหตุผลที่คุณรอผมตื่น”

“ เดธลอร์ดกล่าวว่า เมื่อติดตามเจ้าจะทำให้ข้าเข้าใจในสิ่งที่ตนเองไม่มี ดังนั้นข้าจะติดตามเจ้าจนกว่าข้าจะเข้าใจสิ่งนั้น”

ราชาแห่งความตายอาสาที่จะติดตามเขาแม้ว่าเขาจะยังไม่ได้เอ่ยปาก

มันช่างเป็นการเก็บเกี่ยวที่ไม่คาดคิด เพราะนั่นหมายความว่าราชาแห่งความตายยอมจำนนแล้ว

ทว่ามูยองยังไม่มั่นใจจึงเอ่ยบางสิ่งเพื่อตรวจสอบอีกครั้ง

“ ผมกำลังจะทำสงครามกับเหล่าเทพปีศาจนะ คุณยังจะติดตามผมอยู่ไหม”

“ เทพปีศาจงั้นรึ พวกนั้นทำให้ข้าตกใจยังไม่ได้เลย”

ราชาแห่งความตายกล่าวอย่างไม่ไยดี ราวกับว่าเขาไม่เกรงกลัวเหล่าเทพปีศาจจริงๆ

เขาเป็นพันธมิตรที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริง

มูยองพูดขณะที่ยิ้ม

“ ถ้างั้นก็ยินดีต้อนรับ”

หนึ่งในสี่ของตัวตนเหนือธรรมชาติ